میگند همیشه زندگی نامه ی افراد موثر جامعه رو باید مطالعه کرد...قطعا تو این کتاب درس های بزرگی برای من و شما هست..حاج عماد مغنیه زندگی ای سراسر درس داشتند...
        

          چند ویژگی از کتاب حاج فلسطین:
- آشنایی با اسطوره ای ناشناخته برای  یک مرد خدا شدن.
- پاورقی های بجا و سودمند در جهت شناخت افراد، تاریخ ها و حوادث لبنان
- شناخت تاریخ مبارزات حزب الله با اسرائیل خصوصاً جنگ سی و سه روزه

        

          مدتی طولانی از حضور در بهخوان محروم بودم.
محروم که نبودم، خودم رو محروم کرده بودم، تنبلی بد چیزیه.
کتاب هایی که خوندم رو ثبت کردم، ولی فقط می‌خوام برا این کتاب بنویسم.
حاج رضوان رو شاید بشه خاص ترین فرمانده جبهه مقاومت دونست.
حتی از حاج قاسم هم بیشتر.
حاج قاسم خار چشم دشمن بود(موی دماغ نبود مشخصا(:  )
حاج قاسم همیشه چشم آمریکا رو جذب می کرد.
ولی حاج رضوان رو آمریکا نمی شناخت.
میدونست یه فرمانده هست.
ولی فقط همینو می دونست.
بشدت امنیتی و حرفه ای.
حاج رضوان به طرز عجیبی هم عاشق امام خمینی بود.
هر جا می گشتم چیز زیادی ازش دستگیرم نمیشد.
ولی این کتاب کامل بود.
تاریخ شفاهی اذیت کننده نبود.
هم داستان بود هم دوره عقیدتی هم دوره تاریخی.
فضای سیاسی و تاریخی لبنان رو به خوبی ترسیم کرده بود.
کتاب جامعی بود در کل.

        

          درمورد محتوا، حرفی نمیشه زد! این بزرگ مرد و اسطوره اسلامی رو فقط باید ازش یاد گرفت.
درمورد محقق و نویسنده؛ هم کتاب دقیق، جامع و پرمحتوایی رو تولید کرده اند
        

          جامع👌
        

          بعضی اسطوره ها عجیبند مثل حاج عماد ساده و معمولی اما  بالهای بزرگ دارند هستند و نیستندبه قول اسرائیلی ها شبحند به قول سمیر قنطار مگر می شود که واقعی باشند  حاج عماد همه ی این ها بود کلاهک همه ی موشک های فلسطین و غزه ، کتاب درسی همه ی مجاهدین لبنان ، و شاید همانطور که خودش دوست داشت فلسطین .
اسطوره ها واقعی نیستند اما حاج عماد یه اسطوره ی واقعی بود یک قهرمان فراتر از مرز
        

          مثل شمشیر فرود می آید و مثل شبح ناپدید می‌شود

یک کودک که به دنیا می آید، طرز حرف زدن، رفتارها و سبک فکری و زیستی اش را از پدر و مادرش می آموزد. در واقع پدر و مادر روایتی برای زندگی کودکشان را میسازند. در این روایت، طرز نشستن، خندیدن، آرزوها، جهت زندگی و بسیاری موارد دیگر خوابیده است. اینکه این عالم چگونه کار میکند، قوانین معنوی و فیزیکی و روابط انسانی چگونه است. همگی توسط والدین به فرزند منتقل میشود. پدر و مادر هتسند که که می آموزند، چگونه فکر کن را، چیستی خوبی، چیستی بدی، چرایی زندگی و اینکه چرا اصلا چرا باید تلاش کرد و تمام خلاقیت ها و قدرت های خودت را به پای چه هدف و آمالی باید خرج کرد و حتی چرا و برای چه باید شهید شد.
پدر و مادر همان کاری را برای کودک میکنند که الگو برای یک جامعه.
البته من میدانم الگو هم مثل پدر و مادر برای انسان جبر ایجاد نمیکند، ولی الگو، ابر روایت ابتدایی زندگی یک انسان را میسازد.
تصور کنید، کسی را که دقیق است، منظم است، به روز است، همواره در حال یادگیری و پیشرفت است، ظلم ستیز است، خواهش های نفسانی خودش را کشته و خدمت به مظلومین را هدف زندگی خود میداند، عطوف است، مهربان است، در مقابل دشمنان حیدر کرار است، سرباز است و ولایت پذیر، مسئولیت پذیر است و از قدرت برای خدمت به مردم بهره میبرد، از زندگی دنیایی دست شسته است و حتی از مطرح شدن نامش با عنوان افتخار فراری است.
تصور کنید همچنین شخصی الگویی باشد برای جوانان یک جامعه.
آن جامعه چه طور میشود ؟ چه شکلی میشود ؟ کجاست آن جامعه ؟ آیا آن جامعه دیگر توقفی دارد ؟ آیا فسادی در آن جامعه رخ میدهد ؟ و هزاران پرسش دیگر

مواردی که بیان شد، بخش  های کوچکی از صفات شهید حاج عماد مغنیه، مسئول جهادی حزب الله لبنان است. کسی که دشمنانش در وصفش گفته اند : مثل شمشیر فرود می آید و مثل شبح ناپدید میشود

آیا جامعه ای که الگویش شهید عماد مغنیه باشد، مدینه فاضله نیست ؟
        

          پایان در شب شهادت بهترین رفیقش
بدون شرح اضافه ...