ازون کتاباست که بازش می‌کنی دو خط اولش و بخونی ،  یهو میبینی  رسیدی وسطاش
خلاصه که خیلی خوشخوان و ساده و صمیمی
        

                بعد از خوندن این کتاب فهمیدم که اصلا نمی‌دونستم به چه نمازی میگن نماز خوب ، با خوندنش اول فهمیدم نماز خوب اون نماز عرفانی سیر و سلوکی تو عالم تجرد که فکرش و میکردم نیست، بعدش تازه یاد گرفتم « چگونه یک نماز خوب بخوانم» 
        

                قطعا یکبار دیگه این کتاب و میخونم تا دوباره به چند جمله آخر کتاب برسم :) 
فقط بگم که بخونید این کتاب و که نشناختیم مقام حضرت عباس رو!!
        

                اینطوریه که وسط خوندنش هی یادت میره ۱۹ سالشه، 
فقط میتونم بگم از بین کتاب هایی که راجب شهدا خوندم عارفانه رو بیشتر از همه دوست داشتم.

💔صد حیف که این کتاب ناشناخته مونده...
        

                خیلی عجیبه که قلم نویسنده هم مسحور کننده باشه هم یه جاهاییش دیگه خستت کنه نه؟ 
ولی خب اشکالی نداره من بازم دوست دارم با عسل و گیله مرد کوچک بشینم کنار آتیش، سیب زمینی داغ با گلپر بخورم :))
        

                من که نتونستم با کتاب ارتباط بگیرم
روند خیلی تندی داشت و جزو معدود دفعاتی بود که یه کتاب و نصفه نیمه ولش کردم
البتتهه محتوای کتاب جذاب بود، اما خب روند تندش من و عذیت میکرد
        

                من آقای حسین وهابیان( پژوهشگر حوزه فلسطین) رو نمیشناسم،ولی پیوست آخر کتاب رو چقد قشنگ نوشتن. 
چند سطرش:
⁦✍️⁩گی دولیل به سبک مشهور رسانه‌های غربی دولت مستقر را اسرائیل می داند اگرچه تناقضات آشکاری را در زندگی انسانی فلسطین مشاهده می‌کند ولی تلاش می‌کند با شوخ‌طبعی و مقایسه سطحی حوادث خود را بی طرف نگه دارد.
نویسنده تاریخ معاصر فلسطین را روایت نکرده است و ترجیح داده آنچه را در رسانه‌های عمومی اسرائیل شنیده و خوانده با مشاهداتش درآمیزد.
 در روایت ها هم اغلب از اسامی اسرائیلی استفاده کرده است برای همین تاریخ‌نگاری اش از وقایع و مکان های مذهبی فلسطین چندان معتبر نیست اما ارزش دلیل به روایت مشاهدات شخصی اش از پیچیدگی های درون جامعه پرالتهاب فلسطینی است ،روایت زندگی در نوار غزه که بیش از یک میلیون انسان در آن حذف شدند و سالهاست اجازه رفت آمد دارند.🥺💔
        

                یکی از کتاب هایی که علی رغم قلم عالی نویسنده و محتوای جذاب، اونطور که باید شناخته نشد!!
        

                داستان زندگی آیت الله قاضی، که بعد از خوندنش به سرت میزنه بری نجف زندگی کنی ( البته نجف اونموقع نه الان 🚶🚶)
من از اون دسته آدمایی نیستم که بخوام یا بتونم یه کتاب رو برای بار دوم بخونم، ( نهایتا دلم تنگ شد میرم ورق میزنم ) اما این کتابی بود که قطعا و حتما چند وقت دیگه میخونمش،حال و هوای معنوی که موقع خوندن این کتاب تونستم به دست بیارم وصف نشدنی بود! 
🛑 اما یه چیزی! نمی‌دونم درست فکر میکنم یا نه ولی این کتاب رو مناسب این نمیدونستم که صدا و سیما بخواد براش مسابقه کتابخوانی بذاره، چرا که فکر میکنم کهکشان نیستی مناسب عموم مردم نیست و برای این کتاب،خواننده باید باور های دینیش یه حداقل هایی داشته باشه که بتونه مطالب کتاب رو باور کنه ...