یادداشت‌های جادوگری به نام جود🪄 (55)

          گاهی فقط یک دیوار نیست که آدم‌ها را از هم جدا می‌کند، بلکه ترس، سکوت و دنیای تاریکی‌ست که بین‌شان فاصله می‌اندازد.
در «یک شب فاصله»، همراه گرتا بودم، در هر قدم از تونل، در هر نفسی که با ترس و امید کشیده می‌شد. این داستان فقط یک رمان نبود، یک سفر بود… سفری پر از دلهره، دلتنگی، شجاعت و اشتیاق برای آزادی.
پایانش قلبم رو فشرد، ولی هم‌زمان نوری از امید هم داشت. این کتاب برای من فقط قصه‌ای درباره‌ی فرار از دیوار نبود، بلکه قصه‌ای درباره‌ی عبور از دیوارهای درون خودمون هم بود.
یک ماه با گرتا زندگی کردم، و حالا که داستان تموم شده، انگار یه دوست خوب رو بدرقه کردم.
        

          
یه ماجراجویی دیگه از لیف، جاسمین و باردا! این‌بار وارد جایی می‌شن که هیچی اون‌طور که به نظر میاد، نیست. هر لحظه ممکنه چیزی که باور کردی، یه دروغ بزرگ باشه! کتاب پر از اتفاقای غیرمنتظره‌ست و تا آخرش نمی‌تونی حدس بزنی چی می‌شه. اگه دوست داری توی دنیایی پر از رمز و راز غرق بشی، این کتاب رو از دست نده!

📖 یه چیزی که دوست داشتم: توی این کتاب همه‌چی سرابه، و خودت هم همراه با شخصیت‌ها شک می‌کنی که چی واقعیه و چی نه!


        

          خیلی وقت بود این مجموعه  رو کنار گذاشته بودم بخاطر اینکه درگیر کتاب های دیگه شدم و الان خیلی خوشحالم دوباره این مجموعه رو شروع کردم اولا منو یاد وقت هایی می انداخت که توی مدرسه بودم زنگ ورزش تنها توی کلاس رو صندلی دراز کشیده بود داشتم با لذت می خوندمش یا وقتی زنگ فارسی بود کنار دوستام نشسته بودم داشتم  میخوندمش   خلاصه من با مجموعه اول در جست و جوی دلتورا زندگی کردم 🥲🥺
        

          از جایی که یادمه کلی تعریف از این کتاب شنیدم و هنوزم این تعریف ها ادامه داره وقتی پی دی آف  اش رو پیدا کردم گفتم برم بخونم ببینم  چیه که انقدر ازش تعریف میکنن از صفحه ۵ اینا به زور دیگه میخوندم تا فقط تمومش کنم و  به کسایی که میخوان این کتاب رو بخرن باید بگم خدایی پول تون رو حروم نکنید و نخریدش ارزش نداره اگه میخواید بخونید پی دی اف بخونید 
        

          وقتی بچه بودم رسما دیونه انیمیشن آقای روباه شگفت انگیز بودم چند ماه پیش فهمیدم‌کتاب داره و خیلی دنبال کتابش بودم که متاسفانه هیچ جا موجود نبود که سه شنبه  هفته پیش رفته بودم مدرسه و تعداد بچه ها کم و زنگ آخر بود و نگارش داشتیم که معلم مون درس نداد و گفت کتاب میدم انتخاب  کنید خلاصه نویسی یا رونویسی کنید به طور شانسی این کتاب پیدا کردم با کلی ذوق امانت گرفتم و داشتم فصل اول که راجب نویسنده بود را میخوندم تازه فهمیدم نصف کودکی من با فیلم های آقای دال رولد گذشته مثل ماتیلدا ،چارلی و کارخانه‌ شکلات سازی،جیمز و هلوی غول پیکر و ....... ولی  کتابش خیلی با فیلم تفاوت داشت  توی فیلم آقای روباه یک بچه داشت که حالا آخر فیلم نشون میده که باز همسرش باردار هست اما توی کتاب سه تا بچه بود فکر کنم یا پایان کتاب بین بوگیس بانس  باز همون کنار خونه روباه میشنند تا  روباه بیاد بیرون اما توی فیلم آخرش اینجوری نبود ... 



        

          یادداشت به هاگوارتز:

هاگوارتز عزیز،

این چند خط رو برای چی می‌نویسم؟ شاید به این دلیل که نمی‌تونم از دنیای جادوییت جدا بشم، شاید به این دلیل که بعد از مدت ها هنوز حس می‌کنم توی این راهروهای سنگی پر از رمز و راز قدم می‌زنم. همیشه برام سوال بود که چرا هیچ وقت به‌طور کامل از دنیای تو جدا نمیشم. شاید دلیلش اینه که با هر صفحه‌ای که ورق زدم، بیشتر از همیشه احساس کردم که تو بخشی از منی.

درس‌های زندگی که از هری و دوستانش گرفتم:

شجاعت در مواجهه با ترس‌ها: هری و دوستانش هیچ وقت از تاریکی نمی‌ترسیدن، حتی وقتی معلوم نبود چی منتظرشه. این باعث شد که همیشه به خودم یادآوری کنم که برای مقابله با مشکلات باید شجاع بود، حتی اگر نتونم راه‌حل‌ها رو ببینم.

