یادداشت‌های namira (28)

          اگر میخوایید این کتاب بخونید تنها چیزی که میتونم بگم اینه که بعد خوندن این کتاب دقیقا اون حسی رو دارید که غروب پاییزی ی فیلم تاحدودی تلخ عجیب و یا حتی با پایان باز دید و بعدش در سکوت غرق شدید پس انتخاب خوندنش با خودتون من بعد از خوندن کتاب تهی شدم اگر یک شخصیت قرار بود حس تنهایی رو القا کنه قطعا اون شخصیت جیهون خواهد بود با اعماق وجودم اون حس تنها بودن انسان رو چشیدم اینکه واقعا تنهایی ترسناکه یا لذت بخش اینکه گاهی اوقات بودن ی سگ یا چندتا نامه مفهوم تنهایی رو عوض میکنه .
فکر میکنم همه ما یک جیهون درون خودمون داریم که فراموشش کردیم  یا شایدم جیهون ی استعاره از زندگیه خوشی های کوچیک، غم ،همسفر خوب، آدمایی که هر یک داستانی دارن خودشناسی ،تنهایی ،خانواده، سکوت،از دستدادن،خاطرات،اشتباه کردن و... ترکیب این ها میشه زندگی ....
ی ستاره نمیدم چرا؟ چون انسان عاشق چیزهای غیرواقعی و شیرینه و منم ی انسانم و کنار اومدن با واقعیت و فضای این کتاب کمی رنجوندم شاید چون واقعیت ها گیرم انداختن

        

          راستش حس عجیبی دارم و کلمات مناسبی پیدا نمیکنم این کتاب اصلا کتاب بدی نبود ولی احتمالا به کسی معرفیش نمیکنم و راجبش حرف نمیزنم میزارم برای خودم بمونه نمیتونم بگم عاشقشم ولی ی جای نرم و تمیزی از کتابخونه قلبم بهش داده شد ی که کتاب تند پیش نمیره ولی کند هم نیست درکش دشوار نیست ولی آسونم نیست شاهکار نیست ولی ارزشمنده واقعا عجیبه شاید چون مثل زندگی واقعی میمونه و چیزایی که فراموش کردیم یادآوری میکنه تمام مدت حس میکردم منم یکی از مشتری های کتاب فروشی ام کتاب می‌بستم و شب بعد یا چند وقت بعد باز به کتاب فروشی سر میزدم و لذت می‌بردم  این کتاب برام ی جای امن و آروم بود نه مثل داستان های فانتزی که برای فرار از واقعیت بهش پناه ببرم بلکه داستانی بود که کمک می‌کرد آروم آروم واقعیت رو مزه کنم در نهایت من همیشه کتاب هایی که احساساتم رو درگیر می‌کنند بعد از تموم شدن در آغوش میگیرم نمیدونم به نشونه وداع یا اینکه میخوام مطالب کتاب رو با قلبم هم حس کنم اینکار رو میکنم ولی این کتاب هم در آغوش گرفتم پس برام خاصه ی چیز خاص برای خودم و تنهایی هام
        

          حقیقتا در برهه اول عاشق جلد کتاب شدم و خلاصه پشت کتاب جذاب بنظر میومد فکر میکردم قراره داستان خیلی فانتزی و جالب باشه ولی خب انتظارم بیش ازحد بود نمیشه گفت کتاب بدیه ولی از اون دسته داستانایی نیست که یک نفس بشه خوند و کشش زیادی نداره  ی کتاب معمولی که یسری چیزهایی که شاید فراموششون کردیم رو تو ی کافه دلنشین دوباره یادآوری میکنه
و در آخر خیلی دلم میخواست از اون دسر ها امتحان کنم  
        

          رویافروشی دالرگات هیچوقت قرار نیست تموم شه بله درسته این پایان داستان نیست برای من هر وقت که میخوام بخوابم یا از خواب پامیشم هر وقت که یک بالشت نرم یا پتوی گرم میبینم هروقت که رویای شیرین یا یک کابوس تلخ میبینم صفحه جدیدی از داستان رویافروشی ورق میخوره .
این داستان به معنای واقعی قلبم رو گرم کرد از دالرگات،پنی و تک تک رهگذران رویافروشی ممنونم که دست من رو گرفتند و برای مدتی هرچند کوتاه ولی فوق العاده زیبا همراه خودشون کردن.
رویافروشی دالرگات در وجود من حک شد:)

در ستایش نویسنده این کتاب باید بگم که هنر این خانم در همین ساده نویسی هست همینقدر روون و شیرین .این خانم اونقدر خوب نوشتن که کتاب رو نخوندم بلکه کتاب رو دیدم همچنین این کتاب واقعا خاص بود و ایده خلاقانه ای داشت .
        

