براي خاطر قيافه موش موقع اشك ريختن (قلب).
        

          همین جور که داشتم می‌خوندم به این فکر می‌کردم که چه نمایشنامه خوبی می‌تونه باشه که توی مهد کودک با جمعی از بچه ها انجام بشه بعد دیدم آخرش زده بازیگران، انگار خود نویسنده هم یه چنین ایده ای رو می‌پسندیده.
میشه باهاش کلی فعالیت انجام داد و جذابیت داستانی هم داشت. انگار که تا یه جاییش می‌دونی قراره چه اتفاقی بیفته اما با ایجاد گره در حوالی پایان خیلی جذاب تر شده کتاب.
من خودم یه چند خط رو می‌پریدم حوصله تکرار نداشتم اما احتمالا این تکرار اسامی برای بچه‌ها بامزه است.
        

          کتابای دیوید کالی شیرین و سرگرم کننده‌ و خلاقانه‌ست برای بچه‌ها :)
        

          صبح‌بخیر همسایه‌های بهخوان! 😄
سر صبحی کتاب رو خوندم و خیلی لذت بردم.
تصویرسازی‌ش به لطافت نسیم اول صبحه و مفهومی از کار گروهی و همسایه‌بودن رو نشون می‌ده.
در کنارش نشون می‌ده که "فکر" داشتن به‌اندازه‌ی بقیه‌ی داشته‌های مادی و حتی بیشتر ارزشمنده...
یه تقلب هم این که، اغلب کتاب‌های دیوید کالی جزو دسته‌ی "خوب‌ها" قرار می‌گیرن. 🤭
        

          در کار گروهی توی کلاس خودم، وقتی کاری مثل نمایش تمام میشود ، همه اعضای گروه خود را جزوی از گروه میداند. کارگردان ، صحنه پرداز، طراح لباس، بازیگران و حتی کسی که مسئول پرده نمایش بوده است. 
خواندن کتاب با بچه‌ها این خوبی را دارد که یادمان نرود هر کدام اعضای تیم در جای خودشان مفید و موثر هستند و اگر کسی کار خود را خوب انجام ندهد کل کار آسیب میبیند. پس اگر قرار باشد آفرینی گفته شود، به همه گفته میشود...
داستان موش ما هم از این قرار است ... 
        

          عنوان فارسی: صبح بخیر همسایه
نشر چ (چشمه)

 موشی می خواهد برای صبحانه املت درست کند، اما تخم مرغ ندارد و به همین خاطر به سراغ همسایه اش توکای سیاه می رود. اما توکا هم تخم مرغ ندارد و پیشنهاد می‌دهد تا به جای املت با آردی که دارد کیک درست کنند و باقی مواد کیک را هم از دیگران بگیرند. در نهایت با همیاری و همکاری جمعی و گروهی، کیک آماده شده و داخل فر می رود.
 اما وقتی کیک آماده می شود، چگونه باید آن را تقسیم کنند؟
آیا به موشی که سهمی در وسایل کیک نداشته هم باید سهمی بدهند یا نه؟


https://taaghche.com/book/66652/%D8%B5%D8%A8%D8%AD-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%DB%8C%D8%B1-%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%87
        

          داستانی از مشارکت و دوستی و دیده شدن کارهایی همه افراد تیم در اون مشارکت دارن.
        

          خوشمان آمد ،خوب  همکاری و همیاری رو به تصویر کشید.
و ایده پردازی که  اصل ماجراست.تا به چیزی نیاز پیدا نکنی و بیانش نکنی ممکنه بقیه به فکرشونم هم خطور نکنه و  اونوقته که  می تونی  از توان  بقیه  هم استفاده کنی .
        

          گاهی کتاب های کودک مفاهیم بزرگ رو به بهترین شکل مطرح میکنن
دیوید کالی عزیز از همین نویسنده هاست که مفاهیم مهم زندگی رو راحت و آسان به بچه ها آموزش میده.
دوستی،همکاری و....رو میتونیم تو سطر سطر کتاب برای بچه ها آموزش بدیم.
یکی از نکات مهم کتاب مترجم کتاب هست.
هر جا اسم جناب رضی هیرمندی بود کتاب رو برای بچه ها تهیه کنید و نگران نباشید. 
        

          مناسب برای ترکیب آشپزی و کتابخوانی. آموزش تقسیم کردن، همکاری و گفتگو درباره‌ی اهمیت "ایده"
        

          این کتاب به بچه‌ها همکاری و همیاری رو به زیبایی یاد میده، در عین حال حائز این نکته هم هست که ممکنه در انجام بعضی کارها کسی به طور عینی فعالیتی نداشته باشه، اما  با ایده و تفکر خلاق هم می‌تونه به اندازه دیگران در اون کار سهیم باشه. به نظرم اگر به صورت نمایشنامه با بچه ها اجرا بشه اثرش چندبرابر هم میشه.
        

          چرا  سهمی از کیک به موش داده شد؟
آیا ایده و فکر هم مثل چیزهای دیگر ارزش ذاتی دارد؟ 
اگر یک نفر فقط ایده بدهد و از خودش چیزی وسط نگذارد، باز هم در نتیجه سهیم است؟

متن و تصویر روان و هماهنگ با هم داستان را روایت می‌کند و ایده و سوژه‌ای نو را در بین داستان‌های کودک مطرح می‌کند.