مرگ ایوان ایلیچ – تالستوی – سروش حبیبی
مرگ سراغ همه ما می آید، اما دردناک تر از مرگ و پوچی زندگی، این است که تنها میمیریم!
داستان مردی که درد به سراغ او می اید، به اوج تنهایی میرسد، و در نهایت بوسه مرگ را می چشد! همین! همینقدر پوچ و بی معنی! تصور کنید از اوج آبرو و اعتبار و شان و ارتباطات خانوادگی و دوستانه قوی، زندگی ابرومندانه و لذت بخش و ... برسید به تنها بر روی یک کاناپه زجر کشیدن و در نهایت مردن!
این رمان چند بعدی، به زیبایی و دقت ابعاد روانشاختی مراحل سوگ، نقد های جامعه‌شناختی و دغدغه های فلسفی یک بیمار در حال مرگ را بررسی میکند.
زروان (علی رستمی شاهراجی)
      

        معرفی کتاب درباره اگزیستانسیالیسم اثر مارک تانزر ترجمه محسن زارعی
این کتاب در دو بخش کلی 1- هستی شناسی و 2- اخلاق تقسیم شده. که در هر بخش به تحلیل نیچه، کیرکگور، هیدگر و سارتر میپردازد. 
اصلی ترین استدلال و توضیحات این کتاب حول مفهوم عقل‌گرایی و نا عقل‌گرایی یا همان تعین و نامتعین بودن هستی بر میگردد. عقل گرایی که با افلاطون به طور جدی اغاز میشود معتقد است که جهان دارای ساختاری عقلانی، متعین و منظم است. چه جهان، چه اخلاق و چه انسان. اما نا عقل گرایی اگزیستانسیالیستی در تقابل با این دیدگاه قرار گرفته و جهان، اخلاق و انسان را نامتعین و نا عقلانی در نظر میگیرد. توضیحات تفصیلی در این کتاب داده شده است که مبسوط و مناسب است. برای خوانندگان کاملا مبتدی خیلی مناسب نیست بدلیل سختی مفاهیم و مباحث، اما با اشنایی نسبی و متوسط با اندیشه های تاریخ فلسفه میتوان کتاب را به خوبی مطالعه کرد.
زروان ( علی رستمی شاهراجی )
      

        بیچارگان اثر داستایفسکی
اه چه رنجی‌یست، چه نکبتی‌ست این زندگی، چه دنیایی‌ست فقر و نداری، رویا و دوستی! دوستی های عمیق از هر سنی با دیگری، ارزوهای خوش برای دیگری و گریه هایمان برای دیگری. زندگی برای دیگری و مرگ برای دیگری. ان مرد برای دوستش مرگ را میپذیرفت، ولی دوستش باید میرفت، باید میرفت و مشیت الهی را میپذیرفت، همانطور که فقر و نداری و یتیمی را پذیرفته بود. او همیشه شاد خواهد بود که برای مدتی پدری و دوستی وفادار داشته. دوستی عاشق و دل خسته. نامه های این دو به هم جان سوز است، عمق روانم را سوزاند و تمام شد! نمیدانم چه بگویم فقط غمگینم، غمگین برای ان مرد و زن که فقر جدایشان کرده. فقر انها را از رویاهایشان دور کرده و رنج های عظیم به ان ها داده! براستی که حال فقرا را درک نمیکردم، اضطراب و تشویششان را درک نمیکردم، ولی حالا قطره ایش را چشیدم! و قطره‌ای عشق و دوستی خالصانه و راستین را هم چشیدم! دوستی ای که زیبا تر از عشق بود، بلی زیباتر از عشق! دوستی ای که باارزش تر از عشق و عاشقی بود! دوستی که دوام و قوت بسیاری داشت و قلب انسان را به رنج و در عین حال به قوت می اورد، که امکان همچین دوستی خیرخواهانه ای وجود دارد! براستی رنج کشیدم و لذت بردم!
این اثر را با ترجمه خشایار دیهیمی خواندم.
