کتاب درباره مردی ایرانی بود به نام هرمز که دلش رو به دختری عرب به نام ربیعه باخته. و در هنگام تلاش برای برآورده کردن شروط پدر ربیعه برای ازدواج و اتفاقاتی که در پی اون می‌افته، با فرزند خورشید، امام حسن(ع) آشنا می‌شه. من تمام کتاب رو برای رسیدن به این بخش که پشت جلد نوشته شده بود خوندم و بنظرم این، می‌تونه واقعا مشوق خوبی باشه:
"فاصله از يک فرسخ هم بیشتر بود. تیر را میان كمان گذاشت و زه را تا آخر کشید. دست هایش می لرزید. تصاویری مثل باد از جلوی چشم هایش می گذشت، چهره روشن امام را دید اما باز صورت ربیعه جلوی چشمش آمد. ناگهان سر به سوی آسمان بلند کرد و با همه وجود فریاد کشید «چرا من!» پایش را بر زمین محکم کرد. لرزش دست هایش متوقف شده بود، نشانه رفت و تیر را رها كرد...."
نویسنده قلمش واقعا عالی بود، انتشارات کتاب هم کتابستان بود (انتشارات مورد علاقم) پس مشخصه که کیفیت چاپ چقدر خوب بوده~
داستان واقعا جذاب بود به طوری که تو رو مثل آهنربا جذب می‌کرد برای خوندن ادامه داستان. پایانش اصلا قابل پیش‌بینی نبود‌..البته من سعی نمی‌کردم پیش بینی کنم و فقط می‌خوندم😂
علاوه بر اینکه رمان بود، نویسنده در لا‌به‌لای داستان اطلاعات شمارو هم بالا تر می‌بره. مثلا با خوندن کتاب با امام حسن(ع) بیشتر آشنا می‌شید.محور داستان درواقع همین موضوعه.
کتاب به جنگ بین اعراب(مثلا)مسلمان و ایرانیان هم پرداخته. یعنی می‌تونه شبهاتی رو که برای نوجوانِ ایرانی امروزی درباره‌ی این قضیه پیش میاد رو هم پاسخ بده. همچنین کتاب شمارو کمی با بنی امیه و رفتار، منش و سبک زندگیشون هم آشنا می‌کنه.
اون بخش آخر کتاب که اطلاعات لا‌به‌لای داستان رو گسترده تر میکنه و اطلاعات بیشتری می‌ده بنظرم یکی از نکات واقعا مثبت کتاب بود.
در کل همونطور که از یه رمان(شایدم داستان؟)انتظار می‌ره اطلاعات در حدی هست که خودت جذب بشی بری بیشتر تحقیق کنی.
پیشنهادش می‌کنم، به من که خوندنش چسبید:))
      

        - والنسی، دختری عادی و بیست و نه ساله که تا به حال کسی عاشقش نشده و یا او را نخواسته، دختری که در خانواده‌ای با سنت ها و افکار مزخرف و پوچ بزرگ شده، دختری که در تمام لحظات عمرش تلاش می‌کرد اطرافیانش را راضی نگه دارد. اما چه شد که آن والنسیِ مطیع و ترسو ناگهان تغییر کرد؟ خانواده اش فکر می‌کردند او دیوانه شده اما از آن نامه خبر نداشتند. نامه‌ای از طرف دکتری که چند روز پیش والنسی به مطبش مراجعه کرده بود. آن نامه سرنوشت والنسی را برای همیشه تغییر داد. به طوری که او جرعت پیدا کرد با خاندانش مخالفت کند و عشقی بی پروا را تجربه کند.
- لوسی ماد مونتگمری نویسنده‌ی مجموعه‌ی مشهور آنه شرلی کسیه که این شاهکار رو خلق کرده‌. اگر بخوام به ویژگی های مثبت کتاب اشاره کنم: داستان و ایده‌ی جذاب، شروع عالی، شخصیت پردازیِ قوی، توصیف مکان ها عالی، نقطه‌ی اوج به موقع، پایان پیش‌بینی نشدنی، به اندازه‌ بودن همه‌چیز و...
خلاصه همون چیزایی که از نویسنده‌ی آنه شرلی انتظار می‌ره.
فقط یه عیب داشت اونم این بود که بعضی وقتا  توصیفات اضافه‌ای که نویسنده از فضا می‌کرد رو مخم می‌رفت. البته همینم کم پیش می‌اومد. در کل برای همین پنج ستاره‌ی کامل ندادم. البته می‌دونم لازم بود که توصیف کنه اما خب دلمم راضی نمی‌شد که کامل بدم😂
- خوندنش برام خیلی شیرین و جذاب بود به طوری که دو روزه تمومش کردم و نمی‌خواستم زمین بزارمش... از طرفی جلدش و بوی آرامش‌بخش کتاب من رو قبل از خوندنش عاشق قصر آبی کرده بود🥲
اولین رمان کلاسیکی بود که می‌خوندم و اگر اولینش هم نبود بنظرم مثل الان ازش خوشم می‌اومد. خلاصه که همراه با والنسی به خاندان استرلینگ خندیدم و همچنین براشون متأسف شدم. در قصر آبیِ خاص و دنجِ والنسی لحظات زیبا و دوست داشتنی‌ش رو تماشا کردم و باهاش داخل جنگل قدم زدم، درواقع در این کتاب غرق شدم. واقعا تجربه‌ای زیبا و دلچسب بود.
      

