شب‌های بی‌ستاره رمانی‌ است خاص نوجوانان که در ۱۶۵صفحه به قلم مرضیه نفری و در سال ۱۳۹۵ به رشته تحریر در آمده است. رمان حول محور دختری می‌چرخد به نام ستاره که بحران‌های دوران نوجوانیش را می‌گذراند. و در این میان کشمکش‌هایی که با خانواده و شرایط زندگی اش از جمله فقر، تعصب فکری اطرافیان و... دارد نیز آتش این بحران‌ را شعله‌ور تر می‌کند. ستاره‌ای که در خانه با همه قابلیت‌ها و توانمندی‌هایش نادیده گرفته می‌شود در کنار همسر شهیدی که مسئولیت تدارکات پشت جبهه را در مسجد محل عهده‌دار است کم‌کم خودش را پیدا می‌کند. از همه مهمتر در پی اتفاقاتی متوجه می‌شود احساسی در او نسبت به یکی از رزمندگانی که از بچه‌های مسجد است، در او شکل گرفته که از آن‌جا که راه مدیریت این احساس ناآشنا را نمی‌داند برای بروز و ظهورش دست به کاری می‌زند که هرگز مورد پسند خانواده نیست و این او را دچار دردسرهای بزرگی می‌کند. نویسنده به خوبی توانسته است کشمکش‌های درونی ستاره را و جدال های حق و باطلی را که باخانواده‌اش دارد به تصویر بکشد. جوری که خواننده را به خوبی با او همدل می‌کند. نویسنده هم‌چنان می‌تواند آن‌چه از اعتماد و دیده شدن و احساس پاک که موجب تغییر در شخصیت ستاره می‌شود را به خوبی به تصویر بکشد و عوامل خارجی را در تحول درونی ستاره دخالت دهد.
          

            «شب‌های بی‌ستاره» اثر مرضیه نفری به گونه رمان و در ژانر خاص نوجوان نگاشته شده‌است. این کتاب اولین رمان نویسنده است. داستان در مورد دختر نوجوانی به نام ستاره است که در پیِ بزرگ شدن است. ستاره دختری کنجکاو و ساده و پرشر و شوری است که دنبال هویت بخشیدن به خویش در ابتدای دوره نوجوانی است. داستان در فضای سال‌های دفاع مقدس روایت شده‌است. جنگ ناخواسته وارد زندگی‌ ستاره و خانواده‌اش شده و اتفاقات زیادی برایشان پدید آورده. در این رمان 158 صفحه‌ای مرضیه نفری کوشیده بیشتر مسائلی را که اکثر نوجوانان با آن درگیرند، در دل داستان بگنجاند.
          

            شب‌های بی‌ستاره
شب‌های بی‌ستاره داستان ستاره نوجوان است در روز و شب‌های دوران جنگ تحمیلی. در این کتاب ما همراه با ستاره ناکامی‌های بسیاری را تجربه می‌کنیم. همان ناکامی‌هایی که گریبان‌گیر اغلب خانواده‌های دهه ۶۰ بود. اعتقاداتی که بسیاری را آزرده است و کم و کاستی‌هایی که بر سر سفره بسیاری بوده.
ستاره اما نمی‌خواهد بنشیند و ببیند چه اتفاقی می‌افتد و بدون مقاومت همه چیز را بپذیرد. ستاره به دنبال راهی می‌گردد برای خودش، راهی تا از شرایطی که به او تحمیل شده است فرار کند.
ستاره سرکشی می‌کند و با پدر و مادر خود ناسازگار است، مانند بسیاری از نوجوان‌ها. ستاره عاشق می‌شود مانند اغلب از نوجوان‌ها. ستاره به هر ریسمانی که موجودیتش را به رسمیت می‌شناسد چنگ می‌زند تا شرایط را جوری که دلش می‌خواهد تغییر دهد، شبیه بسیاری از نوجوان‌ها. 
شب‌های بی‌ستاره در سال ۱۳۹۵ نوشته شده است و داستانی را روایت می‌کند در دوران جنگ و حدود چهل سال پیش، اما درگیری‌های ستاره همان درگیری‌های نوجوانان با دنیای اطرافشان در طول تاریخ است. این کتاب می‌تواند برای تمام خانواده‌هایی که نوجوان دارند لحظه‌ای تفکر به همراه داشته باشد. بانو مرضیه نفری با قلم روان و داستان‌پردازی زیبایش، شما را پای این کتاب می‌نشاند و در خلال داستان شب‌های بی‌ستاره به شما الگوی خوبی برای ارتباط با نوجوان و درک دوره نوجوانی می‌دهد.
          

