یک بار دیگر به مامان نگاه میکنم. با صدایی به درخشندگی ستاره های راه شیری زمزمه میکنم :《 من و تو ، به سوی زندگی ، به سوی....》
برای جشن ورود من ، دزدان دریایی اتش بازی بزگری راه انداخته اند. افق با این اتش بازی ، از رنگین کمان هم قشنگ تر شده است . من خوشحالم.
حالا میتوانم کمی بخوابم.

"به سوی زندگی ، کتابی بود پر از حس و حال خوب . درمورد زندگی ، در مورد مرگ.


      

        این یکی از بهترین کتابایی بود که خوندم. داستان کاراگاهی به نام نیکی بلانه ،(شوهرم)
که کسی به اسم بانوی مرگ بهش مراجعه میکنه .
بعد از مدتی ادم فضایی ای به نام جینی و بعد هم پرنده ی سرخ.
از قلم ، و شخصیت پردازی داستان لذت بردم. 

      

        اگر قرار باشه به گورستان کتاب های فراموش شده برم و مجبور باشم تا اخر عمر از یک کتاب مراقبت کنم ، اون کتاب قطعا  بسیار بلند و فوق العاده نزدیکه.
چقدر دوستش داشتم . چقدر برام خاص بود و چقدر بهم کمک کرد. اما به قول پیپ اخر و پایان بهم وصل شدن ، این کتاب به روحم وصل بود  اما الان نسخه ای ازش توی کتابخونم نیست.
شاید به اندازه من لذت نبرید ، شاید هم بیشتر لذت ببرید ! این کتاب رو خیلی دوست داشتم  و ناراحتم که تموم شد ولی خوشحالم که پایانش ناراحت کننده نبود.
      

        فوق العاده ، قلم دازای رو دوست دارم.
این خودنویسه بر مبنای امید بود یجورایی ، (و حس هایی که دختر تجربه میکرد) و قطعا خوندنش خالی از لطف نبود . به هر حال من هم فکر میکنم چیزی که یک دختر دوست داره و چیزی که از اون نفرت داره ، نسبتا اختیاریه‌.


      

        مگه به کتابای اگاتا کریستی چیزی جز فوق العاده میشه گفت ؟ با این کتاب احساساتی جدید رو در خودم کشف کردم ، کتابی جنایی با وایبی کلاسیک.
      

        تو جلد بعدی اینشکلی بود که (اسپویل جلد چهار) : اون مادرخوندش اومد بهش غذا و یه لیوان مشروب داد ، بعد  دختره هم تعجب کرد چرا بهش مشروب داده ؟ (هیچوقت نمیذاشت بخوره) بعد یهو میبینه غذا مزه عجیبی میده ، رد این مایع قرمز رنگ تو لیوانو دنبال میکنه و میبینه جنازه بسام افتاده اون گوشه و مادر خوندش داره  گوشتشو چرخ میکنه تا غذا درست کنه و خونشو میریزه تو پارچ . بعد یهو دختره حالش بد میشه از کبابی هانیبال و برادران بر میخیزه.
      

        اگه دنبال یه فانتزی خوبید اخگر گزینه مناسبیه. گرچه جلد یکش روند داستان به نسبت کند تر بود و تا شروع مسابقات چنگی بر دل نمیزد و خواننده زیاد نمیتونست با شخصیتا ارتباط بگیره. خلاصه که برای من جذاب بود ، اما لایا که شخصیت اصلیه زیادی رو مخه و این کارو سخت کرد برام. در کل پیشنهاد خوندن
      

        باورم نمیشه شب اورم این جلد رو بازگو میکنه. سنگ چشمم که مثل همیشه فوق العادست ، حیف این کتاب به قدری گیراست که نمیتونم تو امتحانا بخونمش و باید تا تابستون صبر کنم. (چون اگه دو صفحه بخونم چنان محوش میشم که شب روزم میشه این)
      

        خیلی مزخرف بود راستش
      

        تازه شروعش کردم و فهمیدم شب اورم این جلدو بازگو میکنه . نیاسجصم