"کمونیسم رفت،ما ماندیم و حتی خندیدیم" روایت زنانگی در جامعه سرکوبگر است.همان عکس هایی که احتمالا همه دیده ایم.اروپای شرقی،اوکراینی که هنوز الحاق شوروی بود،چک اسلواکی و حتی جنگ های داخلی اروپا،ما آن فضای مه آلود را بارها در فیلم ها دیده ایم.اما تاکنون به درون ذهنیت مردم این جوامع نفوذ کرده ایم؟
به زنانی که انگار حق زنانگی ندارند.با مردانی که باید بیشتر از مرد بودنشان مایه بگذارند.اینگونه من از تک تک داستان-جستار های این کتاب لذت بردم.سوختم با زنان این کتاب.
      

        "مرغ دریایی" نمایشنامه ای در ۴ پرده که روایتگر عصر روایت های جالب از تئاتر روسیه است.شخصیت هایی که با جان و دل لمسشان کردم.قلم چخوف همیشه اینگونه از دیگر نویسندگان متمایز می شود.شخصیت هایش ملموس هستند.چه در رمان چه در نمایشنامه.همین بس است برای اینکه آدم دو ساعت از کار و زندگی دست بکشد تا تنها روایت چند بازیگر و آدم های عجیبی را بخواند که انگار همه شان ریگی به کفششان است.
مرغ دریایی خواندنی ست.
نه یکبار بلکه چند بار.
حداقل برای دیالوگ آغازین نمایشنامه می توان چند بار کتاب رو باز کرد و بست
-شما چرا همیشه لباس سیاه می پوشید؟
-برای اینکه عزای زندگی ام را گرفته ام.برای اینکه بدبختم.
بخوانید.و لذت ببرید
      

        "بره گمشده راعی" از استاد هوشنگ گلشیری کتابی است که گویا قرار بود در ۳ مجلد به چاپ برسه اما خود نویسنده تنها جلد اول رو تمام کرد و دو جلد باقی مانده رو ننوشت.در کل بره گمشده راعی بر خلاف کتاب های دیگری که از این نویسنده بزرگ کشورمون یعنی شازده احتجاب و جن نامه و شاه سیاه‌پوشان خواندم  کمی ریتم کند تر و موضوعات نهادینه تر در ذهن نویسنده رو به همراه داشت.بعضی از گره های ذهنی خودم شاید با خوندن دو جلد باقی نا نوشته باز می شد.ولی متاسفانه قرار نیست این اتفاق بیفته.
در این کتاب با آقای راعی،معلم عربی دبیرستان همراه می شیم و عشق او به زنی که ابتدا برای تمیز کاری خانه و کاشانه اش نزد او می آمد.
جذاب بود...و جذاب می شد اگر ادامه ای وجود داشت.

      

        "مردگان عمارت بیست و پنجم" که جزو عناوین ژانر ترسناک داستان های فارسی هست برای "من" جذاب نبود.نام سیامک گلشیری را با کتاب هایی مانند خفاش شب شنیده بودم. این رمان بلند که تونستم تنها ۱۱ فصل از ۲۴ فصلش رو مطالعه کنم کشش داستانی کافی برای ادامه دادن نداشت.شاید هم این کتاب برای کسانی مانند من گزینه مناسبی برای شروع آشنایی با قلم آقای گلشیری  نیست.
امیدوارم بتونم روزی اثر بهتری از آقای گلشیری بخونم.
"سناریو گفت و گوی مرد اصلی داستان با اون زنی که ناگهانی آشنا شد جذاب بود.روایت مرگ مهشید تاثیر خوبی روی من گذاشت"
      

        "لیدی اِل" برخورد ابتدایی من با رومن گاری بود.درحالی که بسیار از کتاب دوستان رومن گاری رو با "خداحافظ گاری کوپر" می شناسن.رمان در فضایی آرام  آغاز می شود.به گونه ای که حتی برای لحظه ای انتظار اینو نداشتم که رفته رفته به دل خونبار ترین لحظات تاریخ اروپا قدم بزارم.جایی که آنارشیست های افراطی برای سرنگونی هر دولتی دست به ترور و قتل و دزدی می زنن.
این تقابل ،یعنی زنی که ابتدا هیچ هیچ بود،اما رفته رفته خودش می شود دلیل مبارزات آنارشیست ها،و عشق که سدی محکم در برابر اعتقادات و آرمان ها می بندد و توجیه رفتار های خشونت آمیزی که از زبان شخصیت های رمان بیان می شود،کاری می کند تا رمان و کتاب برای لحظه ای از دست خواننده  به زمین نیفتد.
شاهکار رومن گاری بود.البته تا قبل از مطالعه خداحافظ گاری کوپر"
توجه:رمان سخت خوانی است که احتیاج به صبر و حوصله دارد.
به نویسنده زمان بدهید.

      

        دوبروفسکی به عنوان نماینده نسلی از رمان هایی که در روسیه به شکل منسجم نگاشته شده اند،به خوبی روحیات روسیه تزاری را بیان می کند.چه بسا در بسیاری از وجوه با ایران کنونی اشتراکاتی داشته باشد و باعث می شود خواننده به درک عمیق تری  برسد.
عشق،درد انتقام و فرجامی نیمه کاره...این بود دوبروفسکی استاد پوشکین.
      

        رمان درنده باسکرویل و برخی از داستان های کوتاه شرلوک به خودی خود انتظارمو بالا برده بودن ولی در این رمان نسبتا بلند که شرلوک  ۸ فصل غیبت داره رسما فضای کارآگاهی داستان رو از بین می بره ،اما کاری می کنه که کتاب روی زمین نمونه 
این یعنی نویسنده کارشو انجام داده.
پیشنهاد میشه❤️