            شب های بی ستاره،اولین کتاب و در واقع اولین ستاره مرضیه نفری ست.یک روایت دفاع مقدس دخترانه...از روز های جنگ و روزمرگی های دختران نوجوان آن روز ها میگوید.ستاره شخصیت محوری داستان قرار است خانمانه تر رفتار کند و این تغییر از اولین لحظه که مخاطب با او آشنا می شود شروع میشود..روایت ستاره روایتی چند وجهی ست.مخاطب با بیان داستان خواهرش که عقد کرده پسری ست که جبهه رفته و از او خبری نیست،مادری که پا به ماه است به امید اینکه فرزندش پسر باشد و حتی نقش های مختلفی چون بابا و  خاله و عمه و میرازیی و ... به شخصیت ستاره پی میبرد و در واقع پیدا نمودن خط روایت زندگی ستاره از میان چندین روایت برای مخاطب بسیار ساده است.عشق در نوجوانی و مخصوصا در بحبوحه جنگ و پشت جبهه،نه تنها عشق به معنای اخص نیست ،که تنها ابزاری ست تا ستاره بتواند خود را خانومانه تر نشان دهد.نه تنها از این حیث هیچ آسیب تربیتی ندارد،عشق های درگیر شونده،دوستی های منحرف کننده ،جانبداری یک طرفه،بی احترامی به پدر و مادر و خواهر ها،رسیدگی افراطی به ظاهر و ...را به خوبی با ادبیات نوجوانی با قلم نرم و روان،از نوجوانی نفی میکند.داستان صمیمی ست.با ستاره که شخصیت خاکستری داستان است ،همراه میشویم.با او خوشحالیم، گریه میکنیم،عاشق میشویم ...همراهی یک راهنما به نام خانم فهیمی که خود همسر شهید است و دستی در تدارکات غذا و لباس و پتو و... در پشت جبهه دارد ،خود موید آن است که برخورد و نوع تعامل برخی انسان ها ،گویا انسان را به مسیر اصلی راهنمایی میکند.ستاره در تعامل مستقیم با خانم فهیمی ست و در کنار او مشغول به کار است و بسیاری از شناخت های ریز و درشت زندگی اش به همین دوره مربوط میشود.اما در این بین روزمرگی های زیادی در ارتباط با کار با خانم فهیمی بیان میشود که گویا به خط اصلی روایت خدمتی نکرده است .شب های بی ستاره روایت زندگی بی غل و غش یک خانواده عادی ست.کتاب خوبی ست.از آن دست کتاب هاست که تا مدت ها با ستاره همذات پنداری میکنیم و از زاویه او به دنیا نگاه میکنیم.ستاره از آن شخصیت هاست که نویسنده به خوبی او را درونی سازی کرده است.ویژگی های منحصر به فرد او مثل نوشتن با انگشت در هوا  و خیال که در بخش های مختلف کتاب ،به آن اشاره شده شاید به درون گرا بودن او نیز اشاره دارد.از ابتدا سیر روایت ‌کند است اما هر چه اتفاق و گره در روایت باید باشد،اواخر کتاب وارد میشود.تمام خرده روایت ها ثمر میدهد و یک پایان ایرانی جذاب روایت میشود.در مجموع با وجود تمام نقد های بیان شده،روایت دخترانه ی متفاوتی از دفاع مقدش است.بخوانید و لذت ببرید.
"همیشه فکر میکردم خانم فهیمی و بقیه  ی زن های شهید ،از شهیدشدن شوهرهایشان خوشحال می شوند و افتخار میکنند.نمیدانستم در خانه هایشان،در تنهایی هایشان هق هق گریه میکنند.با انگشتم توی هوا نوشتم:"تنهایی سخته...""
          

