یادداشت Daydreamer

        کتاب رو با عنوان پیشنهادی برای خوندن در فصل بهار شروع کردم، ولی آخر کتاب متوجه شدم بیشتر یه کتابی بود برای وقتی که دلتون مسافرت میخواد، مخصوصا سفر به ژاپن (درمورد عواقب احساس گرسنگی به خاطر غذاهایی که تو کتاب معرفی می‌شد هم باید هشدار بدم :>)

کتاب رو اگه بخوایم خیلی کلی و در نگاه اول بررسی کنیم، خوبه. ولی هرچی بیشتر بررسیش می‌کنی یه سری مشکلات و باگ های داستان مشخص میشه و همین باعث میشه شاید این کتاب، یه گزینه خیلی فوق‌العاده‌ای نباشه.

اولین مشکلی ( مشکل نه، شاید یه بحثی که جا داشت نویسنده بیشتر روش کار کنه) که کتاب داشت، پردازش شخصیت بود. من نمیگم ضعیف یا آزاردهنده بود، ولی می‌تونست بهتر هم باشه چون حتی دو شخصیت اصلی هم پردازش خیلی خوبی نداشتن چه برسه به شخصیت های فرعی. به قول یکی از دوستام که کتاب رو خونده، نویسنده این مورد رو بیشتر به خود خواننده واگذار کرده تا اینکه خودش اقدامی براش بکنه.

دومین مورد، پردازش مکان بود. نکته اینجاست مکان های تاریخی و دیدنی ژاپن رو نویسنده خیلی بهتر پردازش کرده بود تا مکان های فرضی که خود نویسنده ایجاد کرده بود. مثلا خونه‌ای که در ژاپن شخصیت اصلی توش یه مدتی زندگی می‌کرد خیلی واضح نبود و من نمی‌تونستم بفهمم اون خونه دقیقا چه شکلیه، این مورد برای مکان های دیگه مثل استدیو عکاسی، هتل و... هم تاحدودی بود. حس میکنم این مورد ضعیف تر از پردازش شخصیت بود‌.

شاید اساسی ترین مشکلی که با این کتاب داشتم، روند داستان بود. روند اولش خوب بود ولی آخرش انگار نویسنده عجله داشت و همین باعث شد هم روند دچار باگ بشه هم خیلی سطحی به نظر بیاد. مثلا کتاب یکی از تاکیداتش در روند داستان، تغییر شخصیت ها بود؛ و خب یکی از شخصیت ها برای اینکه تغییرش شکل بگیره لازم بود آخر داستان یه برخوردی،رویدادی، اتفاقی براش صورت بگیره اما نویسنده بدون هیچ پردازشی این تغییر رو صرفا شکل داد و همین باعث مصنوعی شدن این تغییر شد، چون اون کاراکتر چندین سال با این مورد مشکل داشت و یهو آخر داستان بوم! کاراکتر متحول شد. و این مورد درحالیه که نویسنده تغییراتی که اواسط کتاب صورت گرفته بود رو خیلی خوب پیش برده بود و منطقی و قابل باور بود و این مشکل رو میشه گفت صرفا برای آخر داستانه، نه کل داستان. یا مثلا یه سری رویداد ها آخر داستان با منطق داستان جور نبود و به شخصه این مورد خیلی بیشتر از پردازش شخصیت و مکان به چشمم اومد.
حالا جز مشکلاتی که روند در پایان داستان داشت، یه چیز دیگه هم که به چشمم خورد موقع خوندن این کتاب این بود که شخصیت کتاب وبلاگ داشت و بلاگر بود ولی تو روند داستان تقریبا هیچ اشاره‌ای به این موضوع نشده ( جز مواردی که تو کتاب می‌گه یه چندتا عکس بگیرم برای وبلاگم)، در حالی که شکل‌گیری این سفر بر اساس کار شخصیت اصلی بوده و به نظرم این خودش یه باگ بود که هیچ مورد بیشتری از این قضیه تو داستان اشاره نشده و آدمی که به صورت حرفه‌ای وبلاگ داره قطعا باید بخش قابل توجه‌ای از زمان روزش مشغول به این کار باشه ولی نویسنده فقط روی یه هدف دیگه شخصیت اصلی تمرکز کرده بود. ولی لازمه بگم که جدا از روند، پایان و حالا کل داستان خوب بود و نا امید کننده نیست.

درمورد بخش عاشقانه خب فکر کنم نقطه مثبت کتاب بود(تاحدودی)، چون نه خیلی علمی تخیلی بود نه خیلی خشک و مصنوعی. ولی بازم از یه جایی به بعد یهویی خیلی فراز و نشیب عاطفیشون سریع شد. درضمن ترجمه طوری بود که متوجه اتفاقات بشین ولی مثلا یهو یه فصل تقریبا ازش به ناچار یه صفحه مونده بود، به خاطر همین اگه کسی این این سبک عاشقانه دوست داشته باشه، احتمالا از کتاب لذت ببره.

کتاب شمارو با یه سری اصطلاحات و آداب و فرهنگ ژاپن آشنا می‌کنه، ولی قطعا اگر هدفتون از کتاب این باشه، این توقعتون خیلی خوب برآورده نمی‌شه و باید یه کتاب دیگه رو انتخاب کنین.

درکل، کتاب خوب بود. اگه تفریحی و برای دور کردن ذهنتون از مشغله های ذهنی و زندگیتون بخونید، قطعا تجربه بهتری از کتاب دارین تا وقتی که به چشم یه کتاب سفرنامه و با محتوای عمیق بهش نگاه کنین.