یادداشت پریسا نوعدوست
1403/2/9
چقدر سخته در مورد بادبادک باز نوشتن. خالد حسینی و رنجی که مردم افغان توی تمام این سال‌ها تحمل کردند رو با این کتاب شناختم. برای بار دوم بعد از تقریبا 8 سال خوندمش. این‌بار حتی بیشتر از قبل لمسش کردم و باهاش اشک ریختم. هر کتابخونی باید این کتاب رو بخونه. بادبادک باز برای من نماد عشق، نماد خانواده، نماد گناهی که عذابش تا آخر عمر همراهمون میمونه و نماد ریشه‌مونه که توی سرزمین خودمون جا میمونه. فقط میتونم بگم هر کی نخوندتش جاش توی زندگیش خالیه :)
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.