            «شب‌های بی‌ستاره»
دختری که در خانواده‌اش بی‌اهمیت شده و دوست دارد بمیرد،اما کم کم سعی میکند جلب توجه کند و...
خیلی کتاب هیجان‌انگیز و باحالی هست پیشنهاد خواندن این کتاب رو بهتون میکنم.
          

            معرفی کتاب «شب‌های بی ستاره»

شبهای بی ستاره ، رمانی ۱۶۵ صفحه ای است  که به قلم خانم مرضیه نفری برای رده سنی نوجوان نوشته شده است . این کتاب در سال ۱۳۹۵ توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است.
شبهای بی ستاره ، برشی از زندگی دختری به نام ستاره است که آغاز دوره نوجوانیش در بستری از وقایع جنگ سالهای دفاع مقدس صورت می‌گیرد . او به همراه پدر و مادر و دو خواهرش ساکن قم است . نیازهای روحی و روانی دوران بلوغ ستاره با فضای جنگ زده بیرونش در هم آمیخته میشود و او میکوشد تا از طریق مشارکت اجتماعی در پایگاهی که به منظور کمک به جبهه ها فعالیت میکند به یک خودباوری و احساس پذیرفته شدن از سوی دیگران برسد . اما در این مسیر ، سر براوردن نیروی گرایش به جنس مخالف ، او را با وجهه جدیدی از شخصیت و زندگیش روبرو میکند. او به دلایلی که باعث به وجود امدن یک احساس ناکامی برای رسیدن به عشق نوجوانیش میشود . تحت تاثیر همان جو حاصل از بلوغ به شدت پیرو افکار و چاره جویی های یکی از دوستانش قرار میگیرد. به پیشنهاد او ، دست به شیطنتهایی زده و تلاش میکند تا موانع را از سر راه خود بردارد اما متعاقب آنها باعث پیش امدهایی میشود که نه تنها  برایش خوشایند نیستند بلکه اسبابی هم برای عذاب وجدان او شده اند. مسولیت به باد رفتن آرزوی چند ساله پدر و مادرش را به گردن میگیرد و از این که به دست خود جان عشقش را هم به خطر انداخته است پشیمان می‌شود .در انتهای کتاب ستاره با مشاوره های عمه اش  که بیشتر به بیان خاطرات نوجوانی خودش می پردازد ، با این احساسات بد خود کنار امده و سعی میکند خودش را ببخشد.
در جایی از کتاب میخوانیم : 
خوشحال بودم از اینکه در اینجا ( پایگاه) هستم.بعضی ها اصلأ نمی قهمیدند که دخترها بهتر از زنها کار بلدند . فکر میکردند بچه ایم و چیزی حالیمان نیست.اما خانم فهیمی اینطور نبود ‌ بیشتر کارها را به دخترها می سپرد. 
در این چند سطر نیاز یک نوجوان ، به تایید و تشویق و احساس پذیرفته شدن به خوبی نشان داده شده است.

همچنین ستاره به اقتضای سن خود به دنبال یک گوشی شنوا برای حرفهایش است ، اما ناآگاهی و گرفتاریهای خانواده او را دچار سرخوردگی میکند. در این رابطه در سطرهایی از کتاب میخوانیم:
عمه فکر میکرد ، مامان از آن مانانهایی است که هر روز راه بیفتد بیاید مدرسه  ، برای مامان چه فرقی میکرد سارا مبصر باشد یا نباشد.....

در این کتاب ، اشاره ای نیز به الگویابی یک دختر در دوران نوجوانیش شده است ‌ در این رابطه میخوانیم : 
عمه نکاه کرد به من و گفت: تو چه خبر ؟ ..... حرف ؟! ، دلم میخواست گوش بدهم. نگاه کنم به کارهای عمه. عمه مثل خانم فهیمی بود. نه که مثل او ، عمه مثل او شیک بود و تهرانی . بچه ها را دوست داشت.

در این کتاب ، ستاره همچنین به خاطر احساس دوست داشته شدن یا طرد شدن از طرف دیگران مدام با خودش کلنجار می‌رود. او در جایی از کتاب با خودش می‌گوید:
همیشه با خودم فکر میکردم سمانه که برود ، من میشوم دختر بزرگ خانه. مامان مثل سمانه با من صمیمی میشود و با هم پچ پچ میکنیم. بابا هم با من بهتر میشود. سارا به من احترام می‌گذاشت و روژهای خوب و شیرین من از راه میرسید.

