کتاب ماتیلدا یک کتاب فوق العاده قشنگ و لذت بخشه که خوندن این کتاب روبه همه پیشنهاد میکنم . این کتاب با داستانی شیرین و زبانی روان مناسب برای همه سن است .رولد که بزرگترین نویسنده مرد انگلیس نام گرفته این داستان رو بهترین شکل ممکن نوشته .به شخصه اشتیاقی وصف نشدنی در خواندن این کتاب داشتم و از هر بار هم خواندن لذت میبرم 
امیدوارم شما هم از خواندن این کتاب زیبا لذت ببرین🌸
          

            چهارده سال از اولین باری که ماتیلدا رو خوندم می گذره. از آن موقع شاید حداقل بیست بار این کتاب رو خونده باشم. هنوز هر بار شگفت زده می شم، غافلگیر می شم، از ترانچ بول می ترسم، از خانم و آقای ورم وود بدم میآد. هنوز هر بار دلم برای ماتیلدا و دوشیزه هانی می سوزه. هنوز هر بار از خواندن ترجمه اش کیف می کنم، لذت می برم. چطور جادوی یک کتاب بعد از این همه مدت از بین نمی ره؟
          

            رولد دال به تنهایی سهم بزرگی از کودکی من رو داشت. این کتاب در اون زمان یکی از تاثیرگذارترین اتفاقات زندگی من بود. زندگی کردن جای یک دختر تنها که تو عالم بچگی و تنهایی و سر و کله زدن با کتاب‌ها و روزنامه‌ها خود به خود خوندن و نوشتن یاد می‌گیره و از میزان کتاب‌هایی که می‌خونه و انرژی حاصل از خوندن زیاد می‌تونه با چشماش اشیا رو تکون بده...!
روند داستان‌های رولد دال و به خصوص این کتاب، امید و خلاقیتی به زندگی من وارد می‌کرد که هنوز فکر کردن بهش برام شیرین و انرژی بخشه. از نگاه یه بچه تلخی و شیرینی و ترس و امید و کلی احساس دیگه رو تجربه می‌کنی با خوندن این کتاب. 
          

            تعیین اینکه آیا «ماتیلدا» برای کودکان و یا حتی نوجوانان مناسب است، چندان در حوزۀ صلاحیت من قرار نمی‌گیرد؛ اما بسیاری از کودکان و نوجوانان امروزی را دیده‌ام که نمی‌توانند رابطۀ تاریک ماتیلدا و والدینش را هضم بکنند. البته در دنیا هستند پدران و مادرانی که فرزندان خود را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند ولی مجادلات «ماتیلدا» با والدینش، در دیدی ظاهری، چندان به مجادلات والدین و فرزندان در دنیای واقعی، شباهت ندارد. همچنین این سوال پیش می‌آید که آیا پرداختن به این مجادلات در قالب رمان کودک، کار درستی هست یا نه؟
در هر صورت، «ماتیلدا» اثری شیرین است و رولد دال، از پس ساختن دنیایی عجیب و غریبی برآمده که کار هر کسی نیست. کتاب دربارۀ دختربچۀ باهوشی است که توسط والدینش و برخی بزرگسالان دیگر، مورد بی‌توجهی و ظلم قرار می‌گیرد و او باید راه حلی برای حل مشکلاتش با این بزرگسالان، بیابد. شخصیت‌پردازی ماتیلدا در رمان، روی مرز باریکی حرکت می‌کند. او به‌راحتی می‌توانست به کودکی پررو و دل‌به‌هم‌زن تبدیل شود یا حتی پذیرفتنش به‌عنوان یک «کودک» توسط خواننده، مشکل بشود، اما نویسنده به‌خوبی می‌داند که صرف داشتن «دانش» نمی‌تواند به «آگاهی» واقعی بیانجامد و چیزی به نام «تجربه» هست که در گذر سال‌ها ما را از کودکی و نوجوانی عبور می‌دهد و به بزرگسالی می‌رساند.
«ماتیلدا» به‌تجربه‌ای لذت‌بخش برای اغلب خوانندگانش تبدیل می‌شود، ولی اگر کسی نتواند دنیایی که نویسنده ساخته را قبول کند، احتمالاً برای همیشه خواندن «رولد دال» را کنار خواهد گذاشت، از این رو «ماتیلدا» شروع مناسبی برای آشنایی با این نویسندۀ بزرگ نیست و آثاری از قبیل «چارلی و کارخانۀ شکلات‌سازی»، «آقای روباه شگفت‌انگیز» و «داروی شگفت‌انگیز جورج» برای این مهم، مناسبتر هستند.
          

