*- چهل نامه‌ی کوتاه به همسرم،  نادر ابراهیمی. چاپ۳۷‌ ام،۱۳۹۶، نامه‌هایی بس خوندانی با دیدی فلسفی و اخلاقی در شیوه زندگی از صداقت، تحمل، رازداری، سازگاری، و... و نامه چهلم، نامه خداحافظی و بس زیبا... یک روز عاقبت قلبت را خواهم شکست- یک روز عاقبت. با آخرین کلام. با آخرین سفر...  
نامه‌ها کوتاه و بسیار پرمحتوی در زندگی زناشویی که ارتباط عاطفی  و علاقانه را ایجاد می‌کند‌.
        

          عاشقانه و زیبا ، این نشون میده که وقتی یه مرد یکیو از ته دل دوست داشته باشه میتونه چقد رمانتیک و با احساس باشه.
بخونید و لذت ببرید.
        

          - چهل نامه‌ی کوتاه به همسرم،  نادر ابراهیمی. چاپ۳۷‌ ام،۱۳۹۶، نامه‌هایی بس خوندانی با دیدی فلسفی و اخلاقی در شیوه زندگی از صداقت، تحمل، رازداری، سازگاری، و... و نامه چهلم، نامه خداحافظی و بس زیبا... یک روز عاقبت قلبت را خواهم شکست- یک روز عاقبت. با آخرین کلام. با آخرین سفر... نامه‌ها کوتاه و بسیار پرمحتوا در زندگی زناشویی که ارتباط عاطفی و عاقلانه‌ای  را ایجاد می‌کند‌.
        

          این اولین کتابیه که از نادر ابراهیمی خوندم و بسیار ازش لذت بردم. یه حس همزاد پنداری خاصی باهاش پیدا کردم  چون خودم هم از نامه استفاده میکنم برا زدن حرفای دلم.حس خوب زندگی زناشویی و فداکاری و صبوری رو میشه کاملا درک کرد.چون سبک نوشتار نادر ابراهیمی خیلی رمانتیک و عاشقانه است نمیتونه زیاد جذبم کنه ولی این کتاب رو خیلی دوست داشتم.
        

          جزو اولین کتاب های عاشقانه ای بوده که خوندم.
بی نظیر آرام مانند رودی روان.
قلم نادر ابراهیمی عالیه
        

          کتاب خیلی قشنگ با نثر گویاو روان که دید افراد را به نه فقط به زندگی مشترک بلکه به زندگی هر فردی می‌تواند تغییر دهد .بعضی از جملات تشبیهات و مثال های کتاب درجه یک هستند.
به شخصه فکر میکنم هر کسی باید حداقل یک بار این کتاب را در طول زندگی اش بخواند
        

          این کتاب روایت کننده یک عاشقانه واقعی است ، عاشقانه ای که مملو از سختی و راحتی و شیرینی و تلخی است. شاید این اثر تمرین سخن گفتن و نوشتن باشد و نشان می دهد که گاهی باید تنها صحبت کرد حتی در مورد پیش پا افتاده ترین مسائل روزمره.

«تدریجا تعداد این نامه ها که نگاهی هم داشتند به جریان های عادی زندگی ، روبه فزونی نهاد، تا آنجا که فکر کردم این مجموعه ، شاید فقط نامه های من به همسرم نباشد، بل سخنان بسیاری از همسران به همسرانشان باشد، و به همین دلیل به فکر بازنویسی و چاپ و انتشار آن ها افتادم.»
"از متن کتاب"
        

          این کتاب رو وقتی خوندم باورم نشد نادر ابراهیمی روان شناسی رو تخصص نخونده در دانشگاه. این کتاب بینظیر، درس درستی از زندگی مشترک رو به مخاطب ارائه میده بدون هیچ ادعایی .
        

