داستان  با توصیف شهر بغداد در زمان هارون شروع می شود. 
عدم تعادل با فکر و خیال دعبل از دختری که در راه دیده آغاز شده و تا انتها ادامه دارد. 
توصیف کتاب از مکان، شهر، لباس، نوع غذا ، فضای سازی بسیار دقیق و زیباست اما گاهی طولانی و خسته کننده.
گاهی دیالوگ ها شعاری شده، در ابتدای کتاب طبیب و دعبل گفتگویی دارند. دعبل حواس ش پیش زلفا است اما در  دیالوگ ها این حواس پرتی نشان داده نشده، دعبل به راحتی  حرف می زند و شعار می دهد. 
جمله های قشنگی در کتاب وجود دارد که به تنهایی مضمون کتاب را مشخص کرده است. " زبان گفتن نداریم". " دارم را به دوش می کشم." " رزقی که برایم " 
 تعلیق های داستان کم تر از توصیف هاست  اما همان تعلیق های کم هم جالب بود. مثلا زمان نشان دادن صندوقچه به ابن سیار. میوه فروشی و...
شخصیت پردازی دعبل خیلی خوب بود، زیبایی ، تنومندی ، رک گویی دربرابر ظالمین و شراب خواری . این تناقض ها شخصیت را باور پذیر کرده است. 

برگشت به شخصیت های فرعی چون عتبه، ابن سیار و داستان داشتن تا پایان برای آنها جالب توجه است. 
پایان داستان هم زیباست و شاید اطناب در توصیف و تعلیق کم مهمترین ضعف رمان زیبای دعبل و زلفاست و ضربان قلب ما را بالا نمی برد اما دوست ش داریم.
        

          به نام او ❤️
نقد کتاب دعبل و زلفا:
چند ماه پیش کتاب را خریدم تعریفش را شنیده بودم که درباره ی شاعری به نام دعبل خزاعی است و چون علاقمند به داستان های تاریخی هستم شروع کردم به خواندن🤓:
✍️اینو باید بدونیم که نوشتن کتاب تاریخی و پیدا کردن منابع و بعد تطبیق دادن با سلایق مخاطب کار سختی است و به نظرم نویسنده از عهده ی این کار بر آمده.👏
🧐توصیفات در کتاب بسیار دقیق هست. یعنی توصیف مکان ها، توصیف حال شخصیت ها، توصیف ظاهر شخصیت ها و...این تا یک بخشی اش برای من جذاب بود یعنی تا اونجایی که من با فضا آشنا شدم اما به نظرم یکم توصیفات زیاد بود و من خسته میشدم از یک جایی به بعد.🤔
تصویر گری کتاب جذاب و خلاقانه است.🤩
استفاده از کلماتی که خیلی به گوشمان نخورده در کتاب خیلی خوبه چون باعث میشه یک مخاطبی مثل من حین خواندن کتاب هی فریاد بزند و بگوید معنی فلان کلمه یعنی چه.😂
شخصیت پردازی کتاب خیلی خوب انجام شده‌.😎
این کتاب ما را با ظلم هایی که به امامان مان شده آشنا میکند.🥺
👏😁من واقعا نویسنده ی این کتاب رو برای نوشتن همچین اثری تحسین میکنم اما دلم میخواست اینو بگم که کتاب شما نیاز داره به چاشنی از تعلیق زیاد و اینه که به نظرم باعث میشه مخاطب میخکوب بشه.👌☺️
        

          بسم‌الله الرحمن الرحیم 
اولین بار نامش را روی کتاب زیر درختان توت دیدم. چند داستان کوتاه از زندگی علما، ساده، روان، خواندنی...
کتاب را امانت دادم و پس ندادند.
قلم سفرنامه‌نویسی‌اش را نمی‌پسندم، برعکس سیرداستانی‌اش، خواننده را نمی‌کشد.

رویای نیمه‌شب اش خواب را از چشمان خیلی‌ها را ربود.
قلم‌روان، توصیف‌های دوست‌داشتنی، حفظ حریم‌های زنانه از ویژگی‌های خوب قلم اوست.

دعبل و زلفا، خواندنی است. یک عاشقانه متلاطم.
نمی‌دانم چقدر از اتفاقات تاریخی است و چه مقدار تخیل نویسنده گرامی.
اما اگر دوست داشتید با شاعر بلندآوازه تشیع آشنا شوید
علاقه داشتید عاشقانه‌ بخوانید،
تاریخ بنی‌العباس و هم‌عصری با دو امام شیعه، برایتان جالب بود،
این کتاب را از دست ندهید.
        

