یادداشت پریسا نوعدوست

        کتاب عمیق و ملموسی بود.
توی نگاه اول آدم با دیدن اسم کتاب فکر میکنه شاید توصیفات توی این کتاب به دلیل کور بودن شخصیت‌ها یا خیلی سطحی باشه یا اصلا وجود نداشته باشه ولی وقتی شروع به خوندن میکنه بیشترین چیزی که توش غرق میشه توصیفاته. اون هم توصیفاتی عمیق و گاهی به شدت زننده.
برای منی که همزات پنداریم با شخصیت‌ها زیاده اون توصیفات یه جاهایی واقعا حالم رو بد میکرد.
باید بگم بعد از خوندن این کتاب آدم نه تنها قدر حس بینایی که قدر تمام حواس پنج‌گانه‌اش رو بیشتر میدونه.
ما دنیایی رو دیدیم که کوری ویرانش کرد
و حالا میتونیم تصور کنیم دنیایی که توش باقی حواس‌مون رو از دست بدیم هم می‌تونه همینقدر ترسناک باشه.
بی‌نهایت دوستش داشتم و مطمئنا از اینجا به بعد این کتاب، دیدگاهم رو نسبت به زندگی تغییر میده.