کل کتابو می‌تونم با یه بیت خلاصه کنم: «هر سخن کز دل برآید، لاجرم بر دل نشیند.»

خیلی وقتا با خودم فکر می‌کردم نکنه فقط من این‌طوری فکر می‌کنم که فضای استارتاپی و چیزای مرتبط باهاش پر از اَداست!
خانم آزاده رحیمی خاطرات خودشونو از تجربه کپی‌رایتر بودن تو محیط‌های استارتاپی دسته‌بندی کردن و با یه لحن فوق‌العاده بامزه و دقیق، این ادابازیای استارتاپی رو حسابی توصیف کردن.

انقدر خوب گفته بودن که مطالب نه‌تنها از دل دراومده بودن، بلکه بی‌درنگ به دل هم می‌شینن.

اما اشتباه نکنید منظور کتاب اصلا این نیست که به طور کل ایده‌هایی که به استارتاپ و شرکت تبدیل میشن خوب نیستن. اگر خوب نبودن همین بستر بهخوان رو نداشتیم.

البته اگه با فضای استارتاپ‌ها و شرکت‌های نوپا و سبک کارشون آشنایی نداشته باشید، ممکنه خیلی از کتابو متوجه نشید.
      

        اگر من مرجع تقلید بودم خوندن درمورد زندگیِ تنها ایرانی‌ای که شاگرد انیشتین بود، یعنی پروفسور حسابی رو بر هر جوون ایرانی واجب می‌کردم.

بخونید این کتابو تا ببینید ۹۰ سال عمر با برکت یعنی چی...
بخونید این کتاب رو تا ببینید این رضاخان نبود که دانشگاه تهران رو تأسیس کرد بلکه دکتر حسابی بود!
بخونید این کتاب رو تا بدونید ما چه امکاناتی رو تو ایران الان مدیون دکتر حسابی هستیم...

توصیه میکنم اگر خواستید بخونید درکنارش کتاب "مرد نخستین" که کتاب کم حجمی هست رو هم مطالعه کنید.
      

        این کتاب از همون ابتدا منو یاد این ضرب‌المثل انگلیسی انداخت
Don’t judge a man until you’ve walked a mile in his shoes.
تا با کفش‌های کسی راه نرفتی، راه رفتنش رو قضاوت نکن.

رمان جالبی بود ولی اعجاب انگیز نبود. معمولی بود.
شرح قدرت زنان بود، اینکه یک زن ساده و حتی رو به فروپاشی چطور به یک زن جسور تبدیل میشه. اینکه برای حل مشکلات بجای پاک کردن صورت مسئله و دست روی دست گذاشتن، باید تلاش کرد و دنبال راه حل گشت. اینکه برای حل مشکلات باید گفت و گو کرد.
ولی شخصا با تعداد زیادی از قسمت های کتاب به هیچ وجه نمیتونستم ارتباط بگیرم. قسمت هایی که با فرهنگ ما تناقض داشت. و این تناقض انقدر شدید بود که یک جاهایی بنظرم اصلا جنبه‌ی اخلاقی درستی نداشت و نمیتونستم حق انجام یکسری کارهارو به کاراکتر بدم اونم صرفا بخاطر وجود یک سری شرایط...
      

        فاطمیه‌ی امسال تا اینجا متأسفانه توفیق حضور در هیئت نداشتم.
تصمیم گرفتم برای خودم در گوشه‌ی اتاقم یک هیئت کوچک و تک نفره داشته باشم...
مداحی‌ها و روضه‌های فاطمیه برای خودم پخش می‌کردم ولی از آنجایی که همیشه با خواندن بیشتر ارتباط میگیرم تا شنیدن، متوجه شدم که الان وقت خواندن کتاب "کشتی پهلو گرفته" است.
از آقای سیدمهدی شجاعی خیلی ممنونم که با کتابشون یک روضه‌ی هنرمندانه به من هدیه دادن ولی راستش اینه که سطح کتاب اصلا با سطح بقیه‌ی کتاب های سید مهدی شجاعی قابل مقایسه نیست. کتاب اونقدر عمق‌دار نبود.

