یک کتاب حرفه ای، حاصل تجربیاتی عمیق که در سالهای متمادی رسوب کرده است.

به درد کسانی میخورد که میخواهند از افراد مختلف قصه زندگی و روایت رخدادها را بکاوند‌.

اگر پادپخش گفتگو محور یا کتاب زندگی نامه تدوین می‌کنید، گپ و گفت حرفه ای، به شدت دقیق به شما می آموزد که چگونه قصه را از اعماق شخصیت و ناخودآگاه میهمانتان بیرون بکشید.

این کتاب را باید قبل از هر مصاحبه بخوانید و تجربه کنید تا قصه کاو بشوید.
      

        نکات مثبت کتاب :
۱. غربی ها همیشه تو بسط دادن و توجه به جزییات خوب هستن، توی این کتاب هم همینه. 
۲. خوندن کتاب باعث میشه مسأله فرهنگ سازمانی براتون مهم بشه، به خصوص کسایی که مشغول کاری هستن بیشتر فهمش میکنن
۳. با یه مقدار تمرین، می‌تونید فرهنگ سازمانی رو شهود کنید
۴. دستورات تمرینی خوبی رو مطرح کرده

نکات منفی کتاب :
۱. کل محتوای مفید کتاب در حدود ۵۰ صفحه بیشتر نیست و زیاده گویی دارد.
۲. نگاه غیر توحیدی حاکم بر کتاب هست. آنجایی که بحث از صداقت، اعتماد و توجه به انسان ها می‌کند، تنها به غرض تقویت کسب و کار و فروش بیشتر است و نه اینکه تکوین عالم  اقتضاء صداقت و کرامت انسان ها و اعتماد به همدیگر رو داره و طبعا فروش بیشتر رو هم میاره.
۳. بسیاری از مثال ها، مختص فرهنگ خاص آمریکایی است.


پی‌نوشت ۱ :
باید اینچنین کتابهایی با توجه به فرهنگ بومی خودمون تولید کنیم. اگر نکنیم، کسب و کارها که در خلاء نمی‌تونن فرهنگ سازمانی رو مدیریت کنن، میرن سراغ فرهنگ‌های سازمانی غربی در حالی که ما منابع و تجربه های خوبی مثل جنگ تحمیلی، جهاد سازندگی و خود انقلاب اسلامی و تجربه این ۴۷ سال رو پشت سر خودمون داریم.

پی‌نوشت ۲ :
۳ مورد صیانتی هم در متن کتاب بود که در سامانه گزارش های مردمی مجوز‌های نشر وزارت ارشاد ثبت کردم.
      

        ماکسیم گورکی در این کتاب تلاش کرده است بر اساس مکتب رئالیسم سوسیالیستی سیر رشد و به فعلیت رسیدن قوای انسانی و تبدیل یک انسان ضعیف به انسانی قوی، به سبب آشنایی با اندیشه های مارکسیستی را روایت کند.

عناصر داستان به صورت کاملا مکانیکی در کنار هم قرار گرفته اند و عمق و روح لازم یک داستان واقعی را ندارند.

در کل، زیاده گویی، مکانیکی بودن عناصر، فقدان زندگی و احساسات اذیت کننده بود ولی تلاش شوروی سابق برای ساخت یک مکتب خاص ادبیاتی ارزشمند است و احتمالا بتوان الگوهایی را از مجموع فعالیت های آنها کشف کرد که فایده مند باشد.

در باب اندیشه مارکسیسم هم در کتاب چیزی جز کینه توزی طبقاتی چیزی فهم نمیشد.
نویسنده تلاش کرده بود در پس روایت هایی، ظاهری اندیشمندانه برای پشتیبان فکری شخصیت های داستان خلق کند ولی اندیشه ای موهوم و بی اساس در کل کتاب حاضر بود.
      

        1. برای درک شخصیت و عظمت حضرت امام و فاصله نجومی ایشان با دیگر مصلحان اجتماعی، خواندن این کتاب ضروری است.

2. برای فهم جهان اهل سنت و تحلیل وضعیت آنها در قیام ها و نهضت ها، تحلیل های بسیار ارزشمندی ارائه شده است.

