داگلاس آدامز نویسنده‌ای انگلیسی است که بیشتر شهرتش را مدیون یک کمدی رادیویی است که در سال 1978 توسط رادیو بی بی سی پخش می‌شد. بعدتر این قسمت‌ها در یک مجموعه کتاب پنج جلدی جمع‌آوری شد و یک سریال تلویزیونی، چندین اثر نمایشی، یک فیلم سینمایی و یک بازی کامپیوتری هم از روی آن ساخته شد. 
جلد اول این اثر با عنوان "راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها" به فارسی ترجمه شده است. انتشار راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها که در سال 1979 منتشر شد نه تنها در حوزه‌ی داستان‌های علمی تخیلی خیلی تأثیرگذار بود، بلکه فرهنگ عمومی آمریکا را هم تحت تأثیر قرار داد. نتیجه‌اش هم همین انیمیشن ریک و مورتی که گفته می‌شود نویسندگانش از طرفداران نظریه‌های آدامز هستند و بالاخره توانسته‌اند ارزش‌ها و نظریه‌های نوشته‌های آدامز را در یک سریال به خوبی به تصویر بکشد. ریک و مورتی هم مانند کتاب‌های این نویسنده، مملو از مفاهیم فلسفی، هستی شناسانه و پرسش‌های علمی است که در دل یک کمدی دیوانه‌وار گنجانده شده‌اند. 
سفرهای میان ستاره‌ای، سفر در زمان، تکنولوژی‌های پیشرفته، موجودات فضایی، فرهنگ‌ها، زبان‌ها و تمدن‌های مختلف در کهکشان همه سوژه‌هایی هستند که در کتاب راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها به چشم می‌خورند. رمان با حادثه‌ای مهیب برای کره‌ی زمین آغاز می‌شود. همان روزی که خانه‌ی آرتور دنت به دستور شورای شهر برای احداث یک بزرگراه بین شهری تخریب می‌شود، وگون‌ها، یکی از نژادهای کهکشان برای احداث یک بزرگراه بین کهکشانی سیاره‌ی زمین را نابود می‌کنند. کره‌ی زمین نابود می‌شود اما آرتور دنت به یاری بهترین دوست خود فورد پریفکت از این فاجعه جان سالم به در می‌برد. فورد پریفکت بی آنکه آرتور بداند، مردی است از سیاره‌ای دیگر و با دستگاهی که به همراه دارد خود را به سفینه‌ی وگون‌ها منتقل کرده و از آن پس با اتواستاپ زدن سفر خود را در کهکشان‌ها ادامه می‌دهد. اگر علمی تخیلی باز هستید که هیچ، این کتاب را بخوانید بعد هم سریال را ببینید و به جان ما دعا کنید. اما اگر مثل من علمی تخیلی باز نیستید، باز هم مطمئن باشید که از خواندن این کتاب و همراه شدن با دنیای کمدی و دیوانه‌وار جاری در آن لذت زیادی خواهید برد. 

یادداشت فائزه خابوری برای همشهری جوان، شماره 529، 23 آبان 1394
        

          من واقعا این مجموعه رو دوست دارم. اصلا خیلی خوبن:)
        

          خیلی تلاش کردم بخونمش اما نشد 😅
اصلا جذبش نشدم
        

          خب، مثل اینکه من جزو معدود کسایی هستم که این کتاب رو دوست نداشتن. دو ستاره هم توی گودریدز تعریف خودش رو داره:
it was ok.
        

          خیلی مختصر بخوام درموردش بگم، یه داستان بامزه انگلیسی بود. در مورد یه آقایی به نام آرتور دنت، که خونه‌اش رو بخاطر اینکه تو راه بزرگراهه می‌خوان خراب کنن، و در این بین، یک سری موجود دیگه، چون که زمین تو راه یک بزرگراه بین‌کهکشانیه، می‌خوان نابودش کنن. و حالا این آرتور، که دست بر قضا بهترین دوستش درواقع از یه سیاره دیگه‌ست و اون تاحالا این رو نمی‌دونسته، نجاتش می‌ده و ماجراها شروع می‌شن...
خوندنش کیف داد!
        

          اولاش خیلی نتونستم درکش کنم. یکمی همه چی عجیب غریب و سریع میگذشت اما کم کم بهتر شد و الان دیگه به سبک نوشتاری‌ش عادت کردم و دوست دارم بقیه ماجرا رو بخونم!
        

