یادداشت محمد رئوف سیبویه

        “غم او بزرگ و بی حد و حصر است.اگر دلش میترکید و غصه اش بیرون می ریخت،شاید همه دنیا را با خود می برد.و با این همه هیچ کس آن را نمیبیند. “
چخوف تو داستانهاش چقدر خوب و ساده حالات درونی انسان و نیازهای روحیش رو نشون میده
آدم وقتی غمی توی دلش داره و یا وقتی دچار سوگ شده شدیدا دوست داره بار اون غم رو با مطرح کردنش با دیگری برطرف کنه ولی متاسفانه چنین مواقعی آدمهایی که بشه با اونها حرف زد کم هستن و اساسا آدمها از چنین موقعیتهایی فرارین!
و من به عینه آدمهای زیادی رو دیدم که در ازدحام آدمهای اطرافشون به حیوانات رو آوردن! دقیقا کاری که شخصیت داستان انجام میده.