        «پایــــیز آمـــــد، در میان درختان ، لانه کرده کبـــــــــوتر، از تراوش باران می گریزد.
خورشــید از غــم، با تمام غرورش پشت ابر سیاهی، عاشقــانه به گریه می نشیند.»

کتاب پاییز آمد، خاطرات خانم فخرالسادات موسوی از همسر شهیدشون احمد یوسفی هست. روایتی شیرین و لطیف از زندگی کوتاه این خانم با همسری که در لحظه لحظه‌ی این سفرِ کوتاه بوی شهادت می‌داد.
این کتاب هم مانند سایر کتاب‌هایی که درباره‌ی شهدا نوشته شده آموزنده‌ست. قلم نویسنده روان و خوش‌خوان بود و من خط به خط کتاب رو به لطف قلم قوی نویسنده و روایت صادقانه‌ی همسر شهید به خوبی حس کردم انگار که شاهد تک تک لحظاتی که در کتاب نوشته شده بود، بودم. به همه ابعاد زندگیشون به خوبی پرداخته شده و فضای صمیمی و مملو از محبت بین شهید و همسرشون به خوبی و به اندازه روایت شده. همین‌طور پرداختن به رشد کردن و پرورش یافتن تفکرات انقلابی خانم موسوی در نوجوانی و فعالیت‌هاشون در دوران انقلاب هم یکی از نقاط قوت کتاب بود.
در کل کتاب شیرینی بود و پیشنهاد می‌شه:)
      

        با اینکه کتاب معروفیه بازم معرفی می‌کنم: این کتاب درباره‌ی زندگی پر فراز و نشیب پسری هست که از وقتی به دنیا اومد آمیگدالش کوچیک بود و نمی‌تونست احساسات رو درک کنه.
می‌خواستم کتاب متفاوتی بخونم؛ و از انتخاب این کتاب واقعا خوشحالم. درواقع کادوی‌ تولد خواهرم بود از طرف همکلاسیش. این کتاب زمان زیادی تو کتابخونه‌ش بود و تازه همین دو یا سه روز پیش رفتم سراغش. خیلی قشنگ بود. بنظرم این کتاب ارزش معروف شدن رو داشت. دیشب تا نماز صبح بیدار بودم و اکثرش رو خوندم و امروز تمومش کردم.
از نوع نوشتن نويسنده خوشم اومد. توصیفاتش ظریف بودن. دیدن دنیا از دید کسی که احساساتی نداره خیلی جالب و همینطور جدید بود. و البته درک کردن کسی که احساسات حالیش نمی‌شه خیلی سخته حتی اگر دنیا رو از دید اون ببینی... درکل، روند دست و پنجه نرم کردنش با این مشکل تو دوران کودکی خیلی خوب به تصویر کشیده شده بود. اولین قسمت از بخش اول آدم رو کنجکاو می‌کرد تا سریع تر بخونه و هرچه زودتر از قضیه سر در بیاره. در کل داستان کتاب کشش خوبی داشت و حتی وقتی موضوع اول برات حل می‌شد یه ماجرای جدید رخ می‌داد که بری دنبالش.
در کل کتاب می‌تونه به خوبی اهمیت احساسات رو به خواننده ثابت کنه👌🏻✨
      

