این کتاب واقعا عالیه. نویسنده این کتاب نویسنده کتاب دنیای سوفی هست و اینبار هم با کتاب فلسفی جذاب امد. داستانش منو جذب کرده بود، منو به فکر کردن واداشت و به نجوم علاقه مند کرد( :) )
        

          دختر پرتقالی جذابیت یک شاهکار را برایم نداشت. داستانی از عشق و زندگی  و اطلاعاتی جسته و گریخته که نویسنده سعی دارد در کنار موضوع اصلی داستان که عشق است به خواننده برساند ، درکل کتاب برای رنج ۱۵ تا ۲۰ سال ،و برای شروع کار کتابخوانی کتاب مناسبی است،
        

          this is one of the books that u can read twice, and be willing to read it for the third time.
        

          کتاب ساده و روان اما یکنواختی بود ، بیشتر به نظر میومد تخیلی باشه روایت داستان عاشقانه اش اما در پایان میفهمی که واقعی بوده
داستانی با تیتر کردن تفاوت نگاه به زندگی و زندگانی و در نهایت امید داشتن به زندگی و دوست داشتن زندگی 
و بدون هیچ پیچیدگی خاصی 
البته نویسنده خواسته بود با بیان یک داستان عاشقانه در دل داستان اصلی کمی راز آلودگی ایجاد کنه که به نظرم خیلی موفق نبود و جذابیت خاصی نداشت
        

          روایت جالبی از یه ماجرای عاشقانه... عاشقانه ای که طی نامه ای پدری برای پسرش شرح داستان آشناییش با عشق زندگیشو مینویسه و البته این نامه بعد از 11 سال از مرگ پدر به دست پسر میرسه....
کتاب متفاوتی بود... اینکه پدر در آستانه مرگ با سوال های زیادی مواجه میشه و این سوال ها رو با پسرش به اشتراک میذاره... بزرگترین سوالش هم در مورد مرگه.... اینکه پسرش اگه حق انتخاب داشت و میدونست که یه روزی میمیره و زندگی و دنیا رو با همه چیزای قشنگش باید بذاره و بره، بازم میخواست که زندگی کنه ؟... یا نه کلا از اول قید زندگی رو میزد.... کتاب تاثیرگذاری بود برام... البته که نویسنده از نظر اعتقادی با ما یکم متفاوته ولی سوالهاش دریچه های جدیدی رو برا من باز کرد... زاویه نگاهش به نظرم قشنگه... گرچه بعضی از جاهای کتاب یه مقدار کشدار به نظر میرسه ولی روایت خوبی داره.
        

          اشتیاق زیادی برای خواندن رمان "دختر پرتقال" داشتم؛ از نویسنده‌ای که با او به "دنیای سوفی" سفر کرده و از ترکیب فلسفه و رمان لذت برده بودم.
شاید اگر از نوجوانی بخواهیم به یک سوال فلسفی در ظاهر کم‌اهمیت فکر کند، کار سختی باشد، اما اگر همین سؤال در دل داستان پرسیده شود، تأثیر دوچندانی دارد که گوردر به خوبی از پسش برآمده است.
رمان، ماجرای گئورگ ۱۵ ساله است که نامه‌ای از پدر مُرده‌اش دریافت می‌کند. پدر در این نامهٔ طولانی، داستان مرموزِ دختر پرتقال را تعریف می‌کند و سوال‌هایی جدی از فرزندش می‌پرسد که او را به فکر وامی‌دارد.
کتاب با شروعی مبهم و سوال‌برانگیز، ترغیب و کِشش برای خواندن ایجاد می‌کند.
گوردر، تصاویر قشنگی از رابطهٔ پدر و پسر می‌سازد و خواننده را با خود همراه می‌کند. موضوع کتاب دربارهٔ مرگ، زندگی و سرنوشت است و خواننده را به دیدن زندگی از دریچه‌ای متفاوت دعوت می‌کند.
اتفاقات داستان برایم قابل‌پیش‌بینی بود و به نظرم کتاب، بیشتر مناسب نوجوانان است. پیشنهاد می‌کنم نوجوان پس از مطالعه با والدین، به گفتگو بنشیند و از طرز تفکرش نسبت به موضوعاتِ مطرح‌شده صحبت کند.
جالب است بدانید، در مقدمهٔ کتاب آمده که:" نشر "هرمس" و "هوپا" با همکاری آژانس ادبی کیا، حق انحصاری نشر این کتاب را خریداری کرده‌اند و ترجمهٔ آن از سوی سایر ناشران، مخالف عُرف بین‌المللی و اخلاقی است."
        

          باعث شد بیشتر از قبل به این فکر کنم که ملاقات با هیچکس تو این دنیا تصادفی نیست.
        

          به نظرم داستانش قشنگ و خوب بود و جمله هاش آدم رو به فکر کردن وادار میکرد...بعضی جاهاش آدم نمیتونست کتابو زمین بزاره و کلا پیشنهادش میکنم
        

          ... ــ
        

          چرا یک دانشجو پزشکی باید انقدر ادبی و ادبیات محور توصیف کنه؟؟
بیشتر از اینکه حس و حال علم و دانش بگیرم دید شاعرانِ عاشقِ نثر نوشته را داشتم...به هر حال سلیقه ام نبود
می‌توانست شاخ و برگ کمتری داشته باشد و مسیر داستان را تندتر پیش ببرد.گاهی باید از شاخ و برگ اضافی زد تا یک اثر فاخر بدست آید
        

          آخی، خیلی دوسش داشتم
و میخوام بازم بخونمش بعدها...
برا من عنوان کتاب ها خیلی مهمه و این کتاب عنوانش واقعا برام جذاب بود و منو کشوند بسمت خوندنش که یعنی چی دخترِ پرتقالی، البته که ازهمون ابتدا معلوم شد کیه این دخترِ پرتقالیه قصه، ولی تعقیب و گریز و پیداکردنش و جریان عاشقانه ی داستان و غافلگیری پایانش، اصلا پرداختن به نجوم، جالب بود برام کلا ...
        