3. برای فهم انقلاب اسلامی ایران و تفاوت آن با دیگر انقلاب ها هم (به صورت آمپولی و موجز) بسیار ارزشمند است.
      

        مهمترین بخش کتاب، ادوار فقه شیعه و درک منطق پیشرفت آن در طول این 10 دوره و در نهایت رسیدن به دوران انقلاب اسلامی و حاکمیت فقه است.

در این کتاب می‌توان فهمید که حرکت حضرت امام خمینی(ره) در امتداد سیر تاریخی اندیشه شیعی است و در یک کلام انقلاب اسلامی ایران، حاصل تمام شیعه است.
      

        خدا لعنت کند...

اگر یادتان باشد... نه نیازی نیست که فقط یادتان باشد، همین الان هم هستند کسانی که در مواجه با مطرح شدن هر پرسشی در چیستی، چرایی و ضرورت ورود، استفاده و گسترش هر تکنولوژی و به خصوص تکنولوژی های رسانه ای بیان می‌کنند که : مگر توانستید جلوی ویدیو را بگیرید که میخواهید مثلا جلوی اینترنت استارلینک را بگیرید ؟

طبیعی است که هر انسان با شخصیت و با هویتی، وقتی با تکنولوژی های جدید رسانه ای مواجه بشود از خودش سوال بپرسد که این رسانه ها چه چیزی هستند ؟ چرا ساخته شده اند؟ چرا به من عرضه شده اند؟ به چه کاری می آید ؟ چه چیزی از من میخواهند و چه چیزی به من میدهند ؟ استفاده از آنها چه فایده ای برای تولید کننده دارد ؟ آیا مضراتی هم دارند ؟ و بسیاری سوالات و پرسش های دیگر.

این انسان باشخصیت نمی‌گوید من از این تکنولوژی ها استفاده نکنم ولی می‌پرسد که نسبت من با این امر جدید چیست. 

چرا این سوال را می‌پرسد ؟ 
چون خودش برای خودش بسیار مهم است. بنابر شناخت خودش می‌داند که افقی که میخواهد به آن برسد، افقی است مخصوص خودش و چون سابقه دگرگونی ها و ذلت عظیم ملت ها، به واسطه ی ساده انگاری نسبت به سوغاتی های استعماری را میداند، در ابتدای امر برای کشف نسبت خودش با این تکنولوژی پرسش هایی مطرح میکند تا از یک سوراخ 2 بار گزیده نشود.

البته در مواجه با این انسان باشخصیت، انسانی قرار میگیرد، فاقد شخصیت و کم توجه به هویت و ارزش شخصیت خودش. او در مواجه به ابزارهای جدید مرعوب و مجذوب شده و توان عبور از زرق و برق ظاهری امر نو را ندارد و نمیتواند ذات آن تکنولوژی ها را درک کند. خودش را به دریای استفاده از این ابزارها میزند و میشود آنچه که تولید کنندگان این ابزارها برایش پیش بینی کرده اند.

خدا لعنت کند کسانی را که با چشم بسته و بی آنکه حتی ابتدایی ترین پرسش ها را مطرح کنند، دروازه های تمدن غرب را به فرهنگ عمومی این کشور بازکردند.

آنها آنقدر غرب زده بودند که سطحی ترین ساحت های تکنولوژیک غربی را وارد میکردند و چیزی مثل سواد رسانه و فهم عمومی از رسانه ها که در همان غرب به آن توجه داده میشود را که متمم این تکنولوژی هاست را وارد نکردند.

همواره و پشت سر هم در مواجه با این پرسش که " اثر ویدیو، ماهواره، اینترنت باز، شبکه های اجتماعی، شبکه های اینترنتی و بسیاری موارد دیگر بر انسان ایرانی چیست ؟ " بیان میکنند : " نمیتوانید جلوی پیشرفت را بگیرید. "

اگر تنها فایده ی این پرسش‌ها این باشد که در هنگام استفاده از این تکنولوژی ها، احتیاط همیشه ضمیمه استفاده باشد، خودش بسیار ارزشمند است ولی چه فایده زانوهای لرزان انسان غرب زده در مواجه با زرق و برق تکنولوژی های رسانه ای میلرزد و توان فکر کردن به این پرسش ها را ندارد، بماند اینکه اصل مطرح کردن این پرسش ها راه را برای بازشدن عرصه خلق تکنولوژی برای یک ملت باز میکند.