          دعبل و زلفا داستانی با محوریت امام رضا ع ولی عاشقانه است. عشق بین دعبل شاعر و زلفا که دختری اسیر بوده و به دربار فروخته شده 
من نمیدانم در تاریخ زلفایی بوده یا نه ولی در هر حال این عشق زیبا توصیف شده همینطور شهر بغداد بسیار عالی و دلنشین توصیف و فضاسازی شده
داستان تا دوسوم خوب است اما یک سوم اخر کمی کشدار شده و به نظر میرسد روایات درباره امام رضا به طور فشرده دارد گاهی در دیالوگی طولانی بیان میشود که کمی کار را کسل کننده کرده 
پایان داستان را دوست داشتم . نویسنده خوب ان را جمع کرده است
        

          رمانی تاریخی در مورد دعبل خزاعی شاعر چیره دست و شیعه ای که در زمان امام کاظم و امام رضا و در بغداد و سپس خوزستان زندگی میکرده. مشهورترین اثر او قصیده صد بیتی تائیه است که در وصف اهل بیت و فضائل و مصیبت هایی که بر آن ها وارد شده سروده و دعبل این شعر را در مرو و نزد امام رضا خواند و حضرت به تمجید او پرداختند و همچنین دو بیت نیز در مورد خودشان به شعر دعبل اضافه کردند.
در کتاب بیشتر داستان عشق دعبل به زلفا را میخوانیم و در کنار این ماجرا با اوضاع حکومت هارون و عباسیان و وضع و حال جامعه آشنا میشویم
        

          عااالی
        

          اولین آشناییم با جناب دعبل به سالها قبل بر می گرده ...
سالی پر فشار از نوع کاری، روحی و جسمی. سالی که نزدیک ۴ ماهش رو شبی بیش از پنج ساعت نمی تونستم بخوابم. با خستگی به بستر می رفتم و خودم رو به کتاب می سپردم.
القصه به سختی، فراغتی ایجاد شد تا در جوار حریم امن الهی، استخوان سبک کنم. طبق معمول، در اون یک ساعت و نیم هم همراهم شد.
اما جمله پایانی کتاب و رسیدن خلعت و شفا به خادم و پیروی سلطان سریر ارتضا علیه آلاف التحية و الثنا، مصادف شد با چرخیدن هواپیما بر فراز آستان ملک پاسبانش. یکی از شیرین ترین زیارات شد. شاید علت ماجرا را بتوان در این چند بند از کتاب یافت:


دعبل جام را برداشت و کنیز آن را لبریز کرد. دست از خوردن و نوشیدن که کشید، به یاد امامش افتاد که در زندان بود. از خودش خجالت کشید. به خاطر دختری، می گساری رارازسر گرفته بود. بیش از آنکه در زیارت امامش تلاش کند، برای دیدن معشوقش به این در و آن در می زد. به سراغ کسانی آمده بود که به اهل بیت نمی اندیشیدند و همه هدف شان خدمت به خلیفه بود. با خود گفت: تا موریانه ی جاذبه ی زندگی دربارری، هصاری اراده و ایمانت را نخورده؛ به آن تکیه کم و برخیز و از قصر موصلی بگریز. نتوانستو می خواست از زلفایی که نزدیکش بود، خبرهای تازه ای بشنود.
...به کوچه ای خلوت که رسیند، گاری ایستاد. مبیح که کنار دعبل نشسته بود، پرده را کنار زد و کیسه را از سرش کشید. کیسه ای سکه و شیشه ای مرهم در دستش گذاشت.
- برو در پناه خدا دعبل!
دعبل تعجب کرد که او را می شناختند. پیاده شد. گاریچی دهانش را با دستاری پوشانده بود.
- کاش گذاشته بودی از ابوالحسن تشکر کنم!
- عجله نکن. او را خواهی دید.
- چرا به من کمک کرد؟
- راه را گم کرده بودی و حالت خوش نبود.
- نگفت با این سکه ها چه کنم؟
- *سفارش کرد که نگذاری تو را از اهل بیت بگیرند. عنوان تو، شاعر اهل بیت است. کم مقامی نیست! به دنبال چه می گردی؟ دینار را گذاشته ای و سکه های مسین را می جویی؟!*

📖 دعبل و زلفا - مظفر سالاری
        

          

کتاب روانی ست.
جزئیاتی که بهش پرداخته شده  باعث می شود خواننده خودش را در آن فضا احساس کند..
تنها جزئیاتی که از زیبایی زنان گفته شده است برای من ناخوشایند بود !