          واقعااا‌ کتاب زیبایی بود🙂✨
        

          قلم این نویسنده رو دوست دارم مخصوصا دنیای سوفی اما این کتاب شروع جذابی داشت اما در نهایت کسل کننده بود
        

          اونقدر که ازش تعریف می‌کنند قشنگ نبود،البته از نظر من ؛چون ژانر مورد علاقه‌ام نبود.
اما نویسنده قوه تخیل قوی داشت و به شکل زیبایی داستان رو توصیف کرده بود.
ببشتر برای سنین نوجوان مناسبه‌
_نیلوفر آبی 
        

          کاش نمیخوندمش
#کتاب_صوتی
        

          روایت عاشقانه کتاب برام خیلی جذابیتی نداشت.بیشتر حرفای پدرانه جان الوا به جرج زیبا بود.
و سوال مهمش از جرج:
اگه دست خودت بود به دنیا بیای بدنیا می اومدی حتی اگه میدونستی قراره وسط خوشبختیت همه چیزو ول کنی و ازین دنیا بری؟
احتمالا من قبول نمیکردم این رنجو به جان بخرم...
        

          من نسخه دیگه‌ای از این کتاب رو خوندم 
حقیقتا اولین آشنایی من با این نویسنده کتاب دنیای سوفی بود و احتمالا همین مسئله باعث افزایش سطح توقع من از این بزرگوار شده 
وگرنه که این داستان هم در نوع خودش خیلی زیبا بود
        

          خب توقع بیشتری ازش داشتم ولی اینطورم نبود که بگم بد بود ولی خب من دنیای سوفی رو خوندم از یوستین و توقعم ازش بالا بود... بخش اعظم کتاب به توصیفات و حدسیات گذشت که می‌تونست خیلی کوتاه‌تر باشه. عین داستان پریان تعریف می‌کرد دختر پرتقالی رو که برای من یکم دیگه خسته‌کننده شد و جواب من به سوال آخرش اینه که نخیر جانم اگه دست من بود هرگز نمیومدم به دنیا و ترجیح می‌دادم عدم باشم تا وجود داشته باشم.
 در کل برای یه بار خوندن شاید بد نباشه مخصوصا اگر خیلی فاز رویایی رمانتیک داشته باشین...
        

          کتاب صوتی‌ش رو گوش دادم به لطف کوثر. اولین کتابی بود که برای یک بوک‌کلاب که تازه عضو شدم خوندم. چهارشنبه ۹ آبان ۱۴۰۳ در حال رانندگی به سمت جلسه‌ی بوک کلاب تمومش کردم:)) 
خوب نبود. شاید یکم برای دوره‌ی نوجوونی مناسب باشه ولی الان نه. مدل نامه‌ای رو هم کلا خیلی دوست ندارم من. داستان درباره‌ی پسره‌ایه که سال‌ها پیش پدرش رو از دست داده و بعد از سال‌ها توی نوجوونیش نامه‌ای که پدرش براش نوشته‌بوده رو پیدا می‌کنه. نامه‌ی پدرش درباره‌ی ماجرای عاشقانه‌ش با دختر پرتقالی که آخرش می‌فهمیم مادر پسره است ولی از همون اول واضحه:) هست و یکم هم سوالات به ظن خودش فلسفی مطرح می‌کنه توی نامه. 
اون گِرِه دختر پرتقالی اصلا درنیومده‌بود و مدام با خودت می‌گفتی که چی؟ چه مسخره! حتی خود نویسنده هم به اسرارآمیزی دختر پرتقالی اعتقادی نداشت و یه جا از زبون پسرک همین "که چی؟" رو می‌گه. و خب عشقش هم واقعا دور از ذهن بود. یعنی حداقل منِ الان همچین چیزی رو نمی‌پذیره که یه دختری رو توی قطار ببینی با یه پاکت پرتقال و بعد با چهارتا نگاه، یه دل نه صد دل عاشقش بشی و کلی تئوری ببافی که چرا یه پاکت پرتقال داره (خب ازش می‌پرسیدی!) و بعد به خاطرش پاشی بری یه کشور دیگه و بعد در نهایت بفهمی عه این همون همبازی بچگی‌مون بود:/ خب حالا ممکنه یکی همین ماجرای دور از ذهن  رو واقعی بسازه جوری که حتی آرزوش هم بکنی! ولی نیازمند اینه که خوب پرداخته بشه و حداقل خود نویسنده به ایده‌ش وفادار باشه. 
فقط یه تیکه‌ی کوچکش که مامانه موقعی که پسره نامه رو تموم کرده میاد توی اتاقش و یه جمله‌ی آشنا بین خودش و شوهر مرحومش رو می‌گه یه‌کوچولو رقیق‌کننده و قشنگ بود. سوال فلسفی کتاب هم چیزی بود که هزاران نفر بهش پرداختن. اینکه زندگی ارزش زیستن داره یا نه و اگه امکانش بود انتخاب کنیم به دنیا میومدیم یا نه که به‌نظر من کلا سوال انحرافی‌ای هست. چه اهمیتی داره اگه حق انتخاب داشتی چه انتخابی می‌کردی در ازل. بپرس برای امروزت چه انتخابی می‌تونی بکنی! اصلا می‌تونی انتخابی بکنی یا نه؟!