        امام خامنه ای درباره‌ی این شخص بزرگ می‌گن:«به نظرم نمیرسد که بعد از شیخ انصاری، هیچکدام از شاگردان ایشان و شاگردان شاگردان ایشان تا امروز به رتبه شیخ انصاری رسیده باشند.» ۱۳۸۹/۰۸/۰۲

واقعا بعد از خوندن این کتاب در دریایی از حیرت غرق شدم. من هیچوقت عظمت و بزرگی روح افرادی مثل شیخ مرتضی انصاری که مانند ستاره در آسمان تاریخ می‌درخشند رو نتونستم درک کنم. اتفاقات عجیبی که کتاب درباره‌ی ایشون روایت می‌کرد من رو در این درک نکردن بیشتر فرو برد. راستش تا نیمه‌های کتاب خیلی دوست نداشتم این کتاب رو ادامه بدم. ولی خودم رو مجبور کردم که امروز کتاب رو دست بگیرم و بخونم. شروع کردم به خوندن و دقیقا در اولین بخشی که خوندم بلاخره شیخ با اون شخص ملاقات کرد و داستان جالب شد(برای من).
وقتی چندتا اسم آشنا دیدم توی کتاب که قبلا تو تاریخ خونده بودم حس می‌کردم خیلی حالیمه و بلدم😂🚶🏻‍♀
بعضی جاها هم واقعا عقلم قفل می‌کرد و نمی‌فهمیدم جنابان چی عرض می‌کنن.
در کل داستان و سبک زندگی شیخ برام تازگی داشت و مفاهیم جدیدی رو یاد گرفتم. کتاب واقعا آموزنده بود و نکات خوبی درونش پنهان شده بود.
قلم نویسنده هم که عالی!
      

        «نامیرا» روایتیه درباره‌ی اونچه‌ که در کوفه رخ داد از زمان ارسال نامه به امام حسین(ع) تا نزدیکی‌های واقعه عاشورا.
بعد از خوندن این کتاب به این عبارت از کیان ایرانی در فیلم مختارنامه بیشتر پی بردم:

کوفیان چونان بوته‌ی خشکند
زود گُر میگیرند
زود میسوزند 
و زود تمام میشوند... 

و امیدوارم ما مثل اونها امام زمانمون و نائبشون رو بخاطر دنیای خودمون تنها نزاریم و خدا مارو در این مسیر ثابت قدم نگه داره.
پایان بعضی از شخصیت های این کتاب با شروعش تشابهی نداشت و بنظرم در این زمانه خوندن این کتاب واقعا واجبه تا تلنگری باشه برای ما که مبادا از خودمون خیالمون راحت بشه.
چیزی که من از مردم کوفه متوجه شدم این بود که نه دلشون به حال مسلمانان سوخته بود که همچین آدم پستی بر اونها حکمرانی می‌کرد، نه دلشون به حال اسلام سوخته بود که چطور داشت از اونچه که واقعا بود به انحراف کشیده می‌شد و نه دلشون به حال فرزند رسول خدا سوخته بود که حقش ضایع شده. در آخر چون فقط به فکر شکوه و قدرت بر باد رفته‌ی کوفه بودن همینقدر راحت با تهدیدات ابن‌زیاد ترسیدند و فرستاده‌ی امام رو رها کردن.
کتاب خوبی بود که از دریچه های گوناگون به مسائل نگاه کرده بود و افکار مختلف و پایان های مختلف رو به خواننده نشون داده بود.
با اینکه این کتاب بر اساس منابع تاریخی نوشته شده اما حالتی داستانی و روان داره.
بهتون پیشنهادش می‌کنم :)
      

