بیش‌تر درمورد مرگ بود که روی دیگر زندگی است و این نکته‌ی منفی نیست. نکته‌ی منفی تکرارهای فراوان در مفاهیم است و تاکیدهای بیش از اندازه.
        

          این مجموعه مفاهیم مختلفی که کودک با آن‌ها مستقیم در ارتباط است را با عنوانی متفاوت و جذاب توصیف می‌کند و سپس به توضیح آن می‌پردازد.‌ گاهی شاید از حوصله‌ی کودک خارج باشد اما مفاهیم را عمیق و کاربردی در اختیار مخاطب قرار می‌دهد.
        

          کتابخوانی های من و خواهر زاده جونم😇
کتاب خوبی بود معنای خوب زندگی رو لطیف روایت کرد.
زندگی شبیه یک باد هست را با اکراه برایش می‌خوانم میگویید در کتابخانه مدرسه داریمش .بهانه می‌آورد ،چکنم دیگر....
به آنجای کتاب می‌رسیم که می‌گوید:
وقتی کسی می‌میرد،هنوز می‌توانیم خاطراتش را در قلبمان احساس کنیم.
و از زبانش در میرود ،آه سفید برفی😄😅🤣😂😭
و من غش غش می‌خندم
مرحومه سفید برفی خرگوشک سفید و چشم اناری لب باریک زیبایی بود که مدتها به خاطر  عدم توانایی در نگه داری (چونه می‌زنه که می‌تونستم ازش  نگه داری کنم مامان نزاشت خونمون بمونه)🤣 به مزرعه حیوانات منتقل شد و مرحومه ۲ فرزند قد و نیم قد از خودش به جای گذاشت و مُرد.
جدای از شوخی و مسخره بازی  واقعا از مردن خرگوشش متاثر شد و این کتاب تداعی مرگ سفید برفی شد برایش.
حیف که نشد عکسی ازش اینجا سنجاق کنم🥺
اما این متن اختصاص میابد به خاطره تلخ رفتن سفید برفی😇😅
        

          نویسنده در تلاش برای انتقال چندتا مفهوم بوده: 
هر چیزی که وجود داره، الزاما بصری و مرئی نیست مثل باد که حس میشه ولی دیده نمیشه
در مورد وجود نامیرای آدم‌ها و مرگ صحبت کرده، اینکه وجود آدم‌ها با مرگ به طور کامل از بین نمی‌ره
در مورد اینکه چطور میشه به زندگی معنا بخشید مثلا با معنویات یا انجام کار نیک در حق دیگران
البته همه این مفاهیم بسیار ساده و کودکانه و گذرا بیان شدن
        

          چند شب پیش بعنوان قصه قبل از خواب برای پسرک انتخابش کردم. ولی از اواسط کتاب مجبور شدم برم سراغ کتاب دیگه...
درسته که بچه‌ها باید با مفهموم مرگ آشنا بشند. اما بنظرم توی سن پایین بیشتر باعث میشه بچه تا بزرگسالی "ترس از دست دادن" رو با خودش یدک بکشه.
-
بنظرم برای بچه‌هایی که با مرگ نزدیکانشون مواجه شدن، کتاب خوبی هست. شاید یکم به پذیرش مرگ کمک کنه.
        

          صحبت کردن با کودکان در مورد مرگ یکی از سخت ترین کارهاست و نیاز به دقت و توجه بسیاری دارد.
این کتاب از پس این کار به خوبی برآمده.
تصویر سازی و توصیف ها به جاست و به نظر من برای کودکی که عزیزی را از دست داده و با سوگ مواجه است کتابی بسیار خوبی‌ست‌.
        

           کتاب‌های انگیزشی که در این چند سال اخیر مد شده‌اند و روز به روز هم بیشتر می‌شوند، یک جورهایی آفت کتاب‌خوانی شده‌اند. والدین و بزرگترها دوستشان دارند چون فکر می‌کنند با خواندن این کتابها احساسات خودشان و فرزندشان را بهتر می‌شناسند و به خودشناسی می‌رسند. اما درواقع بجز لایه‌ی اول ذهن وارد هیچ بخش عمیق تری نمی‌شود و به سرعت هم فراموش می‌شوند.
این از نقد کلی من به کتاب‌های انگیزشی.


اما این کتاب درباره‌ی زندگی و مرگ است. احتمالا نویسنده می‌خواسته با زبانی ساده مرگ را برای بچه‌ها توضیح بدهد. هرجا هم که حرف مرگ باشد حرف زندگی هم هست.
اما گمانم بیشتر بدرد بچه‌های بزرگتر و بزرگسالان می‌خورد. مثلا دبستانی‌ها. بچه‌های کوچکتر در هزارتوی جان و زندگی و بادبادک و بقیه مفاهیم کتاب گم می‌شوند.
ولی برای کسی که سوگی را تجربه کرده و مدتی هم از آن گذشته، به نظرم خوب است. 
درمجموع نسبت به بعضی جلدهای دیگر این مجموعه بهتر است.

        

          کتابی تصویری برای آشنایی کودکان با مفهوم زندگی و مرگ. متن کتاب داستانی نیست و بیشتر تعلیمی است. تمثیل کتاب جالب و به جاست و به درک مفاهیم مورد نظر کمک می‌کند.تصویرگری این مجموعه را خیلی دوست دارم. به نظرم مناسب بالای شش سال.
        

          همین الان کتاب را خواندم. راستش فکر نمی‌کنم بیشتر بچه‌ها از همچین کتابی خوششان بیاید، چون داستان ندارد. شاید اگر یک کودک که تجربه‌ی سوگ و از دست دادن کسی یا چیزی را دارد کتاب را دریافت کند، برایش خواندنی باشد و گم‌کرده‌ی خودش را درون کتاب پیدا کند. اما بچه‌هایی که من تا به حال دیده‌ام خواندن این جور کتاب‌ها را بلد نیستند... 
بگذریم...
تصویرهای کتاب قشنگ است، خیلی قشنگ... شخصیت‌هایش همگی جانورها هستند.
ترجمه کمی دم دستی است انگار. مثلا یک جایی تصویر جغدی در حال بال زدن می‌بینیم و کنارش نوشته: وقتی جان داریم راه می‌رویم. من اگر بودم حداقل ترجمه می‌کردم: حرکت می‌کنیم. چون شاهد مثال این عبات یک جغد است.
راستی وسط این همه آموزه و عبارت فلسفی و روانشناسی  یک جمله‌های شاعرانه‌ای بود که من  معنی‌اش را سخت فهمیدم مثل این: بعد از مرگ... زندگی راهش را به طرف آسمان کج می‌کند و به آن‌ها که دوستشان داریم چشمک می‌زند. 

        

          نشستم تو کافه منتظر کیان و این کتاب رو خوندم.
خيلی قشنگ بود😭💚
"زندگی همیشه یک جای تازه برای رفتن پیدا می‌کند."
        

          (سه و نيم ستاره)
يه جاهايی خيلی قشنگ مطرح كرده بود قضيه رو،‌ اما يه جاهايی هم احساس می‌كنم خيلی رو بود. می‌زد تو ذوق.
        

          خیلی کتاب خوبی هست