یادداشت‌های محمد رئوف سیبویه (79)

          بافته، نخستین اثر لائتیسیا کولومبانی، داستان سه زن را روایت می‌کند که در سه قاره و سه فرهنگ متفاوت زندگی می‌کنند، اما دغدغه‌ها و موانعی شبیه به هم دارند. نویسنده با استفاده از ساختاری موازی، سرگذشت اسمیتا در هند، جولیا در ایتالیا و سارا در کانادا را همچون رشته‌هایی از یک بافت در کنار هم قرار می‌دهد تا تصویری کلی از تجربه زنان در جهان بسازد.

یکی از نقاط قوت کتاب، ریتم منظم و روایت روان آن است. هر فصل روی یکی از شخصیت‌ها تمرکز می‌کند و جابه‌جایی بین این سه خط داستانی، بدون ایجاد سردرگمی، حس پیشروی هم‌زمان را به خواننده منتقل می‌کند. هرچند از همان ابتدا می‌توان حدس زد که مسیر کلی داستان به کجا می‌رود، اما سادگی بیان و انسجام روایت باعث می‌شود خواننده با اشتیاق تا پایان همراه بماند.

مضمون اصلی کتاب مبارزه زنان برای دستیابی به آزادی، استقلال و پیشرفت است. نویسنده این مسیر را نه فقط با موانع بیرونی مثل فشار جامعه و سنت‌ها، بلکه با سدهای ذهنی و باورهای محدودکننده‌ای که در خود شخصیت‌ها یا اطرافیانشان وجود دارد، به تصویر می‌کشد. لحظه‌ای که هر زن تصمیم می‌گیرد این دیوار ذهنی را بشکند، نقطه اوج داستان اوست.

با وجود این، بافته در بعضی بخش‌ها به کلیشه نزدیک می‌شود و عمق روانی برخی شخصیت‌ها کمتر از حد انتظار است؛ نکته‌ای که به‌ویژه در داستان جولیا و سارا بیشتر دیده می‌شود. با این حال، روایت اسمیتا و رابطه او با دخترش بار احساسی و دراماتیک بیشتری دارد و به‌عنوان پررنگ‌ترین و ماندگارترین بخش کتاب در ذهن می‌ماند.

در مجموع، بافته شاید از نظر ادبی اثری پیچیده نباشد، اما در انتقال پیام و ایجاد همذات‌پنداری موفق است. این کتاب با نگاهی ساده اما تاثیرگذار، اشتراکات تجربه زنان در فرهنگ‌های گوناگون را نشان می‌دهد و خواننده را به فکر کردن درباره نقش باورها و انتخاب‌های شخصی در مسیر زندگی و آزادی وامی‌دارد.
        

10

          
رمان بند ها یک درام خانوادگی و روانشناختی است که خواننده را به درون پیچ وخم روابط زوجی می‌برد که دوره‌ای بحرانی را از سر گذرانده‌اند. ماجرای خانواده ای که بنیان‌های رابطه‌ی میان اعضای آن به سبب انبوه مشکلاتی که در طول سال‌ها روی هم تلنبار شده‌اند، در آستانه فروپاشی قرار گرفته.
داستان سه راوی دارد. زن وشوهری به نام های 《واندا》 و 《آلدو》 و دخترشان به نام《آنا》. نویسنده با هنرمندی، مسائل و اتفاقات داستان را هربار از نگاه یکی از راوی‌ها بیان می‌کند و در عین کامل کردن پازل داستان و باز شدن‌گره‌ها و روشن شدن جنبه‌ای از ماجرا برای مخاطب ، با ظرافت از عواطف و احساسات ضد و نقیض شخصیت‌ها در رابطه با یکدیگر سخن می‌گوید
بندها قصه وابستگی‌ها و عوامل از بین رفتن آنهاست.
، عوامل تبدیل شدن عشق به نفرت و وفاداری به خیانت!
همه چیز داستان عالی کار شده. شروع گیرا و پایانی تکان‌دهنده،
شخصیت‌پردازی بسیار دقیق، واقعی و عمیق، و داستانی پر کشش.
بند ها از آن قصه‌هاست که در طول خواندنش بارها به یاد اتفاقات مشابه در زندگی خودتان خواهید افتاد و با شخصیت‌ها همزادپنداری خواهید کرد. یا بعدها در طول زندگی در اثر اتفاقات و چالشهای پیش رویتان صحنه‌هایی از کتاب را به یاد خواهید آورد.
کتاب آنقدر برایم جذاب و گیرا بود و من را غرق خودش کرد که با وجود گذشت چند روز از خواندنش، هنوز ذهنم درگیرش است.
بند‌ها از آن دسته کتاب‌هاست که حتما دوباره سراغش‌ خواهم رفت و خواندنش را به همه مخصوصا زوج‌ها توصیه خواهم کرد.


        

15

          بنظرم نوشته های بوکفسکی را یا اصلا نباید خواند یا اگر قصد مطالعه آثار این نویسنده خاص را داریم باید ترجمه دقیق(بدون سانسور) و یا متن زبان اصلی را تهیه کنیم!
شهرت نوشته های بوکفسکی به استخدام کلمات خاص و بی قیدی نوشته های اوست و قطعا "عامه پسندِ" ترجمه پیمان خاکسار که اتفاقا یدطولایی در دست بردن و تغییر در نوشته های نویسنده بخت برگشته دارد،نمیتواند گزینه مناسبی برای مطالعه آخرین اثر این نویسنده باشد.
برای همین هر طور شده ترجمه آرش یگانه را تهیه کردم که اتفاقا در مقدمه اش نقد خیلی خوبی به ترجمه خاکسار زده.

"پالپ" داستانی است درباره مرگ و بوکفسکی مرگ را به شکل زنی زیبا و فریبنده توصیف کرده که امکان فرار از او غیر ممکن است و "نیک بلان" شخصیت اصلی داستان میباشد که شباهت های واضح و غیر قابل صرف نظری به نویسنده دارد که میتوان گفت بدل پلیسی خود اوست! 

"پالپ" کتاب روان و خوشخوانیست و برای زمانی که از خواندن کتابهای پیچیده و فلسفی خسته شده اید گزینه خوبی میتواند باشد.
اعتراف میکنم چند جای داستان کتاب را بسته و برای دقایقی بلند بلند خندیدم!و هنوز هم وقتی یاد بعضی اتفاقات داستان می افتم خنده ام میگیرد!
بله 
سوگنامه خودنوشت بوکفسکی با موضوع محوری مرگ که بارها شما را به خنده می اندازد!
        

2