جلد اول کتاب آینده جادو، تلاشی است برای کندوکاو حول رسانه ای به اسم سینما.
اینکه سینما چیست، چه اثری بر مخاطب دارد و چه اتفاقی فی مابین پرده سینما و شخص ببینده در سالن تاریک می افتد و نویسنده تلاش میکند سینما را به عنوان یک رسانه جدی مورد توجه قرار دهد و این ساده اندیشی را از بین ببرد.

حقا و انصافا حقش شهادت بود، آن که در آن سال ها اینقدر عمیق می‌فهمید.
      

        خطاهای نظری و توصیه های مُهْمَلْ

همه جای دنیا اینگونه است. منطقش اینگونه است. حکمت نظری اثرش را در علم النفس و انسان شناسی می‌گذارد، بعد از آن حکمت عملی آغاز می‌شود و سپس علوم انسانی خلق می‌شوند و این مسیر تا سبک زندگی ادامه پیدا میکند. غرب و شرق هم ندارد. همینطور اسلام و کفر.

در این فرایند، هرچقدر حکمت نظری یا همان فلسفه اولی، تطبیق بیشتری با تکوین عالَم هستی داشته باشد و صحیح‌تر و دقیق‌تر و واقعی‌تر می‌تواند عالم را توصیف کند و طبیعتا انسان به عنوان یک فاعل جدی در این عالم می‌تواند بهتر از این عالَم استفاده کند و بهره ببرد.

همینطور است در علم النفس و و انسان شناسی و لایه های پایینی. مثلا اگر شما توصیف ناقصی از عوالم هستی داشته باشید و پر خطا در مورد شناخت انسان حرف بزنید، طبیعتا توصیه های نهایی که در حکمت عملی به انسان در باب اعمال اختیاری، سعادت و خوشبختی، نحوه زندگی صحیح در این عالَم و چگونگی اتصال به عوالِم غیبی می‌کنید ، پر می‌شود از مهملاتی که صرفا شامل سلیقه های شخصی، تجربه های زیسته، حس های روزانه ی بی پشتوانه و استقراء های ناقص و بی فایده است.
کتاب عمل خلاقه، تلاشی است برای ارائه ی توصیه ها و توصیف هایی برای طی کردن مسیر صحیح خلاقیت و رسیده به امر خلاقه. اینکه چگونه یک انسان می‌تواند در دایره ی اعمال اختیاری و زندگی روزمره اش، توجهات، گرایشات و تغییراتی را اِعمال کند که بتواند به فضای تولید ایده ها و اَعمال خلاقانه نزدیک تر بشود و اصلا عمل خلاقه از کجا سر و کله اش در زندگی ما پیدا می‌شود.

تا اینجای کار خوب است ولی مشکل از جایی پیش می آید که شروع به مطالعه ی کتاب می‌کنید و خط به خط کتاب را با یک پرسش مخفی به پیش می‌روید : این حرف ها چه معنایی دارد ؟ شبیه مهملات نیست ؟ اصلا مترجم متوجه معنا می‌شده یا هوش مصنوعی این کار را ترجمه کرده است ؟

پاسخش یک عبارت است :

فلسفه ای که عالَم را همانند حکایت فیل در تاریکی مولوی درک کند، انسان را ناقص و در امتداد نسل حیوانات تصویر کند و ماده گرایی بر جهان بینی اش سایه بی اندازد، طبیعی است که در توصیه هایی که به این انسان برای تحقق عمل خلاقه می‌کند، چاره ای جز ارائه ی مهملات و تجربیات شخصی که حتی به درد همسایه اش هم نمی‌خورد ندارد.
چاره ای جز این ندارد که برای مسیر تاریکی که طی کرده است الاهیاتی بسازد و آن را به عالَم نسبت بدهد و ساز و کار عالم را با تصورات بچه گانه ی خودش قیاس کند.
ناچار است که تجربیات محدود و ناقص خودش را تعمیم بدهد و جهان شمولش کند و بیان کند، شیوه ای برای هستی را کشف کرده ام. عجب ادعای بزرگی : شیوه ای برای هستی

ما چاره ای جز سرخم کردن در مقابل حکمت اسلامی که به یقین بهترین و دقیق ترین بیان و ارائه از عالَم هستی را دارد نداریم. چاره ای جز زانو زدن در مقابل حکمت متعالیه و شاگردی ملاصدرا نداریم، و الا تبدیل می‌شویم به شخصی که مهمل می‌گوید و برای مهملاتش الاهیات می‌سازد و عالم را با آن تنظیم می‌کند.