            کتاب هالی هست
حتما بخونین 
یکی از کتاب های مورد علاقه ی منه
          

            کلاس سوّم دبستان بودم. از شهرکتاب خریده بودیمش. وقتی اومدیم خونه، نشستم و یه‌ضرب رفتم جلو انقدر که شیفته‌ش شده بودم، عاشقش شده بودم. بعد از این‌که خوندمش، صبح فردا، رفتم و انقدر با خانواده راجعش صحبت کردم و اندر مزایاش گفتم که بابا ازم گرفت که بخوندش. یادمه توی اون مدّت یه‌ بار، یه‌ بار، حتّی یه‌ بار هم سرش رو بلند نکرد. حتّی با ما هم صحبت نکرد. موقع ناهار هم غذاش رو تندتند خورد و پاشد بقیه‌ش رو خوند. بعد که تموم شد اومد نشست پیشم و با هیجان بخشای موردعلاقه‌ش رو برام تعریف کرد. :)))
          

            ای کاش تو نوجوونی میخوندمش و تحریک میشدم به خوندن کتاب های بیشتری در اون سن. آخه ماتیلدای داستان رولد دال کتابخون قهاری بود در همون سنین کودکی و من شک ندارم با خوندن کتابای جذاب تو اون سن ( مثلا ۹ سال که البته ماتیلدا خیلی کوچیکتر بود که دیکنز میخوند!)جدا از اینکه کلی چیز یاد میگرفتم چه لذتی هم میبردم! چون هنوز لذتی که تو خوندن کتاب های کودکی و نوجوونی درونم هست با اینکه فقط چند تا دونه بودن واقعا فوق‌العادست.
خلاصه که فکر میکنم برای نوجوون ها هدیه خوبی باشه.
          

            آخرین کتابی که معرفی می‌کنم یکی از دوست‌داشتنی‌ترین کتابهای دوره کودکیم هست. شخصیت متفاوت ماتیلدا و همزادپنداری سنین کودکی و دنیای قشنگی ماتیلدا برای خودش داشت و نه با خانواده اش. همیشه حس خوبی درونم پر میشه وقتی به ماتیلدا فکر می‌کنم.

«ماتیلدا» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/119293
          

            من کتاب های رولد دال رو یا نخوانده ام یا در کودکی خوانده‌ام و هیچی ازشان خاطرم نیست!
می خواستم اثار رولد دال را بخوانم و با این کتاب شروع کردم.
یه دختر همه چی تموم که توی یه خونه و خانواده ای به دنیا میاد که هیچ بویی از نبوغ و هوش و استعداد نبرده اند و با این وجود همه جوره ماتیلدا را می کوبند و هیچش می پندارند
          

            کارهای رول دال فوق العاده ست و این کتاب هم یکی از فوق العاده ترین اون‌ها بود.
کافیه چند پاراگراف اول داستان رو بخونید تا متوجه بشید که اثر چقدر بکره . 
در کل لذت بردم، اما اگر خواستید سراغش برید یادتون باشه در عین این که کلی اطلاعات و آموزه‌های خوب داخل این کتاب وجود داره، مثل سایر کارهای نویسنده برای کودکان نوشته شده. زبان داستان زبان کودکه. من از این قضیه خوشم هم می‌آد و برام آپشن حساب می شه اما خیلی ها مثل من در 15 سال پیش از این کار خوشم نمی‌آمد. 
این مورد رو پیش از اینکه بخرید یا شروع کنید در نظر داشته باشید.
          

            تصویرگری کوانتین بلیک تو این کتاب من رو توی ۱۱ سالگی برد به یه دنیای عجیب و روون و بانمک که توش هیچ‌چی بچه‌گونه به‌نظر نمی‌اومد و درعین حال برعکس جهان بزرگترا ترس از قضاوت شدن و توجه اضافه به جزئیات و تلاش برای بی‌نقص به‌نظر رسیدن وجود نداشت؛ و این کاملا با قلم و ماجراهای عجیب و غریب رولد دال جور در میومد‌.