برای منی که مقدمه را نخواندم و صرف معرفی کتاب از طرف دوستان شروع به خواندن کردم تا اواسط کتاب گنگِ شرایط و حوادث بودم!
که این کتاب چه میخواهد بگوید..
(راستش را بخواهید تا نخواندن مقدمه این گنگی بطرف نشد😅)
        

          این کتاب واقعاً فوق‌العاده‌ست. خوندنش رو به همه، خصوصاً کسایی که بیشتر اهل ادبیات و شعر هستن پیشنهاد می‌کنم. آقای سالاری خیلی خوب دعبل و زلفا رو روایت کرده و متن کتاب خیلی روانه. در دل داستان عاشقانه این کتاب اطلاعات تاریخی وجود داره که به شخصه برای خود من خیلی جذاب بود.
اکثر کارای آقای سالاری توی همین سبک و حال و هوان پیشنهاد میکنم  بقیه آثار ایشون رو هم مطالعه کنید. 



        

          نسخهٔ صوتی این کتاب بسیار حرفه‌ای ساخته شده و مثل نمایشنامهٔ رادیویی‌ هست. از دست ندید.
        

          گفته‌اند باید دشمنت را بشناسی تا غافلگیر نشوی..
        

          مظفر سالاری را حالا خیلی‌ها با #رویای_نیمه_شب می‌شناسند. کتابی که برایش تیزر سینمایی ساخته شده. مصداقی بود از یک اثر #عامه_پسند مذهبی که جایش در بازار خالی است. پیش از این از سالاری #رویای_نیمه_شب را خوانده بودم و #قایق_راندن_به_اقیانوس را. اولی نطفه یک واقعیت تاریخی در رابطه با امام عصر را برداشته و با تخیل نویسندگی پرورش داده و دومی هم مواد خام سفر استانی #رهبری به #یزد را در خدمت خلق یک اثر ادبی با شخصیتی تخیلی در آورده که خب خوب از کار در نیامده و چنگی به دل نمی‌زند. قلم #نویسنده در #دعبل_و_زلفا نسبت به دو اثر قبلی پخته‌تر است. ایضا فضاسازی‌های تاریخی‌اش آنهم ناظر به شخصیت‌ها و وقایعی که در #تاریخ بعضا وجود واقعی داشته‌اند. از دل تاریخ، رمان بیرون کشیدن و مخاطب را پای کار نگاه داشتن سخت است. نیم‌نگاهی به همین #احضاریه بیندازید تا نوع دل‌نشین آن را ببینید! از نظر مواد تاریخی و تحقیقی هم نسبت به #رویای_نیمه_شب باز هم بالاتر است. با این حال کتاب به دو پاره تقسیم شده. پاره اول قابل قبول در آمده و پاره دوم نچسب! عمده مواد تاریخی هم در پاره دوم خرج شده‌اند که البته توی کار ننشسته و به شدت کاز کار بیرون است. به نظر این حقیر، #دعبل_و_زلفا را راحت می‌شود به دو سوم حجم فعلی و بلکم نصف تقلیل داد.در این صورت از وضعیت کسل‌کننده فعلی تبدیل به یک اثر نوجوانانه خواهد شد که قابل توصیه است. خوب شروع می‌شود و تا میانه‌ها هم خوب جلو می‌رود اما از میانه به بعد افت می‌کند و با سُر به زمین می‌خورد تا بیست سی صفحه آخر که دوباره گره انداخته می‌شود و کاراکترها حول گره چیده می‌‍شوند. بعضی کنش‌های کاراکتر اول ماجرا(#دعبل_خزاعی از شعرای زمان امام هفتم و هشتم شعیان) خوب پرداخت شده‌اند تا حدی که واقعی یا تخیلی بودن‌شان مشخص نیست. یکی از دوستان هم از سرعت تجدید چاپ #کتاب متعجب بود که خب دلیلش به مسابقه #کتابخوانی بر می‌گردد که توسط #آستان_قدس در حال برگزاری است. #دعبل_و_زلفا را #به_نشر منتشرانیده در سیصد و سی صفحه و قطع رقعی و قیمت بیست‍‌وپنج هزار تومان. ناشر خیلی هم خوش‌سلیقه بودند. #کتاب را همراه #نبات و نمک تبرکیِ آستان برایمان فرستاده بودند روزنامه. اولش فکر کردم از دفتر #تهران ارسال شده ولی وقتی خانمی که زنگ زد تا تاییدیه دریافت را بگیرد متوجه شدم از مشهد فرستاده‌اند. اگر دختر یا پسر نوجوان دارید گزینه مناسبی است.
#دعبل #امام_رضا #امام_موسی_کاظم #عباس_غزالی #سارا_خویینی_ها #رمان #رمان_دینی #کتاب #آستان_قدس_رضوی
        