در نهایت اگر خواستید این کتاب رو مطالعه کنید حتما به حرمت کلمه‌ به کلمه‌ی این کتاب که ذکر مصیبتی لطیف از مادرمون حضرت فاطمه‌ س است، در حالی مناسب و جدا از هیاهو های دنیوی به خوندن کتاب بپردازید :)
      

        زندگی ملاصدرا، ملاصدرای شیرازی...
کسی که اندیشه‌اش از مردم زمان خودش جلوتر بود. و اندیشه‌ی نو محکوم است به تبعید ابدی!
فکر کنم این کتاب مثل خود ملاصدرا باید سختی بکشد؛
این کتاب دوست خوب من در کل مسیر اتوبوسِ تهران تا نجف بود و داشتم از خواندن فلسفه، الهیات و داستان عشق ملاصدرا لذت میبردم تا اینکه در محل اقامت نجف کتاب رو گم کردم. درحالی گم شد که هنوز ۸۰ صفحه از کتاب باقی‌مونده بود.
وقتی به تهران برگشتم سریع کتاب رو تهیه کردم و به خواندن قلم قشنگ نادر ابراهیمی ادامه دادم.
دیروز کتاب تمام شد اما متاسفانه کتاب خراب شد و تمام شد. کتاب خیس شد.
فکر می‌کنم حتی کتابی هم که درمورد جناب ملاصدرا باشد، سرنوشت عادی ندارد و کتابی است در تبعید ابدی.
      

        تو اتوبوس نشسته بودم. سرم رو از سمت راست به شیشه‌ی اتوبوس تکیه داده بودم و غرق در کتاب خوندن بودم. لبخندی رو لب هام بود و این لبخند بعضی موقع‌ها بیشتر جون می‌گرفت چون داشتم تلاش میکردم جلوی خنده‌م رو بگیرم. اتوبوس چند دقیقه تو ترافیک یک جا وایساده بود که یکهو یه نگاه سنگین رو حس کردم و متوجه شدم راننده‌ی ماشینی که ماشینش تو ترافیک کنار اتوبوس پایین پنجره‌ای که من نشستم بود، از پایین زل زده و داره منو نگاه میکنه.
همون موقع بود که لبخند ناشی از خنده از بین رفت و منم برگشتم از بالا اون راننده رو نگاه کردم و به هم زل زدیم. همون موقع راننده از پایین با دقت جلد کتاب رو نگاه کرد و سعی میکرد اسم کتاب رو بخونه، باز منو نگاه کرد و نگاهشو دزدید و همون جور که تو ترافیک مونده بودیم، گوشیش رو برداشت و وارد گوگل شد. من هنوز داشتم از بالا نگاهش میکردم که ببینم میخواد چیکار کنه. اول تو گوگل سرچ کرد "آبنبات لیمویی" و نتایجی که براش اومد جوابی که میخواست نبود چون گوگل براش آبنبات هایی که مزه‌ی لیمویی دارن اورد. سریع سرچش رو تغییر داد به "کتاب آبنبات لیمویی" و این سری نتیجه براش خوشایند بود. وارد اولین سایت شد و شروع کرد به خوندن درمورد کتاب. ترافیک روون شد و اتوبوس از اون راننده جلو زد و من دیگه نفهمیدم آیا اون آقا هم مثل من از کتاب خوشش اومد؟ و آیا فهمید چرا با لبخند داشتم کتاب رو میخوندم؟

شبیه این اتفاق تو طول مدتی که این کتاب رو میخوندم تقریبا روزانه می‌افتاد. زمان هایی که تو مترو کاملا غرق در کتاب بودم و یکهو لبخند عمیقی میزدم و این حرکت نگاه‌های دیگران رو به سمت من جلب می‌کرد و میتونستم تو نگاهاشون بخونم که میگن «دختره دیوانه‌س؟» یا مثلا « چه الکی دلش خوشه!»

و مطمئنم این شرایط رو فقط و فقط با مجموعه آبنبات‌ها میشه تجربه کرد نه چیز دیگه‌ای.
خیلی ناراحتم که این مجموعه تموم شد چون احتمالا ادامه‌ای نخواهد داشت.
ولی خیلی خوشحالم که جلدهای قبلیش رو از خیلی قبل خوندم. در چاپ امسال همه‌ی کتاب‌ها که جلد آخر یعنی آبنبات لیمویی هم بهش اضافه شد طرح جلدشون تغییر کرد و بنظرم با این کار گند زدن!
خوشحالم که فقط یدونه از کتاب‌های این مجموعه رو با این جلد جدیدِ زشت دارم.

