داستان این کتاب سرگذشت سرباز جوان و پر شوری است که از زاد گاه خود به سرزمین های دور دست می رود  و به دختر سروانی دل  می بازد.او در راه این عشق شور انگیز تن به بلاهایی میدهد، دوئل می کند ،به پیشواز خطر می تازد و با "پوگاچف"، شورشی نامدار زمان  که با تزار پنجه در افکنده بود دوستی می ورزد و به گناه  دوستی با این فرد محکوم به مرگ می شود، ولی در نهایت معشو قه اش او را از این اتهام مبری می کند.
        

          احساس میکنم همه ی زیبایی این اثر به ادبی بودنش بوده‌که با ترجمه از دست رفته و چیزی‌جز یک داستان کاملا معمولی و ساده از اون باقی نگذاشته.
        

          راستش الان که میخوام درباره این کتاب بنویسم ، نمیدونم باید چطوری شرح بدم که چقد این کتاب ارزشمند و درجه یکه. کاش میشد به این کتاب ( ترجمه حمیدرضا آتش برآب ) ۱۰ ستاره داد. این کتاب به اندازه سیصد تا کتاب ارزش داره و خیلی خیلی خوشحالم که سال ۹۴ این کتاب رو خریدم . قبل از اینکه توسط نشر هرمس معدوم بشه و دیگه پیداش نشه.
این کتاب متاسفانه توسط نشر هرمس بازنشر نشده و امیدوارم الان که آقای آتش برآب درحال بازنشر آثار قدیمی شون در نشر پارسه هستند ، این کتاب رو به دست دوستداران ادبیات روسیه و مخصوصا پوشکین بزرگ برسونند چون حیفه که طرفداران ادبیات روسیه از این حجم مطلب محروم باشند و مطمئنم اگر به دست علاقه مندان به ادبیات برسه این کتاب ، با تک تک سطرهای این اثر به یه خلسه ناب فرو میرند ... ۶۵۰ صفحه رو میشه کلمه به کلمه بلعید و لذت برد..
چرا؟ به چند دلیل :

دلیل اول ترجمه بی نظیر و درجه یک حمیدرضا آتش برآبه که تونسته به زیبایی لحن خود پوشکین رو به فارسی برگردونه. یعنی این ترجمه،  یک ترجمه متن نیست بلکه خود پوشکین و لحن و نثر پوشکین هم ترجمه شده که بعید میدونم در ترجمه های دیگه این اتفاق افتاده باشه...این اولین نمونه نثر روسی و اولین رمان روسیه ست که ترجمه شده و از این جهت به شدت حائز اهمیته ...
بیاین تا یکی یکی بگم کتاب شامل چی میشه و چطوری حمیدرضا آتش برآب یک دایره المعارف کامل درباره این رمان رو توی کتاب گنجانده... خود رمان حدودا ۲۰۰ صفحه ست اما کتاب ۶۵۰ صفحه ای میشه ...

۱- در بخش اول یک مقدمه حدودا ۳۵ صفحه ای حمیدرضا آتش برآب از پیشینه ادبیات روسیه قبل از پوشکین و تاثیر و تحولی که پوشکین با این رمان و آثارش در ادبیات روسیه ایجاد کرد نوشته که به خودی خود یک مقاله کاملا درجه یک و قابل استناد و گیراست ( در این باره خیلی مختصر در برنامه کتاب باز صحبت کرد ولی اینجا کاملترش رو میتونید بخونید )

۲ - خود رمان که به تنهایی زیباست... از لحن و نثر پوشکین گرفته تا همون فضاهای روسی و آدم هایی که انگار خیلی خودی و آشنان.. داستان درباره یک عشق در دوره شورش پوگاچوف در اواخر قرن ۱۸ نوشته شده و به قدری زیباست که لحظه ای نمی‌تونید کتاب رو زمین بذارید... هرچی از زیبایی این اثر بگم کم گفتم... نمونه عالی مردم روسیه و تیپ های روسی که حتی از اثر جاودان گوگول یعنی نفوس مرده هم جلوتر و بهتر روس ها رو به تصویر کشیده...

۳ - نقدهای بسیار زیبایی که از بزرگان ادبیات روسیه حدود ۳۰۰ صفحه به کتاب اضافه شده... در حدود ۲۰ نقد و اظهار نظر از بزرگان ادبیات روسیه مثل تالستوی و داستایفسکی و بلینسکی و تسوتایوا و...درباره رمان دختر سروان ، آثار پوشکین ، زندگی پوشکین ، اشعار و نثر پوشکین و... که میتونه به طور کامل شما رو با پدیده ای به نام پوشکین که به قول یکی از منتقدین روس ( همه چیز ملت روسیه ست ) و این رمان که باز به قول یکی دیگه از منتقدین روسیه که گفته ( دختر سروان وطن من است ) آشنا کنه و زوایایی از پوشکین و رمانش رو برای خواننده پنهان نگه نمیداره...

۴ - خطابه مفصل ۲۵ صفحه ای داستایفسکی در سال ۱۸۸۰ که درباره پوشکین ایراد شده که نور جدیدی به شخصیت پوشکین و تاثیرش بر ادبیات روسیه و روس ها تابانده که در نوع خودش ارزشمند و به شدت خواندنی یه...

۵ - و در آخر پوسترها و ترجمه هایی که از رمان دختر سروان در دیگر زبان ها  و دیگر مدیوم ها مثل سینما و تئاتر شده هم یه کتاب ضمیمه شده که در این زمینه هم مخاطب اشراف کامل به این اثر در سراسر جهان پیدا کنه...

