به خاطر تقدیر بلندبالای نیل‌گیمن (نویسنده معروف ژانر فانتزی ترسناک) گرفتمش که بخوانم، ولی آن طورها نبود! خیلی زیاد من را یاد شازده‌کوچولو می‌انداخت. درست مثل شازده‌کوچولو معلوم نیست کتاب برای بچه‌ها نوشته شده، یا بزرگسال‌ها. نمادگرایی در کتاب موج می‌زند. داستان و برداشت‌های فلسفی و عاطفی موازی با هم پیش می‌روند.
در نهایت می‌توانم بگویم اگر شازده‌کوچولو را دوست داشتید، احتمالا این را هم دوست خواهید داشت. کلی هم جملات خفن برای نوشتن کپشن‌های فلسفی برایتان جور می‌کند! :)))
          

            یکی از مشکلات خواندن کتابها (و دیدن فیلم و سریالها)ی فانتزی وحشت از زبان‌های دیگر، تفاوت‌های معنادار در تعریف موجودات و روابط ماوراءالطبیعه است. مثلا جن در فرهنگ ما یک معنا دارد، در فرهنگ غربی معنایی دیگر. احضار ارواح و جن و موکل و این چیزها اینجا یک جور است، آنجا یک جور دیگر. گاهی در این تفاوت فرهنگی، یک ماجرای ترسناک بی‌مزه می‌شود، یا برعکس، یک فانتزی نرم موجب بسم‌لله گفتن و فوت کردن به دور و بر می‌شود!!
این از آن کتاب‌هایی ست که باید با علم به این موضوع بخوانی‌ش. یعنی حواست باشد آنچه آنها بهش می‌گویند جن، همان معنای قرآنی جن نیست. اگر این طوری پیش بروی، داستانی بسیار جذاب و پرکشش با کلی تخیل دارد که به مذاق فانتزی‌دوست‌ها خوش می‌آید.
          

            کتاب فوق‌العاده‌ای ست. بارها آن را ورق زده‌ام و تماشا کرده‌ام و از ایده‌اش لذت برده‌ام. نویسنده، زندگی هفت کودک در جهان از کشورهای مختلف را تصویر می‌کند. این که خانواده‌شان چطوری ست، مدرسه‌شان چه شکلی است، چی می‌خورند، چه بازی می‌کنند و... یکی از بچه‌ها هم ایرانی ست.
هر بار این کتاب را می‌خوانم فکر می‌کنم کاش مثل نویسنده که این پروژه را درباره بچه‌های ایالت‌های مختلف امریکا هم پیاده کرده، ما هم شبیهش را درباره بچه‌های کشور خودمان داشتیم. مثلا زندگی یک روز بچه‌هایی از اقوام مختلف را می‌دیدیم، یا زندگی بچه‌هایی در مناطق متفاوت جغرافیایی... یا زندگی بچه‌های کشورهای همسایه و ایران. البته به شرطی که همین قدر در فرم و محتوا روی کتاب کار شود و محصول نهایی دقیق و جذاب باشد!
کتاب را سه ناشر منتشر کرده‌اند.
نشر فاطمی با عنوان: ما این طوری زندگی میکنیم
نشر پرتقال با عنوان: دور دنیا در یک روز
نشر زعفران با عنوان: یک روز با کودکان دنیا
قطع و کیفیت چاپ و قیمت همگی تقریبا یکی ست. صحافی هر سه هم یکی ست؛ هر سه بسیار بد! خیلی زود برگه‌های کتاب از عطف جدا می‌شوند و کودکان دنیا از دور هم پراکنده می‌شوند!! :)))
          

            یکی از بهترین کتابهاست برای آشنا شدن با زندگی یک فلسطینی. تازه نه در غزه که محاصره است؛ در رام‌لله که در بخش کرانه باختری ست. با خواندن این کتاب است که نوجوان میتواند تصور کند 75سال زندگی در کنار اشغالگر وطن، یعنی چه. گرفتن باغهای زیتونی که از قرنها پیش به تو رسیده، یعنی چه. دستگیر کردن بی‌دلیل آدمها و تیراندازی به سمت کودکان یعنی چه. این کتاب یکی از بهترین کتابهاست برای فهمیدن وضعیت واقعی زندگی در فلسطین، و اشغالگری، و مقاومت.
          

            در نوجوانی خواندمش و هنوز که هنوز است گاهی زیر لب می‌خوانم:
ای ناخدا، ناخدای من!
کشتی
از پسِ صخره‌ها برآمده
و اینک
این پاداشی که در پی‌اش بودیم؛
لنگرگاه نزدیک است
آوای زنگ‌ها را می‌شنوم
جماعت هلهله می‌کنند
و هیبتِ کشتی را
نظاره می‌کنند…
اما ای دل! ای دل من!
ای قطره‌های سرخ خونی که فرو‌می‌چکید!
جایی بر عرشه‌ی کشتی
ناخدای من دراز کشیده
سرد و بی‌جان
فرو افتاده‌ست.
          

            مامان جیغ می‌زند و بچه تکه‌تکه می‌شود!!!
همین جمله کافی نیست برای این که بی‌خیال این کتاب شویم و دست از سر بچه‌ی بینوا برداریم؟!
این کتاب اصلا برای کودکان نیست. حداکثر برای والدین بدرفتار است که بخوانند و متحول شوند. تازه به نظرم برای آنها هم راههای همدلانه‌تری وجود دارد!
          

            ما که بچه بودیم یک انیمیشنی بود که مرغ ماهی‌خوار ماهی‌ها را گول می‌زد و به اسم برکه پرآب می‌بردشان و وسط راه می‌خوردشان... هنوز وحشت آن صحنه‌ای که ماهی‌ها از بالا استخوان‌های ماهی‌های قبلی را روی زمین می‌دیدند، در دلم هست!
این کتاب دقیقا همان قصه است! برای این که همان وحشتی را که خودمان تجربه کردیم، به کودک‌مان هم منتقل کنیم تا او هم مثل من در چهل سالگی بیاید بنویسد هنوز از آن سالها ترسش توی دلش مانده!!