ترتیب درست این مجموعه ۵ جلدی:
آبنبات هل‌دار
آبنبات پسته‌ای
آبنبات دارچینی
آبنبات نارگیلی
آبنبات لیمویی
      

        یک کتاب دیگه با ژانر مورد علاقه‌ی من، سفرنامه✈️

دکتر مجتبی رحماندوست، کسی که زمان آقای خاتمی و آقای احمدی‌نژاد مشاور رئیس جمهور در امور ایثارگران بود و هیئت علمی دانشگاه تهران.
مجتبی رحماندوست یادداشت هایش از سفر  به سوریه، لبنان، روسیه، عراق، لندن، پکن، سوئیس، هند و اتریش رو به صورت کتاب ارائه کرده.
در بین این ۹ کشور هم سفر شخصی و خانوادگی هست و هم سفر های کاری و دیپلماتیک.
نکته‌ی مثبت این کتاب از نظر من قسمتی بود که به حمایت از فلسطین پرداخته میشد. در بین سفرها آقای رحماندوست نظر های شخصی خودشون درمورد مسائل سیاسی رو بیان کردند که شاید به ضاعقه هرکسی خوش نیاد!
برای من قسمت سفر به ژنو و اجلاس دوربان‌دو  در مرکز سازمان ملل جذاب بود، چون این اجلاس برای سن بچگی من بود و هیچ جزئیاتی ازش نمیدونستم.
      

        من حسینی شده‌ی دست امام حسنم! شاید همین یه جمله بهترین توصیف برای این کتاب باشه.
نشان حُسن، که البته تا قبل خوندنش همیشه اسمش رو به اشتباه نشان حَسن میخوندم و فکر میکردم این کتاب درمورد خود امام حسن مجتبی‌ع باشه.
خوشحالم که روزیم بود و ماه صفر رو با این کتاب تموم کردم. تا به حال اصلا از این زاویه به ماجرای کربلا نگاه نکرده بودم.
نشان‌حُسن شما رو با خودش همراه میکنه و می‌بره به داخل خانواده‌ی امام حسن مجتبی‌ع و با این خانواده‌‌ی غریب از مدینه همراه میشید تا به دشت نینوا برسید...
دیدگاه کتاب خیلی خاص و تک بود، داستان راوی‌های مختلف داره و ولایت پذیری رو از زبان افراد مختلف خانواده‌ی امام حسن‌ع روایت میکنه، که در نبود پدرشون تا پای جان گوش به فرمان ولی زمانشون یعنی عموی خودشون، امام حسین‌ع باقی موندند.
قلم نویسنده عالی بود و با ظرافت خاصی وقایع و شخصیت هارو توصیف کردند و حتی صلح امام حسن‌ع رو در بسطر عاشورایی توضیح دادن که فوق العاده بود.
من به شخصه جز قاسم ابن الحسن، از پسران و دختران  امام و مادرانشون چیزی نشنیده بودم. اما این کتاب به خوبی کمکم کرد که با شخصیت‌ها و مظلومیت این خانواده‌ی غریب آشنا بشم.
      

        جلد سوم هم تمام
این سه جلد داستان دنیایی بود که مردم جاودانه شدن ولی در عین حال هنوز مرگ هست.
به جرعت میگم هر سه جلد از دسته کتابایی هستن که وقتی کتاب رو دستتون می‌گیرید، صفحات کتاب شمارو به درون خودش میکشه و دیگه دلتون نمیخواد از دل داستان بیاید بیرون و دوست دارید بیشتر و بیشتر با داستان پیش برید.
آخر جلد پژواک این مژده داده شد که فیلم‌ سری داس‌مرگ تو استودیوی یونیورسال در دست ساخته. منتظر روزی ام که فیلم های این سه جلد ساخته بشه، این سه جلد انقدری جذابیت و هیجان داشت که شاید بتونه یه رقیب برای فیلم‌های هری پاتر باشه!
      

        شما کلی نکات از تاریخ شنیدید ولی تو ذهنتون نمونده یا چون همیشه به زبان سخت بیان شده بوده براتون سخت بوده که دنبالش کنید، ولی این کتاب اومده کل داستان این تاریخ رو به صورت محاوره‌ای بیان کرده و همین نکته‌ی مثبتشه.