از کل 216 صفحه ی این کتاب میتوان 5 الی 10 جمله جذاب بیرون کشید. جمله جذاب و نه حتی درست.
      

        غرب چقدر تلخ است

انسان یک پیکره کامل دارد. یعنی از جهان بینی و توصیفات و شناختش از کل عالم و جایگاه مخلوقات مختلف گرفته تا رفتارها و گرایش ها و علایق و احساسات و سبک رفتاری اش با دیگران و انتظاراتش و افق ها و آرزو ها و تلاش ها.

همه ی اینها هم به هم مرتبط هستند. ذره ای اختلاف و تفاوت فکری در جهان بینی، اثرش را در نحوه نگاه و برخورد با انسان های دیگر نشان خواهد داد. 

انسان یک پیکره به شدت منسجم است و این برش های عقلی که ما میزنیم، همگی در خارج، در عین وحدت در یک نفس واحد حاضر هستند.

در طول مدت مطالعه این کتاب به این فکر میکردم که رفتارها، نگاه ها، تعامل ها و انتظارات انسان ها در این رمان چقدر با ما متفاوت است. واقعا آنها انسان غربی و به خصوص آمریکایی هستند و ما انسان شرقی و ایرانی. زمین تا آسمان با هم فرق داریم. در تمام ساحت های انسانی. یعنی یک انسان ایرانی که نه تنها غرب زده، بلکه غربی شده، زمین تا آسمان با یک انسان کاملا غربی فرق دارد.

این کتاب واقعا نشان داد که اندیشه غربی وقتی به سطح سبک زندگی میرسد، چقدر تلخی آفرین است.

موضوع انتخاب شده بسیار جذاب است. سیر داستانی کند و تا پایان داستان، ابهام موجود در بخش های مختلف روایت حل نشده باقی می ماند.
      

        کار فلسفه چیست ؟
توصیف عالم. 

کارویژه ی دستگاه و نظام فکری-فلسفی چیست ؟
توصیف عالم به گونه ای منظم و منسجم و منظومه وار که نتوان در هیچ جزئی از این عالم قاعده و منطقی ناقض آن دستگاه فکری یافت. نظام فکری-فلسفی صحیح باید بتواند توجیهی عقلایی برای هر پدیده ی فلسفی ارائه بدهد.

فلسفه اسلامی بالکل و در اوج آن، فلسفه صدرایی، بهترین و دقیق ترین وجامع ترین دستگاه فکری-فلسفی حاضر است که میتواند دقیق ترین توصیفات را از عالم هستی ارائه بدهد.

میتوان اصل واقعیت و متن عالم تکوین را همانند سخت افزاری دانست که ما به کمک نرم افزارهای فکری-فلسفی خودمان از این قواعد بهره می‌بریم. هرچقدر که این نرم افزار فکری، دقیق تر، به روز تر، کلان تر و منسجم تر باشد، ما بهتر و بیشتر می‌توانیم از قدرت عالم تکوین بهره ببریم و پیوستاری سالم و صحیح از مبانی فکری-فلسفی تا سبک زندگی و فرهنگ عمومی را در جامعه محقق کنیم.

بخواهیم یا نخواهیم، این نگاه های فلسفی ما به عالم است که سرریز میکند و همه ی ساحت های زندگی بشری‌مان را پر میکند. تمامی نظامات سیاسی-اجتماعی-فرهنگی-اقتصادی و غیره، همگی تحت تاثیر نظام فلسفی حاکم بر آنهاست.

این جمله کلیدی نویسنده کتاب اهمیت فلسفه را عیان میکند :
 "این نظامِ فلسفی است که طرحِ سنگ فرشِ خیابان های شما را تعیین می‌کند" 

لذا پرداختن به بنیان های فلسفی جامعه ی ایرانی برای مانایی و ماندگاری و کشف حقیقی خویش و گم نشدن در عالم  وهم و خیال و صیرورت به سمت آینده ی ملی خویش، بسیار مهم است. اگر می خواهیم بمانیم و در آینده، خود آینده ی مان را محقق کنیم، باید به فلسفه بومی خودمان توجه کنیم.

