هم متن اصلی کتاب خیلی روان و خوبه و هم ترجمه خیلی خوب انجام شده. کتاب لطیفیه و ماجرای خاصی نداره اما شیرینه. مثل خوندن کتاب شعر میمونه. من لذت میبرم.
        

          "ژانگ ییشینگ" جزو آرتیست های مورد علاقه‌ی من هست، رفتار و شخصیت متین‌اش برای من جذابه. از لحن روان و لطیف متن و همینطور ترجمه ی خوب کتاب لذت بردم و باعث شد حتی به ییشینگ علاقه ی بیشتری داشته باشم.
        

          من دوستش داشتم حس خوبی بهم داد . این کتاب مثل بهار میمونه پر از امید و به روحتون حس نو شدن میده برعکس بقیه کتاب های این سبک اصلا خسته کننده نیست حتما بخونید  و لذت ببرید پشیمون نمیشید .
        

          " دوباره متولد شدن، نیازمند جنگی دردناک بود. جنگی که در آن نه استعداد، که تنها سخت کوشی سلاح محسوب می‌شد. "

... جانگ ییشینگ ...

روزی که خوندن کتاب رو شروع کردم متوجه شدم مصادف شده با روز تولد جانگ ییشینگ حس جالبی داشت شروع کردن کتاب کسی در روز تولدش ... اما تولد واقعی ییشینگ در قلب من بعد خوندن کتابش اتفاق افتاد. این کتاب باعث شد بیشتر و بهتر از قبل بشناسمش و از طرفدارانش شدم. به خاطر سخت کوشیش و افکار عمیقش. به خاطر مسئولیت پذیریش و روراست بودن با خودش و رویاهاش. گاهی فکر میکنم اگه من هم جای اون بودم تا این حد سخت تلاش میکردم؟ یا تسلیم میشدم؟ جواب ییشینگ به این سوال همیشه ادامه دادن بود.
        

          بدون مقدمه بگم که از خوندن کتاب لذت بردم، هم بخاطر آشنا بودن با نویسنده و آشنا شدن با طرز فکر و دیدگاه فرد، هم متن روان و ساده  کتاب، 
برای تجربه اول این سبکی خوندن، خوندن از تجربیات یه نفر خیلی حس خوبی داشت. 
حداقل برای گذروندن اوقات فراغت کتاب خوبی برای مطالعه هستش.  
کتاب سرشار از دیدگاهی با بارش حق بود. 
        

          این کتاب، برای من، یه انگیزه‌ی دوباره بود و هست. باعث شد من بفهمم نباید جا بزنم، یاد بگیرم اگرچه دیگران بگن نمیتونی، ولی تو با تلاش کردن، میتونی.
فهمیدم تلاش هیچقوت بی‌جواب نمیمونه.
هرچقدر هم بگن نمیتونی، با تلاش هات باید روزنه‌ای از امید رو ببینی.
و با شناختی که از ایشون دارم، موفقيتشون رو هم دیدم. مقایسه لی با 9 سال پیش که این کتاب رو نوشت، واقعا ستودنه، اون 9 سال پیش انقدر تلاش کرده بود، و با موفقیت های الانش نشون داده بیشتر هم تلاش کرده.
تلاش کرده که الان رسیده اینجا و مطمئنم قراره بیشتر هم تلاش کنه.
من یادگرفتم همیشه باید تلاش کرد، حتی اگه ناامید شد به اون هدفی که داری باید فکرکنی و دوباره قدم هات رو بکوبی تو دل زمین و بگی من اینجام! چیزی نمیتونه من رو ناامید کنه!


کتاب، برای من ١٠ از ۵ بود، دراین حد.
و علاقم به آسیای شرق و ایشون، توی امیتاز دادن تاثیر زیادی داشت.
یک تجربه‌ی به یاد موندنی♡
        

          احساسات مختلفی را با خواندن آن تجربه کردم و امید و انگیزه بسیار زیادی به من داد.
شاید بشه گفت اولین کتابی بود که بعد از تموم شدن آن ناراحت شدم.
        

          جانگ ییشینگ یا لِی،فردیه که احترام زیادی براش قائلم.
و وقتی متوجه شدم خاطراتش تا الان رو تبدیل به کتاب کرده واقعا خوشحال شدم!
برای یه طرفدار یه خبر خوبیه که بتونه نوشته هایی که زاده‌ی ذهن الگوش هستن رو مطالعه کنه.
توی این کتاب افکار بسیار زیبایی جای گرفتن،جمله های عمیق،گاهی اوقات پا به پای سختی ها و غم هاش بغضتون میگیره و گاهی از ذوق براش خوشحالی میکنین.
این کتاب از کودکی لی تا موانعی که با ورودش به اکسو طی کرد رو نشون میده.
نشون میده چطور پیانویی که ازش در حد مرگ متنفر بود حالا تبدیل به تکه ای جدا نشدنی از روحش شده.
اینکه چطور مردم اون رو بابت خروج بقیه‌ی اعضا از گروه مقصر دونستن.
اینکه دوران سختش رو چطور گذرونده درحالی که فاصله‌ی کمپانی سرگرمیش تا خونشون یه کشور بوده و  چقدر از مادر و خانواده‌اش دور بوده.
از شبایی تعریف می‌کنه که وقتی همه خواب بودن به ذهنش اجازه‌ی تراوش می‌داده.
و چطور آینده‌ی خودش رو با دستای خودش رقم زده.
این کتاب رو حتی اگر طرفدارش نیستید بخونین،خیلی چیز ها بهتون یاد میده.
فن های زندگی رو از خودتون دریغ نکنین،همچنین مواظب خودتون و احساساتتون باشین.