به صورت کلی سوژه برام خیلی جذاب بود اما حقیقتش نوع نگارش متن اونم در این حد ادبی همون ابتدا به شدت دلزده‌ام کرد. در این حد که روایت رو می‌خوندم و اصلا متوجه نمی‌شدم سوژه کی بود، چیکار کرده بود، نقش زنانگی تو این مسیری که رفته چی بود و دلیل اینکه به عنوان الگو داره معرفی میشه کاملا گنگ و مبهم بود.
نشمردم چند بار کتاب رو رها کردم گاهی حتی دو صفحه پشت هم هم نمی‌تونستم بخونم!
اما خب از یه جایی به بعد واقعاً بهتر شد مثلا روایت خانم نقاشان، خانم طیبه زمانی، خانم زهرا صادقی، خانم احمدیان و ...
روحیه زنانگی، نقش و روش زنانه تو این سوژه‌ها و روایت‌هاشون از نظر من خیلی خوب بود انصافا.
نظر کلیم اینه که کتاب خوبی بود اما می‌تونست خیلی بهتر باشه، مثلا اگر انقدر ادبی نوشته نشده بود! و اینکه یه معرفی از سوژه ابتدای روایت گفته بشه که من خواننده بدونم با کی و چی قراره آشنا شم.
بعضی سوژه‌ها حیف شدن شاید مخصوصاً اون ابتدایی‌ها خانم خطیب، خانم عابدین زاده و ...
بعضی سوژه‌ها با احترام از نظر من جایگاهی برای مطرح شدن به عنوان الگو نداشتن. مثلا خانم سپیده کاشانی (قبلا بحثش رو کردیم)، مثلا خانم زهرا عجمیان (با احترام به شهیدشون ولی اینکه صرفا به جهت نسبت مطرح و شناخته شدن برای الگو شدن کافی نیست، یعنی اینکه صرفاً یه خانم زحمتکش بودن که برادرشون شهید نشده بودن سراغشون می‌رفتید آیا؟ به نظرم جواب خیر هست)

      

        با خانواده تیبو زندگی کردم انگار یه قطاری بود که به مقصد رسید اما من ازش پیاده نشدم و نخواهم شد. به خاطر آنتوان غمگین شدم، به خاطر ژاک و ژنی حتی. یه جاهایی حتی حرصمم دراومد اما در نهایت میتونم بگم تجربه خوبی بود. 
      

        چقدر این کتاب رو دوست داشتم؛ روان، لطیف و قابل درک. از هر طرفی به ماجرا نگاه می‌کردی محسوس بود و مسائل رو باز می‌کرد.  همینطور تلنگر خیلی خوبی بود برای آدمی مثل من که زندگی رو سخت می‌گیره گاهی.
      

        هیچی اندازه خوندن کتاب خوب مخصوصا تو حوزه پیشرفت حالم رو خوب نمی‌کنه.
وظیفه دونستم برای خودم معرفی کنم این کتاب جذاب رو. دونستن اینکه هنوز آدم‌هایی هستن که از درست کردن یه ریسه برای مسجد شروع کردن و الان جزو معدود شرکت‌های کل دنیا هستن که تکنولوژی هایتک صنعت برق رو دارن، حال آدم رو خوب می‌کنه.
آدم‌هایی که بدون حق حساب دادن و حلال درآمد دارن و هدفشون پول و شهرت نیست، کار کردن در راستای ارزششونه.
خدا حفظشون کنه.
      

        خوشم نیومد، بی‌مزه بود!
      

        دوستش داشتم انصافاً جذاب بود و غیر قابل پیش‌بینی :)
مثل این سریال‌ها هر بخشی رو تو حساس‌ترین قسمت ممکن تموم می‌کرد :))
و همین باعث شد که تو دو روز خوندمش نمی‌شد گذشت ازش ...
      

        سلام
من «عملیات احیا» رو به خاطر اسمش خریدم. به خاطر نیازی که به احیا شدن داشتم. همه آدم‌ها خسته میشن، فرسوده میشن، کم انگیزه میشن و ... اما مهم بلند شدن هست و احیا کردن امید و تلاش و انگیزه در خود آدم. خوندم تا بفهمم رمز این عملیات احیا چی بود ...
صفحات اول رو که خوندم فهمیدم از اون کتاب‌هایی هست که قرار نیست زمینش بذارم و یه سره قراره بخونم تا آخر. اوایلش وقتی می‌خوندم چه شرایطی بوده و آدم‌ها با چه واقعیاتی سر و کار داشتن بغض می‌کردم، اغراق نیست اگر بگم انگار یه گردو کاشته بودن تو گلوم ...
اما سختی‌ها رو گذروندن ... با سختی، توکل، از جون مایه گذاشتن ...
مصداق این شعر که: «آری شود ولی به خون جگر شود ...»