        داستان مردی جوان که به جرم ادعای معجزه و پیامبری به مرگِ تدریجی در سیاه‌چال های تاریک بغداد محکوم شده. اما این حکم تنها بهوونه‌ایه برای پنهان ساختن مقام واقعی امام جواد(ع).
کتاب روان و قشنگی بود. کمی که گذشت به دام نویسنده افتادم و نتونستم دست از خوندن کتاب بردارم؛ واقعا نمی‌شد حدس زد چجور پایانی در انتظار ابراهیمه.  توصیفات نویسنده به نحوی بود که انگار تک تک لحظاتی که روایت می‌شد رو با چشم می‌دیدم. داستان خوب به امام جواد(ع) پیوند خورد و امام رو بیشتر به من شناسوند. این کتاب جدای داستان قشنگش برای منی که از امام جواد چیز زیادی یا بهتره بگم تقریبا هیچی نمی‌دونستم عالی بود و خب البته کافی هم نیست.
واقعا خوشحالم که اون‌موقع بدنیا نیومدم..زندگی برای شیعه ها خیلی خیلی سخت بوده:((

پ.ن ۱: با اینکه داستان کلی کتاب ارتباطی با شهادت امام جواد نداره اما چون تنها عکس قشنگی بود که ازشون داشتم گذاشتمش.
پ.ن ۲: داستان کتاب بر اساس واقعیته.
      

        کتابی که زندگی شهید عماد مغنیه رو از زبان روای های گوناگون از تولد تا شهادت روایت می‌کنه.
این کتاب رو چند روز پیش تموم کردم. واقعا کتاب خوبی بود. تونستم علاوه بر شهید عماد مغنیه بیشتر درباره‌ی وضعیت لبنان در چند سال گذشته و همین‌طور حزب الله بفهمم.
شهید عماد مغنیه واقعا آدم عجیبی بوده..‌.نمی‌فهمم چجوری یه نفر می‌تونسته از جهات مختلف اینقدر عالی و باهوش بوده باشه!
این کتاب رو اوایل شروع جنگ خوندم. مردم کتاب می‌خونن از جنگ فاصله بگیرن من کتابی که می‌خونم بیشتر تو جنگ غرقم میکنه..😂
      

        برخلاف بقیه‌ی سفر نامه ها این یه سفرنامه خودمونی بود به‌طوری‌ که امکان نداره از خوندنش خسته بشی.
با خوندن این کتاب از آقای حامد عسکری فهمیدم این مرد قلمش از جنس طلاست. چجوری اینهمه تشبیه‌های قشنگ و خاص به ذهنش می‌رسه؟
مثلا این یکی از تشبیه هاییه که تو این کتاب خیلی دوست داشتم: هلالک ماه، ناخنِ چیده نوزادی است افتاده بر چادر جیر سرمه‌ای آسمان مدینه.
در سفر نامه خیلی خوب احساساتش و پدیده های اطرافش رو توصیف کرده به طوری که با خوندن کتاب انگار با نویسنده همسفر شدی.
اتفاقات جالبی که براش افتاده بود هم باعث شد سفرنامه حالت یکنواختی نداشته باشه.
برای من ‌که خوندن این سفر نامه تجربه‌ای شیرین و جذاب بود..
      

        «نِی‌مِه در شرجی» داستان زندگی مردی جوان از دیار بوشهر رو روایت می‌کنه. مردی که عشق و غیرت به وطن در خونِش جاریه و دوست نداره شاهد اسارت وطنش توسط دستان اجنبی باشه. او همینطور از دوست داران و یاران رئیس‌علی دلواریه. شیر مردی که برای حفظ خاک وطنش شجاعانه جلوی اجنبی ایستاد.
ماجرا در سال ۱۲۹۴ رخ داده و اتفاقات قبل و بعد از شهادت رئیس‌علی دلواری شرح داده شده.
با خوندن این کتاب تونستم بیشتر از بوشهرِ اون زمان و همین‌طور از دلیر نام‌دار بوشهر، رئیس‌علی دلواری بفهمم.
فلش بک هایی که به زندگی پر فراز و نشیب یحیی و دیگر افراد زده شده بود هم به عمق داستان اضافه کرده.
کیفیت چاپ کتاب هم عالیه و قلم روان و خوش‌خوان نویسنده، خوندن این اثر رو برای هر سنی ساده و جذاب کرده.