کتاب بسیار خوبی بود اما در بعضی قسمت ها نویسنده مبهم نوشته بود.
        

          خب کتاب خوبی بود خیلی خوب. هرچی خواهرم برام بخره رو دوست دارم. یک سری چیز ها در داستان تموم نشد مثلا نفهمیدیم دختر خاله ش چی شد آخر یا حتی سرگذشت خود پسره کاملا مشخص نبود. یه جورایی پایان باز داشت ولی خوشم اومد چون میتونم کلی پیان براش بسازم که ته همه شون میرسه به ازدواج اون دونفر باهم😁
از کتاب هایی مثلاین که با کرم کتاب به اشتراک گذاشتم و به کتاب های مشترکمون تبدیل شدم خیلی خوشم میاد
        

          خییییلی کتاب خفنیه عالیه عالی 
حتما بخونیدش
        

          یک رمان نوجوان عالی  درباره‌ی حرکت به سمت تعالی و رشد. چه مادی چه معنوی!! 
        

          روایتی از صرف فعل «خواستن »
پسری که تصمیم میگیره برای رسیدن به آرزوش، تلاش کنه💪🏻
و دختری که برای رسیدن به آرزوش بیشتر تلاش میکنه
قلم روان آقای آرمین، این کتاب رو به اثری خاص تبدیل کرده
خوندنش برای نسل نوجوان واجبه🌱
        

                                         پرواز با پاراموتور را دوست دارم 
نویسنده: علی آرمین 
تصویرگر : محمد رضا زرقان 
انتشارات: گنجشک های  جمکران
نویسنده برگزیده جشنواره 
خلاصه داستان: پسری به نام عباس که پدر و مادرش رو از دست داده و با پیرمردی آشنا میشه که بهش پاراموتور غیره قابل تعمیر میده  اما ......
مامانم مدام بهم می گفت که این کتاب رو بخوانم اولش فکر کردم که کتاب ایرانی نیست ولی دیدم که اصلا اسم شخصیت اصلی داستان عباس است !!
تقریبا تا صفحات ۵ خوب با کتاب ارتباط نگرفتم ولی کم کم بقول خاله معصومه به کتاب هام فرصت دادم و الان جزو کتاب های خیلی دوست داشتنیم هست ❤️✨️
کتاب فوق‌العاده است ✌️

        

          اتظار داشتم داستان آب و تاب بیشتری داشته باشه.
اما اون تلاشی که یه بچه ی یتیم تعمیر کار میکرد برای درست کردن پاراموتور برام خیلی جذاب بود.
یکی دیگه از نکاتی که دوست داشتم این بود که داستان توی شهر قم اتفاق می افتاد که توش زندگی میکنم
و آخرش این که هنوز منتظر جلد دوم این کتابم.
        

          کتابی شیرین، آموزنده و مناسب آغاز  مطالعه تابستانه برای نوجوان های خوب کشورمان.
کتاب داستان پسربچه ایست که پدرش را به تازگی از دست داده و خود نیز در یک تعمیرگاه اتومبیل با یک صاحب کار اخمو مشغول به کار است. یک روز صبح، یک پیرمرد پولدار نزد او می آید و می گوید صاحب کار سابق پدرش بوده و از او می خواهد تا با هم به مکانی بیرون از شهر بروند.
داستان دارای فراز و فرود های شیرین نوجوانانه است که در نهایت به بهترین نحو تمام می شود.
        

          لحن کتاب ساده و صمیمی است.
تعلق هر بخش به نام شخصیت های داستان خلاقانه بود.
یکرنگی و فضای معصومانه نوجوانی را به وضوح میشود حس کردوتلاش شخصیت ها با ناگواری هایشان ستودنی است.
بیان فرهنگ توسل و گره گشایی از آدم ها نقطه قوت داستان به شمار میرود.
تصویر گری جلدش وسعت فکری می‌بخشد.


        

          داستانی روان برای نوجوان
داستان پسری به اسم عباس که برای رسیدن به خواسته اش تلاش می‌کنه، تو مسیر شکست می‌خوره مشکلاتی پیش میاد ولی ناامید نمی‌شه، اینکه دوباره باید شروع کرد، از دیگران کمک گرفت و به دیگران کمک کرد، قرار گرفتن سر دوراهی و تصمیم گیری های زندگی. عباس زندگی راحتی نداره و تو همین سختی‌هاست که بزرگ میشه.


        

          یه کتاب عجیب!
اول این که توی یه مدرسه چند نفر المپیاد قبول شدن! و دارن می رن برزیل برای مرحله بعد!!
دوم این که مثل کتاب های آمریکایی، دختر پولدارا فقیرارو مسخره می کنن در حالی که تو ایران چنین رفتاری نداریم، مخصوصا توی شهرستان ها!
سومن اینکه شیئی به اسم پاراموتور توی کتاب اختراع شده که وسیله ای کمیاب و گرونه، ولی زمان کتاب، زمانیه که هم مردم یارانه می گیرن و هم بیست میلیون خیلی پوله و سفر به برزیل 5 میلیون خرجشه! آخ اینو یادم رفت بگم! سفر به برزیل در عرض 3 هفته اتفاق می افته و تنها چیزی که می خواد پوله! نه ویزا و پاسپورت و اینا! و اگه نفر پنجم المپیاد نتونه بره، نفر ششم رو به جاش می فرستن!!!

