ترجمه‌ی گوگل ترنسلیتی ونداد جلیلی، انگیزه دو خط ریویو نوشتن رو هم از من گرفت. ننگ بهت آدم به اصطلاح مترجم! 
        

                به‌خاطر ترجمه‌ی بی‌نظیر جناب قاضی، بهش سه ستاره میدم و با هیچکسم میل سخن نیست. 
        

                از اشمیت خوشم میاد. فک می‌کنم هیچ‌وقت کاملا نخواهم فهمید چی داره میگه اما با این‌حال خوندنش مث یه نسیم خنک زیر پوستمه. که همزمان هم بهم احساس خوبی میده هم قلبم رو می‌فشره و اشکمو درمیاره. خیلی خوشحالم که یه نویسنده دیگه پیدا کردم که حرفاش اون حس خوب کتاب خوندن رو که مدت‌هاست احساس نمی‌کنم بهم میده. خیلی خیلی از کتاب‌هایی که درباره انسان‌ها می‌نويسن خوشم میاد و خیلی خیلی بیشتر از اونهایی که درباره‌ی عشق می‌نويسن. خوشحالم که با کتاب‌ها می‌تونم عشق رو احساس کنم. چشمام همچنان پر از اشکه و نمیدونم دیگه چی باید بنویسم. من کتاب‌ها رو به‌خاطر همین اپسیلون احساسات نابی که تجربه می‌کنم، دوست دارم. میخوام تا زنده‌م اشمیت بخونم. 
        

                خیلی معمولی بود پیرمرد گوگولی❤️
        

                این بار که خوندمش از دفعه‌ی قبلی بیشتر فهمیدمش و بیشتر لذت بردم. با این‌حال خیلی از جزئیات کتاب و گوشه کنایه‌های ولتر از توان فهم من خارج بود و تلاش می‌کردم تا هر مترجمی توضیحی برای کتاب نوشته پیدا کنم. از طرفی نسخه صوتی کتاب که جاش تو قلبمه مدام وسوسه‌م می‌کرد بدون توجه به حواشی، فقط خودم رو غرق در دنیای معصومانه و پر از عشق کاندید کنم. این پسر واقعا محبوب من بود. عشقش به کنه‌گند بعد از گذشت همه اون اتفاقات ستودنی بود، این‌که از اول تا آخر کتاب ذکر روز و شبش کنه‌گند بود، قلبم رو مالامال از احساسات زیبا می‌کرد. احترامی که برای استاد و همراهانش قائل بود، درستکاری و بخشندگی‌ش، اعتمادی که به وفاداری و حسن نیت دیگران داشت و.. کاندید رو به نمادی از یک انسان واقعی تشبیه می‌کرد با همه نقاط ضعف و قوتش. کاندید مثل کودکی ساده‌دل و امیدوار از دنیای کوچک زیباش وارد جهان عظیم نابکار شد، کشف کرد، خطا کرد، پشیمان شد، به دست آورد، از دست داد، آسیب دید، رشد کرد و بعد به شعور و تعادل رسید. برام یادآور شخصیت بلا تو پورثینگز بود. من همچنان این کتاب رو بارها بازخوانی خواهم کرد و هربار با دیدگاه و درک جدیدی سراغش خواهم رفت.