کتاب قشنگی بود و به نظرم ارزش خوندن داشت . قلم عالی آگاتا و شخصیت پردازیش مثل همیشه داستان رو جذاب تر کرده بود . پایانش هم قابل حدس نبود.
        

          زن نقش اول داستان، جزو محبوب ترین کاراکتر های زن من از آگاتا کریستیه.
همراه با داستانی خلاقانه و برفی و خواندنی!
        

          ایده‌ی شروع کتاب خیلی جدید و خلاقانه بود. در واقع باید بگم بیشتر از ایده‌ی قتل خوشم اومد تا پشت پرده و قاتل..😃
روند کتاب تا حدودی خوب بود و فکر می‌کنم برای شروع آثار آگاتا کریستی مناسب باشه. البته که پشت پرده‌ی آنچنان خفنی نداشت و از قاتل ناامید شدم. نه اینکه بگم خیلی ضایع بود و این داستان‌ها ولیییی از آگاتا توقع بیشتری داشتم: آگاتا کریستی خیلی خفن‌تر از این هم نوشته.🙏
خیلی از حدس‌هام درست از آب در اومد و فکر می‌کنم بخاطر خوندن زیاد و آشنا بودن با سبک آگاتا کریستی بود، برای همین پیشنهاد می‌کنم راز سیتافورد رو جزو اولین کتاب‌هایی که می‌خواین از آگاتا بخونید قرار بدید.💘

البته که از خوندنش پشیمون نیستم و پیشنهادش میکنم.✨️
        

          کتاب از لحاظ شخصیت ها کمی شلوغ است اما از نظر فضا خلوت و کم جزییات است . سرنخ هایی که در دل داستان گنجانده شده اند گرچه به مخاطب کمکی برای حل معمای قتل نمیکند اما او را بارها و بارها به فکر برای کشف بیشتر وادار میکند و از این رو قابل توجه است.
        

          می‌گفتند که کاپیتان ترویلیان مرد ثروتمندی بود. ولی با وجود ثروت فراوان_ و شاید به دلیل ثروت فراوان_ مرد بسیار پول دوستی بود.
.
سیتافورد دهکده کوچکی‌ست که افراد محدودی در اون زندگی می‌کنن. یک روز عصر، یکی از ساکنان جدید دهکده، مهمانی برگزار می‌کنه و برای سرگرمی احضار روح انجام میدن. این روح خبر مرگ کاپیتان ترویلیان رو به اونها میده...

ولی روح!؟ چی کسی پشت ماجرای روح و قتله؟
.
اوایل ترم، پشت سر هم کتاب‌های آگاتا کریستی می‌خوندم.
انگار ذهنم آمادگی به چالش کشیده شدن توسط یه سبک جدید یا نویسنده جدید رو نداشت.
و راز سیتافورد هم جز کتاب‌هاییه که تو همین بازه خوندم و دوستش داشتم.💙
.
چند نکته مثبت کتاب:
❄️در این کتاب پوآرو و خانم مارپل حضور ندارن. ولی سروان ناراکوت جاشون رو پر کرده:
«سروان ناراکوت افسر لایقی بود. ذهن منطقی و روحیه آرام و پیگیری داشت که باعث می‌شد در خیلی از مواردی که دیگران ناکام می‌ماندند، به موفقیت برسد.»
❄️شخصیت های متعدد با داستانی منحصر به خودشون با روایت کتاب جلو می‌اومدن و یه جایی به هم پیوند میخوردن.
❄️محیط برفی کتاب هم قشنگه، حس زمستونی میده.☃️
.
هفتم دی ماه ۱۴۰۲
        

           راز سیتافورد برای من مثل قدم‌زدن در دهکده‌ای پوشیده از برف بود؛ ساکت، سرد و پر از سایه‌های پنهان. هر ورقش بوی راز می‌داد و هر جمله‌اش قلبم را تندتر می‌زد. پایانش مثل برف ناگهانی بود؛ غافلگیرکننده و به‌یادماندنی…
        

          باز هم از بانو آگاتا کریستی. 
شخصیت پردازی عالی بود مثل همیشه پایان هم قابل حدس نبود برام. 

دلیل اصلی خوندن کتاب های آگاتا کریستی این هست که من باهاش بزرگ شدم با فیلمش با کتاب هاش وقتی بچه بودم   کتاب های آگاتا کریستی رو انتخاب میکردم تا مادر بزرگم برام بخونه هر چند مخالفت ها زیاد بود اما همیشه معما هاش رو دوست داشتم و خواهم داشت. 

الان بیشتر  کسانی که جنایی میخونن از فریدا مک فادن و هالی جکسون  میخونن اما به نظرم اون حس کتاب های آگاتا کریستی رو نداره من بعد خوندن چند کتاب از ایشون هنوز نمیتونم پایان هارو حدس بزنم و این برام جذابه. 


