فاضل نظری عزیز خودش در دام تکرار افتاده و عده ای به تقلید از او مشغول:)
        

          دوستان هیچ نکردند و رسیدند به تو
من به دنبال تو می‌گردم و سرگردانم
        

          به غیر دوستی از من ندیده دشمن نیز 
عجب که دشمنی دوستان جزای من است 

گذشت ،خنده دیروز من به کار جهان 
زمانِ خنده دنیا به گریه های من است 
        

          اندوه جهان چیست؟ تویی داغِ یگانه
دلسوختگان را چه به اندوه زمانه؟

        

          بسیار زیبا! قبل از چاپ این مجموعه، تعدادی از شعرهای آقا سجاد سامانی رو خونده و بسیار هم لذت برده بودم. الآن که شعرهای بیشتری رو ازش خوندم، این لذت بسیار بیشتر شد! ان شاءالله همیشه موفق و پیروز باشه
بس است اینکه به آه و به ناله در همه عمر
به انتظار "نشستی"، به انتظار "بایست"!
        

          اگه شعر رو دوست داری حتماً بخونش برات واجبه! 
اگه شعر رو دوست نداری یا تازه میخوای خوندنو شروع کنه بازم حتماً بخونش! 
تک تک کلماتش پر از احساسه!
        

          مجموعه شعر زیبا و مفهومی است
این چند بیت از کتاب با هم تناسب مفهومی جالبی داشتند: 
پریشان است گیسویی و از آن هم پریشان تر 
مسلمانی که می‌خواهد نگاهش را نگه دارد 
و
فرو می‌ریزد ایمان مرا موی پریشانی
 که گاهی با نسیم کوچکی ویرانه می‌لرزد

البته این بیت در تضاد با دو بیت قبلی ست:
اگرچه دین مرا گیسوی رهای تو برد
کسی که بنده موی تو نیست بی‌دین است
        

          فوق‌العاده زیبا و دل‌انگیز.
        

          بعد از مدت ها شعر زیبا خواندم. چه به لحاظ زبان شعری و چه به لحاظ تصویرگری ها و معنی. در اوج دلخواهم نبود ولی بیت های زیادی برای گزینش داشت و شاید 70 80 درصد از آن چه من دوست می داشتم را تامین می کرد. 

هم عاشقانه و هم یکی دو غزل آیینی.

احتمالا کسانی که غزل معاصر را بپسندند این کتاب را می پسندند.
        

          از شاعر های خوبِ  معناگرا 🙌
        

          یکبار پس از خرید، بهار ۹۷ خواندم
و از رقیب‌گویی و غمش دلخوش نشدم
هر چند که مصرع‌هایی از آن را گوشه‌ای یادداشت کردم
بار دیگر بهار ۰۴ خواندم
رقیبش همچنان نامأنوس بود
عشقش کهنه بود
اما غمش، گاهی تازه.
        

          پریشان است گیسویی در این باد و پریشان‌تر
مسلمانی که می‌خواهد نگاهش را نگه دارد
عصای دست من عشق است، عقل سنگدل بگذار
که این دیوانه تنها تکیه‌گاهش را نگه دارد ...⁦♡⁠✨

یکی دیگه از کتاب شعرهای مجموعه معناگرای سوره مهر.
به دنبال معنی ایما می‌گشتم، این تعریف را پیدا کردم:
«به حرکت دست، چشم، یا ابرو برای نشان دادن چیزی یا بیان غیرمستقیم یک مفهوم اشاره دارد.»
در واقع منظور همان ایما و اشاره است.☘️

این کتابُ دوست داشتم، حال خوب کن، بود.〰️
اشعار و افکار شاعر حوالی چشمان دلفریب، کمند گیسوان و تیغ ابروان معشوق پرسه می‌زند.
تکیه شاعر بر ایهام، استعاره و ... است که نتیجه آن، این ابیات دل‌نشین بوده.
در حین خواندن کتاب فکر نمی‌کنم به کلمه‌‌ای برخورده باشم که معنی‌اش را ندانم.
چند شعر در باب مصیبت اهل بیت(ع) نیز سرود شده:
به سوگواری سروی نشسته بانویی 
که نیست از دل ایشان دل شکسته‌تری...❤️‍🩹🖤

📖چند بیت مهمان شاعر باشیم: 
بر شانه بیفشان و مزن شانه به مویت 
بگذار حسادت بکند شانه به شانه 
 ....
من از غم تو غزل می‌سرایم و آن را 
تو عاشقانه به گوش رقیب می‌خوانی 
....
دوستان هیچ نکردند و رسیدند به تو
من به دنبال تو می‌گردم و سرگردانم
....
 بس که دنبال تو گشتم شهره عالم شدم
سربلندم کرده خوشبختانه سرگردانی‌ام 
....
دستت به گیسوان رهایش نمی‌رسد 
از دوردست‌ها به نگاهی بسنده کن!
....
اگرچه دین مرا گیسوی رهای تو برد
کسی که بنده موی تو نیست بی‌دین است
....
گیسوانش جنگجویان شب و مژگان او
نیزه‌دارانند، غوغای سپاهش را نگاه!

هفت تیر ۱۴۰۴/ پنجمین یادداشت تابستان
        

          غیر از چند غزل، مابقی همه‌وهمه یک ماجرا رو تکرار می‌کردن: «گلایه و شکوه از یاری که رفت با رقیب ...ای داد بیداد!»
هی تکرار یک مضمون، ملال‌انگیز بود.
        

          وقتی کتاب شعر می‌خوانی، این کتاب است که تو را می‌خواند، و این فرق کتاب‌های شعر است با دیگر کتاب‌ها...
شعر دردت را می‌فهمد، 
اگر هیچ کسی هم تو را نفهمید، شعر می‌تواند درکت کند.
شعر، کنج دنجی برای تنهاهاست.

بخشی از کنج غزل آقای سامانی:
ای که مهرت نرسیده‌ست به من، باور کن
هیچکس قدر من از قهر تو رنجیده نشد...
        

          غزل‌های عرفانی این کتاب سرشار از ظرافت هست.