زروان ( علی رستمی شاهراجی )
      

        معرفی کتاب درمان شوپنهاور:
نیم ساعت پیش کتاب را تمام کردم. واقعا این کتاب نه خوب، بلکه حیاتی بود. حیاتی به این معنا که مهمترین و ارزشمند ترین مسائل بشری را مورد بررسی قرار داد. تنهایی و انزوا، مرگ، بی معنایی زندگی، عشق، نیروی جنسی، مشکلات روانی، روان درمانی و ... . براستی در این زندگی پر از ابهام کدام یک از راه ها را برگزینیم؟ جلوی رویمان هزاران راه گذاشته اند بزرگان گذشته و نوابغ حال، اما کدامشان راه ما است؟ کدام یک از این مسیرها در نه کل زندگی بلکه در هر برهه خاص از زندگی مان به کارمان می اید؟ به زندگی بچسبیم و گرمای ان را به اغوش بکشیم یا از دور ان را نظاره کنیم و در سرمای مهلک زیست کنیم؟ ایا این زندگی معنایی دارد که به ان بچسبیم؟ اگر ندارد در این همهمه چطور زنده بمانیم و زندگی کنیم؟ در مواجهه با مرگ چگونه زندگی کنیم؟ وقتی متوجه نفس سرد مرگ جلوی رویمان شویم، وقتی مرگ را به چشم، منتظرمان ببینیم، چگونه زیست میکنیم؟ چگونه خود را اماده کرده؟ باید چه کرد؟ باید تنها و در عزلت ماند یا با مردم بود و طعم روابط مختلف را چشید؟ کدام یک بهتر است؟ خلوت غمگین اما ارام یا جمع شلوغ و شاد؟ عشق را چطور؟ طعم عشق را باید چشید یا باید از ان دوری جست و ارامش را انتخاب کرد؟ هیجان عاشقی یا تنهایی غمگین و ارامش بخش؟ باید شوپنهاوری بود یا نیچه ای؟ و ... . براستی این کتاب بن مایه اکثر مسایل مهم زندگی مان را جمع کرده و به بحث میگذارد و تک گویی نمیکند. این کتاب یک دیالوگ است، دیالوگ میان این مسیر های دوگانه، میان شوپنهاور و رواندرمانگری اگزیستانسیالیست. دیالوگ هایی پویا، شخصیت هایی عمیق و دغدغه مند، داستانی هوشمند و گیرا و مضمونی عمیق و در عین حال گسترده. 
این کتاب را با ترجمه سپیده حبیب خواندم.
زروان ( علی رستمی شاهراجی )
      

        معرفی داستان کوتاه زنده به گور اثر صادق هدایت :
براستی این زندگانی چیست که ما را هر لحظه به فکر مرگ میکشاند؟
یک داستان کوتاه در سبک وهمناک. سبکی که به اقلیت ها میپردازد، اقلیت یک جامعه مانند دیوانگان، افسردگان، قاتلان و ... . در این داستان هم با یک شخصیت عجیب روبرو هستیم، شخصیتی که در ارزوی مرگ و تنها خواسته اش از این دنیا رسیدن به مرگ است! مرگ، نیستی، اتمام زندگی، اتمام زندگی ای سخت، پوچ و بی معنی. ما نمیدانیم چه بر سر این شخصیت امده که به اینجا رسیده، و اصلا نیاز به دانستن و دلیلی هست؟ ایا زندگی در ذات خود پوچ و بی معنا نیست؟ صرف زیستن در این جهان ارزوی مرگ را به همراه ندارد؟ شاید برای بعضی ها داشته باشد و برای بعضی ها نداشته باشد. به قول هدایت : بهشت و جهنم هر فرد درون خودش است و خدا انسان را در دو دسته خلق کرده است : خوشبختان و بدبختان! پس میشود گفت ارزوی مرگ برای بدبختان طبیعی است؟ شاید اره شاید هم نه.
نثر این داستان کوتاه بسیار ادبی، زیبا، احساسی و گیرا است. نثری که این اثر کوتاه را به یکی از شاهکار های ادبیات فارسی معاصر تبدیل میکند.