          متن کتاب روان بود و کتاب راحت خوانی بود داخلش نمیتونید دنبال ارزش ادبی بگردید ی رمان معمولی بود که شاید برای بعضی ها تکراری باشه ولی به دل من نسبتا نشست و سرگرم کننده بود و چندتا موضوع باعث شد که ستاره آخر رو طلایی نکنم 
1_کلیت رقابت انتخاب و قرار گذاشتن شاهزاده با ده ها زن.
درسته که کل موضوع کتاب بر این محور بود ولی اگر بخوایم واقعا نگاه کنیم موضوع چرتی به حساب میاد اینکه خانواده ها دختر هاشون بفرستن که شاید شاهزاده بعد از انجام دادن هرکاری با اون ها شاید بپسندتشون. 
2_سبک سری امریکا 
امریکا به عنوان شخصیت اصلی زن واقعا آخر کتاب زد تو ذوقم رفتار نادرستی نشون داد با اینکه با سیستم رقابت انتخاب مخالف بودم ولی وقتی امریکا در قصر حضور داشت به معنای پیروی از قوانین بود و امریکا به وضوح به شاهزاده خیانت کرد همچین فردی واقعا شایسته ملکه شدن هست؟
        

          ی کتاب با طمع چای دم عصر پاییز جمعه در حالی که بعد مدت ها وقتتون خالی شده و دارید راجب چیستی زندگی فکر می‌کنید و ی نفس تازه می‌کشید. 
کتابی که تن خسته شما رو به آغوش میکشه.
 این کتاب خیلی کامل تر از پسرک،موش کور،روباه و اسب هستش و اگر اون رو خوندید حتما این هم در کنارش بخونید .

        

          《عجیب نیست؟ما فقط می تونیم محیط بیرون رو ببینیم ،اما تقریبا می شه گفت همه چیز در درون اتفاق می افته.》

_احتیاج داشتم مدت طولانی تری تو فضای کتاب بمونم و دوست نداشتم انقدر زود تموم شه ولی از همین سفر کوتاهم لذت بردم و دوباره سراغش خواهم اومد.

        

          کدامین باد بی پروا دانه ی این نیلوفر را بر سرزمین خواب من آورد؟
به نام نیلوفر
وای که چقدر دوستش دارم:)
من متاسفانه خیلی شعر نمیخونم ولی این اشعار فوق العاده بودند انقدر که بلافاصله سه تا از شعر هاش رو حفظ کردم هنوز هم توی کتابخونه ام جا خوش کرده و بعضی وقتا میرم ی شعر جدید حفظ میکنم .
        

          ی وقتایی هممون خسته ایم و حال و حوصله نداریم و همه چیز برامون تکراریه .من این کتاب دقیقا وقتی تو همین حال بودم خوندم کتاب داستان هیجانی و یا پر پیچ و خمی نداره ولی شمارو مجذوب خودش میکنه هربار کتاب دوباره دستم میگرفتم انگار میخواستم به ی سفر برم با همونقدر ذوق و شوق واقعا منو از مشکلاتم مدتی دور کرد فضای خیلی خوشمزه و شیرینی داشت مخصوصا برای کسایی که بی خوابی دارن یا از خواب میترسن فوق العادست بخرین بخونین و خودتونو مدتی از این دنیا نجات بدین
        

          این کتاب رو در سفر خوندم و خیلی ذوق زده بودم که کتابی بخونم که راجب کتاب های باشه اما این کتاب نا امیدم کرد .
خیلی تعریفش رو کردند و انتظار یک کتاب دلچسب رو داشتم ولی کتاب هیچ چیز جدیدی برا ارائه نداشت همون داستان معمول عشق و ی سری مشکلات و فضای کتاب باعث لذتم نشد اگر به عقب برمیگشتم نمیخوندمش میتونستم بجاش ی فیلم سرگرم کننده ببینم از نظر سطح نوشتاریم کاملا پایین بود خیلیا کتاب های خانم کالین هوور در سطح رمان های اینترنتی میدونن ولی این کتاب خیلی بدتر از اونه .
دو ستاره به احترام اینکه صرفا کتاب هست .
وقتتون رو برای کتاب جالب تری بزارید
        

          کتاب رو به صورت پیوسته و یک نفس نخوندم هر روز حدود ۳۰ صفحه و باید بگم که روند کتاب خستم نکرد اما میتونست زودتر جمع بشه درکل لذت بردم ولی انتظار شاهکار نداشته باشید نه آنقدر که ی سریا میگن افتضاحه نه شاهکار ی کتاب معمولی سرگرم کننده
        