          داستان از جایی شروع میشه که "آرتور دنت" که یه زمینی هست توسط دوستش فورد ، که دست بر قضا آدم فضایی هست ، باخبر میشه که کره ی زمین قراره به زودی نابود بشه. "فورد" و "آرتور" چند ثانیه پیش از نابودی زمین به کمک دستگاهی که "فورد" به همراه داره خودشون رو به سفینه‌‌ وگون‌‌ها منتقل می کنند و از اون پس با «اتواستاپ» زدن سفر خودشون رو در کهکشان‌‌ها ادامه می‌‌دهند

از اون دسته کتاب هایی بود که اونقدر اتفاق های عجیب و غریب توش میوفته که بعد یه مدت دیگه براتون تکراری و خسته کننده میشه . قسمت طنز کتاب هم فقط در حد یه لبخند بود
        

          اولش خیلی برام بامزه تر بود ولی هر چی میگذشت یکم حوصله سر بر میشد💔
        

          طنز داستان واقعا خیلی قویه و ایده‌های علمی-تخیلی نویسنده هم خاص بوده.
البته محتوای داستان نقد مفصل و جداگانه‌ای می‌طلبه.
        

          بعد از یک دوره‌ی طولانی دور بودن از رمان و داستان یک استارت طلایی با این کتاب زدم.
چگونه یک نویسنده تا این حد می‌تونه مغز خلاق و بامزه‌ای داشته باشه؟ موش‌ها باید می‌اومدن سراغ مغز داگلاس آدامز.
        

          دوستش نداشتم
همین
نه ترجمه‌ش خوب بود، نه داستانش سر و ته داشت...
هیچی نداشت.
        

          مدت‌ها بود چنین رمانی که در آن طنزی قوی موج می‌زند نخوانده بودم. داستان این کتاب، بسیار لذت‌بخش و مهیج بود، به نحوی که هر دفعه وقتی کتاب را در دست می‌گرفتم و شروع به خواندن می‌کردم دلم نمی‌خواست آن را زمین بگذارم( و هرجا که زمین گذاشتم دلیلش کمبود وقت خودم بود، نه کشش نداشتن کتاب!).
نکته‌ای که از همه بیشتر برای من جذاب به نظر آمد این بود که این رمان در سال 1979 منتشر شده و به عنوان یک داستان تخیلی_کمدی که طنزی هدفمند در خودش داشت، بسیار عجیب و جالب است که نویسنده در آن سال، چطور تا این حد قوه‌ی تخیل داشته و اینقدر زیبا از برخی تکنولوژی ها در ذهن خود پرورانده که امروزه برخی از نمونه‌های آن برای ما نزدیک‌تر به ذهن است!
آرتور دنت که تنها دغدغه‌اش حفظ وضعیت زندگی خودش و خانه‌ی خودش است، بی‌خبر از همه چیز، در آستانه اتفاقی بزرگ نه تنها نسبت به خودش، بلکه نسبت به کل مردم زمین قرار می‌گیرد. داستان، با واقعه‌ای که سرنوشت تمام اهالی زمین را تغییر می‌دهد شروع می‌شود، با فلسفه‌های ذهنی طنزآمیز نویسنده ادامه می‌یابد و با وقایعی که انتظارش را ندارید پایان می‌یابد. از این که خواندمش راضی‌ام!
        

          راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها
(The Hitchhiker's Guide to the Galaxy)

(1)
"راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها: The Hitchhiker's Guide to the Galaxy" اولین جلد از یک مجموعه شش‌جلدی است که پنج جلد اول آن توسط نویسنده انگلیسی؛ "داگلاس آدامز: Douglas Adams"؛ در بازه سال‌های 1979 تا 1992 میلادی نگاشته شده و پس از مرگ "آدامز" در سال 2001، "این کالفر: Eoin Colfer" ایرلندی از روی دست‌نوشته‌ها و مطالب منتشرنشده‌ی "آدامز" جلد ششم را تدوین کرد و در سال 2009 به چاپ رساند. 
علاوه بر ساخت مجموعه‌های متعدد تلویزیونی و رادیویی، در سال 2005 میلادی یک فیلم سینمایی نیز با اقتباس از جلد اول این مجموعه توسط کارگردان انگلیسی؛ "گارث جنینگز: Garth Jennings"؛ ساخته شد.
تاکنون پنج جلد از این مجموعه به زبان فارسی ترجمه‌شده است. جلد اول نخست در سال 1386 توسط "فرزاد فربد" و با عنوان "راهنمای مسافران مجانی کهکشان" ترجمه شد و در نشر "کتاب پنجره" به چاپ رسید. این کتاب در سال 1394 مجدداً توسط "آرش سرکوهی" و با عنوان "راهنمای کهکشان برای اتو استاپ‌زن‌ها" ترجمه شد و در نشر چشمه به چاپ رسید. جلد دوم تا پنجم مجموعه نیز توسط "آرش سرکوهی" به فارسی برگردانده و در نشر چشمه منتشر شده است. 