دوستی واقعی: بهترین چیزی که هری پیدا کرد، دوستی واقعی با رون و هرمیون بود. این بهم یاد داد که توی سخت‌ترین لحظات هم میشه به دوستان وفادار تکیه کرد.

پذیرفتن خود: حتی وقتی هری می‌خواست شبیه پدرش بشه، یاد گرفت که باید خودشو بپذیره. این یعنی هیچوقت نباید به کسی اجازه بدیم که ما رو از مسیر خودمون منحرف کنه.


چند لحظه خاطره‌ای که همیشه توی ذهنم می‌مونه:

لحظه‌ای که هری به رون و هرمیون گفت: "ما از اینجا نمی‌ریم." این جمله یه حس همبستگی و تعلق داشت که واقعاً توی زندگی به من انگیزه داد.

وقتی هری در تالار اسرار با تام ریدل رو در رو شد. اون لحظه برای من یه درس از جرات و حقیقت بود. همیشه باید برای حقیقت بجنگی، حتی اگه بهای سنگینی داشته باشه.


و در نهایت، چیزی که از تو یاد گرفتم: که زندگی یه معجون جادویی از خوشی‌ها و سختی‌هاست. باید همیشه با امید و ایمان به جلو بری، حتی وقتی که دنیا پر از تاریکی به نظر میاد.

مرسی از این که همیشه با من بودی، حتی وقتی صفحه‌ها تموم شد.

با محبت،
[جادوگری به نام جود]
سیریوس بلک عزیزم:

وقتی به یاد سیریوس بلک می‌افتم، قلبم پر از احساسات پیچیده می‌شه. او نه تنها یک پسر آزاد و شجاع بود، بلکه یک دوست واقعی بود. حتی وقتی همه فکر می‌کردن او یه قاتل بی‌رحم هست، واقعیت چیزی متفاوت بود. سیریوس به من یاد داد که زندگی همیشه به سیاهی و سفیدی تقسیم نمیشه و هر کسی ممکنه تحت شرایط سخت دچار اشتباهاتی بشه.

سیریوس، دوست حقیقی هری:

سیریوس نشون داد که حتی در سخت‌ترین لحظات، همیشه می‌شه در کنار کسانی که دوست داری بود. اون به هری نه تنها به عنوان یک پسرِ یتیم نگاه نکرد، بلکه او رو مثل پسر خودش می‌دید. این برای من یادآوری بود که عشق و دوستی فراتر از خون و نسبه.

وقتی سیریوس می‌خواست هری رو از دنیای تاریک جادوگری نجات بده، همیشه برای اون آماده بود. سیریوس به من یاد داد که در دنیای واقعی هم باید مثل او برای کسانی که دوست داریم، از خودگذشتگی کنیم.


سیریوس و آزادی: سیریوس همیشه برای آزادی خودش جنگید و حتی وقتی زندان آزکابان نتونست روح آزاد او رو بشکند، فهمیدم که آزادی حقیقی به انتخاب‌های خود فرد بستگی داره، نه به شرایط محیطی.

و در نهایت، سیریوس به من یاد داد که: هیچ چیزی مهم‌تر از وفاداری به دوست‌ها و ایستادن در کنار کسانی که به آنها اعتقاد داری نیست. حتی در لحظات دشوار، باید برای کسانی که دوستشان داریم، مبارزه کنیم.

سیریوس بلک همیشه در قلب من جایی خواهد داشت. او نه تنها یک شخصیت در دنیای هری پاتر، بلکه الگویی از شجاعت، صداقت و عشق به دوستانش بود.
        

          تموم شد حس میکنم کتاب منو تموم کرده نه من کتاب
رو پا به پای شخصیت ها شاد بودم غمگین بودم خوشحال بودم گریه میکردم تمام حس هاشون رو درک کردم راستش نمی‌تونم توی کلمات توصیف کنم زیبای کتاب رو دلم برای گاس و ژانويه تنگ میشه و دلم برای اینکه با  ذوق هر صفحه را ميخوندم هم تنگ میشه😭🤧
        

          اول اینکه آمیکو عجیب نیست فقط داره توی دنیای خودش زندگی میکنه واقعیت نفهمیدم مفهوم‌ کتاب رو بار ها و بار ها خوندم اما نفهمیدم اما واقعا خیلی سرش احساسی شدم اون جا هایی که مادرش خونه بود اما انگار نبود حرص میخوردم میگفتم زن خب دو تا بچه داری اوکی عزاداری کردی تمومش کن حداقل نذار این دو تا رو از دست  بدی اگه دوباره شروع میکرد زندگی کردن شاید پسرش آنقدر بد نمی شد یا شاید آمیکو آنقدر حالش بد نمی بود حالا نمیدونم قصاوت من اشتباهه یا درسته
        