و در پایان اینکه کتاب شبهای بی ستاره اگرچه در ظاهر برای رده سنی نوجوان است. اما برای بزرگسالان نیز راهبردی و خواندنی است. این کتاب به زیبایی و ظرافت تاثیرات خلقی و رفتاری دوران بلوغ را در نمونه ای از یک دختر نوجوان به سطر میکشد و با تنیده کردن آنها با وقایع جنگ ، به آنها قالبی نوستالژی داده و از این طریق آنها را در ذهن خواننده ماندنی تر میکند.
          

            قم یکی از شهرهایی‌ست که بیشترین شهدا را در طول دفاع مقدس، تقدیم کرد. قبلا کمتر به این فکر کرده بودم که شهرم در آن هشت‌سال، چه حال و هوایی داشته است. خیابان‌هایش چه شکلی بوده‌اند و مردمش چطور روزهای سخت جنگ را می‌گذراندند.
یکی از دلایلی که باعث شد در خرید و خواندن "ستاره" شک نکنم، همین بود: مکان داستان قم بود و زمانش هم روزهای جنگ تحمیلی.

ستاره، دختر نوجوانی‌ست که در اوج نوجوانی و بحران‌هایش، گرفتار مشکلات زیادی است. انگار والدینش او را نمی‌بینند و نمی‌فهمند. هر روز جملاتی مثل این را می‌شنود: "قد بلند کرده، عقلش که بزرگ نشده!" کسی درک درستی از او و دنیایش ندارد. شاید اگر او پسر بود، همه‌چیز بهتر می‌شد.
مشکلات خانوادگی یک‌طرف، اخبار جنگ همه‌چیز را پیچیده‌تر می‌کند. نگرانی از جبهه‌ها و آشناهای رزمنده و همینطور گم‌شدن داماد خانواده در خط، هرکدام به نحوی فشار روی ستاره را بیشتر می‌کنند. شب‌های بی‌ستاره، روایت روزهای پر فراز و نشیب این دختر است.

مواجه‌شدن با خیابان‌هایی که از آن‌ها عبور کرده‌ام و مکان‌هایی که می‌شناسم، برایم بسیار جذاب بود. داستان ریتم سریع و کشش خوبی داشت، هرچند که از نظرم دز عاشقانه ماجرا می‌توانست کمتر باشد. توجه زیاد ستاره به مسعود، نقشه کشیدن برای جلب توجه او و نوشتن نامهٔ عاشقانه می‌توانستند جای خود را به مشغله‌های دیگری بدهند.

در کل، اگر دنبال کتابی با حال و هوای نوجوانی و جنگ هستید روزهای بی‌ستاره منتظر شماست. شاید دوست داشتید بعد از خواندنش، زیر یک پتوی هواکش‌دار قایم‌شوید و نظرتان را با انگشت روی هوا بنویسید!
          