یادداشت های این دیوانه در تمنای مرگ را بخوانید که شاید با ان همدلی کردید، شاید هم نکردید، شاید از خوشبختان باشید، نمیدانم. من درکش کردم.
زروان ( علی رستمی شاهراجی )
      

        معرفی کتاب شب های روشن اثر داستایفسکی :
تا به حال درون رویاهایتان زندگی کرده اید؟ نه که رویا بافته باشید، بلکه زندگی کرده اید؟ شده شب و روز در رویایتان سیر کنید و یک زندگی بی نقض و کامل و مستقل از زندگی واقعی درست کرده و در ان زندگی کنید؟ این کار را جوانی تنها و بی کس میکند، جوانی که به گفته خودش تا الان با زنی صحبت نکرده و دست او را نگرفته است. جوانی رویاپرداز و رمانتیک. که روحیه رمانتیک اش در واقعیت فضای نمود پیدا نکرده بود. تا این که یکشب بطور اتفاقی و شانسی با دختری هم کلام شد. و از اینجا داستان عاشقانه اش شروع شد. او با همه وجود عاشق دختر شد و برای اولین بار بجای صحبت کردن با ساختمان ها و خیابان ها توانست همدم دختری شود و داستان زندگی خودش را تعریف کرده و در بخش دوم داستان زندگی دختر را بشنود.
براستی این یک رمان غمگین است اما در حال بازگو کردن لحظات شادی یک جوان است. لحظاتی که مانند روشنایی در شب بودند. و براستی نام کتاب « شب های روشن» برازنده و مرتبط با مفهوم متضاد زندگی این شخص است. همه ما در زندگی تجربیاتی داشتیم که هم تلخ بودند و هم لذت بخش و شادی بخش. این رمان کوتاه شرح همین جنس تجربه ها است.
این رمان کوتاه تلخ اما بسیار دلنشنین که دل هر ادمی رو بدرد میاره را با ترجمه سروش حبیبی خواندم.
زروان ( علی رستمی شاهراجی )
      

        معرفی کتاب بار هستی اثر میلان کوندرا :
تاکنون به این اندیشه افتاده‌اید که اتفاقات کوچک چگونه میتوانند بزرگترین تاثیرات را بر روی زندگی شما داشته باشند؟ اتفاقات کوچکی نظیر دیر رسیدن یا زود رسیدن به قرار ملاقاتی! آیا متوجه این بی‌برنامگی و بی‌نظمی جهان هستی شده اید؟ این گوشه ای از مفاهیم و مسایلی است که در کتاب مطرح میشود، در این اثر شما با یک رمان فلسفی روبرو هستید. رمانی پر از مفاهیم گوناگون و بحث برانگیز.
کتاب به شرحی از وضعیت زندگی هنرمندان و روشنفکران چکسلواکی پس از بهار پراگ، یعنی پس از حمله اتحاد شوروی به چکسلواکی می‌‌پردازد.
کتاب بار هستی را یک رساله فلسفی نیز می‌توان در نظر گرفت که در تضاد با ایده‌ «بازگشت جاودان – عود ابدی» نیچه است. ایده ای که میگوید اگر این زندگی کنونی ما هزاران بار دیگر دقیقا به همین شکل تکرار شود، آیا باز هم حاضریم این زندگی کنونی را تکرار کنیم؟ حال اگر قرار باشد هر رویداد زندگی ما بی‌نهایت بار بازگردد و تکرار شود، باید مراقب هر کدام از عقاید و رفتارهای خود در طول زندگی باشیم. این مراقبت گاهی چنان سنگین خواهد شد که کمرمان را خرد خواهد کرد. ما همواره برای مقابله با این «سنگینی»، به مقداری ازادی و «سبکی» نیاز داریم حتی اگر تحمل‌ناپذیر باشد. میلان کوندرا در این رساله از مثال‌های داستانی زیادی استفاده می‌کند تا نشان دهد زندگی عاشقانه سنگین یا سبک، به چه صورت است. 
