کتاب جزئیاتی از سفر تبلیغی یک روحانی به همراه خانواده رو با نثر ساده و شیرین به شما منتقل می کنه. اتفاق ها و چالش هایی که خانواده در این سفر باهاش روبرو میشن جذابه
حجم کتاب هم زیاد نیست که کسل کننده باشه
        

          حداکثر این کتاب دوروزه تموم میشه ،نویسنده قلم روونی داره👍
جوری که من بعد اتمام کتاب حس کردم از سفر برگشتم😁
منم شده بودم یه عضو غایب اون خونواده!!! تو فضا و خونه ای که تو ذهنم ساختم کنار راوی بودم و باهاش میترسیدم و میخندیدم و کلا احساسات نویسنده به منم منتقل میشد😄🤍
        

          خاطرات سفر تبلیغی خانوادگی هست به شهری با فرهنگ متفاوت با اونها
اتفاقها و روایتشون خوب بود
به عنوان همسر طلبه ای که تبلیغ رفتم کلی همزادپنداری کردم باهاش 
و دلم خواست منم خاطرات تبلیغاتمون رو جمع اوری کنم
        

          روزنگاری همسر طلبه ای که ماه رمضان را در روستایی می گذرانند که با فرهنگ مورد پذیرش خودشان بسیار متفاوت است.
        

          همسر خانم کاردانی نویسنده کتاب، طلبه است و کتاب خاطرات سفر تبلیغی ماه رمضانشان به یک روستای کویری است.
کتاب بسیار ساده، روان، پر از جزئیات جذاب و گیرا و همراه با داستان ها و ماجراهای مختلف او با اهالی روستا و صحبت ها و خرافات و مسائل گوناگون است.
        

          کتاب روون و خوبی بود، خاطرات یک زن روحانی سید که برای تبلیغ در ماه مبارک رمضان به همراه همسر و دو فرزندش به روستایی دورافتاده میرن
        

          خاطرات همسر طلبه ای است که برای تبلیغ در ماه رمضان به روستایی در جنوب کشور می روند. توصیف اهالی روستا و فرهنگ و سبک زندگی آنها، در کنار آشنایی با سبک زندگی طلبگی باعث جذابیت کتاب شده است. 
شیوه روایت هم صادقانه و دلنشین است.
🌱من نسخه صوتی کتاب را صدای خود نویسنده، فاطمه کاردانی گوش دادم. نویسنده را از روایت مادرانه اش، در کتاب«هفته ی چهل و چند»، به نام اکلیل سبز، می شناختم. روایت، راجع به تلاش او در خاطره انگیز کردن عید غدیر برای همه، مخصوصا بچه ها بود. او به تازگی کتابی با عنوان«خیابان ۲۰۴» نوشته که در مورد شهدای حادثه ی منا در عربستان است.
        

          زبان ساده و روان، سوژه جذاب و نسبتا جدید و توصیفات عالی و با جزئیات از فرهنگ عامی مردم روستا، نقاط قوت کتاب هستند. برای فعالین فرهنگی، اینایی که اردو جهادی میرن و دختران دارای فانتزی شوهر باس طلبه باشه، خوندن این کتاب رو توصیه می کنم. یکم با واقعیت ها آشنا بشیم بد نیست.
        

          زن آقا یه‌ روایت شیرینه...
از سفری که شاید هرگز به این شکل تجربه‌اش نکنید...
و من از کم و کوتاه بودنش حیفم اومد...
        

          داستان خاطره سفر تبلیغی یه روحانی همراه خانواده اش به یه روستا هست.
کتاب ساده و روان هست طوری که خیلی زود کتاب تموم می‌شه. توصیفات جالبی هم داره که فهم جملات رو سخت نمی‌کنه
اما بعضی مسایل حل نشده موند مثل اینکه چرا یکی از اهالی توصیه کرد اسم خودش، مادرش و دخترش رو در روستا نگه🤔
        

