یادداشت‌های هانیه (79)

          جان برنساید در این داستان کوتاه، خواننده را به زندگی مردان و زنانی می‌برد که در دام بیهودگی‌ها گرفتارند. انسان‌هایی تنها، بی‌وفا و حتی در حال مرگ. کسانی که به‌نظر می‌رسد شادی، امید و آزادی برایشان متعلق رویایی دور و دست نیافتنی است.
        

          اگر قصد خوندن این کتاب فوق العاده رو داشتین، پیشنهاد میکنم ترجمه ای غیر از اینکه من خوندم انتخاب کنین، چون زیاد سانسور شده بود!
        

          به نظر من کتاب از نظر مفهوم و محتوای داستانی اصلا قوی نبود و نویسنده بیشتر تمرکزش رو روی توصیفات و اصطلاحات ادبی بیش از حد توی داستان هاش گذاشته بود. این ستاره رو صرفا برای بعضی جملات و توصیفای قشنگش میدم
        

          در اصل دو و نيم ستاره ست.
اولين كتابي كه از اين نويسنده خوندم "همه ي نام ها" بود كه نتونستم زياد باهاش ارتباط برقرار كنم و دوميش اين كتاب كه بازهم برام چندان جذاب نبود.
        

          از سری داستان های معمایی جنایی پوآرو که بعید میدونم کسی خوشش نیاد
        

          به زودي يك ريويو راجع بهش خواهم نوشت
        

          دوس نداشتم که تموم شی :(
        

          يك پرتو آفتاب بود، كه لحظه اي از سينه ي ابري گذشته و دوباره زير ابري باردار پنهان شده و دنيا را سراسر در چشمم تاريك و غم انگيز كرده بود. خداي من، يك دقيقه ي تمام شادكامي! آيا اين نعمت براي سراسر زندگي يك انسان كافي نيست؟
.
اينها جملات اخر كتاب بود و من هنوز به اين فكر ميكنم كه واقعا يك دقيقه شادي كامل ميتونه براي يك عمر كافي باشه؟
        

          بخشي از كتاب:
اين انسان چيست؟ ارزش هر انسان چقدر است؟ آيا ما غباري بيش نيستيم؟ غباري كه به هوا بلند مي شود و هر بادي آن را پراكنده مي كند؟
حس مي كنم شوخي و فريبي در كار است زيرا اول كسي مي آيد و مي گويد:بفرما! دنيا مال توست و ميتواني در آن جست و خيز كني و بعد ناگهان دوباره همه ي دنيا را از من مي گيرند. يك بشكن! تق! و در يك چشم به هم زدن ديگر وجود نخواهم داشت
        

          سوپر مارکت شبانه روزی روایت زندگی زنی ٣۶ ساله به نام کیکو است که از ١٨ سالگی در یک سوپرمارکت شبانه روزی مشغول به کار است. شغلی که بیشتر برای افراد دانشجو و کسانی ست که میخواهند برای چند ماه تجربه ای کسب کنند. او که از نظر خانواده و اطرافیانش فردی غیر عادی ست، سعی میکند تا با تقلید از رفتار و حتی طرز حرف زدن بقیه، عادی به نظر برسد و به اصطلاحی هم رنگ جماعت شود. هیچ عشقی در زندگی نداشته و تنها فکر و ذکرش تا آن روز فروشگاه شبانه روزی بوده است. اما بلاخره از اون جایی که طبق رسم نانوشته ای روند زندگی اینجور تعریف شده که باید در سن خاصی ازدواج کنی و بعد هم بچه دار شوی و.... ، تصمیم میگیرد برای تمام شدن حرف های دوستانش با شخصی همخانه شود که شغلی ندارد و به همه اعلام کند که میخواهد ازدواج کند. ولی از آنجا که شما هر کار هم کنید، مردم سوژه ی جدیدی برای بحث و ایراد گرفتن پیدا میکنند، این داماد بخت برگشته ی بیکار، موضوع جدید محافل شده و همه میگویند که اصلا چرا باید آدم با چنین شخصی ازدواج کند!!! انگار همین ها نبودند که تا دیروز دنبال شوهر برای دوستشان میگشتند. در نهایت به این نتیجه باید رسید که روند زندگی برای هرکس متفاوت با دیگری ست. نمیدانم که زن بیماری خاصی داشت و یا هر چیز دیگری. اما به طور کلی شاید رسالت و علاقه و هدف یک شخص در زندگی صرفا و صرفا کار در یک سوپرمارکت شبانه روزی ست هرچند از نظر بقیه غیر عادی و کسالت بار باشد.
لازم به ذکر است که خود نویسنده ی کتاب هم  سالهاست که در سوپر مارکت شبانه روزی کار میکند و در این مدت چندین رمان نوشته که برنده ی جوایز متعدد شده اند اما با این وجود هنوز هم در سوپرمارکت مشغول به کار است.
جوایز و افتخارات کتاب سوپرمارکت شبانه روزی:
برنده جایزه ادبی جهانی دوبلین
- از پرفروش‌ترین‌های لس آنجلس تایمز
- بهترین کتاب تابستانی مجله Elle Magazine
- برنده‌ی مهم‌ترین جایزه‌ی ادبی کشور ژاپن یعنی آکوتاگاوا
- عنوان بهترین کتاب سال نیویورک، بوستون گلوب
        