براستی چگونه با این دوگانگی سبکی و سنگینی زندگی سر میکنیم؟ آیا جهان سبک است و همه چیز در حال تغییر است؟ یا سنگین است و ذات غیرمتغیر دارد؟ ایا هستی و بی نظمی اش باری سنگین بر دوش ما میگذارد؟ ایا خود این بی نظمی سبکی نیست؟ چگونه میتوان بر سطح امواج زندگی شنا کرد؟ در این کتاب شما با شخصیت های گوناگونی اشنا میشوید که به خوبی شخصیت‌پردازی شده اند و هر کدام دغدغه ها و مسایل متفاوتی چون خیانت، عشق، جنسیت، رابطه جنسی، رابطه، زناشویی، مرگ، سیاست، روشنفکری، استبداد و خفقان و ... را وارد داستان میکنند و شما را با یک رمان چند وجهی روبرو میکنند. 
این اثر را با ترجمه دکتر پرویز همایون‌پور خواندم.
زروان ( علی رستمی شاهراجی )
      

        کتاب « دل مردگی » یا « عذاب روح » « Iron in the Soul » اثر سارتر، اخرین اثر از مجموعه « سه گانه راه های ازادی » است. این مجموعه نیمه کاره با پایانی باز، در کتاب دل مردگی تمام میشود.
این کتاب درباره شکست است. شکست و اشغال فرانسویان به دست نازی ها. داستان های گوناگون از افرادی که میجنگند، فرار میکنند، منتظر میمانند، میترسند و ... . داستان سرگردانی، رنج ابهام، تهوع، گم گشتگی و تعلیق. این رمان به زیبایی این فضا را برای ما ترسیم و در تعلیق و سرگردانی سربازان و اتباع فرانسوی شریک میکند. براستی شکست چه حسی‌ست؟ چرا شکست خوردند؟ چه باید کرد؟ آیا کسی به سربازان فرانسوی اهمیت میداد؟ آمریکاییان چه طور؟ شهروندان پاریس چه میکردند؟ یهودیان چه میکردند؟ چرا یکسری مردم بدبین و یکسری خوشبین به نازی ها بودند؟ چرا وقتی امید مرده بود همچنان ادامه میدادند؟ ایا المانی ها هم مثل ما انسانند؟ ایا انسان میتواند دست های یک بچه را قطع کند؟ ملیت یعنی چه؟ ایا باید فرانسوی شکست خورده بود یا آلمانی پیروز؟ شکست تقصیر چه کسی بود؟ طرفداران صلح و تسلیم؟ آیا مردم عادی رای دهنده هم گناهکار بودند؟ 
در بخش دوم کتاب، داستان روزهای اسارت است. داستان سیاست و امید، شکست و حقارت، گرسنگی و ناامیدی، هذیان و تعلیق و گم گشتگی. سرنوشتتشان چه میشد؟ این شکنجه کی تمام میشد؟ چه باید میکردند؟ باید میجنگیدند یا تسلیم میشدند؟ در بخش دوم انتقاد های بسیاری به سیاست های جنگی شوروی در قبال نازی ها و حامیان پیمان صلح را شاهد هستیم.
این اثر را با ترجمه حسین سلیمانی نژاد مطالعه کردم و بسیار لذت بردم، این اثر مرا با جهان جنگ جهانی دوم اشنا و شریک کرد. داستان شکست، داستان تراژیک همه ماست. از این اثر غافل نشید.
معرفی کتاب عذاب روح اثر سارتر در سایت ایران کتاب : 
داستان این رمان، روز به روز و ساعت به ساعت ماجرای سقوط فرانسه و افکار، احساسات و اعمال انسان های درگیر در این ماجرا را روایت می کند؛ انسان هایی که برایشان اهمیتی نداشت، انسان هایی که فرار کردند، افرادی که جنگیدند و البته افرادی مثل متیو، کسی که زندگی خود را وقف رسیدن به آزادی های شخصی کرده بود اما اکنون باید با تلخی های جنگ رو به رو می شد و کشتن را یاد می گرفت. رمان عذاب روح، تصویری دلهره آور از جنگ و از معنای شکست است.
