یادداشت‌های زهرا عابدی (20)

          نویسنده خلاقیت بالایی داره و موضوع کتاب بسیار جدیده 
اگر به موضوعات فرازمینی تمایل دارید این کتاب رو پیشنهاد میکنم ولی خب اونقدری خوب نبود که باقی جلد های این سری رو بخونم
        

          نمیشه گفت راضی نبودم ازش ولی در کل مثل کتاب بیشعوری بود و خب در نهایت تلاش میکرد رازهایی رو عنوان کنه وه یک فرد تسلط گرا ازش استفاده میکنه
        

          بسیار کتاب جذاب و سودمندی برای والدین یا زوج هایی هست که دور و برشون ادمی دارن با شخصیت متقابل 
شخصیت متقابل یعنی درون گرا یا برون گرا 
با مثال های و توضیح حس افراد درونگرا کمک میکند تا به یکدیگر نزدیک شوند فصل ده ان بسیار مناسب برای زوج هایی است با دو شخصیت متفاوت
        

          بسیار جذاب و دلنشین و شیرین بود
خاطره نویسی با پس زمینه ی آموزشی و همچنین ترغیب کننده برای دیدن فیلم ها و سریال ها
        

          چقدر سرنوشتش شبیه پخمه (عزیز نسین )بود
        

          من دارم صوتی اش رو گوش میدم و آقای ایوب آقاخانی خیلی خوبهههههههه
حتما حتما حتما گوش بدید این گویش رو
        

          عالی واقعا ایگنیشز شخصیت باهوش و ضد اجتماعی داره
کاملا در دنیای خودشه قطعا هر ادمی دوست داره یک روز رو مثل ایگنیشز بی توجه به هرچیز دیگه ای هرجور که خودش درست میبینه بگذرونه حتی اگر تهش کارش به دیوانه خانه برسه
        

          یه برگه و خودکار اماده کردم تا هر انچه که دوست داشتم رو نت بردارم و بعد از این کتاب  برم سراغشون ولی فقط تک و توک نام برده و برخلاف تفکری که برام پیش اومده بود تک تک کتاب ها رو نام نمیبره و خلاصشون نمیکنه بلکه فقط یکنوع دعوت به کتاب خونی و خاطرات نویسیه
        

          چهار سال بعد از کوری اتفاقی می‌افتد که مربوط به زن پزشک است.
منتهی با نقش اولی یک کمیسر و مردم یک شهر داستان بر محور نارضایتی از دولت و ترفند های وزرا و مقامات کشور برای خلاصی ازین مخمصه است.
        

          عزیز نسین رو از کتاب های مامانم میشناسم و دوستش دارم 
طنز تلخی که داره همیشه برام آشنا بود. و حتی توی این کتاب خودمونی بودن لحنش و اینکه زرق و برق و از بالا نگاه کردنی وجود نداشت ..
اینکه بتونی از بین مردم موضوعی پیدا کنی که براشون تازگی داشته باشه بخندن و حتی لذت هم ببرن سخته
نمیدونم واقعی بود داستان یا نه ولی خدایی طرف دیگه خیلیییییی پخمه است :)
        

          احساس خوبی راجع به تموم شدنش ندارم چون حس میکنم هنوز کلی چیز های متنوع هست که این کتاب میتونسته راجع به حلزون ها بهم بده و از من دریغ کرده..
        

          شخصی پرسید امتیازت رو به این کتاب 5 میدی؟ گفتم نه ولی الان که دقت میکنم دلیلی بر این نمیبینم که اکتیاز ناقص بدم بهش چرا که خط منطقی و جذاب داستان خیلی درخشان بود .
داستان تازه و دغدغه ای نو داشت علاوه برآن خیلی هم روان و شیرین بود . کسی یادشه که توی کلیسا ایا الهه ها رو کاری باهاشون کردن یا نه؟
        

          نثر بسیار سنگینی داره و به جد میشه گفت که :خب اگر کلاسیک خوان و قدیمی خوان نیستید خیلی سخته که بخونیدش
مخصوصا اگر با ترجمه ی ابراهیم یونسی باشه و اصلا نسخه ی صوتی رو توصیه نمیکنم...
و اما داستان در طی انقلاب فرانسه است و من ترس رو در عوام دیدم و حتی اینکه نمیتونستن به هم دیگه اعتماد کنن 
مخصوصا توی دادگاه که طرف رو میبخشیدن و یک روز بعد با اعتماد به چشم هاشون هر چه که شب پیش اتفاق افتاده بود رو ....






        

          مرگ قوی تر از زندگیه چون مرگ زندگی رو میخوره
        

          بسیار جذاب و شیرین دوست داشتنی بود چنان پیرنگ جذابی داشت و چنان ذهن مخاطب را درگیر میساخت که نمیتوانستم از ان دست بکشم اگر هزار و یک شب را دوست داشته باشید این کتاب نمونه ی بسیار کوچک و نزدیکی به داستان های هزار و یک شب میباشد
        

          وسطای کتاب حس کردم دیگه نمیتونم بخونمش
ولش کردم و خب هر وقت میخوندمش توی قلبم احساس مچالگی بهم دست میداد 
یکم از پرده ی 14 رو که خوندم گفتم خب اون قسمت تنشش تموم شده ولی فصل اخر بازم مثل اوج برام سخت گذشت
برای یکبار کتاب اینچنینی خوندن خوبه و ترجیح میدم دیگه سمت کتاب های قفسه قرمز نرم...
        

          کتاب خوبی بود با توجه به اینکه دومین کتاب شرقی هست که میخونم و برام تازگی داره اینکه اخر داستان وارد یه گنگی و مبهمی میشی خیلی بامزه بود ولی اینکه این گنگی به انتهای کتاب میچسبه و *شاید اسپویل شه * من نمیتونم بفهمم بلاخره اون قتل ها ساخته و پرداخته ی ذهنش بوده یا نه خیلی ناامید کننده است
        

          از کجا میدانست باید هیچ چیز نگوید؟از کجا میدانست باید لب بسته بیاید و لب بسته برود.باید مثل سایه بیاید و مثل سایه برود.از کجا میدانست باید پاچه های زیر شلواری اش را شلخته بتپاند توی ساق جورابش تا یک گوشه بی هوا بیاید بیرون و با آن زبان دراز همه ی مسیر را داد بزند :(عباس حواسش پرته ، عباس دستپاچه است، ناهید حواس عباس رو پرت کرده .)