          شخصیت اصلی این رمان پاسکوآل نام دارد که مرتکب چندین فقره قتل شده و اکنون در زندان به سر می‌برد. تک گویی‌های مداوم پاسکوال و نامه‌نگاری‌های او با فردی خارج از زندان بیانگر  فلسفه‌ زندگی و بینش او به زندگی است. اغلب نامه‌هایش درباره‌ی تقدیر اجباری و قضا و قدر است. 
 داستان را دوست داشتم. حداقل از آنجایی که با بیگانه مقایسه شده و من بیگانه رو نتوانسته تمام کنم، خوشحالم که با این ارتباط گرفتم. جایی از کتاب می گوید که میگه "همه لخت دنیا می‌آییم. با این حال بزرگ که شدیم، سرنوشت طوری شکلمان میدهد که انگار از مومیم. بعد همه‌ی ما را روی راه‌های گوناگون به طرف یک مقصد واحد – مرگ – روانه می‌کند" یکجورهایی توجیح اعمالش را فقط سرنوشتی که برایش مقدر شده بود، میدانست و برای کار هایی که انجام داده، هیچ راه دومی را نمی توانست که تصور کند.
        

          انسان ها همواره در لحظه ي مناسب به مكاني ميرسند كه انتظارشان را ميكشند.
        

          فوق العاده بود. نميشد كتابو كنار گذاشت، يهو به خودم اومدم و ديدم تموم شد. اصلا خودمو درك نميكنم و يادم نمياد كه چرا دفعه ي اولي كه خوندمش، خوندشو نيمه كاره رها كردم و بهش سه ستاره دادم. الان كه ميخوام امتياز بدم ميبينم كه چقدر پنج ستاره براش كمه. من پنج ستاره ميدم و شما پنجاه ببينين
        

          برخلاف نظرات منفي  كه درباره ي ترجمه ي جلال ال احمد شنيده بودم، براي من دلنشين بود
        