      

        تحلیل و معرفی رمان بوف کور
یک رمان مدرنیستی در سبک وهمناک. رمانی که در زیر متنش به جنگ با سنت میرود. داستانی مالیخولیایی، وهم الود، غم انگیز و غیر خطی. داستان مردی که شکست میخورد، ناکام میماند از رسیدن به ارزوهایش، سنت ها بر او غلبه میکنند، و در نهایت دلیل نوشتن این داستان هم همین است، یعنی گفتن ارزوهای ناکامش. در این داستان مرز بین واقعیت و خیال از بین رفته است. راوی فردی منزوی و غیر عادی است و فاصله عمیقی با ادم های عادی(رجاله ها) و جامعه دارد. این شکاف به خواست و اراده خود اوست و خود او هست که میخواهد غیر معمولی باشد. البته که او ناکام میماند و میگوید: قصه راه فرار برای ارزوهای ناکام است. راوی یک قاتل است، قاتل ارزوهای خویش که در زن اثیری، لکاته و مادر راوی تبلور یافته، و قاتل، پیرمرد خنزر پنزر، عمو یا پدر، دستفروش، صاحب گاری یا خود راوی است. این داستان جنگ درونی یک فرد است، جنگ پیرمرد و زن، که پیرمرد نماد سنت و زن نماد رستن و فراروی از سنت است. زن نماد غیر معمولی بودن است که ارزوی شخصیت است. کل داستان نزاع این دو نماد و مفهوم است.
این کتاب تاثیر گرفته شده از نویسندگانی مانند ادگار الن پو، کافکا و سارتر است. این رمان غم انگیز و خیال‌الود، بسیار دشوار است. این اثر یک اثر مدرنیستی و پیشرو است که از سبک نوشتاری سنت خودش فاصله گرفته و فردیت دوران مدرن را وارد داستان نویسی ایران کرده است. او متافیزیک سنتی را به سخره میگیرد و پند و اندرز نمیدهد. این داستان مدرنیستی و سورریالیستی ، داستانی غیر خطی دارد و فضای رویاپردازانه و خارج از واقعیت ایجاد میکند. این اعترافات پشت سر هم راوی داستان، شما را به درون لایه های متن و زیر متن یک ادم منزوی، جامعه گریز و معتاد به مواد که مرز بین واقعیت و خیال را گم میکند میبرد.
من از مطالعه این اثر بسیار لذت بردم، فضاسازی بسیار عالی، شخصیت پردازی فوق‌العاده بود، داستان غمناک و گیرا بود و نثری جذاب و ادبی داشت. این اثر اثریست که نیاز به دقت در خوانش دارد تا فهم شود و باید پس از اتمام به تفاسیر و نقد ها رجوع شود.
زروان ( علی رستمی شاهراجی)
      

        معرفی کتاب رنج‌های ورتر جوان اثر گوته :
« و تو ای جان نیکی که به سهم خود همان دلبستگی‌های او را داری، از رنج او تسلایی برگیر، و اگر به حک تقدیر یا گناهی شخصی دوست دیگری نمی‌یابی، این کتابچه را همدم خود قرار بده. »
کتاب رنج های ورتر جوان، رمانی کوتاه نوشته ی یوهان ولفگانگ فون گوته است که نخستین بار در سال 1774 وارد بازار نشر شد. گوته این رمان را در سن 25 سالگی خود منتشر کرد.
در این اثر، ما با یک تراژدی روبروییم، یک تراژدی صوفیانه و عاشقانه. این رمان درباره، عشق، تنهایی، معنای زندگی، بازگشت به طبیعت، خودکشی، انزجاز از سنت و مرگ است. ورتر جوانی استثنایی و شورشگر است که با روح زمانه خود هم‌خوانی ندارد و دنیایی فراتر از انسان‌های عادی را می‌جوید. این رمان که در قالب مجموعه‌ای از نامه‌های ورتر به دوستش ویلهلم و درباره عشق او به دختری به اسم لوته و دریافت‌های او از زندگی نوشته شده است. و گوته این داستان را بر اساس دلباختگی خودش به دختری به اسم لوته بوف نوشت و بخش بزرگی از این داستان با واقعیت منطبق است.
