خب می‌خوام یه فاجعه هنری و ادبیاتی رو بهتون معرفی کنم: شبه رمانی به اسم عاشق داعشی من! 
هم نویسنده ضعیف عمل کرده و نتونسته داستان رو بپزه و انگار تند تند یه‌سری صحنه رو کنار هم چیده، هم مترجم ضعیف عمل کرده و توی برگردوندن، بسیار عملکرد بدی داشته! از وضعیت نگارشی هم که دیگه براتون نگم!!

خیلی جاها یهو زارت یه اتفاق مهم میفتاد که نویسنده براش هیچ زمینه‌سازی‌ای نکرده بود و طوری بود که من می‌گفتم خانم نویسنده واقعا فازت چیه؟!! ۵۰صفحه آخر کتاب هم که کلا زده بود روی سرعت 2x و معلوم بود فقط میخواد کار رو جمع کنه! رمان صحنه هندی هم کم نداره!!

خیلی خوبه که آدم دغدغه مقدس داشته باشه و براش حرکتی بزنه، ولی شرطش اینه کنارش هنر ارائه حرفش رو هم داشته باشه!!


      

        یک عاشقانه خاص، متفاوت و خواندنی ؛
      

        یک عاشقانه‌ی لطیف نمکین؛
      

        جاده ی یوتیوب، روایت سفر محمدعلی جعفری به سوریه هست در سال ۹۶. در واقع داستان از این قراره که آقای جعفری قبل نوشتن کتاب‌های قصه دلبری و عمار حلب، دنبال این بودن که برن سوریه تا از رفقای شهید محمدخانی مصاحبه بگیرن، ولی نمیشه! بعد چاپ اون دوتا کتاب، یه فرصتی جور میشه که به بهانه جمع کردن خاطرات بیشتر از شهید محمدخانی برن سوریه و این کتاب داستان اون سفر هست.
حقیقتش از نظر من اصلا کتاب قوی‌ای نبود و خیلی جاهاش حوصله‌م سر میرفت و فی‌الواقع کتاب رو به زور تمومش کردم! حس میکنم فروش این کتاب بخاطر اسم خود کتاب و نویسنده‌ش بوده!
خیلی توی کتاب به جزئیات غیرلازم اشاره شده، مثل توصیف ساختمان‌ها و غذاهایی که خوردن و ...
البته اینم بگم اگه حوصله کنین و بخونیدش، با محیط سوریه و فضای مدافعان بیشتر آشنا میشین و بخصوص یک چهارم آخر کتاب، جذاب‌تر هم هست.

خلاصه بنظرم کتابای جذاب‌تری هم هست که بتونین بخونیدش :)


      

        بسیار کتاب فوق‌العاده‌ای بود.
اگه میخواید حال دلتون عوض بشه، این کتاب رو از دست ندین!
      

        اگر به من بگویید که یک ویژگی خاص که از شهید عبدی در یادت مانده باشد، چیست، میگویم: درد داشت و خیرخواه مردم بود! محمد عبدی متولد ۵۵ است، عاشق شهادت و بسیج و مسجد! اهل محله‌ی تهرانپارس است و از آن آدم‌هایی‌ست که فهمیده است مجاهدت واقعی، کف میدان است و در دل نوجوان‌ها! محمد عبدی از آنهایی‌ست که درد دیگران، درد او هم هست و نمیتواند یکجا بیخیال و آرام بنشیند! همین ویژگی، او را تبدیل به آدمی کرده بود که اهل حرکت و دویدن بود ...
محمد، متولد ۵۵ بود و سال ۷۷، وقتی من دوسال داشتم، در درگیری با اشرار سیستان و بلوچستان به شهادت رسید. جالب است که پرانرژی بودنش و معنویتش، هرجا که بود روی بقیه هم اثر میگذاشت و باعث میشد بقیه هم بلند شوند و دو قدم جلوتر بروند...

این کتاب را به همه دوستان توصیه میکنم، اگر اهل کار فرهنگی در دانشگاه و مسجد هستید، این را به شما دوبل توصیه میکنم!


      

        با خواندنش، هم خواهید خندید و هم، گریه خواهید کرد ...
      

        بنظرم موضوع جدید و جذابی داشت، ولی جا داشت که خیلی بیشتر بهش پرداخته بشه و داستانش پخته‌تر بشه.
      

        راستیتش بنظرم بعضی کتابا الکی به معروفیت میرسن و بعد از اون، بقیه هم که میخونن  و از کتاب راضی نیستن، از شدت معروف بودنش به خودشون اجازه نمیدن نظر منفی راجع به کتاب بدن!!
قلم نویسنده قویه؟ بله
اما فضای کتاب سراسر تاریکی و یاس و افسردگیه! دقیقا نمیفهمیدم نویسنده دنبال چیه و میخواد مخاطب رو به کجا برسونه! اگه قصدش این بوده که بگه چقدر همه‌چی سرد و به دردنخوره و جای امیدی برای بهبود نیست، خب خداقوت! باید بگم که توی این زمینه موفق بوده!!
در کل توصیه‌م اینه که اگه خواستید بخونیدش، یه وقتی بخونید که حالتون خیلی داغون نباشه،وگرنه ممکنه صدمه ببینیذ ...
      

        زیبا بود!
زیبا بود و خواندنی...
      

        یک عاشقانه‌ی نسبتا صورتی با طعم مدافعان حرم!
برای مخاطب نوجوان که میخواد با داعش آشناتر بشه، گزینه مناسبیه، ولی برای مخاطب بزرگتری که دنبال یه رمانی قویه، چندان توصیه نمیکنم!
      

        موضوع جالب و تقریبا نوئی داشت، هرچند میتونست خیلی پخته‌تر و قوی‌تر باشه!
      

        میم مثل مادر ...
      

        خلاقانه بود و بامزه!
      

        جالب بود و جذاب!