          از ميلان كوندرا بهتر از اين ها توقع داشتم :-/
        

          داستان کتاب آئورا در خانه‌ای بسیار قدیمی متعلق به یک پیرزن اتفاق می‌افتد. فلیپ مونترو زمانی‌که در کافه‌ای نشسته است، با آگهی جالب توجهی روبرو می‌شود که در آن پیرزنی به ویراستاری نیاز دارد تا خاطرات شوهرش را جمع‌وجور کند و آن‌ها را دوباره بنویسد اما شرط انجام کار این است که نویسنده باید در خانه‌ی پیرزن کار کند. زمانی‌که مونترو به خانه پیرزن می‌رود متوجه می‌شود که برادرزاده‌ی او که دختری جوان و زیبا به نام آئورا است نیز در خانه حضور دارد و همین انگیزه ی ماندن او می شود. 
اولین نکته ی قابل توجه آئورا این است که از زبان دوم شخص روایت می شود که به نوع خودش نسبت به اکثر روایت ها متفاوت بوده و نویسنده از این طریق سعی در نزدیک کردن مخاطب خودش به شخصیت های داستان دارد. داستان شامل ۵ فصل و سرشار  از نماد و از جزییات بود. پس از فصل پنجم، پیوست و گاهشمارِ زندگی فوئنتس قرار دارد. 
پیوست کتاب پیچیدگی های بیشتری نسبت به خودِ داستان داشت و نیاز به واکاویِ چندباره بود اما محتوای کلی اون برای توضیح دلیل انتخاب آئورا و فرم داستان است. ظاهر داستان عشق را روایت میکند اما در اصل روایت، تمنای جوانی و میل به نامیرایی ست. و
 معتقدم که، کتاب آنقدر پر از جزییات است که هر مرتبه که دوباره خوانی شود، چیز های جدیدی برای استخراج دارد. این کتاب در عین کم‌حجم بودن، مملو از زیبایی‌های ادبی و پیچیدگی ست.
        

          از اونجایی که این کتاب امتیاز خوبی داشت، تصور دیگه ای ازش داشتم ولی حداقل برای من داستانش خیلی پیچیده بود اصلا نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم
://
        

          سرگذشت زندگي شهاب الدين سهروردي با وجود اغراق اميز بودن داستان و نبود استناد تاريخي محكم و دقيق در برخي جزييات آن، برا من دلنشين بود
        

          نقشه هایی برای گم شدن مجموعه ای از جستار هاست که در آن ها نویسنده نقشه هایی را برای گم شدن، گم بودن و گم کردن و گشت و گذار در سکوتِ حاصل از این گم شدگیِ از روی عمد (نه از روی اتفاق) ارایه می دهد. نقشه‌های کتاب نه برای پیدا کردن مسیر، که درواقع برای گم کردن خود است و به اصطلاح "گاهی باید گم بشوی تا بتوانی چیزی را پیدا کنی."
در جستار های مختلف کتاب، نویسنده ی به نوعی دست مارا می گیرد و به مکان های مختلفی می برد که افکار یا خاطره ای در پس ذهنش از آن دارد و مارا هم در این قدم زدن شریک می کند. جستار های با عنوان آبیِ دوردست را خیلی دوست داشتم که اشاره به این داشت که رنگ آبی با دوردست ها گره خورده و زمانی که نزدیک می شویم از هم میپاشد و دیگر آنطور که از دور به نظر می امد، نیست. جایی خواندم که درباره ی سولنیت نوشته بود: "ربکا سولنیت را می‌توان کوچ‌نشینی در سرزمین اندیشه نامید که بساطش را از صحراها و کوهستان‌ها و جنگل‌ها تا سرزمین‌های هنر و سیاست و تاریخ فرهنگی بر دوش کشیده و عشق به رفتن در واژه‌واژه‌ی نوشته‌هایش موج می‌زند."
ترجمه ی کتاب از نیما اشرفی و بسیار روان بود اما از آنجایی که کتاب حاوی نکات فراوانی بود که باید در آن ها تامل می کردم، خواندنش بسیار زمان بر بود و چندین ماه طول کشید. اما خسته کننده نبود. طوری که باز هم شوق بازگشت به خوانش کتاب را داشتم و دوست داشتم با نویسنده، مکان های بیشتری را کشف کنم.
        

          بخشي از كتاب:
وقتي كسي چيزي را مي جويد بسيار پيش مي آيد كه چشمش جز به مطلوب خود باز نيست و به اين سبب نمي تواند چيزي بيابد و به دل راه دهد، زيرا جز به آنچه ميجويد فكر نميكند. مقصودي پيش نظر دارد و در بند افسون آن است. جويندگي همان داشتنِ مقصود است. حال آنكه يافتن زماني ميسر است كه از هدف آزاد باشي و دل را گشوده بداري.