بریده‌های کتاب ناطور دشت

هیچ‌وقت به هیچ‌کی هیچی نگو. اگر بگویی، دیگر گفتی و رهاشان کردی. آن‌وقت دلت براشان تنگ می‌شود.

برایم فرقی نمی‌کند که خداحافظی غمناک باشد یا سخت باشد، ولی دلم می‌خواهد وقتی از جایی می‌روم خودم بدانم که دارم می‌روم. اگر آدم نداند حالش بدتر می‌شود.

من بیش‌تر از هر کسی که فکرشو بکنی، تو مدرسه‌ها و این‌جور جاها آدمای منحرفِ جنسی دیده‌م و همیشه‌ی خدام وقتی منحرف می‌شن که من اون‌جام.

«نشان آدم ناپخته این است که می‌خواهد در راه یک آرمان شرافتمندانه بمیرد و نشان یک آدم پخته این‌که می‌خواهد در راه یک آرمانْ خاضعانه زندگی کند.»

[آقای آنتولینی] خانم آنتولینی را بوسید و خانم آنتولینی خداحافظی کرد و رفت به اتاق خواب. آن‌ها همیشه جلو بقیه همدیگر را می‌بوسیدند.

برای این‌که حال یکی رو بگیری نیازی نیست آدم بدی باشی. می‌تونی آدم خوبی باشی و با این‌حال باز کاری کنی که حال یکی گرفته بشه.

🍃🍃 ولی لازم نیست حتما آدم بدی باشی تا کسی رو ناراحت کنی. گاهی میتونی آدم خوبی باش و دیگرونو ناراحت کنی. #ناطور_دشت #جی_دی_سلینجر #رضا_ستوده #the_catcher_in_the_rye #salinger_j_d

یعنی اگر خواسته باشی و باز اگر در جستجوش باشی و منتظرش بمونی، آن‌وقت، در ضمنِ چیز های دیگه، می‌فهمی که تو اولین کسی نبوده‌ای که رفتار و کردار آدم ها، آشفته خاطر و بیمناک و حتی متنفر و وازده‌اش کرده. وقتی بفهمی که در این عرصه به هیچ‌وجه تنها نیستی، سخت به هیجان می‌آیی و در تو شوقی انگیخته می‌شه. بسیاری از اشخاص، اخلاقاً و روحاً، به همون اندازه دچار اضطراب و پریشانی خاطر بوده‌اند که تو حالا هستی.

سلی گفت:«ولی خیلی پسرا چیزای بهتری تو مدرسه یاد میگیرن» «قبول دارم. قبول دارم. بعضیاشون بعله ولی من دارم این چیزا رو یاد میگیرم. فهمیدی؟ قضیه این جاس. قضیه دقیقا همینه. من هیچ چی عایدم نمیشه. خیلی وضعم خرابه. وضعم مزخرفه»

این حالمو به هم می‌زنه. همیشه دارم به یکی می‌گم «از ملاقاتت خوش‌حال شدم» درحالی‌که هیچم از ملاقاتش خوشحال نشده‌م. گرچه، فکر می‌کنم اگه آدم می‌خواد زنده بمونه، باس‌ از این حرفام بزنه.

مهم این بود که وقتی دارم از جایی می روم، مطمئن باشم که جدی جدی دارم می روم. چون اگر حس اش نکنی، حتی از خداحافظی هم دردناک تر است.

چیزی که راجع به کتاب خیلی حال میده اینه که وقتی ادم کتابه رو می خونه و تموم میکنه دوس داشته باشه نویسنده اش دوست صمیمیش باشه و بتونه هر وقت دوست داره یه زنگی بهش بزنه.

بی‌نظیر. اگه کلمه‌ای باشه که ازش متنفر باشم همین بی‌نظیره. خیلی کشکیه.

من و جناب سروان نیروی دریایی به همدیگر گفتیم که از دیدن همدیگر خیلی خوش‌وقت شدیم، که واقعاً ناراحت کننده است. من همیشه به اشخاصی که از دیدن‌شان ابداً خوشحال نمی‌شوم، مجبورم بگویم:《 از دیدنتون خیلی خوش‌وقت شدم.》 با این‌حال اگر آدم بخواهد توی این دنیا جل و پلاسش را از آب در بیاورد، مجبور است که از این‌جور مزخرفات به مردم تحویل بدهد‌.

اما کاری که دوست داشتم بکنم خودکشی بود. دلم می‌خواست خودمو از پنجره بندازم بیرون. همین‌کارَم می‌کردم اگه مطمئن بودم وقتی می‌رسم زمین یکی جمعَم می‌کنه و رومو می‌پوشونه. دوس نداشتم یه عده فضولِ مشنگ دورم جمع شَن و قیافه و هیکلِ خونیمو تماشا کنن.