کتاب بنیاد حکمت، اثر گرانقدر استاد بزرگوار، علی امینی نژاد، تلاشی ارزشمند برای جمع بندی نظرات حکیم بزرگ تاریخ، صدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی، معروف به ملاصدرا، در اصول کلی نظام فلسفی اش و تحلیل و بسط آنها با ادبیاتی نو و جدید است.

این اثر قطعا یک کتاب مهم، در تاریخ علم فلسفه اسلامی است. کتابی که می تواند تکلیف نهایی اندیشه صدرایی را در اصول اساسی اش روشن کند و طالب این مکتب را به راحتی و سرعت، به کرانه ی اندیشه ی صدرایی برساند.
      

        نگاهی به پشت سر – 1

از قدیم وقتی میخواستند کسی را بی پشتوانه، سست و بی هویت معرفی کنند میگفتند : فلانی زیر بته عمل آمده است. این عبارت میتواند هم در مقیاس فردی تحقق پیدا کند و هم در مقیاس اجتماعی. یعنی فرد یا جامعه ای که عقبه ای ندارد و همانند صیفی جات، بی تکیه بر ستونی و روی زمین رشد میکند و پشتوانه و هویت تاریخی ندارد. تصورش هم وحشتناک است.

ولی ما ایرانیان وقتی به پشت سر خود نگاه می اندازیم، در هر حوزه ای، بزرگان، اندیشمندان و مفاخر، سراسر تاریخ ما را پر کرده اند. این کتاب یک مشت است نمونه ای از هزاران هزار خروار عقبه تاریخی.

ولی اسفناک این است که در صده اخیر که ما تحت شدید ترین تهاجم های فرهنگی قرار گرفتیم، ناخودآگاه حواسمان از عقبه تاریخی خودمان پرت شده و غرب زدگی که نماد از خود بیخود شدگی است همچون آب کثیف مرداب به لباس هویت جامعه ما چسبیده است.

کتاب قابوس نامه، کتابی است در دسته حکمت عملی، از جانب پدری برای فرزندش و شامل توصیه های مختلفی برای زندگی بهتر. این کتاب در 44 فصل به نگارش درامده است. البته که برخی از توصیه ها و نکات آن کاملا منطبق بر شریعت اسلامی نیست ولی اصل این مساله که در چنین سالهایی، این طیف از دغدغه ها و توصیه ها در فرهنگ عمومی جامعه ایرانی حاضر بوده بسیار ارزشمند و قابل رجوع و بازخوانی و بازنشر است.

همچنین، مقایسه تحلیلی وضعیت فرهنگی جامعه ایرانی با جوامع اروپایی در آن زمان می‌تواند نکات خوبی را برایمان روشن سازد.

این کتاب به سال 475 قمری/1082 میلادی  نوشته شده است.
خواندنش بسی لذت بخش است.
      