(2)
واژه "Hitchhiker" در فارسی معادل ندارد. مفهوم آن عبارت است از کسی که در کنار جاده می‌ایستد و با دست به اتومبیل‌ها علامت می‌دهد تا به شکل رایگان او را سوار کرده و تمام یا قسمتی از مسیر را مجانی و با اتومبیل طی کند. معمولاً Hitchhikerها عبارت‌اند از دانشجویان یا جهانگردانی که قصد دارند سفر کم‌هزینه‌ای داشته باشند. 
در ترجمه "فرزاد فربد" عبارت "مسافر مجانی" به‌جای این واژه استفاده‌شده و در ترجمه "آرش سرکوهی" واژه "اتواستاپ‌زن: Autostopper" که ظاهراً ریشه فرانسوی دارد با همان معنا و مفهوم. 
با توجه به این‌که در اروپا و آمریکا "اتواستاپ‌زن‌ها" فراوان هستند، در کنار تمام کتاب‌های جدی سیر و سیاحت، کتاب‌هایی برای آن‌ها هم تدوین‌شده که شامل اطلاعاتی از قبیل آدرس هتل‌ها و رستوران‌های ارزان و روش‌های کاهش هزینه سفر است. "داگلاس آدامز" عنوان جلد اول مجموعه خود را بر همین اساس به‌عنوان راهنمای سفر برای اتواستاپ‌زن‌هایی که می‌خواهند با هزینه خیلی کم در سراسر کهکشان سفر کنند، برگزیده است. 

(3)
هجو هنرمندانه "آدامز" در مجموعه داستان‌های "راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها" به‌اندازه‌ای بر فرهنگ آمریکایی و اروپایی تأثیرگذار بوده است که صرفاً کافی است در وب‌سایت Google عبارت زیر را به‌صورت انگلیسی جستجو کنید:  پاسخِ زندگی، جهان و همه‌چیز

the answer to life the universe and everything

و خواهید دید که ماشین‌حساب گوگل ظاهر می‌شود و پاسخ می‌دهد 42.
42 عددی است که در داستان "آدامز" یک ابررایانه به‌عنوان "پاسخِ زندگی، جهان و همه‌چیز" تحویل می‌دهد و بعد برای این‌که پرسش کاملی را که به این جواب منتهی شده بیابد یک ابررایانه دیگر خلق می‌کند به نام سیاره زمین و متأسفانه این ابررایانه پس از چند میلیارد سال و درست چند دقیقه پیش از آن‌که به پاسخ نهایی برسد توسط یک ناوگان از سفینه‌های سیاره "وگان: Vogon" که سیاره زمین در سر راه تأسیس بزرگراه کهکشانی‌شان قرارگرفته نابود می‌شود. البته نابودی زمین بی‌اهمیت‌ترین اتفاق کل داستان است. 

 (4)
داستان "راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها" با ماجرای شخصی به نام "آرتور دنت: Arthur Dent" شروع می‌شود که شهرداری قصد دارد خانه‌ی او را که بر سر راه تأسیس یک بزرگراه قرارگرفته، خراب کند. غافل از این‌که چند دقیقه بعد، سیاره زمین هم که خودش بر سر راه تأسیس یک بزرگراه کهکشانی قرارگرفته به همین بلا دچار می‌شود. اما درست در دقایق آخر "آرتور" به همراه رفیق چندین و چندساله‌اش؛ "فورد پریفکت: Ford Prefect"؛ که در آن لحظه فاش شده اصالتاً اهل سیاره زمین نیست، خودشان را با روش "دور فرستی: Teleportation" به داخل سفینه "وگان‌ها" پرتاب می‌کنند و از این لحظه به بعد سفر آن‌ها در کهکشان به روش "اتواستاپ‌زنی" آغاز می‌شود.
        

