راستش هیچ از این کتاب خاطرات شهدا و همسرانشان و دفاع مقدس و این حرفا خوشم نمیاد اما پستی خواندم چند روز پیش در همین بهخوان از حبیبه جعفریان و با کتاب «چمران به روایت غاده جابر همسر شهید» آشنا شدم. حجم کم کتاب و نویسنده‌ی آن مشوق خوبی برای خواندن بود. کتاب را برداشتم و در یک نشست خواندم. تمام شد و «نمی‌فهمیدم چرا مردم باید هم را بکشند. حتی نمی‌فهمیدم چه می‌شود کرد که اینطور نباشد. فقط غمگین بودم از جنگ داخلی، از مصیبت. خانهٔ ما در صور زیبا بود، دو طبقه با حیاط و یک بالکن رو به دریا که بعدها که اسرائیل خرابش کرد. شب‌ها در این بالکن می‌نشستم، گریه می‌کردم  و می‌نوشتم. از این جنگ که از اسلام فقط نامش را داشت با دریا حرف می‌زدم. با ماهی‌ها، با آسمان. این‌ها به صورت شعر و مقاله در روزنامه چاپ می‌شد. مصطفی اسم مرا پای همین نوشته‌ها دیده بود. من هم اسم او را شنیده بودم، اما فقط همین. درباره‌‌اش هیچ چیز نمی‌دانستم. ندیده بودمش، اما تصورم از او آدم جنگجوی خشنی بود که شریک این جنگ است» من هم چنین تصوری داشتم. تصوری که حال با تجربه‌ی زندگی‌ای کوتاه با چمران در کنار غاده جابر شکل دیگری به خود گرفته است.
          

            خیلی خیلی دوستش داشتم
ماجرای آشنایی و خواستگاری و ازدواج دکتر چمران با غاده، دختر اشراف زاده لبنانی.
اصلا عاشق پیشگی و روحیات لطیف شهید چمران عالیه.
از اون کتابایی هست که آدم دوست داره چند بار بخونه.

دکتر چمران قبلا توی آمریکا با خانومی که تازه مسلمان میشه ازدواج میکنن و بچه دار هم میشن.
ولی بعد از اومدن به لبنان ، خانومش با بچه ها دکتر رو رها می‌کنند میرن آمریکا
و بعد از چند سال تنهایی دکتر با غاده ازدواج میکنن.

«چمران به روایت همسر شهید( نیمه پنهان ماه ۱ )» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/832
          

            این مجموعه از روایت فتح رو با جلد مخملی، قبل کرونا خریدم و وقتی به دستم رسید، در رو بستم و همونجا نشستم کتاب اول رو خوندم. مجموعه رو به دوستم امانت دادم. کرونا شد و دیگه هم رو ندیدیم تا سه سال. دوباره بهم برگشتن. چمران یه چیز دیگه بود و کاش  «مثل چمران باشیم تا مثل چمران بمیریم»

پ.ن: نیم امتیاز کم می‌کنم چون کودک درونم بهانه‌گیره و وقتی یکی خیلی خوبه، لوس می‌شه و باهاش قهر می‌کنه. از جنس "نوموخوام" به‌همراه لب‌های ورچیده‌ی کودکی که قهره

          

            کتابی فوق العاده از زندگی مردی بزرگ 
روایتی عاشقانه از زنی عاشق 
زوایایی از زندگی زیبای این شهید رو نشون میده که تا حالا شاید نشنیده باشین.
واقعا رفتار این شهید نمونه یک مسلمان واقعی 
خیلی  قشنگ بود پیشنهاد میدم بخونید  
          

            روایت غاده از چمران
به همین کوتاهی اما بسیار عمیق
تحولی که چمران در غاده در ناز و نعمت بزرگ شده به وجود آورد، انگار که طوفانی بوده باشد در زندگیش، طوفانی که با خودش باران رحمت آورده...
این حجم از پشت کردن به دنیا از چمران را نمی‌دانستم...
          

            برایِ من "چمران" از همین جا شروع شد..
لا به لای حرف های غاده
با قلم شیرین حبیبه جعفریان.
          

            شهید چمران از دوست داشتنی ترین شخصیتهایی هستن که شناختم. اما ناشناخته و عارفانه است زندگی اشون و با تصویری که همسرشون ارائه کردن میشه یکم این مرد بزرگ رو شناخت.

«چمران به روایت همسر شهید( نیمه پنهان ماه ۱ )» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/832
          

            شخصیت چمران رو خیلی دوست دارم هر کتابی که راجع ایشون باشه برام جذابیت داره
روایتهای کوتاه و مختصر از خاطرات و عاشقانه هاشون دلچسب بود
و یک عشق واقعی و ایده آل رو به تصویر می کشه و کلی گویی و تعدد روایت هاش کتاب رو جذاب‌تر می کنه
از سری کتاب‌هاییه که دوست داشتم
          

            "می‌ترسید، می‌ترسید مصطفی بشود یک نام و... تمام."

این کتاب برای من غمی آمیخته به شعف داشت. خاطراتِ عاشقانه غاده و مصطفی عجیب بود. روندِ معمولِ یک داستان عاشقانه این‌جوری نیست. امروزه اخگرِ عشق، خیلی مبتذل شده است. حتی عشقِ مصطفی چمران هم دست‌نیافتنی است.
دیگه حالِ نوشتن ندارم.


این متن رو بعد از خوندن نصفِ اول کتاب نوشتم:
"این کتاب را بعد از دیدنِ نظرِ کاربرِ "اسب" بدست گرفتم برای مطالعه. چقدر لطیفه.

همواره چمران برای من شخصیتی اسطوره‌ای و بزرگ بود.قبلا 70/80 صفحه از فیلمنامه‌ای که سید مهدی شجاعی برایش نوشته بود را خوانده‌ بودم. واقعا خوب بود؛ بر خلاف فیلمِ "چ" که در حد خیانت به چمران، نامرتبط بود.
چمران برایم اسطوره بود، معمولا اسطوره‌ها دور از دسترس و مغرور اند. این کتاب بتِ چمران را برایم شکست. چقدر لطیف بوده است فارغ از هر نوعی غرور، البته همچنان دور از دسترس است. چقدر واقعیْ خوب بوده است!"


در آخر ممنونم اسب!
          

            بسم‌الله الرحمن الرحیم
بچه دبیرستانی بودم که این کتاب به دستم رسید... ماجرای عشق مصطفی به غاده و شیفتگی غاده به مصطفی...

و روز اخر، اسلحه را برداشت، اما دیر رسید.