یادداشت محمدرضا آقازاده

        خدا لعنت کند...

اگر یادتان باشد... نه نیازی نیست که فقط یادتان باشد، همین الان هم هستند کسانی که در مواجه با مطرح شدن هر پرسشی در چیستی، چرایی و ضرورت ورود، استفاده و گسترش هر تکنولوژی و به خصوص تکنولوژی های رسانه ای بیان می‌کنند که : مگر توانستید جلوی ویدیو را بگیرید که میخواهید مثلا جلوی اینترنت استارلینک را بگیرید ؟

طبیعی است که هر انسان با شخصیت و با هویتی، وقتی با تکنولوژی های جدید رسانه ای مواجه بشود از خودش سوال بپرسد که این رسانه ها چه چیزی هستند ؟ چرا ساخته شده اند؟ چرا به من عرضه شده اند؟ به چه کاری می آید ؟ چه چیزی از من میخواهند و چه چیزی به من میدهند ؟ استفاده از آنها چه فایده ای برای تولید کننده دارد ؟ آیا مضراتی هم دارند ؟ و بسیاری سوالات و پرسش های دیگر.

این انسان باشخصیت نمی‌گوید من از این تکنولوژی ها استفاده نکنم ولی می‌پرسد که نسبت من با این امر جدید چیست. 

چرا این سوال را می‌پرسد ؟ 
چون خودش برای خودش بسیار مهم است. بنابر شناخت خودش می‌داند که افقی که میخواهد به آن برسد، افقی است مخصوص خودش و چون سابقه دگرگونی ها و ذلت عظیم ملت ها، به واسطه ی ساده انگاری نسبت به سوغاتی های استعماری را میداند، در ابتدای امر برای کشف نسبت خودش با این تکنولوژی پرسش هایی مطرح میکند تا از یک سوراخ 2 بار گزیده نشود.

البته در مواجه با این انسان باشخصیت، انسانی قرار میگیرد، فاقد شخصیت و کم توجه به هویت و ارزش شخصیت خودش. او در مواجه به ابزارهای جدید مرعوب و مجذوب شده و توان عبور از زرق و برق ظاهری امر نو را ندارد و نمیتواند ذات آن تکنولوژی ها را درک کند. خودش را به دریای استفاده از این ابزارها میزند و میشود آنچه که تولید کنندگان این ابزارها برایش پیش بینی کرده اند.

خدا لعنت کند کسانی را که با چشم بسته و بی آنکه حتی ابتدایی ترین پرسش ها را مطرح کنند، دروازه های تمدن غرب را به فرهنگ عمومی این کشور بازکردند.

آنها آنقدر غرب زده بودند که سطحی ترین ساحت های تکنولوژیک غربی را وارد میکردند و چیزی مثل سواد رسانه و فهم عمومی از رسانه ها که در همان غرب به آن توجه داده میشود را که متمم این تکنولوژی هاست را وارد نکردند.

همواره و پشت سر هم در مواجه با این پرسش که " اثر ویدیو، ماهواره، اینترنت باز، شبکه های اجتماعی، شبکه های اینترنتی و بسیاری موارد دیگر بر انسان ایرانی چیست ؟ " بیان میکنند : " نمیتوانید جلوی پیشرفت را بگیرید. "

اگر تنها فایده ی این پرسش‌ها این باشد که در هنگام استفاده از این تکنولوژی ها، احتیاط همیشه ضمیمه استفاده باشد، خودش بسیار ارزشمند است ولی چه فایده زانوهای لرزان انسان غرب زده در مواجه با زرق و برق تکنولوژی های رسانه ای میلرزد و توان فکر کردن به این پرسش ها را ندارد، بماند اینکه اصل مطرح کردن این پرسش ها راه را برای بازشدن عرصه خلق تکنولوژی برای یک ملت باز میکند.

جلد اول کتاب آینده جادو، تلاشی است برای کندوکاو حول رسانه ای به اسم سینما.
اینکه سینما چیست، چه اثری بر مخاطب دارد و چه اتفاقی فی مابین پرده سینما و شخص ببینده در سالن تاریک می افتد و نویسنده تلاش میکند سینما را به عنوان یک رسانه جدی مورد توجه قرار دهد و این ساده اندیشی را از بین ببرد.

حقا و انصافا حقش شهادت بود، آن که در آن سال ها اینقدر عمیق می‌فهمید.