            مروری بر شب‌های بی ستاره 
رمان نوجوان شب‌های بی ستاره نوشته خانم مرضیه نفری را انتشارات شهرستان ادب منتشر کرده است. این کتاب 160 صفحه‌ای در سال 1401 به چاپ رسیده است.
داستان درباره دختریست به نام ستاره که در سال‌های گذر از دوره کودکی به نوجوانی است. اودر شهر قم همراه پدر و مادر و دو خواهرش زندگی می‌کند. دوره نوجوانی‌ ستاره با سال‌های جنگ ایران و عراق همزمان شده است. این کتاب احساسات و کارهای یک دختر نوجوان که در دهه شصت زندگی می‌کند را روایت می‌کند. بیشتر متن کتاب حول درگیری شخصیت اصلی یعنی ستاره با خودش و اطرافیانش است. دختری که علی رغم مسائلی که دارد مدام در تلاش است که خودش را به بقیه ثابت کند. او مشکلاتی با خانواده‌اش دارد و برای فرار از آن‌ها به انبار کمک‌های مردمی به جبهه، پناه می‌برد. آنجا با زنی که همسرش را در جنگ از دست داده (خانم فهیمی) آشنا می‌شود که رفتار خوبی با ستاره دارد و برای او شخصیت قائل است. در همان پایگاه برای اولین بار عشق را تجربه می‌کند. تمامی صحنه‌ها به قدری ملموس است که گویی هنگام خواندن کتاب لحظات آن را شخصا تجربه می‌کنیم. داستان از زبان اول شخص یعنی همان شخصیت اصلی، ستاره، نوشته شده است. خواندن داستان برای نوجوانانی توصیه می‌شود که فکر می‌کنند فقط آن‌ها هستند که احساسات عجیبی را تجربه می‌کنند. البته که خواندنش برای والدینی که از رفتارهای فرزندان نوجوان خود به ستوه آمده‌اند خالی از لطف نیست.
" دلم می‌خواست جایی داشته باشم برای خودم، اما نداشتم. سمانه بلند شد و رفت سمت آشپزخانه و گفتم:«به خدا من دوست ندارم کسی رو برنجونم!» هق هق گریه‌ام بلند شد. عقب عقب رفتم و تکیه دادم به متکای قرمز و گفتم:«حالا هم که اسیر شدم... جایی نمی‌تونم برم، حتی انبار. آخه انبار که جای بدی نیست... کمک کردن بده؟!»
مامان پاهایش را دراز و شروع به مالیدن کرد. رگ‌های سبز پایش بیرون زده بودند. جواب داد:«امان از این واریس. بالام جان خدا که همه رو یه جور خلق نکرده... تو هم ناشکری نکن! طفلک سارا ناقص شده پس چی بگه؟! اما سرسنگین باش! حرف توش درنیاد!» "
          

            توصیفی واقعی از روزگاری که ته خلاف‌سنگین یک دختر دوازده-سیزده ساله زیرچشمی نگاه کردن به پسری بود که برای بسته‌بندی کمک‌های مردمی به جبهه‌ها بعد از مدرسه آمده بوده مسجد محل. از آن پسرها که تازه پشت لبشان سبز شده بوده و پیراهنشان را می‌انداخته‌اند روی شلوار. 
و ته تفریح لاکچری‌‌اش ایستادن پشت ویترین خرازی و تماشای عکس‌برگردان‌ها و گل‌سرهایی که ماه به ماه هم نو نمی‌شدند.
مع‌الاسف فکر نمی‌کنم نوجوان‌های الان به اندازهٔ من دوستش داشته باشند. ممکن است ازش ملول بشوند یا حتی بترسند! اما اشکالی ندارد. ترس و ملال هم از احساس‌های بشری‌اند و اتفاقاً مایهٔ خوبی برای گفتگو در اختیار آدم می‌گذارند!

امان از دهه ی شصت و آن اندوهی که خِفت گلوی ما را چسبیده. امان.
          

            «بنام او»

مرور نویسی (رمان شب‌های بی ستاره)

رمان شب‌های بی ستاره از نگاه یک دختر نوجوان به نام ستاره  به زندگی در دوران جنگ و اتفاقات پیرامون آن می پردازد.
ستاره دختری است که در خانواده زیر سایه خواهر بزرگ‌ترش سمانه قرار دارد و اصلا دیده نمیشود.
پدر و مادر دائما از او و رفتارهایش ایراد می‌گیرند و اورا با خواهرش مقایسه می کنند.
او به این نتیجه می رسد که در خانواده هیچکس او را دوست ندارد و برای فرار از این محیط به انباری که نزدیک منزلشان است و محل جمع آوری کمک به رزمندگان پناه می برد.
در آنجا مجذوب رفتارهای مهربانانه خانم فهیمی که مسؤل انبار و همسر شهید است میشود.
خانم فهیمی کارهایی را به ستاره واگذار می‌کند که به خوبی از پس آنها بر می آید.
در همان انبار ستاره با پسری بنام مسعود آشنا شده و عشق در دلش جوانه میزند و اورا بیتاب میکند.
در این کتاب به مشکلات نوجوانان در دوران بلوغ اشاره می‌شود و تلاش آنها را برای اثبات خود به خانواده و اطرافیان را بیان می کند.
رمان شب‌های بی ستاره توسط خانم مرضیه نفری در سال ۱۳۹۵ و در ۱۶۵ صفحه به رشته تحریر در آمده و انتشارات شهرستان ادب آنرا به چاپ رسانده است.


