چقدر سرنوشتش شبیه پخمه (عزیز نسین )بود
        

          2.5 ⭐️
اولین خلاصه‌ی کوتاهی که از این کتاب خیلی رندوم دیدم، به‌قدری چشمم رو گرفت که زود رفتم از نسخه‌ی صوتیش شروع کردم به گوش دادن. می‌تونم بگم تا یک‌سوم اول داستان خیلی برام جذاب بود. ولی هرچی می‌گذشت این جذابیت کمتر شد، تا حدی که اپیزودهای آخر رو با وقفه‌های یک هفته‌ای گوش می‌کردم. :))
داستان با یه موضوع واقعا جالب شروع می‌شه: مردی که به جرم قتل زنش توی زندانه. اما فرار می‌کنه تا بی‌گناهیش رو ثابت کنه و سر راهش یه زن ناشناس و مرموزی قرار می‌گیره که به طرز عجیبی طرف اونه. 
اون زن مرموز داستان :)) واقعا پتانسیل پرداخت جالبی می‌تونست داشته باشه اما درنهایت به یه کاراکتر به‌شدت ناامیدکننده‌ محدود شد. هیچ‌وقت هویت مستقلی پیدا نکرد و انگار صرفا حضور داشت که داستان کاراکتر مرد پیش بره. رابطه‌ش با مرد داستان و در کل کارهاش هم... بیشتر عجیبه تا باورپذیر و قانع‌کننده. حتی ارتباطی که با هم داشتن هم ملموس نبود. 
داستان از یک جا به بعد انگار دیگه پیش نمی‌ره و تو یه لوپ تکراری گیر میفته. پایان هم اون‌طوری نبود که وقتی شروعش کردم، انتظار داشتم. نه شوکه‌کننده‌ست، نه قانع‌کننده، نه حتی تلخ به‌شیوه‌ای تأثیرگذار. صرفا فقط همین‌جوری تموم شد.
خوندنش تجربه‌ی عجیبی بود در کل.