این رمان تاثیر ژرفی بر جنبش رمانتیسم گذاشت. از مولفات رمانتیستی بودن این اثر میتوان گفت که: در بیشتر جاهای رمان طبیعت تحسین شده و بنا بر عقیده‌ای روسویی، انسان در طبیعت خوشبخت است و باید به طبیعت بازگردد. و ورتر بجای دنباله‌روی از عقل و خرد و رسومات، به احساسات و هنر روی اورده و از زندگی شهری گریخته است به دامان طبیعت. ورتر سنت ها را به سخره میگیرد و گوته انحطاط و نابودی سنت ها و مذهب در اروپای قبل از انقلاب فرانسه را به تصویر کشیده. ورتر از بی معنایی رنج میبره و در عشق به دنبال معنایی برای زندگی میگردد. در این اثر سرنوشت و شرط خوشبختی شخصیت ها مرگ است، مرگ یکی از دو رقیب. این رمان بدلیل دفاع از خودکشی توسط کلیسا ممنوع اعلام شد، که باعث محبوبیت بیشتر این رمان و ترجمه آن به زبان های مختلف شد. 
در این شاهکار ما ورتری را داریم که دارای روحیه ای لطیف و عاشق، توامان با روحیه‌ای شریر است. و این به حقیقت مانندی و واقعی تر بودن داستان کمک شایانی کرده. این رمان هم دارای داستانی جذاب، و هم شخصیت پردازی شاهکار است. این رمان کوتاه قلب شما رو هدف گرفته و در شروع رمان هم از شما خواسته است که: اگر دارای همان دلبستگی‌های ورتر هستی از رنج او تسلایی بگیر و اگر دوستی نداری، این کتابچه را همدم خود قرار ده. این اثر را با ترجمه محمود حدادی خواندم.
زروان (علی رستمی شاهراجی)
      

        معرفی کتاب بیگانه اثر آلبر کامو :
 « شناگری که بر امواج جهان روان است.»
 این کتاب حول یک شخصیت میگردد، یعنی مورسو. شخصیتی که یک شاهکار ادبی است، شخصیتی که قابل درک است و در عین حال هم توجیحی برای رفتارهایش نیست. در پشت رفتارهایش منطقی وجود دارد و در عین حال توضیح پذیر نیست. فردی بی تفاوت، سرد و بدون احساسات. کسی که بدلیل پوچی جهان و ارزش هایش نسبت به همه چیز سرد و بی روح شده، عشق میورزد اما کم، لذت میبرد اما به اندازه، او دلش را به چیزهای کوچکی مثل شنا کردن، افتاب و عشقبازی خشک کرده. او واقعیت و سرنوشتش را میپذیرد، او ناامید است از پیدا کردن معنا برای جهان و اتفاقاتش، به همین دلیل هر اتفاقی را هر چقدرم بی منطق و ناعادلانه میپذیرد، حتی رفتارهای غیر منطقی خودش را. او فقط میپذیرد و ادامه میدهد. او مانند شناگری بر امواج جهان روان است. او در اخر مرگ را هم میپذیرد و باهاش کنار می اید، حسرت میخورد و پشیمان است، ولی معترض نیست. او قبول کرده، قبول کرده که جهان ما جای منطقی و با نظم و برنامه ای نیست، قبول کرده که عدالتی پشت این جهان نیست و همه چیز اتفاقی و بی برنامه است. در نثر و داستان و شخصیت این کتاب اضطراب و عدم قطعیت این جهان مشهود است، اینده نامطمئن، زندگی بی برنامه، جهانی بی عدالت و پوچ. 
 این رمان نمونه کامل یک جهان و شخصیت ابزورد و پوچ گرا است. این اثر برنده نوبل ادبیات در سال 1942 نوشته شده است.
 این رمان را به هرکسی که دغدغه‌ی این جهان و پوچی‌اش را دارد پیشنهاد میشود.
زروان ( علی رستمی شاهراجی)