🔹سمیه احمدی
          

            
عشق در دوره نوجوانی را می‌توان  به عنوان علاقه به شخص دیگر، نزدیکی، عشق، همدلی، پشتیبانی، روابط عاطفی و روابط فردی تعریف کرد. نوجوانان عاشق شده معمولاً رویاپردازی، تغییرات در شخصیت و خوشبینی را تجربه می‌کنند. مرضیه نفری خالق اثر شب های بی ستاره، درونمایه عشق دوران نوجوانی را همچون ادویه ای، در طعم داستان رئالش آورده است. داستانی که در طول سال های جنگ رخ می‌دهد و از تجربه زیسته نویسنده  در دوران پشتیانی های پشت جبهه حکایت دارد. ستاره داستان، به سبب شیطنت های دوره نوجوانی، دچار تنش ها و تضادهایی با خانواده خود شده و تلاش دارد به شخصیت محبوبی بدل گردد. این تضادها تا صفحات پایانی کتاب، ادامه دارد  و از آنجا که باز بان خود ستاره کتاب را می‌خوانیم مسائل آنقدر برای او بزرگ است که حل کردنشان، سختیهای زیادی را به او و خانواده اش تحمیل می‌کند. او حتی در عشق ورزیدن نیز سر نترسی دارد، تا جایی که  به نامه نگاری می‌رسد و برای او دردسر هایی را به دنبال دارد. شخصیت ها در این داستان، از یک زندگی معمولی دهه شصتی برخاسته اند و این موضوع، مخاطب  آشنا با آن دوران را  به همذات پنداری وا می‌دارد. در دل  خرده روایت های عاشقانه  ستاره و دردسرهای دوره نوجوانی  است که ما از موشک باران ها، جنگ زدگی، شهادت مردم،  تهیه لباس،  دارو  و گوشت  و ... برای رزمندگان آگاه می‌شویم و البته به دغدغه های خواهران ستاره نیز می‌پردازیم. نکته مهم دیگری که در این کتاب به آن توجه شده است، موضوع وجود فردی بیرون از خانواده به منظور حمایت از نوجوان است. عمه ستاره و خانم فهمیمی، کسانی هستند که علیرغم وجود فاصله سنی با ضخصیت داستان، به خوبی او را شناخته و به کمکش می‌آیند. اما همه این یاری رسانی ها غیر مستقیم است. آنجا که عمه دست می‌گذارد روی شانه ستاره و می‌گوید: حسابی بزرگ شدی ها. ماشالله به این بازوها" و یا جایی که خانم فهمیمی به ستاره مسئولیت می‌دهد، از خط دختر، و از قدرتی که در انجام کارها دارد، صحبت کرده و با او در شروع دوران بلوغش همدردی می‌کند. 
گرچه این کتاب به مشکلات دوران نوجوانی می‌پردازد اما بیشاز هر چیزی به پدر ومادرها و معلمین، دغدغه های دوره نوجوانی را که خیلی از آنها را فراموش کرده ایم به یادمان می‌آورد. 
رمان شبهای بی ستاره  در سال 1395 و در  ۱۶۵ صفحه  توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است.

          

            این کتاب در ۱۵۸ صفحه و هشت فصل نوشته شده است. ماجرای دختر نوجوانی است به نام ستاره. داستان در شهر قم و زمان موشک‌باران می‌گذرد. اتفاق تاریخی یکم بهمن سال ۶۵ و‌ یاد شهدای گروه سرود بمباران آن روز در کتاب زنده شده است. 
شخصیت‌پردازی، روابط علی و معلولی و پیرنگ قوی از محسنات آن است. هم‌چنین برجسته و محبوب بودن یکی از شخصیت‌ها که از قضا همسر شهید هم هست از موارد منحصر به فرد این رمان است. فعال بودن شخصیت‌ها در ایجاد گره و باز کردن آن جذابیت داستان را دو چندان کرده است.