خوندنش حتی برای یک بار هم عالیه اما چرا بهش ۴از۵دادم دلیلم این هست که آثار بهتری هم داره من خودم سرو غمگین رو بیشتر دوست داشتم. ✨🙂👍🏼

                                          ⭐⭐⭐⭐ 
امتیاز من: ــــــــــــــــــــــــــــ   بخونید و لذت ببرید🙂🍂
                                       ⭐⭐⭐⭐⭐
        

          به نام جهان داور دادگر 
.
.
.
کتاب راز سیتافورد اثر آگاتا کریستی تجربه‌ای بود که برای من ترکیبی دلنشین از سادگی و جذابیت را به همراه داشت همان ابتدای داستان، مهارت همیشگی کریستی در خلق تعلیق و راز توجه مرا جلب کرد؛ فضایی که خواننده به آرامی در دل معماها فرو می‌رود و کنجکاوی‌اش لحظه‌به‌لحظه برانگیخته می‌شود. روایت کتاب ساده و روان است، چیزی که خواندن آن را برای هر کسی ممکن و لذت‌بخش می‌کند و در عین حال این سادگی خواننده را ناگهان به پایان غیرمنتظره‌ای هدایت می‌کند که واقعاً شوکه‌کننده و تأثیرگذار است
با این حال یکی از نکاتی که کمی ذهن را درگیر می‌کند تعداد زیاد شخصیت‌ها و شباهت‌های رفتاری برخی از آن‌هاست گاهی لازم است خواننده برای لحظه‌ای به عقب بازگردد تا نقش هر شخصیت را مرور کند. این نکته تجربه‌ی خواندن را کمی چالش‌برانگیز می‌کند، اما در عین حال باعث می‌شود پایان داستان، با تمام غافلگیری‌اش، تأثیر بیشتری بر خواننده داشته باشد
راز سیتافورد اثری است که هر خواننده‌ای می‌تواند از آن لذت ببرد و با پایان غافلگیرکننده‌اش، شگفت‌زده شود. این کتاب نمونه‌ای از توانایی کریستی در خلق معماهای جذاب پایان‌های هوشمندانه و روایت روان است که مخاطب را تا آخر با خود همراه می‌کند
در نهایت راز سیتافورد تجربه‌ای سرگرم‌کننده، دلنشین و پرهیجان است که با پایان‌بندی ناب و تأثیرگذار، اثری به‌یادماندنی برای هر خواننده فراهم می‌آورد
        

          سلام و نور
یکی دیگه از داستانهای جنایی آگاتا بدون حضور پوآرو و خانم مارپل هم تموم شد . 
این داستان هم مثل بقیه نوشته های آگاتا با یک قتل شروع شد .  داستان هیچ جا از هیجان نیفتاد و کسل کننده نشد. 
تو این داستان هیچ کارآگاه مشهوری حضور نداشت و معمای قتل رو یک آدم معمولی مثل یکی از ماها حل کرد و پایان داستان واقعا غیر قابل حدس بود . 
خوش گذشت.
        

          به نام خدا
این کتاب خیلی جالب و هیجان انگیز شروع شد. در ادامه هم هیجان خودش رو حفظ کرد و پایان جالبی هم داشت.
با اینکه آقای سبیل قشنگ(پوآرو) و خانم جذاب ( مارپل) حضور نداشتن توی این کتاب، اما باز هم جذابیت خودش رو داشت و آدم رو وادار می‌کرد ادامه کتاب رو بخونه. 
یک لحظه از ذهنم گذشت ممکنه این نفر قاتل باشه ولی خیلی روش فکر نکردم و سریع رد شدم چون احتمال نمی‌دادم به جاش به یک نفر دیگه شک کردم😂
همیشه سر کتاب های آگاتا کریستی از تعداد شخصیت ها سرگیجه می‌گیرم 🥸 
جالبه درس نمی‌گیرم که کتاب بعدش اسامی رو برای خودم یادداشت کنم هر بار به حافظه ماهی‌ای خودم اعتماد می‌کنم.🤓
        

          یه داستان جذاب دیگه از آگاتاکریستی که خبری از کارآگاه معروف هرکول پوآقو در آن نیست.در این قصه حدس اینکه قاتل کیه کار سختی نیست و اگه کمی دقت کنید تویه 50 صفحه اول پیداش می کنید 
کلا چه در داستان های جنایی و چه در واقعیت عمده جنایت ها بر سر
1.انگیزه مالی 
2.مسائل عشق و عاشقی همچنین اختلافات خانوادگی 
علت های پر تکرار در جرم و جنایت هستند و همچنین در رمان های آگاتاکریستی هم وضع به همین شکل (البته با شکل ها و قالب های مختلف)
آگاتا به صورت مرتب در طول داستان سعی می کنه با اطلاعات مختلف ،نکات فرعی ،گمانه زنی ،مجهولات و حتی برچسب زن روی افراد حواس شما رو از قاتل پرت کنه و ذهنتون به جای دیگری ببرد که خیلی هوشمندانه است اما در این داستان واقعا مفید نبود و چون همه جوره تنها کسی که فرصت مناسبی برای انجام یک قتل بی درد سر رو داشته فقط همون یک نفره