یادداشت‌های سین صاد (28)

میدگارد؛ دره طلسم شده
           مدت طولانی بود که منتظر فرصت بودم تا شروعش کنم،  از همون اول کتاب کشش بالایی داشت و نمیشد زمین بذاریش! 
کمتر جایی از کتاب، خسته کننده بود؛ به ندرت یا اصلا!! همش تو اوج هست، کنجکاوی، هیجان و... انقدر برام جذاب بوده، الان که دارم اینو می‌نویسم در مورد میدگارد۱؛ دارم میدگارد۴ میخونم. سه چهار روزه این همه خوندم و اگه مشغله ها اجازه میدادن دوست داشتم تا میدگارد۷ پشت سر هم بی وقفه بخونم! 
با این همه، نقاط ضعفی هم داره و ضد حال میشه گاهی ولی روند داستان باعث میشه بتونی نادیده بگیریشون.
نقاط ضعف: جلد اول مثل رمان های اینترنتی نوشته شده، ادبیات نوشتاریش و دیالوگ ها سطح پایینی داره. مثلا یه جمله نصفش عامیانه است نصفش رسمی! البته هر چی جلوتر میری بهتر میشه. اما چیزی که پابرجاست شاید تا آخرین جلد! استفاده از دیالوگ هایی برا طنز هست ولی بیشتر با خودت میگی چه بی مزه!:))) ، انگار همخونی نداره با اون فضا. و اینکه پیش میاد شخصیت های ۵۰ ساله مثل نوجوون های قصه حرف میزنن! 
یه نکته مثبت دیگه اینه که در اکثر مواقع میشه تصور کرد نوشته ها رو و این یعنی با وجود کاستی ها نویسنده تا حد زیادی موفق بوده. 
کتاب در مورد آریا، پسر نوجوونیه که حاصل ازدواج پری و انسان هست. به کسانی که به این سبک(فانتزی) علاقه دارن توصیه میکنم از دستش ندین. و نکته آخر اینکه گاها نکته آموزشی هم داره!:) ولی بیشتر برای سرگرمی هست. 
        

0