        امامِ بی مردم


ممکن است که حکومت حضرت امیر به واسطه ی تقدسی که ما برای ایشان قائل هستیم، حکومتی سراسر بی عیب و بی اشکال در ذهن تداعی کند ولی باید بدانیم که حضرت امیر (ع) هم با آن علم بی نهایت، با آن عزم و اراده ی پولادین، با آن درایت و فهم سیاسی، با آن معنویت و عصمت، بدون خواست مردم ،کمک مردم و قدرت مردم، نمیتواند کاری از پیش ببرد، همانطور که در بسیاری نقاط مردم او را مورد شماتت قرار دادند.
گسترش دین بدون قدرت ممکن نیست و اصلی ترین و عظیم ترین و شکست ناپذیر ترین قدرت، قدرت مردم است. اگر قدرت مردم بازویی برای حضرت امیر نباشد که نبود، او نیز نمیتواند کاری از پیش ببرد.
جامعه ی دینی، جامعه ی امام-ملت است. امام راهنمایی میکند، ملت قدرت خلق میکنند و پیشرفت ها حاصل میشود و مسیر طی میشود. وجود ما مردم هم ترکیبی است از خواسته های الهی و زمینی. نفس عِلوی ما چیزی میگوید و نفس سِفلی ما چیزی میخواهند. جنود عقل به سمتی و جنود جهل به سمتی. جنگ بین راهنمایی های امام جامعه و خواست های نفسانی ماست که در نهایت اراده و تصمیم ما را میسازد. اگر عموم مردم در جهاد اکبر، یعنی مبارزه با نفس و نفسانیت و خواهش های نفسانی خودشان پیروز بشوند و عقل حاکم بر مملکت وجودشان بشود، آن موقع است که تمام قدرت و خلاقیت و توانایی های خودشان را خرج امام جامعه میکنند و امام نیز رهبری جریان را انجام میدهد و جامعه ی دینی به پیش میرود و به قله های آبادانی دنیا و آخرت میرسد.
اگر عموم مردم پای کار امام جامعه نباشند، طبیعتا امام جامعه با یک هسته ی سختکارش را پیش میبرد که طبیعتا قدرت کمتری دارند و با ید دانست که با کنار کشیدن مردم، امام جامعه  که راهبر جامعه است، به خاک و خون کشیده شود و در مقتل به شهادت میرسد.

کتاب الغارات، توصیفی از نسبت حضرت امیر به عنوان امام جامعه و ملت مسلمان تحت بیعت اوست و عیان کننده ی نقش مردم در حفظ دین در جامعه است. بعد از خواندن این کتاب، نقش خودمان در پیشرفت کشور پر رنگ تر میشود و خواهیم فهمید که پیشرفت در جامعه ی دینی، با سوپرمن ها حاصل نمیشود، بلکه همه ی ما باید از تنبلی ها، سستی ها، شهوات و زیاده خواهی های خودمان عبور کنیم و نفس خود را پی کنیم تا بتوانیم حرکت کنیم و با ایجاد قدرت ملی، دستورات امام جامعه را اجرا کنیم.
      

        این کتاب مثل خود انقلاب دارای ریتم تند است. هنگام خواندن کتاب انگار در حال هروله هستید. حتی فرم و قالب جلد و قطع کتاب نیز متناسب با احوالات کتاب انتخاب شده است.

2 چیز این کتاب را بسیار جذاب و خیال آدم را برای توصیه به دیگران راحت میکند :

1. روایت جذاب
2. استنادات تاریخی

این کتاب با زبانی گیرا و جذاب و به صورت فشرده، تاریخ انقلاب را بیان میکند. با این کتاب تاریخ نمیخوانید، تاریخ را میبویید، حس میکنید و در چهارچوب فضا زمان رخدادهای انقلاب اسلامی قدم می‌زنید.

مثلا اگر بخواهید ماجرای سفارت خانه و نقش جریان های مختلف را بفهمید، باید چند کتاب بخوانید؟ در این کتاب و درضمن 2 الی 3 فصل با زبانی روایی ماجرای سفارت خانه می فهمید.

یا مثلا جریان های مختلفی که همگی در طول زمان از جریان اصیل انقلاب جدا شدند و حتی برخی از آنها تا الان ادامه دارند، چطور ؟ 2 جلد کتاب یا 4 جلد؟ در این کتاب و در ضمن چند فصل همه را درک می‌کنید و آماده میشوید تا با نگاهی کلان به سراغ کتاب های عمیق تر و دقیق تر بروید.

یا حتی منطق و سبک رهبری حضرت امام(ره) در حوادث و رخدادهای مختلف پیش آمده را میتوانید در جای جای کتاب بفهمید.

این کتاب را بیشتر از "به شدت" پیشنهاد میکنم.
در ضمن یک کتاب فوق العاده برای برگزاری مسابقات دانش آموزی هم هست...
      

        جنگ احزاب فرهنگی...