واقعا این اثر با این حجم از اطلاعات و ارزشمند بودن حیفه که به دست مخاطب ادبیات و عاشقان رمان های روسی نرسه...
امیدوارم دختر سروان با همین کیفیت و همین مطالب هم به زودی منتشر بشه تا لذتی که من از این کتاب بردم رو بقیه شما عزیزان هم ببرید.
        

          مایل بودم روایتی سرراست و بدون پیچیدگی بخونم، مایل بودم از خود داستان لذت ببرم، داستانی که می‌دونی قراره خوب تموم بشه، داستانی با شخصیت‌های کم، روی یک خط؛ و همه‌ی این‌ها رو "دختر سروان" داشت، ممنون جناب الکساندر پوشکین! 
        

          با وجود پایان زیادی مطابق ذائقه‌ی ایرانی همه چیز در این کتاب در خدمت داستان است بی‌هیچ حرف کم و زیادی. شاید همین که تک برش‌هایی از آن را نمی‌توان به طور مستقل برای کسی خواند موید خوب بودنش باشد. لطیف و روان. آسان‌ترین کتاب ادبیات روسیه که تابحال خوانده‌ام.
        

          دختر سروان
نویسنده: الکساندر سرگی یویچ پوشکین
مترجم: دکتر پرویز ناتل خانلری
چاپ چهارم: ۱۳۸۴
انتشارات: امیر کبیر
تعداد صفحات: ۲۰۵
📚📚📚📚📚📚📚📚📚

« واقعاً رابطه حوادث، تعجب آور بود. پوستین بچه گانه ای که من به ولگردی بخشیده بودم، مرا از دار نجات داده بود و بی سر و پایی که در میخانه ها متواری بود، شهرها را تسخیر کرده بنیان سلطنت را تهدید می کرد.»

«در روزگار گذشته، چنان شکنجه های شدیدی در محاکم معمول بود که قانون ناسخ آن، تا مدتی موقوف الاجرا ماند. اغلب اشخاص تصور می کردند که اعتراف جرم، برای محکومیت قطعی او، واجب است. در صورتی که این فکر نه تنها بی اساس بلکه برخلاف منطق نیز هست، زیرا وقتی که انکار متهم، موجب اثبات بی گناهی او نباشد، البته اقرار او نیز نباید دلیل گناهش محسوب شود.»

«دختر سروان» آخرین اثر پوشکین نویسندهٔ شهیر روس است که برای نخستین بار در سال ۱۸۳۶ میلادی
یعنی یکسال پیش از مرگش در سن ۳۸ سالگی چاپ رسید.
این رمانِ عاشقانهٔ تاریخی به وقایعی می پردازد که در زمان شورش علیه «ملکه کاترین دوم» در سال ۱۷۷۴_۱۷۷۳ به رهبری «یملیان پوگاچف» در زندگی «پتر آندرویچ» رخ می دهد.
پتر که تنها فرزند «آندره پترویچ» و «آودینا واسیلیو» است، در سن هفده سالگی بنا بر تصمیم پدرش که خود سرگردی بازنشسته است راهی خدمت نظامی می شود.
آن هم در یک منطقهٔ دورافتاده در «سمنوسکی». پتر به همراه نوکرش «ساولی ایچ» راهی آنجا شده و در طول مسیر مشکلاتی برایش رخ می دهد. 
پتر به قلعه سمنوسکی می رسد و آنجا دلباختهٔ «ماریا» دختر «سروان مینورو» شده و در این راه با رقیب عشقی اش دوئل می کند. 
تصویری که پوشکین در این کتاب از پوگاچف ارائه می دهد قابل توجه است. زمانی که در اوج خونریزی و کشتار، می بخشد و آزاد می کند.

📹🎷🎸«چندین فیلم سینمایی بر اساس این داستان ساخته شده و سزار کوئی آهنگساز روس هم اپرایی به همین نام ساخته و برای نگارش متن آن از این داستان اقتباس کرده‌است.»

🔫🔫نکتهٔ جالب اینکه مرگ پوشکین در نتیجهٔ یک دوئل بود.

📚اگر به تاریخ و ادبیات روسیه علاقمند باشید این کتاب انتخاب خوبی برای مطالعه است.
        

          درود
دختر سروان، داستان کوتاهی عاشقانه، که در وصف عشقی دو جانبه روایت می‌شود؛ همچون آثار دیگر روسی که مهمولا عشاق به بکدیگر نمی‌رسند و پایان دلنشینی برای علاقه‌مندان به داستان‌های عاشقانه ندارند، نیست این داستان می‌تواند کمی حالشان را بهتر کند.
داستان با روایت پسری نوجوان آغاز می‌شود که به نظام کشورش می‌پیوندد و در آنجا خدمت می‌کند، تمامی داستان از یک قمار شروع می‌شود و با لحظات دلهره‌آور ادامه می‌یابد. 
در نهایت با جمع‌بندی زیبا پایان می‌یابد.
زندگی پسر نوجوان همانند حرکت فردی بر شمشیری به جلو می‌رود؛ دورانی را که بر عقیق و جواهرات پدر می‌گذراند، دوره‌ای که بر قدار پا میگذارد و بلوغ می‌یابد، دوره‌ای که بر قوص می‌جهد و عاشق می‌گردد و در نهایت بر لبه نهایی تیغه با دستانی تهی و درمانده منتظر می‌ماند.... پایان رمان دلنشین خواهد بود، دلنشین تر از غلاف شمشیر تزار روس بر تیغه‌ی زندگی این زوج.