نمی‌خوام توضیح بدم چی شد که یه کارخونه با ۶۰ میلیارد تومان بدهی، تو شرایطی که نه پروژه می‌تونست بگیره نه حتی وام چطوری رسید به جایی که قطب تولید الکتروموتور شد.
باید بخونید تا بدونید یه سری جوون چه کردن تا این شد ...
هروقت از زندگی، روزمرگی، شرایط اقتصادی و ... خسته و ناامید شدید بخونید، نه یک بار که شاید ده‌ها بار ...

من رمز عملیات احیا رو این آیه قرآن دیدم:
«وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا
وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ۚ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا»
 آیه ۲و ۳ سوره مبارکه طلاق
.
«و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند،
و از جایی که گمان نَبَرد به او روزی عطا کند، و هر که بر خدا توکل کند خدا او را کفایت خواهد کرد که خدا امرش را نافذ و روان می‌سازد و بر هر چیز قدر و اندازه‌ای مقرّر داشته است (و به هیچ تدبیری سر از تقدیرش نتوان پیچید)»

تقوا پیشه کردن، خدا هم براشون راه رو باز کرد ...
      

        داستان ازدواج دو تا آدم و چالشهاشون بود که روندش و مطرح کردنش هم به نظر خوب بود. در حد یک بار خوندنش ارزش داره.

«با ما تمام می شود» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/144735
      

        یکی از جذابترین کتابهایی که تو حوزه توسعه فردی خوندم، در قابل داستان خیلی جذاب میگه که چطور میشه از وضعیتی که احساس ناراحتی می‌کنه شروع کنه به تغییر دادن خودش و شرایطش.

«مردی که می‌خواست خوشبخت باشد» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/125087
      

        چهل روایت کوتاه از زندگی و قیام امام حسین (ع) و یارانشون.
به منابع معتبر استناد شده بود و حال خوبی هم داشت.
تلنگر قشنگی هست در کل ...

«امیر من» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/62010
      

        میگن لئو تولستوی با دو اثرش شناخته شد یکی رمان «جنگ و صلح» و دیگری داستان کوتاه «یک آدم چقدر زمین می‌خواهد؟».
داستان درباره طمع‌کاری یه مرد روستایی بود.
به عنوان داستان کوتاه، قصه و شخصیت‌ها، پایان‌بندی و بقیه چیزهاشو دوست داشتم.
«جیمز جویس» در اواخر زندگی‌اش به دختر خود نوشت که این «بزرگ‌ترین داستانی است که ادبیات جهان آفریده است».
      

        اتفاق جالبی که تو سالهای جنگ میافته و حزب بعث و صدام ملعون میخواستن ازش سواستفاده کنن. طی داستان میشه دید هر کدوم از این به اصطلاح بچه‌ها چقدر مرد و بزرگمرد هستن و لذت باید برد.
«آن بیست‌و‌سه نفر» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/1084
      

        روایت یک آدمی که به معنای واقعی کلمه دردش، درد فرهنگه. شناسوندن اسلام ناب و درست به اهل و علاقمندش. خیلی خیلی دوستش داشتم. بسیار با اخلاص. حیف شناخته شده نیستن.
      

        نام خسرو باباخانی را اولْ‌بار از زبان رضا امیرخانی شنیدم. کتاب خسروشیرین‌اش را تمجید و تحسین کرده بود. فروردین ۱۴۰۱ خواندمش؛ نوشتار قشنگی داشت اما راستش از خودم پرسیدم یعنی چه چیز این نویسنده نظر نویسنده‌ی محبوب من را جلب کرده؟! من که از این کتاب بهتر کم نخوانده‌ام!

توصیفش را شنیده بودم اما از همان صفحات ابتدایی حال خاصش جذبم کرده بود.
در اطرافیان دور و نزدیک اعتیاد ندیده‌ام و درکی نداشتم، روایتش را تنها در فیلم‌ها دیده بودم اما رنج و ناامیدی را، نخواستن را، نتوانستن را خوب فهمیده‌ام ...
انتخاب اشتباه و مسیر و آدم اشتباهی را تجربه کرده‌ام ...
و در نهایت باز شدن روزنه‌های امید و خواستن و توانستن را هم درک کرده‌‌ام ...

این کتاب به گمان من فقط روایت درمان اعتیاد به مواد مخدر نیست، روایت تغییر است ...
روایت رفتن تا انتهای خط و برگشتن یا شاید برگردانده شدن ...
      

        من عاشق سیره شهید صیاد بودم و هستم. سوژه قشنگی بود و اطلاعات خوبی ازشون ارائه میشه اما قلم نویسنده میتونست جذاب تر باشه. 
«در کمین گل سرخ؛ روایتی از زندگی شهید سپهبد علی صیاد شیرازی» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/38105