خیلی از افرادی که این کتاب رو خوندن نظرشون اینه که چون کتاب اومده تاریخ رو محاوره‌ای بیان کرده و چون این تاریخ، روایت امام حسین(ع) هست پس بی احترامیه!
ولی من همچین چیزی حس نکردم و اتفاقا این باعث میشه شما خیلی راحت‌تر با کتاب ارتباط بگیرید.

نویسنده از زمان مرگ معاویه تا بعد از برگشت کاروان اسرا به مدینه رو بر اساس تمام اسناد موجود روایت کرده.
هرکدوم از شخصیت هارو با اسم خودشون بهشون پرداخته و درموردشون توضیح داده، پس شما میتونید با خوندن این کتاب اطلاعاتی رو درمورد یکسری اشخاص کسب کنید و در کنارش احتمالا مطالبی رو هم میخونید که تا حالا ازشون اطلاعی نداشتید و براتون جدیده.
      

        داستانِ تلاطم و جنگ درونی حر بن ریاحی از زبان خودش.
نکته‌ای که با خوندن این کتاب متوجه شدم این بود،
هیچکس یک شبه متحول نمیشه و واقعا آدم باید اطرافیان(مثل حر بن ریاحی که مادرش نقش مهمی در شکل گیری افکارش داشت)، ذات و خمیرمایه‌ی درستی داشته باشه که سر دو راهی های زندگی، مسیر سعادت و آزادگی رو انتخاب کنه...
و در نهایت کتاب نثر قشنگ و دل نشینی داشت و از کتابایی هستش که خوندنش برای ایام محرم پیشنهاد میشه.
      

        کتاب خوبی بود و پیشنهاد میشه ولی چندتا نکته وجود داره؛

چون این کتاب از نشر کتابستان هستش اصلا فکر نکنید که حالت رمان و داستان داره، کتاب کاملا به این صورته که انگار دارید کتاب تاریخ میخونید. ولی نکتش اینه که سخت و فرسایشی نیست متنش و کشش داره. ولی بازم به شخص بستگی داره شاید همینم برای کسی حوصله سر بر باشه...

برای من اون قسمت هایی از کتاب که چگونگی تشکیل جنبش صهیونیسم و در ادامه هم تشکیل دولت اسرائیل رو توضیح میداد خیلی جالب بود.

کتاب ترجمه شده‌س و باگ کتاب هم اینه که اصل کتاب جدید نیست و نشر کتابستان تازه اومده ترجمش کرده و بخاطر همین هم متاسفانه داستان فلسطین رو تا جنگ لبنان بیشتر ساپورت نمیکنه.
      

        احتمالا روایت های قوانین عجیب غریب و جو حاکم بر کره‌ی شمالی رو تا الان تو فضای مجازی خونده باشید، از بقیه شنیده باشید و یا کتاب خاطرات کسایی که از کره شمالی فرار کردن رو خونده باشید.
ولی این کتاب فرق میکنه، چون سفرنامه‌ی سفر به کره‌ی شمالیه و شما فضای حاکم بر کره‌ی شمالی رو از زبون یه خارجی میشنوید نه کسی که خودش کره‌ای باشه و چه بهتر اینکه این خارجی یه ایرانیه و شما قراره روایت رو از کسی بشنوید که هم فرهنگ هستیم.
نکته‌ی جالب توجه این کتاب اینه که آقای رضا امیرخانی(نویسنده) یک بار همراه یه حزب سیاسی به کره شمالی سفر میکنن ولی بعد از اون سفر تصمیم میگیرن که خودشون هم به کره شمالی سفر کنن تا دید متفاوت تری هم به کره شمالی داشته باشن و تو کتاب روایت هر دو سفر هستش.
در ضمن قلم و روایت آقای امیرخانی زیبا و روان هستش(البته شاید از نظر شما اینجوری نباشه، نظر شخصیمه) خیلی خوب نوشتن و شما کاملا میتونید همراهشون به کره شمالی سفر کنید.
      

        این کتاب روایت ۴۰ نفره از ادیان دیگه که تازه مسلمان شدن.
اولش که میخواستم این کتاب رو بگیرم شک داشتم بخاطر اینکه فکر میکردم چون روایت های مختلف از آدمای مختلفه و حالت یه داستان کلی نداره ازش خوشم نمیاد🤷🏻‍♀
ولی الان که کتاب رو تموم کردم نظرم مثل قبل نیست و در دل روایت های این ۴۰ نفر کلی درس گنجونده شده که پیشنهاد میکنم برای یه بار هم که شده بخونید.