ملت ایران در طول تاریخ گام به گام پیش آمده است و به صورت فعالانه و انتخاب گرانه و مبتنی بر قواعد بومی خودش اندیشه ها و فرهنگ هایی را پذیرفته است و برخی ها را نیز طرد کرده است.
آخرین انتخاب ملت ایران برای حرکت و پیشرفت در طول تاریخ، خلق اراده برای پیروزی انقلاب اسلامی ایران بوده است. در واقع ملت ایران پس از سال ها مبارزه با استبداد و تجربه ی روش ها و اندیشه های سیاسی مختلف برای این مبارزه، به تنها پاسخ صحیح، یعنی انقلاب اسلامی ایران رسید و جانانه به پای آن هزینه داد و این انقلاب  اسلامی بود که توانست انسان ایرانی را از زیر یوغ استبداد آزاد کند.
البته استعمارگران و مستبدان و مستکبرین عالم، از قیام ملت ایران ناراحت شدند، نه فقط به این خاطر که قیام آنها منافع آن ها در این خاک و حومه ی فرهنگی و سیاسی اطراف آن یعنی خاورمیانه قطع کرد، بلکه این قیام باعث الگو شدن این روش برای دیگر ملت ها شد و مثال نقضی برای اندیشه ی غالب آن زمان یعنی، عدم امکان رشد و پیشرفت در خارج از چتر فرهنگی-سیاسی تمدن غرب شد.
لذا کشورهای استعمارگر و مستکبر عالم در ابتدا با تلاش هایی به دنبال نابودی فیزیکی-نظامی انقلاب اسلامی بودند ولی بعد از ناامیدی از آن، روی به جنگ فرهنگی یا تهاجم فرهنگی آوردند.
کشور های غربی فهمیدند که نظام جمهوری اسلامی یک نظام کاملا مردمی است و قدرت آت، به خاطر مردم آن است و اگر بخواهند این نظام از بین برود، باید DNA ملت ایران که میخواهند ایرانیِ مسلمان بمانند را از بین ببرند، نشانه اش هم تحریم هایی است که نوک پیکانش به سمت مردم است.
لذا از دهه ی 70 جنگ احزاب فرهنگی بر علیه هویت بومی این ملت آغاز شد و همچنان به صورت سهمگین تری ادامه دارد.
این کتاب تلاش میکند تا همه ی جریان های فرهنگی که نقطه ی مشترک آنها، درگیری با فرهنگ ملت ایران است را به تفصیل بیان کند. جریان هایی که هرکدامشان برای نابودی یک ملت کافی است ولی در این نقطه ی از عالم، به پشتیبانی های همه جانبه ی دشمنان این فرهنگ در حال کار و فعالیت هستند.
باید بدانیم، اگر در حال حاضر، چیزی از ایرانی بودن و چیزی از اسلام به ما رسیده است، حاصل مقاومت فرهنگی اسلاف گذشته ی ماست. اگر در عصر حاضر با اعتماد به نفس در حال خلق معنا در عرصه های سیاسی-اجتماعی-فرهنگی و بسیاری حوزه های دیگر هستیم، حاصل مقاومت فرهنگی گذشتگان ماست.
اگر دست از این مقاومت بکشیم، ممکن است به چیزهایی از عالم خارج از جهان فرهنگی خودمان برسیم که بعضا به واسطه ی غرب زدگی برایمان جذاب و خواستنی شده اند، ولی باید بدانیم، در فرایند رسیدن و در نهایت اگر به آن برسیم، استحاله شده ایم و دیگر مایی باقی نمانده است.

پی‌نوشت :
این کتاب برای تحلیل فضای فرهنگی جامعه امروز بسیار مناسب است.
      

        مسلمانِ مومن، انسانِ قدرتمند

قوی و قدرتمند بودن، یکی از خواسته های فطری هر انسانی است.
بعضی قدرت را در بزرگی بازو، بعضی در کثرت مال و ثروت، بعضی در اعتبار و آبرو نزد مردم، بعضی در مَناسب سیاسی و حکومتی و همینطور تا بی نهایت. عالم کثرت و جهل، پایانی ندارد.

أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ - فرقان ۴۳

هر کسی چیزی را الهه ی خود قرار میدهد و رسیدن به آن را قدرت و قدرتمندی، ولی همه ی اینها مثل کف روی آب از بین رفتنی است.

