داستان  با توصیف شهر بغداد در زمان هارون شروع می شود. 
عدم تعادل با فکر و خیال دعبل از دختری که در راه دیده آغاز شده و تا انتها ادامه دارد. 
توصیف کتاب از مکان، شهر، لباس، نوع غذا ، فضای سازی بسیار دقیق و زیباست اما گاهی طولانی و خسته کننده.
گاهی دیالوگ ها شعاری شده، در ابتدای کتاب طبیب و دعبل گفتگویی دارند. دعبل حواس ش پیش زلفا است اما در  دیالوگ ها این حواس پرتی نشان داده نشده، دعبل به راحتی  حرف می زند و شعار می دهد. 
جمله های قشنگی در کتاب وجود دارد که به تنهایی مضمون کتاب را مشخص کرده است. " زبان گفتن نداریم". " دارم را به دوش می کشم." " رزقی که برایم " 
 تعلیق های داستان کم تر از توصیف هاست  اما همان تعلیق های کم هم جالب بود. مثلا زمان نشان دادن صندوقچه به ابن سیار. میوه فروشی و...
شخصیت پردازی دعبل خیلی خوب بود، زیبایی ، تنومندی ، رک گویی دربرابر ظالمین و شراب خواری . این تناقض ها شخصیت را باور پذیر کرده است. 

برگشت به شخصیت های فرعی چون عتبه، ابن سیار و داستان داشتن تا پایان برای آنها جالب توجه است. 
پایان داستان هم زیباست و شاید اطناب در توصیف و تعلیق کم مهمترین ضعف رمان زیبای دعبل و زلفاست و ضربان قلب ما را بالا نمی برد اما دوست ش داریم.
        

          به نام او ❤️
نقد کتاب دعبل و زلفا:
چند ماه پیش کتاب را خریدم تعریفش را شنیده بودم که درباره ی شاعری به نام دعبل خزاعی است و چون علاقمند به داستان های تاریخی هستم شروع کردم به خواندن🤓:
✍️اینو باید بدونیم که نوشتن کتاب تاریخی و پیدا کردن منابع و بعد تطبیق دادن با سلایق مخاطب کار سختی است و به نظرم نویسنده از عهده ی این کار بر آمده.👏
🧐توصیفات در کتاب بسیار دقیق هست. یعنی توصیف مکان ها، توصیف حال شخصیت ها، توصیف ظاهر شخصیت ها و...این تا یک بخشی اش برای من جذاب بود یعنی تا اونجایی که من با فضا آشنا شدم اما به نظرم یکم توصیفات زیاد بود و من خسته میشدم از یک جایی به بعد.🤔
تصویر گری کتاب جذاب و خلاقانه است.🤩
استفاده از کلماتی که خیلی به گوشمان نخورده در کتاب خیلی خوبه چون باعث میشه یک مخاطبی مثل من حین خواندن کتاب هی فریاد بزند و بگوید معنی فلان کلمه یعنی چه.😂
شخصیت پردازی کتاب خیلی خوب انجام شده‌.😎
این کتاب ما را با ظلم هایی که به امامان مان شده آشنا میکند.🥺
👏😁من واقعا نویسنده ی این کتاب رو برای نوشتن همچین اثری تحسین میکنم اما دلم میخواست اینو بگم که کتاب شما نیاز داره به چاشنی از تعلیق زیاد و اینه که به نظرم باعث میشه مخاطب میخکوب بشه.👌☺️
        

          بسم‌الله الرحمن الرحیم 
اولین بار نامش را روی کتاب زیر درختان توت دیدم. چند داستان کوتاه از زندگی علما، ساده، روان، خواندنی...
کتاب را امانت دادم و پس ندادند.
قلم سفرنامه‌نویسی‌اش را نمی‌پسندم، برعکس سیرداستانی‌اش، خواننده را نمی‌کشد.

رویای نیمه‌شب اش خواب را از چشمان خیلی‌ها را ربود.
قلم‌روان، توصیف‌های دوست‌داشتنی، حفظ حریم‌های زنانه از ویژگی‌های خوب قلم اوست.

دعبل و زلفا، خواندنی است. یک عاشقانه متلاطم.
نمی‌دانم چقدر از اتفاقات تاریخی است و چه مقدار تخیل نویسنده گرامی.
اما اگر دوست داشتید با شاعر بلندآوازه تشیع آشنا شوید
علاقه داشتید عاشقانه‌ بخوانید،
تاریخ بنی‌العباس و هم‌عصری با دو امام شیعه، برایتان جالب بود،
این کتاب را از دست ندهید.
        

