یادداشت روحِ لابه‌لای سطرها :) 🇮🇷

        بعد از خوندن چندتا رمان می‌خواستم یه کتاب متفاوت بخونم؛ پس کتاب «شریان مکران» رو برداشتم و از انتخابم وااقعا راضی ام.
کتاب درباره‌ی احداث خط انتقال نفت از گوره به جاسکه. نه یه پروژه معمولی، بلکه یه ابر پروژه ملیِ تمام ایرانی که بعد از خوندنش واقعا احساس غرور کردم. این پروژه منفعت های گوناگون برای کشور داشت و ثابت کرد "ما می‌توانیم" فقط یه شعار نیست.  علاوه بر احساس غروری که پیدا کردم، احساس قدردانی بیشتری نسبت به مهندسین گمنام کشورم پیدا کردم(چون واقعا نمی‌دونستم اینجور پروژه ها اینقدر زحمت و دردسر دارن، مخصوصا این پروژه که صد در صد ایرانی بود و تو این سرعت انجام شد) و یه عالمه مطالب جدید درباره موضوعات مختلف مربوط به پروژه یاد گرفتم. طوری که وقتی خواهرم ازم چند تا سوال پرسید تا ببینه چقدر از کتاب حالیم شده و من داشتم خوب و عالی براش توضیح می‌دادم، حس می‌کردم یه پا کارشناس شدم😂
مطالب هم اکثرا ساده توضیح داده شده بود و فهمش برای عموم راحته. خوندن این کتاب واقعا خیلی برام شیرین بود. بنظرم این کتاب رو هر ایرانی ای باید حداقل یک بار بخونه.