          نامه ها همگی درمورد مسایل شخصی و جزءی زندگی شخصی نویسنده و بیشتر با لحن نصیحت بودند که من صحبت درمورد آن ها را نمی پسندیدم. 5 نامه ی انتهای کتاب از نطر من تفاوت بارز موضوعی داشتند و کمی کلی تر بودند که آنها را زیبا تر میکرد و آخرین نامه بسیار به جا و زیبا بود. این جملات از کتاب را هم خیلی دوست داشتم:
"تو خوب می دانی...سنگین ترین دردها، چون از صافی زمان بگذرند به چیزی توصیف ناپذیر اما مطبوع تبدیل می شوند، و جملگی تلخی ها به چیزی که طعمی بسیار خاص اما به هرحال شیرین دارند..."
        

          نویسندگان زیادی هستند که سعی کردند جا پای نادر ابراهیمی بذارن و از نثر و سبک او تقلید کردن. البته که هیچ کدوم به گرد پای این نویسنده درجه یک نرسیدند. 
به نظر من شاید لازمه که بعضی‌ها از روش و منش او هم تقلید کنند. آداب صحبت کردن با همسر. آداب ناز خریدن و ناز کشیدن. 
چهل نامه کوتاه به همسرم پر از عاشقانه‌های نابه.
شاید لازمه که همه‌ی آقایون متأهل این کتاب رو بخونن و عذرخواهی کردن رو یاد بگیرن.
هیچ چیزی به اندازه‌ی زبون خوش تأثیرگذار نیست. از این کتاب به نظر می‌رسه که زبان خوشی داشتن و کم و کسری‌های زندکی رو با زبان خوش جبران می‌کردن.
البته که خوندنش برای خانم‌ها هم واجبه.
کلی عبارات لطیف داره که روح رو نوازش می‌کنه.

        

          در دسته نامه ها از بهترین‌هاست. قلم نادر که کولاک است
        

          چقدر لذت بردم از نوع نگارش کتاب، سراسر عشق بود و محبت و احترام بین یک زوج عاشق . قلم نادر ابراهیمی خیلی قوی ست، عشقی عمیق و خالصانه را به تصویر کشیده . عاشقانه های آن را دوست دارم. قسمت هایی از کتاب را که میخواندم چندبار تکرار میکردم احساساتم را برمی انگیخت.
        

          نامه‌های دلنشینی بودند.
        

          ۵۰ صفحه از کتاب رو خوندم و نتونستم ادامه بدمش
اسم کتاب روش هست 
چهل نامه کوتاه آقای نادر ابراهیمی به همسرش درمورد مسائل مختلف
برای من جذابیت نداشت اصلا !!!!
        

          چهل نامه‌ی کوتاه که آقای نادر ابراهیمی به همسر محترم‌شون نوشتن.
قلم و بیان آقای ابراهیمی به شدت جذاب، گیرا، عمیق و زیباست. 
من مجذوب محتوای هر نامه بودم و با اینکه می‌تونستم کتاب رو یک روزه بخونم و تموم کنم؛ اما مگه دلم میومد تموم بشه؟! 
خوندنش رو به همه جوانان و بزرگترها توصیه می‌کنم؛ به افراد متأهل بیشتر. 

اگه قرار بود بخش‌های قشنگ کتاب رو انتخاب کنم و بنویسم، احتمالا کل کتاب رو می‌آوردم اینجا! 
ببینید مثلا یه جاهایی از کتاب، آقای ابراهیمی نوشته‌اند که:

