از اسم کتاب حدس می‌زدم که محتوای خوبی داشته باشه. انصافا تصاویر لطیف و قشنگی هم داره و مفاهیم سعی و تلاش، ناامید نشدن، صبوری و ... رو نشون می‌ده. البته توی متن بیشتر وقت‌ها با مستقیم‌گویی زیاد خرابش می‌کنه.
اما نکته‌ی مهمی که من به‌ش یک ستاره دادم هیچ‌کدوم این‌ها نیست، به دلیل اینه که کتاب این مفاهیم خوب رو با یک نگاه اومانیستی بیان می‌کنه و شما همه ارجاعات رو به خود افراد می‌بینید و هیچ مفهوم بالاتری  دریافت نمی‌کنید...
      

        کتاب رو منِ بزرگسال خوندم، ترسیدم. 🫠
متفاوت بود؛ اما مناسب؛ نه!
مناسب رده‌ی سنی و حتی از نظر من کلا مناسب انسان نیست!
خلاصه نخوانید! البته منم یهو شد که خوندمش!
      

        مجموعه "قصه‌های قبل از خواب" بافرزندان، از سری‌های موردعلاقه‌ی منن..
اکثرشون لطیف و دوست‌داشتنی‌ان و واقعا مناسب قبل خواب..
حتی وقتی خودم بی‌خواب می‌شم هم دوست‌دارم بخونمشون! دوباره و دوباره... 
      

        زمزمه‌ی بچه‌های کامل‌گرا🧠
کتاب، اول کار به جای  "فرآیند" روی "نتیجه" تمرکز داره
و مدام کلمه‌ی "فوق‌العاده‌ترین" رو تکرار می‌کنه.
عصبانی‌شدن از فوق‌العاده نشدن و به نتیجه‌ای که توی ذهنه نرسیدن، دقیقا همون چیزیه که "کامل‌گراها" ازش رنج می‌برن..
اما این کتاب می‌خواد ورق رو برگردونه و بگه فارغ از این‌ها "فرایند ساختن" فوق‌العاده‌س... ❤️
      

        نهایتا برای بیان هیجان خوبه
و کتاب خیلی خاصی نبود از نظر من.
تو حیطه‌ی شناخت و مدیریت هیجان برای بچه‌ها کتاب‌های خیلی بهتری پیدا می‌شه؛ اما اگر کودکی توی ابراز هیجانش خیلی مشکل داره و اول راه حل‌کردنشید، کمک‌کننده‌س.
      

        همه‌ش منتظر بودم میمون‌ها رو بشمارم. 😂
برای یادگیری و تمرین شمارش اعداد بچه‌ها خیلی خوبه. 
کلا کتاب بامزه‌ایه؛ مخصوصا برای ساعت‌های باکیفیتی که می‌خواین با بچه‌ها بگذرونید. با تقلید صدا و مسخره‌بازی می‌تونین کیف کنین. 🤪
      

        کشش کافی رو برای من نداشت!
هرچقدر خواستم خودم رو متقاعد کنم که تا آخر بخونم نشد.
تنها چیزی که شاید برام داشت این بود:
آدم‌ها نیاز دارن شنیده بشن.
با این‌حال تا نیمه خوندم و رها کردم. کتاب عمیقی نبود و گمونم فقط به خاطر bts وایرال شد! 🤔
نظرتونه؟!
      

        کتاب خوبیه و تصویرگری خوبی داره.
برای بچه‌های کامل‌گرا و بچه‌هایی که به اشتباه‌کردن دید خوبی ندارن، کمک می‌کنه.
البته که نحوه برخورد اطرافیان با مشکلات خودشون و مشکلات بچه نقش پررنگ‌تری داره؛ اما به هرحال کتاب مفیدیه.🤗
یه ذره با اون بخشش که تصمیم می‌گیره با مشکلش روبه‌رو بشه، مشکل دارم. 😁 یه ذره شعاریه و بدون درک ترس از رویایی با اون مشکل.
انگار یهو ورق کتاب برمی‌گرده که شاید نیاز باشه این قسمت‌ها رو بیشتر با کودک بخونیم و یکم شاید مصداقی‌تر راجع‌به‌ش صحبت کنیم.
این کتاب رو سه تا نشر مهرسا، پرتقال و روانشناسی و هنر تا جایی که من می‌دونم منتشر کردن که ترجمه‌ی مهرسا از بقیه بهتره. 💫
      

        کتاب فیزیکی رو شاید ۵ بار و بعد از گم‌شدن کتابم(با حاشیه‌نویسی‌های فراوونش..که صدحیف)،
نسخه‌ی الکترونیکش رو گمونم ۳ باری خونده باشم.
این روزها مجدد دارم تو طاقچه می‌خونمش و دلم می‌خواد جمله به جمله‌ش حک بشه توی ذهنم، قلبم و تصیم‌ها و رفتارهام..

