این کتاب رو که تموم کردم  ناخودآگاه یاد کتاب " دختر مغول"  افتادم که چقد شخصیت   کشیش معبد در  هر دو کتاب چندش آور بود. 
 درنهایت بعد خواندن  آخرین صغحه کتاب  یاد این ضرب المثل افتادم 👈🏻دل بستن به کلاغی که دل دارد، بهتر از دل بستن به طاووسی ست که رخ دارد. 
        

          توصیفات زیادی از ساختمان و مناظر و ... داشت  و برای کسی که علاقه و حوصله نداره، اذیت کننده است. 
صد صفحه یا بیشتر از ابتدای کتاب ممکنه ناامید کننده باشه و تصمیم بگیرید رهاش کنید ولی در ادامه که مشخص میشه داستان از چه قراره جذاب تر میشه و شاید با خودت بگی خداروشکر که ادامه دادم!:) 
به نظرم هیچ چی از کتاب ندونید و بخونیدش بهتره تا اینکه بخشی از داستان رو بدونید!