✴️
۰۰۰ مخواه که انتخاب‌مان یکی باشد، سلیقه‌مان یکی، و رؤیامان یکی.
همسفر بودن و هم‌هدف بودن، ابداً به معنای شبیه‌بودن و شبیه‌شدن نیست. و شبیه شدن، دالّ بر کمال نیست، بل دلیل توقّف است.
...
عزیز من!
زندگی را تفاوتِ نظرهای ما می‌سازد و پیش می‌برد نه شباهت‌هایمان، نه از میانْ‌رفتن و محوشدنِ یکی در دیگری؛ نه تسلیم بودن، مطیع بودن، اَمربر شدن و دربستْ پذیرفتن.
...
من از عشقِ زمینی حرف می‌زنم که ارزشِ آن در «حضور» است نه در محو و نابود شدن.
...
تو نباید سایه‌ی کمرنگ من باشی
من نباید سایه‌ی کمرنگ تو باشم
این سخنی است که در باب «دوستی» نیز گفته‌ام.  ۰۰۰
✴️
۰۰۰  حبیب من!
هرگز از کودکیِ خویش آنقدر فاصله مگیر که صدای فریادهای شادمانه‌اش را نشنوی، یا صدای گریه‌های مملو از گرسنگی و تشنگی‌اش را...
اینک دستهای مهربانت را به من بسپار تا به باد آنها بیاورم که چگونه باید زلف عروسکها را نوازش کرد... ۰۰۰
✴️
۰۰۰  من با این سخنِ منظوم موافقم که می‌گوید:
          کلامی که نتوانی‌اش گفتْ راست
                                     به غیظِ فروخورده تبدیل کن!
اما موافق نیستم که همه‌چیز را چون نمی‌توانی بگویی، آنقدر به غیظ فروخورده تبدیل کنی که یک روز، با گلودردی خوفناک از پا درآیی_ بی تأثیری بر زمان و زمانه خود.
همه‌ی حرفهای نازدنی را به غیظ تبدیل مکن، همچنان که به بغض. بعضِ حرفهایت را به اشکْ مُبدَّل کُن! روشن است که چه می‌گویم؟ گریستن به‌جای گریستن، نه‌. گریستن به جای حرفی که نمی‌توانی به ناتمامی‌اش بزنی، و در کمالِ ممکن.
همه‌ی آبها نباید در اعماق زمین جاری شوند، تا یک روز، شاید، متّه‌ی چاهی به آنها برسد، و فَوَرانی و طغیانی... کمی از آبها باید که چشمه کنند و چشمه شوند، و جریانی عینی و ملموس بیابند. ۰۰۰
✴️
۰۰۰ صبور باش عزیز من، صبور باش تا بتوانم کلمه‌یی نو، جمله‌یی نو، و کتابی نو، فقط برای تو بسازم و بنویسم، تا در برابر تو اینگونه تهی‌دست و خجلت زده نباشم...
بانوی من باید مطمئن باشد که می‌توانم به خاطرش واژه‌هایی بیافرینم، همچنان که دبوانی...
با وجود این، من و تو خوب می‌دانیم که عشق، در قفس واژه‌ها و جمله‌ها نمی‌گنجد_مگر آنکه رنجِ اسارت و حقارت را احساس کند.
عشق، برای آنکه در کتابهای عاشقانه جای بگیرد، بسیار کوچک و کم‌بُنیه می‌شود. 
عزیز من!
عشق، هنوز از کلام عاشقانه بسی دور است.۰۰۰
✴️
        

          چقدر عبارت های ساده ی فلسفی و پر معنای نویسنده رو دوست دارم...
برای من مفهوم تازه ای از عشق و یکی بودن رو به همراه داشت .
کوتاه و مختصر و خواندنی از معانی عمیق زندگی🌱
        

          آخه چطور میشه گاهی با جملات و مفاهیم معمولی کتابی نوشت به این خوبی. شاید فقط نادر ابراهیمی بودن همین کار را می کند
        

          نادرخان ابراهیمی 
روح تون شاد
قلم تون محشره ...
انصافا تکرار نشدنی هستین 🥺
        

          کتاب روایت یک زندگی واقعیست با همه زیبایی ها و زشتی ها 
همین که نویسنده سعی نکرده با نگاهی سانتی مانتال  عاشقانه خودش  رو توصیف کنه کلام خودش رو ارزنده تر کرده  ولی لحن نامه ها حس نصیحت شدن به آدم القا میکنه ولی در عین حال آموزندس
ولی آنقدری که فکر میکردم ازش لذت نبردم
        

          از اون دسته کتابهایی که هرچند وقت یکبار باید از قفسه ی کتابخانه خارجش کنیم و دوباره و دوباره جملاتش رو مرور کنیم ... کتاب نیست، نوشداروست برای رنج های ساده ی زمانه ی ما ...