کاش می‌تونستم فایل نقشه‌ی ذهنی کتاب رو براتون این‌جا بارگزاری کنم. برای مرورش کمک‌کننده‌ی سریع‌تریه.

      

        صبح‌بخیر همسایه‌های بهخوان! 😄
سر صبحی کتاب رو خوندم و خیلی لذت بردم.
تصویرسازی‌ش به لطافت نسیم اول صبحه و مفهومی از کار گروهی و همسایه‌بودن رو نشون می‌ده.
در کنارش نشون می‌ده که "فکر" داشتن به‌اندازه‌ی بقیه‌ی داشته‌های مادی و حتی بیشتر ارزشمنده...
یه تقلب هم این که، اغلب کتاب‌های دیوید کالی جزو دسته‌ی "خوب‌ها" قرار می‌گیرن. 🤭
      

        از بین کتاب‌های سه‌گانه‌ی کلاه این می‌تونست خوب باشه اگرررر
ته‌ش کسی خورده نمی‌شد. 😑
خب چرا انقدر خشونت آخه؟!
      

        با این کتاب کودک یاد می‌گیره:
دروغ بگه! و بعد وقتی کسی حواسش نبود خود واقعی‌ش باشه و در نهایت هم اگر از خواسته‌ی واقعی‌ش بخاطر یک انگیزه‌ی بیرونی دوری کرد، خودش رو با فانتزی تسکین بده!
و این بده! 
اون نصف ستاره برای تصویرگری‌ش بود که به‌نظرم رنگ‌ها می‌تونست بهتر باشه ولی سادگی‌ش جالبه. 
      

        ایده‌ی خوب ولی پرداخت ضعیف.
ترجمه برای رده‌سنی کتاب مناسب نیست و از نظر من بهتر است عکس‌ها روایت شوند تا این‌که متن خوانده شود.
برای مخاطب نوجوان موضوع مبتلابه است؛ اما به احتمال زیاد رغبتی ندارد که مخاطب یک کتاب کودک باشد.
حیف ایده‌ی خوب کتاب که با بی‌دقتی عمده‌ی مخاطبش را حذف کرده...
      

        "متفاوت دیدن اشتباه"؟! نه!
من این‌طور فکر نمی‌کنم.
این کتاب برای من تو این ۳ کلمه خلاصه نمی‌شه. 🤔

مثلا به‌نظرم کتاب یه موضوعی رو خوب تونسته منتقل کنه.
این موضوع که ما در هر شرایطی هستیم، باید بهترین موضع‌گیری رو داشته باشیم. مفهوم اساسی‌ای برای زندگی که بزرگ‌ترهای زیادی رو می‌شناسم(از جمله خودم خویشتنم. 😁) که هنوز زندگی‌ش نمی‌کنیم!
هنوز دنبال مقصریم. هنوز دنبال برداشت‌های ناراحت‌کننده‌ایم.

یا این موضوع که هنوز گاهی متوجه نیستیم  این بخشی از دفتر زندگی که "ما" توی کشیدنش نقش داریم، فقط یه تیکه از یه پازل بزرگه.
برای همین شاید فراتر از خوب دیدن اشتباه‌ها و جور دیگه ادامه دادنش، اصلا درک ما از اشتباه، اشتباه باشه.

پیچیده شد آیا؟
به‌نظرم بقیه فکرهامو نگم.. 🚶🏻‍♀️

      

        "چرا درمورد کتاب انقدر غلو شده؟!"
سوالی که چند سال پیش، وقتی خوندمش از خودم و از خوانندگانش پرسیدم.
حتی یه جاهایی متن و روایت اقناع‌کننده هم نبود.
اون یه ستاره رو هم برای یکی دو تا دیالوگ نسبتا خوب و بعضی از آرایه‌های ادبی‌ش دادم!
خلاصه که آقای علوی! این چی‌چی بود نوشتید؟ 🚶🏻‍♀️
البته ژست عکس گرفتن با کتاب جوری که یه مقدار از چشم‌ها مشخص باشه هم احتمالا تو معروفیت و بیش‌ازحد پرداختن به‌ش بی‌تاثیر نبوده.😆👀