          امروز نگارش داشتیم و بازد یک کتاب برمیداشتیم یا متنش را می‌نوشتیم یا خلاصه نويسی میکردیم  و منم این کتاب زیبا را انتخاب کردم و در طول خوندنشون واقعا لذت بردم و اینجوری بودم که اگه من ۵ یا ۶ سالم بود و این کتاب را ميخوندم صد در صد عاشقشم میشدم ولی خب الان عاشقش نیستم چون یکم بچه گونه هستش اما الان نمیگم صد در صد عاشقش هستم نه  فقط خس دوست داشتن دارم بهش
        

          راستش  اولین دلیلی که این کتاب رو خریدم بخاطر جلدش بود که منو به خودش جذب کرد داستان سرگرم کننده ای داشت و عاشق تصویر هاش بود راستش از نظرم  ۷۰ درصد جذابیت داستان همین تصویر های کتاب بود و ایشالا اگه فرصت بشه جلد های بعدیش هم بخونم 
        

          آدم های زیادی بعد خوندن این کتاب اینجوری بودن که وای چقدر هیجانی و منم بخاطر این همه نظرات زیاد بالاخره این کتاب رو شروع کردم راستش  من زیاد تعجب نکردم و شاید چون که دیگه با فریدا مک فادن و کتاب هاش آشنا شده بودم و برای من یکی که اصلا هیچ جای داستان  هیجانی نبود فقط اینجوری بودم که سریع تموم شو بفهمم حدسم درسته یا نه  

پ.ن خطر اسپویل 
توی همه کتاب های فریدا مک فادن اینجوریه آخرش که خود شخصیت اصلی که همه این اتفاقات براش میفته خودشم گناه کار بود و یه کار های توی گذشته انجام داده و هنوزم گاهی وقت ها انجام میده و دیگه خب خیلی زیادی مشخص بود که آخر داستان  ایمی  هم  یه کار هایی انجام میده  




        

          و بالاخره این جلد هم تموم شد ولی یه قسمتی از  قلبم در این کتاب مونده
سیریوس عزیزم دلم برات تنگ میشه  هنوز از مرگت ناراحتم و هر وقت اسمت میاد برایت چندین ساعت اشک می‌ریزم هیچ وقت مهربونی هات رو یادم نميره و همیشه در قلب من خواهی موند
یاد وقتی افتادم که برای اول بار هری فهمید تو پدرخوانده اش هستی یاد وقتی افتادم که اومدی مسابقه هری رو ببینی درسته که هری از بچگی پدر مادرش را از دست داد ولی تو برای او همه چیز شدی سیریوس عزیزم دلم برات تنگ میشه باورم نمیشه که دیگر تو را در جلدهای بعد نمیبینم و خواستم بدونی که تو بهترین پدرخوانده جهان بودی برای هری 
        

          خب   من از این کتاب اصلا خوشم نیومد و به زور خوندم تا فقط تمومش کنم  و  ارزش خرید نداره چون  متن های کمی داره و میشه پی دی اف بخونید 
        

          بالاخره تمومش کردممم  داستانش به شدت هیجان انگیز بود فقط یکم حوصله وسط های کتاب داشت ‌حوصله ام سر می رفت  که هعی کاراگاه به مارکو و آنه گیر می داد  و اول خواستم کتاب رو شروع کنم فهمیدم   برنده کلی جشنواره‌   شده و اینجوری بودم خب بزار بخونمش ببینم چرا انقدر جایزه برده مگه چقدر شاهکاره و خب بعد خوندنش می‌تونم بگم خوب بود نه در حد عالی چون دیگه آخر هاش همه چیز قابل حدس بود 

  ( از این به بعد داستان  اسپویل میشه دوستان )

من فقط یکم گیج شدم اونجا که آنه با مارکو فکر کنم دعواش شده بود سر اینکه مارکو با سینتیا رابطه داره اونجا مارکو گفت من فقط یک بار با او رابطه داشتم و بعد اصلا داستان به این قسمت اشاره نکرد و راهت ازش گذشت و حتی هر دفعه مارکو‌ می گفت  نه من به جز تو با کسی نبودم بهت خیانت نکردم  آنه هم تأیید میکرد اینجوری  بودم‌که برادر تو خودت گفتی یه شب با سینتیا رابطه داشتی بعد میگی خیانت نکردی اینجاش واقعا خیلی رو مخم بود هنوزم هست که چرا هیچ اشاره ای نشد و‌ نویسنده همه جاش اومد مارکو رو یک جوری نشون داد که خیانت نکرده 
سر یک چیز دیگه که گیج شدم اول داستان  اگه یادم باشه نویسنده گفت سینتیا موهاش بلونده چند جا از داستان هم بهش اشاره شده بود فکر کنم و آخر داستان از دید مارکو موهای سینتیا مشکی بود اینجا هم یکم گیج شدم 

        

          این اولین کتابی بود که از آر  ال استاین خوندم و عاشقش شدم و هنوزم اگه بگن توی مجموعه تالار وحشت کدوم جلد  رو دوست داشتی میگم این یکی چون خیلی زیاد هیجانیه داستان  اصلا روند کند نداره و آنقدر هیجانیه که نمی‌تونید بزاریدش زمین و توی دو سه ساعتم می تونید تمومش کنید