          دعبل و زلفا داستانی با محوریت امام رضا ع ولی عاشقانه است. عشق بین دعبل شاعر و زلفا که دختری اسیر بوده و به دربار فروخته شده 
من نمیدانم در تاریخ زلفایی بوده یا نه ولی در هر حال این عشق زیبا توصیف شده همینطور شهر بغداد بسیار عالی و دلنشین توصیف و فضاسازی شده
داستان تا دوسوم خوب است اما یک سوم اخر کمی کشدار شده و به نظر میرسد روایات درباره امام رضا به طور فشرده دارد گاهی در دیالوگی طولانی بیان میشود که کمی کار را کسل کننده کرده 
پایان داستان را دوست داشتم . نویسنده خوب ان را جمع کرده است
        

          رمانی تاریخی در مورد دعبل خزاعی شاعر چیره دست و شیعه ای که در زمان امام کاظم و امام رضا و در بغداد و سپس خوزستان زندگی میکرده. مشهورترین اثر او قصیده صد بیتی تائیه است که در وصف اهل بیت و فضائل و مصیبت هایی که بر آن ها وارد شده سروده و دعبل این شعر را در مرو و نزد امام رضا خواند و حضرت به تمجید او پرداختند و همچنین دو بیت نیز در مورد خودشان به شعر دعبل اضافه کردند.
در کتاب بیشتر داستان عشق دعبل به زلفا را میخوانیم و در کنار این ماجرا با اوضاع حکومت هارون و عباسیان و وضع و حال جامعه آشنا میشویم
        

          عااالی
        

          یک داستان عاشقانه دلنشین
 همراه فراز و نشیب‌ های فراوان در راه وصال
        

          من بعد از خوندن کتاب رویای نیمه‌شب این کتاب رو شروع کردم. با توجه به اینکه از اون یکی چندان خوشم نیومده بود با انتظارات پایین‌تری با این کتاب مواجه شدم، در حدی که شاید اگر از قبل نخریده بودمش و صوتی نبود اصلا سراغش نمی‌رفتم...

کتاب به نظرم خیلی خوب شروع شد. ما در جریان گفتگوی دعبل با همسفرش در راه رسیدن به شهر بغداد با شخصیت اصلی آشنا می‌شیم. این گفتگوی اولیه رو واقعا دوست داشتم و توی دلم خوشحال شدم که قراره یه کتاب عالی پر از جملات نغز و تأمل‌برانگیز رو بشنوم. 

ولی متأسفانه اینطور نشد... اولین بارقه‌های این حالت از جایی شروع شد که نویسنده شروع به توصیف یک زن و عشق دعبل به اون زن کرد...

صورت گلگون و اندام موزون و ... دعبل با دیدن همین چیزا و بدون اینکه هییییچ‌گونه شناختی از این آدم داشته باشه یک دل نه صد دل عاشقش میشه...
اشتباه نکنید! من نمی‌گم نگاه اول مهم نیست! ولی به نظرم نگاه اول نهایتا می‌تونه باعث بشه شما از طرف مقابل خوشتون بیاد و اون به دلتون بشینه! نه اینکه با همون نگاه اول حاضر باشید جونتون رو به پاش قربانی کنید!

بعد واقعا چطوره که فقط زن‌های خوشگل این سعادت رو دارن که طرف عشق بقیه قرار بگیرن؟ جدا مهمترین ویژگی یه زن زیبایی ظاهریشه؟! 
فکرم نکنید مثلا این آدم فقط به چشم دعبل اینقدر زیبا اومده نه! کل داستان روی این محور می‌چرخه که همه از زیبایی این خانم واله و شیدا شدن و برای به دست آوردنش با هم مبارزه می‌کنن! حتی انگشتان کشیده و شانه‌ها و قد بلند این خانم مایه حسرت و رشک زنان و طلب مرداست!

جدای از این موضوع، به نظرم توصیفات کتاب از زندگی درباریان هارون و کلا زندگی اشرافی در بغداد خیلی زیبا بود و واقعا می‌تونستی همهٔ صحنه‌ها رو پیش چشمت ببینی (و بعد با خودت فکر کنی آیا تو می‌تونستی از این همه ناز و نعمت چشم‌پوشی کنی؟) صحبت‌های دعبل با درباریان رو هم دوست داشتم، خیلی گستاخانه و همراه با طنازی هنرمندانه بود.

 ولی بعد از اینکه با چرخش روزگار دعبل از این صحنه‌ها دور شد و سفرش رو در فرار از مأموران حکومتی آغاز کرد، رمان به شدت خسته‌کننده شد و یا اتفاق خاصی نمی‌افتاد یا اتفاقات رو از n کیلومتری می‌شد حدس زد :) خلاصه به سختی تا آخرش پیش رفتم :)

با وجود اینها اجرای صوتی کتاب خیلی خوب بود. برای هر شخصیت از صداپیشه‌های متفاوت و متناسب با خودشون استفاده شده بود که گوش دادن به کار رو مثل یه نمایش صوتی می‌کرد.
        

          خداقوت میگم به آقای سالاری متن کتاب روان و گیرا بود و در خلال داستان عاشقانه یک شاعر خیلی چیزها از تاریخ رو یاد گرفتم فضای اجتماعی و فرهنگی جامعه در زمان امام کاظم(ع) قابل درک هست و فراز و نشیب های داستان فوق العاده، یه طوری تاریخ رو روایت کردن که خسته کننده نیست . 🙂🙂
امید وارم خدا به قلم و فکر آقای سالاری برکت بده 
        

          کاش حضرت یه نیم نگاهی هم به چشم کم‌سوی ما کنه ....
که بتونیم امام زمانمون رو ببینیم
        

          کتاب زیبایی بود ولی به کیفیت کتاب رویای نیمه شب و مرا با خودت ببر نبود.
داستان عشق و دلدادگی دعبل شاعر اهل بیت به امام موسی کاظم و امام رضا در خلال داستان زندگی خودش.
        

