یادداشت علی رستمی شاهراجی
1404/1/15
مرگ ایوان ایلیچ – تالستوی – سروش حبیبی مرگ سراغ همه ما می آید، اما دردناک تر از مرگ و پوچی زندگی، این است که تنها میمیریم! داستان مردی که درد به سراغ او می اید، به اوج تنهایی میرسد، و در نهایت بوسه مرگ را می چشد! همین! همینقدر پوچ و بی معنی! تصور کنید از اوج آبرو و اعتبار و شان و ارتباطات خانوادگی و دوستانه قوی، زندگی ابرومندانه و لذت بخش و ... برسید به تنها بر روی یک کاناپه زجر کشیدن و در نهایت مردن! این رمان چند بعدی، به زیبایی و دقت ابعاد روانشاختی مراحل سوگ، نقد های جامعهشناختی و دغدغه های فلسفی یک بیمار در حال مرگ را بررسی میکند. زروان (علی رستمی شاهراجی)
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.