          کتاب زن آقا ماجرای خانواده روحانی بود که در یک ماه رمضان به یک سفر می روند. 
داستان این خانواده از زبان خانم این خانواده چهار نفره بیان می شود ، خانمی که همه آن محل به رسم همیشگی زن آقا صدایش می زنند. ما خاطرات یک ماه سفر زن آقا را در این کتاب می خوانیم. ما با خانواده ای چهار نفره در این کتاب زندگی می کردیم در اول کتاب زمانی که زن آقا به مسجد رفته بود وقتی که داشت اسم دخترش را می گفت خانمی در گوش آن گفت که اسم دختر و خود و مادرش را به کسی نگوید و ما با اسم واقعی نبات سادات روبه رو نشدیم و با یکی از لقب هایی که صدایش میزد با آن زندگی می کردیم. من خیلی بیشتر دوست داشتم که کمی کتاب به این موضوع یعنی طلسم و جادو و گل مراد بیشتر می پرداخت و این موضوع یکم گنگ برای ما به پایان رسید.
فضا ها خیلی خوب برای ما توصیف شده بود و در هر زمان که به مکانی جدید میرفتیم کاملا با آن توصیفات می توانستیم آنجا را تصور کنیم . زمانی که من کتاب را به پایان رساندم به به صفحه عکس ها رسیدم چیزی برای من جدید نبود چون اینقدر خوب با توصیفات توانسته بودم آن ها را تصور کنم که هیچ آشنایی برای من نداشت . 
توصیف هایی که از شخصیت ها ما داشتیم بسیار خوب و لذت بخش بود . مثلا زمانی که به یکی از اهلی روستا دست می دادیم حتی با مدل دست و جنس پوست  آن نیز آشنا می شدیم . زمانی که من به (اسم اش را یادم نمی آید الان هم کتاب پیشم نیست !) دست می داد دلم می خواست  دستم را بکشم چون نمیخواستم آن زمختی دستی که توصیف می کند را احساس کنم .  دوباره به ماجرای کتاب اشاره می کنم !
من دوست داشتم خیلی بیشتر از سید بدانم ، از ارتباط سید با زن آقا و بچه ها بدانم . سید یعنی همسر زن آقا خیلی نقش کمرنگی در داستان داشت و این کمی من را در خواندن کتاب اذیت می کرد. گفت و گو زن آقا و سید خیلی کم و اذیت کننده بود و ما احساس می کردیم  با یک زن با احساساتی مادرانه بدون همسر روبه رو هستیم ولی اگر از حق نگذریم در اواخر کتاب کمی این ضعف کمرنگ تر شده بود .
متن کتاب بسیار روان و ساده بود و من اصلا متوجه گذراندن صفحات کتاب نمی شدم. زمانی که کتاب را کنار می گذاشتم با اینکه ما جرای هیجان انگیزی نداشت ولی دلتنگ خاطره گویی دوستم زن آقا می شدم .من با زن آقا در آن روستا زندگی میکردم ، اش هدیه می گرفتم ، غذا های محلی و نذری  میپختم و در بعضی اوقات از رفتار های اهالی ناراحت و خوشحال می شدم. در آن زمان از کتاب که زن آقا و سید علی و بچه ها به مزرعه کل مراد و خانمش رفتن بسیار بجا بود چرا چون ما هم دیگر از آن فضای تکراری مسجد و خانه و محل خسته شده بودیم و دلمان می خواست کمی هوا تازه کنیم . 
اواخر کتاب کمی ضعیف و غیر منتظرانه بود و انگار که نویسنده می خواست سریع کتاب را تمام کند و این موضوع خواننده را که کتاب را دنبال کرده بود کمی از کتاب زده می کرد.
        

          زهرا کاردانی سعی نکرده بود تصویر غیر واقعی از احساساتش رو نشون بده.حس واقعیش به اون لحظه ها، به مردم رو بیان کرده بود و این کتاب رو زیبا کرده بود.
        

          بسم‌الله الرحمن الرحیم
یک کتاب روان، ساده و بدون گیر...
لذت بردم از خواندنش.
        

          شیرین عین قند، زبانش اول شخص هست و با اولین جمله خودم شدم زن آقا و تا آخر کتاب که هوا رو نفس میکشید و با نگاه خداحافظی همه جا رو نگاه میکرد گویی خودم در آن روستا بودم. سفر باید این شکلی باشه: طولانی و پر از معاشرت با اهالی 
        

          زن‌آقا روایتی است از همسر یک روحانی که همراه شوهرش به تبلیغ در روستایی دورافتاده می رود؛ روستایی با رسم و رسوماتی خاص.

قلم روان نویسنده کمک می کند که کتاب را یکسره بخوانی، آن هم کمتر از چند ساعت اما نبود جاذبه ای در روایت تو را وسوسه می کند که کتاب را زمین بگذاری و بی خیال خواندن شوی.

به نظرم قلم بدست گرفتن برای وقتی است که سوژه ات جذاب باشد و در دلش اتفاقاتی جذاب رخ دهد!
زن‌آقا سوژه اش جذاب است اما اتفاقات درونش، عادی!
سوژه اش همراهی یک روحانی است در تبلیغ ماه رمضان، آن هم در روستایی دورافتاده با مردمانی ساده اما اتفاقات درونش معمولی و روزمره!