          ترجمه خوب مهمترین بخش کتاب های خارجی است، و در مورد کتاب هایی با محتوای طنز این موضوع اهمیت بیشتری پیدا میکند. 
خوشبختانه مترجم در کتاب «راهنمای کهکشان برای اتواستاپ زن ها» به خوبی توانسته طنز داستان را به خواننده منتقل کند. 
کتاب پیش رو در سبک پست مدرنیست ادبیات معاصر جهان است. 
داستان از دقایقی قبل از نابودی زمین و ساکنانش آغاز می شود. 
داگلاس آدامز نویسنده ی این کتاب، داستان را در چهار جلد دیگر ادامه می دهد و بعد از مرگش جلد ششم و آخر این مجموعه به دست ایون کالفر با بهره گیری از آرشیو یادداشت و نوشته ی های چاپ نشده ی آدامز، نگاشته می شود. 
اگر به ادبیات پست مدرن علاقمند نیستید واتفاقات و جریانات خلاف عادت برایتان قابل قبول و درک نیست خواندن این کتاب حوصله شما را سر خواهد برد؛ اما اگر داستان های تخیلی و علمی که هیچ تناسب منطقی با دنیای واقعی ندارند شما را به وجد میاورد قطعا این کتاب جزو تجربه های خوشایند کتاب خوانی برای شما خواهد بود.
        

          هر چقدر جلوتر می رویم من بیشتر مطمئن می شویم که طنز مربوط به رمان های خارجی را اصلا درک نمی کنم! این کتاب هم به اسم کتاب طنز دستم گرفتم و در مقدمه چقدر راجع به آن تعریف شده بود ولی واقعا چیزی از آن را درک نکردم. خیلی به کسی هم توصیه اش نمی کنم.
        

          ادبیات علمی ـ تخیلی همیشه یکی از علاقه‌های جدی من بوده است و با شاه‌کارهای نویسندگان بزرگ‌ش، زندگی کرده‌ام. اما این کتاب، به‌تمام معنی، متفاوت است. قلمی دیوانه‌بار که ثابت می‌کند هیچ مرزی برای تخیل وجود ندارد. فقط یک نمونه: رباتی افسرده به‌‌نام «ماروین» که تمامی سؤالات فلسفی که حتی انسان هم از خودش نمی‌پرسد برای او مطرح است! ترجمه‌ی کتاب را دوست داشتم، هر چند به‌نظر می‌رسد که متن اصلی ا نظر مضمونی و زبانی احتمالا بسیار پیچیده بوده و این پیچیدگی در هر حال به زبان فارسی هم منتقل شده است. در مجموع، ۵ ستاره!
        

          این کتاب شاید باعث بلند بلند خندیدن شما نشه ولی در کل به یه لبخند زیبا مهمانتان میکنه :)

داستان از اونجایی شروع میشه که در یک روز عجیب ،
 آرتور متوجه میشه که منزلش به علت ساخت جاده کمربندی قراره خراب بشه، در همان زمان فورد( دوست آرتور ) متوجه میشه سیاره زمین هم به علت ساخت جاده کهکشانی قراره نابود بشه!
و از همون روز ماجراجویی فورد و آرتور در کهکشان شروع میشه :)))

وقتی تموم شد با ناراحتی گفتم کاش ادامه داشت و تازه فهمیدم این کتاب یه مجموعه ۵ جلدی هستش و هنوز ۴ جلدش مونده :♡)
        

          طنز و نقد اجتماعی که بر پایه تخیل توی یه فضا و جهان دیگه میزان تخیلاتش خیلی جالب بود ولی به همون اندازه انقد زیاد بود که یاگه یه لحظه حواست  پرت میشد  رشته کلام از دستت می رفت  ولی جالب بود ممنون از مترجم برگردوندن این همه تشبیه و طنزو تخیل  خیلی کار سختیه
        

          عجب😏
        

          کتاب کتاب جذابی بود برام ولی یه کم اذیت می کرد اون باورپذیری ولی تحمل کردم و خواندم و لذت بردم