          این داستان نسبت به کتاب قبلی‌ای که از آقای سالاری خوانده بودم (رویای نیمه شب) پخته‌تر بود و تقریباً تمام انتظارات من از این سبک را برآورده کرد.
دعبل و زُلفا، ماجرای دعبل (همان دعبل خزاعی، شاعر معروف) و زلفا است. :)
آقای سالاری در این اثر توانسته به خوبی داده‌های تاریخی را به خدمت بگیرد و گره‌های داستانی را یکی پس از دیگری ایجاد کند. همچنین نویسنده در پرداخت همه‌ی ابعاد شخصیت دعبل (شاعرِ عاشقِ ولایی) تا حد خوبی موفق بوده و شخصیت یکدستی ارائه کرده است.
یکی دیگر از موفقیت‌های آقای سالاری -که در اثر قبلی هم به صورت کمرنگ‌تر دیده می‌شد- این است که انگار متن به عربی نوشته شده و به فارسی ترجمه شده است! این برای داستانی که بخش زیادی از اتفاقات آن در عراق می‌افتد، حتماً یک موفقیت است. گویا نویسنده خود را در بستر ماجرا و در همان عصر تصور کرده و از آنجا با ما سخن می‌گوید. اگر با ادبیات عربی آشنایی داشته باشید، تایید می‌کنید که بعضی جمله‌پردازی‌ها و خیال‌انگیزی‌های متن (تشبیه‌ها، کنایه‌ها، تمثیل‌ها) فقط از یک مغز عربی تراوش می‌کند. گویا نویسنده‌ی ما، عربی فکر کرده و فارسی نوشته باشد!
        

          امام رضاجان، کتابی که الطاف شما رو به ما یادآوری کنه، قطعا روی سر ما و در اعماق قلب ما جا داره، مخصوصا اگر هر بار که بهش نگاه می‌کنم، یادم بیاد از کنار صحن و سرای شما خریدمش و همونجا شروع به خوندنش کردم،
الحق آقای سالاری به خوبی از پس این بار سنگین بر اومدن، خدا به قلمشون برکت بده انشاالله.
        

          کتاب خیلی خوبی بود که طی ۲ هفته خوانده شد. کتاب رؤیای نیمه‌شب را هم از همین نویسنده خوانده بودم. ظاهرا روش ایشان این است که رمان را ابزاری کرده‌اند برای انتقال مفاهیم دینی و پاسخ به شبهات، و این کار رو به‌خوبی انجام داده‌اند؛ البته جز یکی دو مورد جزءی در این کتاب.
رمان بسیار شیرینی بود از وابستگی عاشقانه‌ی شیعه‌ای به امامش و به همسرش.
        

          از لحاظ سبک نوشتاری ساده و قابل فهم خیلی روان است. این جور رمان های تاریخی مورد علاقه بنده هست و واقعا هم عالی هستند.مخصوصا به قلم آقای سالاری !
دانستن زندگی شخصیت های برجسته و یاران اهل بیت برای ما شیعیان واجب و خیلی خوبه ، همین‌طور عاقبت ظالمین و ستمکاران که الان در کجای تاریخ هستند و رسوا شدند و  اهل بیت پیامبر.
جز کتاب هایی است که پیشنهاد می‌کنم  بخوانید.
        

          یک داستان عاشقانه در دل تاریخ،خیلی زییا است ‌‌...
        

          کتابی بود که اوضاع و احوال دوران زندگی حضرت موسی ابن جعفر ع و خلیفه لعنت الله علیه مأمون تا زمان امام علی ابن موسی رضا ع. و ظلم ها وستم های او دوران سخن می‌گفت و دعبل خزاعی شاعر سینه چاک اهل بیت که با اشعار خودش تونسته بود گرد خاکی  در دربار مأمون به پا کند و از نظر من جناب آقای مظفر سالاری خیلی زیبا چاشنی عشق را در این رمان اضافه کرده بود که مبادا کتاب کسل کننده و خشک نباشه 
        

          توصیفات قوی و جذاب و شخصیت سازی منحصر به فرد از نقاط قوت این داستان هست، 
و همچنین شروع و پایان دلنشینی داشت.
اما چون مزه رویای نیمه شب هنوز زیر زبانم بوده و سطح انتظاراتم را بالا برده بود، گره ها و تعلیق های داستان نتوانست رضایت‌مندی لازم را حاصل کند.