جزو کتاب های خوب و در حجم کم تالستوی بود.
اینکه آدم ابتدا فکر می کنه باید تنها باشه تا رستگار بشه ولی آخرش فقط این مهمه که باید با آدما و از خود آدما باشی تا همه مثل یک زنجیر به هم پیوسته باعث رستگار شدن تو میشن...نتیجه گیری قشنگی بود که تالستوی با خون ،عشق و قلم اثباتش کرد.