یک سال تا بهار برای خوندن این کتاب صبر کردم و خوشحالم که توی فصل مناسب خوندمش.
شروع کتاب کار خودش رو درست انجام داد و تونست من رو جذب خودش بکنه. ژاپن، شخصتی که ژاپن همون‌طور براش جدید بود که برای من، عکاسی، دوربین، یه عشق قدیمی.
فضا سازی، نگم از فضا سازیش وقتی که درمورد ژاپن بود!
صحبت از فرهنگ ژاپنی و اصطلاحات ژاپنی باعث شدن سفر به ژاپن توی لیست آرزوهام قرار بگیره.
شخصیت پردازی خوبی داشت و هر شخصیت واقعا شخصیت مخصوص به خودش رو داشت. هاروکای عزیز، کاش واقعی بودی! 
حماقت‌های شخصیت فیونا، گاهی من رو یاد خودم می‌انداخت.
شخصیت گاب هم تا نیمه‌های کتاب برام تداعی کننده یک شخص واقعی بود اما از نیمه دوم کتاب، وقتی یه چیزایی عوض شد، گاب  یکهو از قالب شخصیتی خودش خارج شد. نمی‌تونم بندازمش تقصیر تغییر و تحول شخصیت در طی داستان. چون زیادی ناگهانی بود و انگار یک باره با شخصیت دیگه ای رو به رو شدم. اما وقتی جلو تر، اتفاق دیگه ای افتاد و نشون داد که گاب هنوز توی لوپ یه اشتباه تکراری افتاده، باز یکم روح حقیقی بودن بهش داد.
•شاید اسپویل: ماجرای عاشقانه کتاب رو زیاد دوست نداشتم. انگار جوری که داشت پیش می‌رفت رو زیاد خونده بودم. سفر، یک هتل، اتفاقات نزدیک شدن و...
پایان کتاب طوری بود که از یک کتاب با جلد صورتی و آبی انتظار می‌رفت.‌ پایان قوی نه، اما قابل قبول بود.
        

          یک عکس می ارزد به هزار حرف>>>
        

          سرشار از حس خوب. آروم و دل‌انگیز مثل مراسم چای‌خوری ژاپنی.
ترجمه؟ عالی. روند داستان؟ معرکه.
درمورد شخصیت پردازی بهتره بگم که غالب نظرات درمورد این شخصیت‌ها منفی بود و اونا رو زوج بدی خطاب کرده بودن اما از نظر من این آدم‌ها فقط بیش‌از اندازه واقعی بودن. 
میشد تک‌تک احساسات رو حس کرد و حتی پایان بندی واقعی و حتی دقیقی داشت.
ادبیاتی که ترکیب با ژاپن شده ارزشش رو داره. حتی برای اینکه برای بار دوم خونده بشه.
        

          این کتاب رو حتما توی بهار و زمانی که نیاز به آروم شدن ذهنتون دارید سراغش برید.
خیلی اروم لطیف بود و باعث می‌شد دلتون بخواد یک بلیط یک طرفه به ژاپن بگیرید و حالا حالا بر نگردید.
به نظرم نویسنده می‌خواست اون بعد سنتی ژاپن رو که زیر سایه تکنولوژیش مخفی شده بود رو دوباره به خواننده‌های کتابش نشون بده و کاملا هم به هدفش رسید.
عاشقانه این کتاب کمی کلیشه ای بود اما چون در کنار اون حال و هوای ژاپنی قرار گرفته بود حس خوبی رو به خواننده منتقل می‌‌کرد.
اگر به ژاپن علاقه دارید این کتاب رو از دست ندید.
        

          دوستش داشتم🥲
همراهش یه سفر رفتم ژاپن و برگشتم
دلم میخواد منم دو هفته برم تو اون چای خانه زندگی کنم🫠
        

          کتاب نسبتا خوبی بود یه عاشقانه خیلی ملایم داشت و البته توصیفاتی که از ژاپن داشت خودش یه سفر به ژاپن بود من حال و هواشو دوست داشتم
        

          کتاب دوست داشتنی بود که عاشقانه ی آرامی داشت.توصیفاتش از ژاپن واقعا کامل و جذاب بود.
        

          سفرنامه با چاشنی عاشقانه 
کتاب دلنشین و قشنگی بود