در اسلام، نقطه اصلی و محوری برای اصلاح عالَم، اصلاح نفس انسانی است. همه چیز از این جا شروع می شود. قرآن با آن نسلی که می‌خواست با دست قدرتمند خود، تاریخ را ورق بزند فرمود «قُوا أَنْفُسَكُمْ»، «عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ» خودتان را مراقبت کنید، به خودتان بپردازید و نفس خودتان را اصلاح و تزکیه کنید. اگر جامعه اسلامیِ صدرِ اولِ اسلام، از تزکیه انسان ها شروع نشده بود و در آن به اندازه لازم، آدم‌های مصفا و خالص و بی غش وجود نداشت، اسلام پا نمی گرفت گسترش پیدا نمی‌کرد، بر مذاهب مشرکانه عالم پیروز نمی شد و تاریخ در خط اسلام به حرکت نمی‌افتاد. اگر انسان‌های مذکّٰا و مصفّٰا نباشند، جهاد نیست. (بخشی از مقدمه کتاب)

این کتاب، شرح متن روایتی از امام صادق(ع)، در مورد برخی صفات نبی اکرم(ص)، توسط عالِم و اندیشمند جهان اسلام، استاد سید علی خامنه‌ای در سال ۱۳۵۲ است.

مسلمانِ مومنی که این صفات را در خود پدید آورده باشد، قدرتمند است و هرکاری را در عالم بخواهد می‌تواند رقم بزند. همینطور است، یک جامعه مسلمان مومن.

این کتاب، کتاب نابی است که باید تبدیل به کتاب بالینی انسان بشود و سلوک با این کتاب، نفس را رام اراده ی انسانی می‌کند و قدرت واقعی را به ارمغان می‌آورد.

فهرست صفات مورد بررسی در کتاب :
۱. یقین
۲. قناعت
۳. صبر
۴. شکر
۵. حلم
۶. حسن خلق
۷. سخاوت
۸. غیرت
۹. شجاعت
۱۰. مروت
۱۱. راستی و امانت داری
      

        مثل شمشیر فرود می آید و مثل شبح ناپدید می‌شود

یک کودک که به دنیا می آید، طرز حرف زدن، رفتارها و سبک فکری و زیستی اش را از پدر و مادرش می آموزد. در واقع پدر و مادر روایتی برای زندگی کودکشان را میسازند. در این روایت، طرز نشستن، خندیدن، آرزوها، جهت زندگی و بسیاری موارد دیگر خوابیده است. اینکه این عالم چگونه کار میکند، قوانین معنوی و فیزیکی و روابط انسانی چگونه است. همگی توسط والدین به فرزند منتقل میشود. پدر و مادر هتسند که که می آموزند، چگونه فکر کن را، چیستی خوبی، چیستی بدی، چرایی زندگی و اینکه چرا اصلا چرا باید تلاش کرد و تمام خلاقیت ها و قدرت های خودت را به پای چه هدف و آمالی باید خرج کرد و حتی چرا و برای چه باید شهید شد.
پدر و مادر همان کاری را برای کودک میکنند که الگو برای یک جامعه.
البته من میدانم الگو هم مثل پدر و مادر برای انسان جبر ایجاد نمیکند، ولی الگو، ابر روایت ابتدایی زندگی یک انسان را میسازد.
تصور کنید، کسی را که دقیق است، منظم است، به روز است، همواره در حال یادگیری و پیشرفت است، ظلم ستیز است، خواهش های نفسانی خودش را کشته و خدمت به مظلومین را هدف زندگی خود میداند، عطوف است، مهربان است، در مقابل دشمنان حیدر کرار است، سرباز است و ولایت پذیر، مسئولیت پذیر است و از قدرت برای خدمت به مردم بهره میبرد، از زندگی دنیایی دست شسته است و حتی از مطرح شدن نامش با عنوان افتخار فراری است.
تصور کنید همچنین شخصی الگویی باشد برای جوانان یک جامعه.
آن جامعه چه طور میشود ؟ چه شکلی میشود ؟ کجاست آن جامعه ؟ آیا آن جامعه دیگر توقفی دارد ؟ آیا فسادی در آن جامعه رخ میدهد ؟ و هزاران پرسش دیگر

مواردی که بیان شد، بخش  های کوچکی از صفات شهید حاج عماد مغنیه، مسئول جهادی حزب الله لبنان است. کسی که دشمنانش در وصفش گفته اند : مثل شمشیر فرود می آید و مثل شبح ناپدید میشود

آیا جامعه ای که الگویش شهید عماد مغنیه باشد، مدینه فاضله نیست ؟