نویسنده نتوانسته روحانی مبلغ را به خوبی به تصویر بکشد و رسالتش را بیان کند.
شاید اگر آن قدر که تلاش می کند فضای روستا و اهالی و آداب و رسومشان را بیان کند، به رسالت شوهر روحانی اش می پرداخت کتاب بهتری از آب در می آمد.
اصلا کتاب را که می خوانی به هوای فهمیدن یک روحانی مبلغ است؛ این که چه می کند و پیرامونش چه اتفاقاتی رخ می دهد؟! از زاویه دید همسرش چگونه است؟! رسالتش چیست و چرا از شهر خودش، هزار کیلومتر کوبیده و آمده در این روستا؟!
نویسنده این ها را مفروغ عنه گرفته و شاید چون برای خودش حل شده، برای خواننده هم حل شده تصور کرده است و بیشتر به خودش و مردم روستا و حواشیشان می پردازد که تهش هم چنگی به دل نمی زند.

علی ای حال شاید اولین کتابی است که به این سوژه پرداخته است؛ کتابی که ولو ضعیف اما ارزش خواندن دارد و در لا به لای آن می توان به رسالت یک روحانی دست یافت.
خصوصا برای خانم ها کتاب خوبی است چرا که فضای کتاب بیشتر زنانه است.
        

          ساده، صمیمی، شیرین و بی تکلف بود. 

"پدرم این طور وقت ها می گفت: «خوب نگاه کنید چیزی جا نمونده باشه. اگر چیزی جا بذارید، دوباره بر می گردید.» 
برگشتم سمت خانه. پنجرهٔ خانه به مسجد هنوز باز بود. گیرهٔ روسری ام را باز کردم. گذاشتمش زیر پنجره. آن هوا را دوباره نفس کشیدم. روسری ام را گره زدم و رفتم...." 

تاریخ مطالعه: روز های پایانی رمضان ۱۴۰۲
وقتی برنامه داشتم که این رمضان بخونمش تو چه حال خوشی بودم و اما وقتی شروعش کردم دلم چجوری گرفته بود....
        

          کتاب بسیار روان و شیرینی بود و به خوبی نگارش شده بود و نویسنده، مخاطب رو در لحظه لحظه داستان با خودش همراه می کرد.😍
یکی از نکات مهم این کتاب این بود که خرافات و سحر و جادو هنوز بین بعضی از مردم روستا نشین کشورم وجود داره و این موضوع در عصر اینترنت چقدر آزار دهنده است.🥺
انتهای کتاب هم از دیدن عکس ها لذت بردم و چقدر خوب که این عکس ها ضمیمه شده بود تا کام مخاطب رو شیرین کنه😊
از طریق پیج خانم کاردانی فهمیدم که انگار سال بعدش هم باز به اون روستا رفتن 🙂
کاش زن آقا ۲ رو هم می نوشتن و می گفتن که مردم روستا تغییری کردن یا نه ؟ هنوز به اون خرافات ها معتقدن؟!🤔
        

          ازون کتاباست که بازش می‌کنی دو خط اولش و بخونی ،  یهو میبینی  رسیدی وسطاش
خلاصه که خیلی خوشخوان و ساده و صمیمی
        

          کمی طول کشیده تا ماشین گذری به سمت زنجان یا هر شهری که به سمیرم بخورد سوارم کند. بر خلاف جوانی که کمی آنطرف‌تر ایستاده و غر می‌زند که این نیفتادن ماشین از سر خیر قدم تو است و الا هر روز در چند دقیقه ماشین می‌افتد، کتاب را باز کرده‌ام و دارم ایستاده می‌خوانم: حال خودم را نمی‌فهمیدم؛ دست‌هایم چنگ مانده بودند. شامل دوید آشپزخانه و برگشت. یک پر نمک ریخت توی دستم: زبون بزن، دلت محکم می‌شه.
 چندبار قبلا خواسته بودم بخرمش، اما هربار طرح روی جلد کتاب تو ذوقم خورده بود و حسی گفته بود محتوی هم حتما مثل روی جلد شعاری است... تا این که چند وقت قبل در اینستاگرام متوجه شدم زن آقا خاطرات و روایت‌های همسر جوان یک روحانی است که ماه رمضان برای تبلیغ به روستایی در جنوب رفته‌اند .
 روایت‌های صمیمی و بی‌پرده همراه با ذوق نویسنده که در کارهای دیگرشان هم متجلی است، این کتاب را در تاریخ شیعه به اولین روایت یک همسر روحانی از همراهی با همسر طلبه بدل کرده است و من همین الآن در جاده قم به این فکر می‌کنم که ما چقدر روایت نانوشته داریم...
        

          جا داره که این موضوعات، با نثر قوی‌تر و جذاب‌تر و با بیانی تازه نوشته بشن.