          .
کتاب دعبل و زلفا داستانی زیباست از شاعر و مدیحه سرای اهل بیت دعبل خزائی که عاشق دختری به اسم زلفا میشود..🫀دعبل به پیشنهاد زیاد استادش مسلم بن ولید و دیدار زلفا پایش ب کاخ موصلی و سپس هارون باز میشود و ابتدا شعری عاشقانه در رابطه با زلفا می‌سراید...در ادامه هارون و اطرافیان از اون میخواهند شعر های بیشتری بسراید او که از شیعیان هست تصمیم میگیرد قید دربار را بزند و شعر برای مخالفان اهل بیت نسرایید طی این ماجرا مجبور میشود مخفیانه زندگی کند در این بین با علی ابن یقتین وزیر هارون روبرو میشود و شیعه اهل بیت و از یاران نزدیک امام #کاظم هستن ...چون دعبل خودش رو درگیر دربار و خلیفه عباسی  و سرودن شعر برای اونها نمی‌کند به مراد دلش و #عشق پاکش میرسد و سال‌ها ب خوبی زندگی میکنن دعبل 
و زلفا صاحب فرزندانی میشوند ...بعدها دعبل قصیده ای در مدح و ستایش اهل بیت و درد و رنجی که در دوران بنی امیه و بنی عباس متحمل شدن  می‌سراید🥺و در پی آن تلاش می‌کند با  امام رضا .ع دیدار کند  و شعر را برایشان بسراید و...🌸
        

          ای ماه که در بلندترین اتاق قصر ساکنی... 

تنها کسانی که این کتاب را مطالعه کرده اند ، متوجه این تک بیت خواهند شد. 😎

        

          کتاب خوبی بود ولی دوست دارم این رمان های تاریخی که می خونم بدونم چقدرش واقعیه و چقدرش داستان سرایی نویسنده، و آخر این رمان ها چون خواننده کنجکاو هست چند کتاب در این زمینه معرفی بشه

کتاب از ابتدا تا حدودا شهادت امام موسی کاظم (ع) بنظرم بهتر بود ولی از اونجا به بعد زیاد بدل نمی نشست 
        

          رمانی که عاشقانه دو عاشق و روزگار دعبل خزاعی شاعری که در دوران سه امام بزرگوار  زندگی کرده را با هم تنیده تا داستانی جذاب را پدید آورد .
روایت ها و استدلال هاش را دوست داشتم .
        

          نسخهٔ صوتی این کتاب بسیار حرفه‌ای ساخته شده و مثل نمایشنامهٔ رادیویی‌ هست. از دست ندید.
        

          داستان تاریخی جالبی بود مخصوصا اون بخش که در زمینه داستان می شد با شبکه شیعی که در اون زمان به صورت یک تشکیلات مخفی زیر نظر ائمه فعالیت می کردند پی برد. بنظر نمیرسه نویسنده خیلی داستان سرایی خاصی کرده باشه و ادبیات موضوع هم خیلی معمولی بود،جایی هم اگر احساساتی بر انگیخته می شد به سبب موضوع بود. در کل یکبار خوندنش خوبه بخاطر همون شرایط اجتماعی سیاسی اون زمان رو شناختن .
        

          ازینکه یکروزه خوندمش خوشحالم..داستانش جذابیت داشت، هرچند که جاهایی از کتاب بیش از حد پرداخته و طولانی شده بود ولی روی هم رفته، داستان تاریخی قشنگی بود
        

          داستان به زمان خلافت هارون الرشید و حصرخانگی امام موسی بن جعفر و فرزند ایشان امام علی بن موسی برمیگردد. شاعری شیعه مسلک که ابا دارد از اینکه به عنوان شاعر به دربار هارون راه پیدا کند و انها از او و شعرهایش لذت ببرند مجبور به فرار از شهر می‌شود. دعبل در یکی از سفرهایش به دختری شیعه‌ی اسیری برمیخورد که نامش زلفاست. دیدار او عشقی را در دل دعبل زنده میکند که...

این داستان خیلی کم به دل من نشست و به زور میخوندمش. شاید چون عشق این دو نفر برای من یکی طبیعی نبود و یا اینک به زندگی امام موسی بن جعفر و فرزند مبارکش کم پرداخته بود
اما نکته مثبتی که دوست داشتم این بود که امام رضا پیراهنشون رو به دعبل دادن و دعبل از اون برای شفای چشمان زلفا استفاده کرد
        

          کتابیه مثل آیار داستانی دیگهٔ نویسنده. اما از گیرایی خوبی برخورداره ولی به رویای نیمه شب نمیرسه.