خلاصه که نگم براتون، کلکسیونی از ایرادات بود این کتاب! یه کاراکتر تا وسطای کتاب بود یهو دیگه نبود، یه کاراکتر اول کتاب بود، بعد فراموش می شد تا آخرای کتاب که دوباره سر و کله ش پیدا می شد، پیرمرد نصیحت گوی! هیچ تلاشی برای کمک به پسره نمی کرد و دهنشو صاف می کرد تا حدی!!...
        

          قلم آقای آرمین روان و جذاب است و خواننده را به دنبال خود می‌کشاند. شما از ابتدای داستان با پسر قهرمان داستان و مشکلاتش گره می‌خورید و دائم منتظر هستید به طریقی گره از مشکلاتش باز شود ولی در آخر با پایانی روبرو می‌شود که شگفت‌زده خواهید شد. این کتاب را دوست داشتم و به‌نظرم به نوجوانان یاد می‌دهد چطور روی پای خود بایستند و توقع کمک از هرکسی را نداشته باشند.
        

          جالبه اما غم انگیز هست در مورد پسری هست که در کودکی پدر و مادر خود رو از دست میده و خاله اش بزرگش میکنه
برای ۹تا۱۲ سال مناسب هست.
        

          ایده خیلی خوبی دارد، اما نثر و تصویرگری کتاب متوسط است. میشد خیلی بهتر باشد. به هر حال در این قحطی کتابهای خوب تالیفی، پیشنهادش میکنم.
        

          همه چیز واقعی و ملموس بود 
بیشتر از چپ دست ها عاشق می شوند دوستش داشتم
همین که نویسنده اصرار نداشت یه رابطه عاشقانه توش بچپونه عالی بود.
کاملا قابل توصیه به رده سنی نوجوان 
        

          کتاب جمع و جوری بود و خوندنش وقت زیادی نبرد
حس حال شخصیت هارو خوب منتقل می‌کرد 

شاید بهتر بود که بعضی جا ها بیشتر به جزئیات بپردازه

رده سنی پیشنهادیم برای این کتاب،دانش آموزان مقطع متوسطه اول(۱۲ الی ۱۵ سال) هستش
        

          داستان  قشنگی بود 
 و آخر داستان زیبا تمام شد 

        

          به دنبال پیر مرد مرموز

        

          واقعا با صفحه صفحه این کتاب زندگی کردم(:
خیلی خیلی کتاب دوست داشتنی هست
روایتی از تلاش
امید و توکل
و اراده(:
        

          بسم الله النور✨
یکی دیگر از کتاب هایی بود که با برادر کوچک ترم خواندیم. گاهی کتاب هایی هم که برای سنین پایین نوشته شدند، دوست داشتنی و زیبا هستند. یکی از معدود کتاب هایی بود که از آقای آرمین خواندم و واقعا لذت بردم! البته این کاملا سلیقه ای هست و من داستان های ایشون رو نمی پسندم اما این یکی فرق داشت.
 عباس که قهرمان داستان هست می تونه برای بچه ها الگوی خوبی باشه... اینکه از آرزوهاش دست نمی کشید و در عین حال که سنی هم نداشت، از خواسته ی خودش گذشت و در آخر هم نتیجه اش رو دید... و امام زمان و جمکران و این حجم از پاکی که همه شون با هم توی دل این پسربچه جا داشتند... واقعا ستودنیه! شاید اینا برای پسری که احتمالا در داستان ۱۲_۱۳ سال داشته کمی زیاد و باور نکردنی باشه و این رو در یادداشت بنده خدایی در بهخوان هم دیدم، اما نباید فراموش کرد که این کتاب برای بزرگسالان نیست که همه چیزش را بشود باور کرد. حتی در رده ی بزرگسال هم کتاب تخیلی داریم و در کتابهای واقع گرایانه هم گاهی مبالغه می شود؛ پس امکان نقد از این مورد فکر نکنم مهیا باشد! مانند این می ماند که در یک پویانمایی بگوییم چرا مثلا حیوانات حرف می زنند؟! 
دو موردی که پس از بخش هایی که می رفت جمکران دوست داشتم: 
۱_واقعا خوشحالم که نویسنده سعی نداشت داستان رو سمت عاشقانه و اینا ببره... وقتی فضای کتاب یه جوری بود که انگار خبراییه داشتم شاخ در می آوردم که مثلا این کتاب نهایتا برای ۱۰ ساله هاست آخه چراااا. اما بعد دیدم که نه! این فقط همکاری و همدلی بوده و ذهن من انگار بد عادت شده🤭 
۲_ داستان عباس مثل بقیه کتاب هایی نبود که قهرمان داستان مادر و پدرش رو از دست داده. یعنی عباس هم پدرو مادرش از دنیا رفته بودند اما مثل فیلم ها و کتاب های دیگر تکراری نبود و خیلی متفاوت و...گوگولی بود😁😍
قلم یا همون فونت کتاب هم خیلی دوست داشتنی بود و این سبک از کتاب های نشر جمکران رو خیلی دوست دارم و البته تصویر های ساده و جذابش. 
خلاصه که از اون کتاباهاست که به نظرم در هر سنی میشه خوند، هرچند کمی اغراق آمیز است ولی باز هم زیباست. 
پ. ن: تصویر مربوط به دو تا از نقاشی های داخل کتاب است. 
پ. ن²: کنجکاو شدم برم ببینم این پاراموتور دقیقا چیه؟! 
دوازدهم شهریور ماه ۱۴۰۴