با شروع خوندن این کتاب 
به ذهنم رسید از تجربه ای شخصی 
تجربه نگهداری و مراقبت از بیماران اعصاب و روان 
و مراقبت از بیماران درگیر بیماری های وحشتناک مثل اسکیزوفرنی و اسکیزوافکیتو و پارکینسون 
بیماری های که هم بیمار و هم مراقبت در خفا و سکوت در جریان زندگی عبور میکنن 
      

        حس خوب زندگی
قلم روان 
اشک و لبخند 
      

        خیلی اتفاقی دلم خواست این کتاب رو یه ساعته بخونم و بعدش مستقیم برم سر مزار علامه 
مردی تکرار ناپذیر و بی همتا در عرصه فلسفه و تفسیر 
همچنین این کتاب و قلم روان و جذاب نویسنده خانم جعفریان هم شایسته تحسین بود 
در عین کوتاه بودن زندگینامه همه جنبه ها از تلاش های علمی و تا تلاش های کسب رزق و سبک زندگی و مسلک علامه اشاره شد 
همچنین دیدار و مباحثات و مکاتبات ایشان با هنری کربن هم آموخته جدیدی برای من شد که باعث گشت و گذار من در وب در باب گفتگوی های تاریخی این دو فیلسوف بزرگ و خروجی کتابی به اسم شیعه هم هست بود 
بخوانید و ساعتی در زندگی این مرد بزرگ غرق شوید 
      

        ایوان در نزدیکی مرگ تازه متوجه سطحی بودن اکثر روابط اجتماعی و انسانی خودش میشه 
اینکه کسی حالشو درک نمیکنه و برای کسی اهمیتی نداره 
هر کس مشغول دغدغه خودشه 
حتی خیلی ها چون نمیخوان به مرگ فکر کنن با ایوان کمرنگ تر شدن 
به جز خدمتکار با معرفتش که درک میکنه و همراهشه 
و یکی از جملاتش به ایوان اینه اینکه الان دارم کارهای تو رو انجام میدم بیمار هستی و عذری نداری اگر من این کارها رو الان برای تو انحام در روز نیاز من و این احوالات مشابه تو یکی هم به کمک من میاد

      

         یادمه مدتی قبل مطلبی در سایت بی نظیر متمم  میخوندم راجع به اینکه نیمه رها کردن کتاب لزوما کار بدی نیست 
اینکه همیشه یه فشار ذهنی داریم فلان کتاب رو هنوز تموم نکردم و باید حتما تموم می‌شد ذهن مارو درگیر جزئیاتی بیهوده میکنه 
●ممکنه اون کتاب مورد پسند و سلیقه ما نباشه 
●در این برهه نیازی به مطالب اون نداشته باشیم 
●شابد بهتره زمان بگذره و بعدا دوباره خونده بشه 
●و حتی شاید باید کلا دیگه کنار گذاشته بشه و ارزش خوندن نداشته باشه 
و دلایل دیگه 
همه این هارو گفتم و پر حرفی کردم که بگم احتمالا این کتاب ارزان خور ها نوشته ای کوتاه از توماس برنهارد اتریشی رو در این برهه زمانی بهتره که رها کنم و بعد ها رجوع کنم 

به نظرم بد نیست این مطلب که گفتم رو کامل تر از خود سایت متمم هم مطالعه کنید 

https://motamem.org/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%87-1-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%88%DB%8C%D9%85%D8%9F/#artofleaving
      

        کتابی که نویسنده بابت نوشتن اون تهدید به مرگ شد و به کشور خودش برنگشت 
این کتاب رو در مکزیکو سیتی نوشته

رمان انزجار نوشته نویسنده السالوادوری اوراسیو کاستیانوس مایو به تقلید از نوشته های نویسنده اتریشی توماس برنهارد به سبک انتقاد بی رحمانه و رکیک به فرهنگ و سیاست های کشور خودش السالوادور نوشته 

خودش در پایان کتاب یادداشتی داره از نوشتن این کتاب زمان نوشتم لذت میبره و حال تلافی جویانه داره و دلش داره خنک میشه 
دقیقا هم داستان به همین صورت هست کمدی سیاه داره و خیلی جاها نقد های بسیار محکم و جدی به کشور و سیاست کشور و مخصوصا فرهنگ مردم و ابتذال داخلی میگه 

در کل وقتی در حال خوندن هستب با این دید باشه جایی که تاریخ رو میگه تقریبا واقعیت هست و جایی که از مردم و فرهنگ میگه نقد اغراق آمیز سبک نویسنده هست 

خیلی از جاهای کتاب یاد نقد هایی به کشور خودمون میشدم ولی بعید میدونم انزجار مدل ایرانی طرفدار خاصی داشته باشه

نویسنده در جایی عرق ملی رو هم زیر سوال میبره و کل کتاب فقط در زمینه نقد و یک طرفه گویی میگذره و بس 
در کل به نظرم اگه بخوایم بگیم برای آشنایی با اوضاع داخلی تاریخی السالوادور میتونه مفید باشه
اما حواسمون باشه خیلی جاها نظر شخصی نویسنده از دید قول استاد دانشگاه مهاجر که هم خودش از خودش نا امید و رنجور و خسته هست و هم از کشور و مردم و رهبرانش 
و اینجوری داره فقط با حرف زدن  خودشو آروم میکنه