          زمانی که از کتاب خوندن خسته بودم و به قولی ریدینگ اسلامپ شده بودم و در عذاب بودم این کتابو خوندم ی داستان کوتاه جالب و نوستالژی من توی بچگی کارتون این کتاب دیده بودم یادآوری خیلی جالبی برام بود:)
        

          اول از همه هرکتابی که معروف میشه معرکه نیست و درنظر داشته باشید بلاگرای کتاب و انتشارات اگر کتاب تبلیغ نکنن کسی ازشون نمیخره و ورشکسته میشن پس تبلیغ یک کتاب بنا بر خوب بودنش نیست.
شروع کتاب کشش نسبتا خوبی داشت اما در وسط کتاب داستان زیادی طول داده شد با اینحال نویسنده هیجانات ریزی هم هر فصل وارد میکرد که باعث میشد کتاب خوانده بشه و در اواخر دوباره هیجان به داستان برگشت.
از نظر من نویسنده بعضی جاها رو خیلی کش داد و برای من خسته کننده بود اما به عنوان جلد اول ی مجموعه نسبتا خوب بود و تونست جذبم کنه که باقی مجموعه بخونم امیدوارم تو جلد های بعد کتاب بهتر باشه و کمتر اتلاف وقت انجام بشه و بیخودی داستان طول بدن.
درکل باید باقی مجموعه رو بخونم تا نظر کامل بدم اما اگر میخونید با توقع بالا نخونید فقط بخونید که لذت ببرید.
        

          کتاب آروم و خوبی بود باهاش همراه شدم سرگرمم کرد و درآخر یک نکته مهم بهم یادآوری کرد حس میکنم نیاز دارم هر چند وقت ی بار از اول بخونمش برای دخترایی که پدر پرخاشگری دارند پیشنهاد میکنم واقعا خوندنش یکم دردتون تسلی می بخشه
        

          برای همه سنی خوبه هم وقتی کوچیک بودم میپسندیدم هم الان که شده بخشی از خاطرات کودکیم خوندنش لذت بخشه با ی پسر بچه شیطون همراه میشی و از استرس و فکر و خیال دور میشی.فکر کنم بیشتر از ۲ بار خوندمش نقاشی هاش هم جذابه
        

          قاتل، مقتول،ملکه،دیوانه:)
کامل من غرق خودش کرد با تک تک شخصیت ها زندگی کردم تو کلاه فروشی هاتا قدم زدم وسط جشن رقص سیاه و سفید حضور پیدا کردم از هزارتو و آینه رد شدم از پنجره اتاق فرار کردم ریون رو شونه هام نشوندم از کلاه هایی که هاتا درست میکرد روی سرم گذاشتم  توی مزرعه کدو پا گذاشتم و کفشام گلی شدم به معنای واقعی باهاش زندگی کردم هر شب که یکم از کتاب میخوندم فارغ از دنیای دور و برم میشدم:)
و در آخر دردناک نبود برای من تلخ بود انگار به اندازه تمام شیرینی هایی که کاترین میپخت زهر سرکشیدم:)
بخشی از قلبم پیش این کتاب میمونه:)
خداحافظ دوستای من خدافظ سرزمین دل ها خدافظ کلاه فروشی جادویی خداحافظ سرزمین شطرنج زنده باد قاتل مقتول ملکه دیوانه:)
        

          متفاوت هستش بخونید حتما اما عالی نیست ولی قابل قبوله.
        

          برای من جذاب نبود روند خسته کننده ای داشت.
نمیدونم چطور نظرات مثبت زیاد هستش ولی خب قابل احترامه.
در تمام کتاب حس مور مور پوست و خمیازه کشیدن بهم دست می‌داد بعضی اوقات حس میکردم چندشم میشه من عشق واقعی رو حس نکردم آقای شاملو قابل احترام هستند ولی از نظر من نوشته ها از سر شهوت بود و اغراق های بیش از حد همون لاس خودمونی اما ادبی من عشق رو حس نکردم و کتاب محتوای جالبی نداشت و هیچ چیزی به من اضافه نکرد و فقط وقتم رو هدر داد.
اگر بخواییم کتاب رو خلاصه کنیم فقط میشه گفت:آیدا تو زیبایی ،فوق العاده ترین زنی هستی که دیدم،از من دور نشو،دوست دارم ببینمت در آغوش بکشم و ببوسمت .
محتوای این همه صفحات همین سه خط است.
با احترام.
        

          من دوستش داشتم حس خوبی بهم داد . این کتاب مثل بهار میمونه پر از امید و به روحتون حس نو شدن میده برعکس بقیه کتاب های این سبک اصلا خسته کننده نیست حتما بخونید  و لذت ببرید پشیمون نمیشید .