یادداشت‌های پریسا نوعدوست (61)

          اگه حالتون بده. اگه زندگی به کامتون تلخ شده. این کتاب بدون روانشناسی زرد و حرف‌های تلقینی آبکی بهتون یادآوری میکنه که زندگی سخته ولی تو از اون سخت‌تری. با خوندن این کتاب میفهمی که خیلی واقع‌گرایانه میشه به کمک زمان از پس سختی‌ها براومد.
عالی بود و دوستش داشتم❤️
        

          من به شخصه عاشق ترانه‌های روزبه بمانی و آهنگ‌هایی که میخونه هستم.
حال و هوای کتابش هم عالی بود.
تنها چیزی که باعث شد ستاره‌ی کامل ندم این بود که یکم کتاب مشکل ویراستاری داشت و بعضی از شعرها انگار با چند تا حروف اضافه خوانشش بهتر میشد.
در نهایت اگه علاقه‌مند به شعر هستین. گزینه‌ی عالی هستش.
        

          کتاب کوتاه و خوش‌خوانی بود.
قسمت‌های ابتدایی که هنوز به شروع اصلی قصه نرسیده بود خیلی طولانی و بنظر من اضافه بود.
از صفحه‌ی ۳۰ پایانش رو حدس زدم.
ولی همچنان خوندنش برام قشنگ بود.
من آدمی هستم که دوست دارم در طول قصه‌ جملات قشنگ ببینم. این کتاب توی بخش‌های پایانی جملات اینجوری زیاد داشت.
        

          کوتاه، روان و خوشخوان🤌
        

          اصلا به خوبی تعریف‌هایی که ازش شده بود نبود و متاسفانه طنزش به دلم ننشست...
        

          فکر کنم اولین کتابی بود که شخصیت اصلیش انقدر روی مغز من راه رفت😅 اگه هنوز نخوندینش بدونید و آگاه باشید که خیلی از دست شخصیت جین حرص خواهید خورد.
نکته‌ی دیگه اینکه بنظر من توصیفات کتاب بیش از حد زیاد بود و واقعا یه جاهایی خسته کننده میشد 🥲
در مجموع کتابی بود که ارزش خوندن داشت.
        

          پیرنگ تاریخی معمایی که کتاب داشت اون رو از باقی کتاب‌های معمایی که خونده بودم جدا کرد🥲
زیبا بود و دوستش داشتم :)
        

          قبلا هم کتاب‌های فانتزی خونده بودم و حقیقتا بیشتر از اون ها لذت بردم تا این کتاب. این کتاب جدای از ژانر فانتزی یک حقیقت عینی که هر شخص دو نفر هست(ترکیب خیر و شر) رو به ما نشون داد. امیدوارم هیچوقت شخصیت شر آدم‌ها به شخصیت خیرشون پیروز نشه...
        

          چقدر سخته در مورد بادبادک باز نوشتن. خالد حسینی و رنجی که مردم افغان توی تمام این سال‌ها تحمل کردند رو با این کتاب شناختم.  برای بار دوم بعد از تقریبا 8 سال خوندمش. این‌بار حتی بیشتر از قبل لمسش کردم و باهاش اشک ریختم. هر کتابخونی باید این کتاب رو بخونه. بادبادک باز برای من نماد عشق، نماد خانواده، نماد گناهی که عذابش تا آخر عمر همراهمون میمونه و نماد ریشه‌مونه که توی سرزمین خودمون جا میمونه. فقط میتونم بگم هر کی نخوندتش جاش توی زندگیش خالیه :)
        

          برای افغانستانی که به دست طالبان افتاده...
        

          کتابی که خیلی اوقات لبخند به لبم آورد. کتابی که با وجود طولانی بودنش اصلا خسته کننده نبود. خوشحالم که به واسطه‌ی این کتاب با استیو تولتز عزیز آشنا شدم :)
        

          برخلاف نظر عموم که «ملت عشق» شاکاف رو بهتر از این کتاب میدونن برای من این کتاب جذاب‌تر و پر مغزتر بود.
کتاب روایتگر زندگی ۳ دختر دانشجوعه، دخترهایی که از لحاظ دینی یکیشون منکره، یکی با ایمان و یکی مردد. 
حین خوندنش ذهنتون درگیر خدا، کائنات و دینی که دارید میشه. فصل‌های فلش بکی داره که برای  من خوندنی و جذاب بود. در کل میتونم بگم با این کتاب شاکاف و قلمش رو بیشتر شناختم🤌
        

          فروغ توی شعرای زن برای من از همه ملموس‌تر و محبوب‌تره
بعضی از شعراش واقعا به قلب ادم نفوذ میکنه
بخصوص شعر «آفتاب می‌شود»
        

          این اولین کتابی بود که من از مت هیگ خوندم.
توی یک جمله بخوام بگم این کتاب قلبتون رو لمس می‌کنه و دیدگاه شما رو در مورد زندگی و حتی مرگ تا حدودی تغییر میده. بهترین زمان برای خوندنش از نظر من رده سنی ۱۷ تا ۲۵ ساله.
        

          ملت عشق اولین کتاب از الیف شاکاف بود که من خوندم ولی کتابی نبود که بتونه من رو با قلم جادویی شاکاف آشنا بکنه. بعد از این کتاب من کتاب سه دختر حواش رو خوندم که برخلاف نظر عموم من اون کتاب رو بیشتر دوست داشتم از ملت عشق. با این وجود بهترین زمان برای خوندنش رو ۲۵ سال به بالا می‌دونم.
        

          اگر این کتاب اولین کتاب از صادق هدایته که میخواین بخونید بهتون پیشنهاد می‌کنم قبلش حتماً زندگی‌نامه اون رو هم مطالعه کنید.
کتاب قشنگی بود اما اگر پیش زمینه‌ای از خود صادق هدایت نداشته باشید صفحات کتاب براتون همچنان دارک میمونه!
حتی یک بخش‌هایی از کتاب اصلا قابل باور نیست...
با این وجود من دوستش داشتم.
        

          اگر بالای ۱۸ سال دارید و می‌خواید شازده کوچولو رو شروع کنید حتماً بعد از خوندنش نقد و دیدگاه روانشناسانه اون رو هم بخونید چون شازده کوچولو جزو اون داستان‌هاییه که اگر خوب درکش کنیم می‌تونه زندگیمون رو تغییر بده!
        

          «کتابی که هیچ وقت از ذهنتون پاک نمیشه»
این بهترین تیتر برای این کتاب بود که به ذهنم رسید.
 فرانکشتاین به جایی از مغز شما نفوذ می‌کنه و طوری توی ناخودآگاه شما می‌مونه که هیچ وقت نمی‌تونید فراموشش کنید!
من در طول خوندن کتاب احساسات عجیبی رو باهاش تجربه کردم و بزرگترینش ترس بود؛ ترس از اینکه اگر فرانکشتاین واقعی بود باید چیکار می‌کردیم؟