حبیبه جعفریان زندگی‌نامه‌نویس خوبی‌ست، انگار مستند کردن یک واقعه در خون این خانواده است، از برادرِ مستندساز تا خواهر زندگی‌نویس. از این مجموعه هم زندگی‌نامه‌ی علامه طباطبایی و هم زندگی‌نامه‌ی آیت‌الله بهشتی به‌غایت خوب نوشته شده‌اند. قطع کتاب و تصاویر انتخابی نیز بسیار مناسب و به‌جاست. نکته‌ی این دو زندگی آن بود که آن‌گونه بازنمایانده نشده‌ بودند که دست‌نیافتنی بنمایند، هر دو انسان‌های معمولی بودند که سیر تکامل و تعالی‌شان در کتاب نشان داده می‌شد، بهشتی شهید یا طباطبایی بزرگ دو فرشته نبودند قدیس‌وار از مادر زاده شده و از ازل گزینش‌شده. جعفریان این‌گونه این دو زندگی را نمایش داده. بس.
          

            کتابهای متعددی درباره زندگی علامه طباطبایی نوشته شده اند که هر کدام حلاوت خودشان را دارند؛
البته به زعم من این حلاوت کتابها نیست، 
حلاوت زندگی پرافتخار یک مرد بزرگ است
          

            این عالِم، عالَم عجیبی دارد.

پیشتر در کتاب"آسید علی آقا" در وصفش خوانده بودم. در این کتاب روایت های ساده‌ای از او خواندم که سوال های بسیاری در ذهنم ایجاد کرد طرز نگاهش به انسان ها  و دنیا خیلی متفاوت بود کنجکاو شدم تا کتاب شیعه و  گفتمان هایش با هانری کربن را بخوانم...شعر ها از اعماق جان بیان می‌شوند و  اثرار دل بازگو می‌کنند  گاهی چنان تلنگر می‌زنند که از  ساعت‌ها پند و اندرز بهتر است اما چه بر  ایشان گذشت که یک روز همه‌ی آنها را سوزاندند نمی‌دانم...شاید هم:
عارفان که جام حق نوشیده‌اند
رازها دانسته و پوشیده‌اند
هر که را اسرار کار آموختند
مهر کردند و دهانش دوختند

یک ستاره کم دادم چون روایت ها می‌توانست بیشتر پردازش شود.