یادداشت‌های مینآ (44)

          از نظر معلم فرانسه ناصرالدین شاه ، استعداد شاه در یادگیری زبان فرانسوی ( سی سال یا بیشتر تلاش بیهوده برای یادگیری ) مانند نحوه سلطنت کردنش آب دوغ خیاری بود. (  دلیل اسم کتاب ) 
 و این هم پادشاهان عجیب و غریب قاجار که از نظر من همشون سر و ته یه کرباسند و یکی از یکی بی لیاقت تر و رو مخ تر که انگار کتاب هم با من موافق بود .  ( با معذرت از طرفداران تاریخ قاجار  ) 
اما درمود خود کتاب ، خیلی خوب بود ، خیلی خوشم اومد و لحن جالبی داشت و  همینطور یک میزان خیلی کمی هم طنز داشت که کتاب رو خسته کننده نمی کرد.

        

          جملات کوتاه ، توضیحات دوست داشتنی و تصور کردن تمام ماجراها به وضوح .
این قلم بی نظیر صادق هدایت که به هیچ وجه آدم رو خسته نمی کنه دلیلی بر اینه که حتما باید زنده به گور رو خوند ‌.
        

          ساعت دو صبح بود و من خواب به چشمم نمی اومد پس به ناچار آخرین کتابی که توی طاقچه انتخاب کرده بودم رو شروع کردم تا چند صفحه ای ازش بخونم .
این اولین کتابی بود که موقع خوندنش هیچ چیز درموردش نشنیده بودم و  نمی دونستم و تا اواسط کتاب حتی به اسم کتاب و نویسنده اون هم هیچ توجهی نکرده بودم  .
این کتاب و اولین بار وقتی دیدم که همینطور توی کتابای مختلف می گشتم و وقتی چشمم خورد به این کتاب که در کل ۱۲۰ صفحه ای بیشتر نداشت با خودم گفتم حالا بزار داشته باشمش ، یک روزی ته این لیست کتابام شاید خوندمش .
ساعت دو شروعش کردم و تا ساعت ۴ یک نفس خوندمش ، اون زمان کتاب برام دلهره آور بود ، توی اون تاریکی خوندن این کتاب خیلی برام بی نظیر بود اما حالا که روز شده دوباره که می خونم متوجه می شم که حس خوندن این کتاب تو ساعتای ۳ _۴ خیلی دلپذیر تر بود  .
هر دقیقه شوک و هر دقیقه تعجب ، نمی تونستم پیش بینیش کنم کتاب به شدت دیوانه وار جلو می رفت و من حتی نمی تونستم بخوابم در نهایت این کتاب تموم شد و خواب امروز رو کامل از من گرفت اما واقعا ارزشش رو داشت البته بعضی از قسمت هاش مورد پسند من اصلا نبود که حالا بماند .
در نهایت من دوستش داشتم به عنوان کتابی برای شروع ژانر جنایی 
        

          چه کتاب عجیبی بود ‌.
روند داستان رو دوست داشتم اما رفتار های شخصیت اصلی کتاب 《 مورسو 》 برای من متعجب کننده و غیر منطقی بود شاید به همین دلیل گاهی اوقات این کتاب برای من دوست نداشتنی پیش می رفت .
چیز بیشتری نمی تونم بگم کتاب کوتاه و عجیبی بود و حتما ارزش خوندن رو داره .
چندتا نکته هم قابل توجه هست :
اول از همه ترجمه ، من این کتاب رو با ترجمه جلال آل احمد خوندم  و این ترجمه  بسیار سخت و سنگین حداقل برای این کتاب بود .
همینطور سی صفحه اول کتاب به بررسی و تحلیل بیگانه اختصاص داده شده بود که از نظر من حوصله سربر و  خواندنش عذاب آور بود ( بنظرم بهتر بود این مقاله در پایان کتاب گذاشته می شد در ابتدای کتاب که هنوز  هیچ اطلاعی از داستان و ماجرا نداریم خوندن این سی صفحه جزو بیهوده ترین کار ها بود )
کتاب خوبی بود اما انتشارات نگاه به شدت ضعیف این کتاب رو منتشر کرده بود.

        

          نه خیلی خوب و نه خیلی بد 
متن کتاب کسل کننده بود و با توضیحات پیچیده و طولانی خواننده رو حسابی خسته می کرد .
وقتی ماجرای گتسبی و مهمونی هاش رو می شنیدم انتظار یک شاهکار عاشقانه رو داشتم اما حقیقتاً این کتاب پر بود از روابط عجیب غریب و دوست نداشتنی .
اگر از انصاف نگذریم بعضی از قسمت ها ماجرای جالبی و پیش می گرفت و  کمی بهتر می شد اما در کل چنگی به دل نمی زد .


        

          چه خوشحال کننده که بر خلاف آزمون آهنی داره تو چنین مسیر پر هیجان و بی نظیری قرار می گیره 
        

          و آخرین جلد
می تونم بگم که خیلی خیلی غمگینم ، این که دیگه قرار نیست دوباره توی این کتاب زندگی کنم ، اینکه دیگه توی عمارت نویان خان کنار بچه ها از خواب بیدار نمی شم ؛ اینکه قرار نیست توی مدرسه رشدیه پیش میرزا حسن خان یا توی خندق کنار نادر و رضا باشم ، حسابی غمگینم کرده .
کتاب دوست داشتنیم بالاخره به پایان رسید .
دلم برای رضاقلی ، میرزا حسن ، نادر ، شکور ، الماس ، بچه های عمارت و حتی برای فرخ و رضی و در کل همه و همه تنگ می شه . 
        

          بالاخره این کتاب هم تموم شد
کتابخانه نیمه شب جزو کتاب های معروفی بود که دوستام با ذوق و شوق خیلی خیلی زیادی ازش تعریف می کردن وقتی خلاصه ی کتاب رو خوندم با خودم گفتم این کتاب قراره عالی باشه اما ۵۰ _۶۰ صفحه اول نا امیدم کرد به طوری که این کتاب رو حدود ۱۰ ماه رها کردم .
حالا که کتاب تموم شده اگر بخوام نظر کاملی بنویسم و برای کسایی که قراره بخوننش یک کمک باشم باید این کتاب رو از دو لحاظ شرح بدم .
اول به عنوان یک رمان  :
حقیقتاً اگه به عنوان یک داستان بهش نگاه کنیم واقعا چنگی به دل نمی زد تعریف های بشدت طولانی و تاحدی خسته کننده ، تعداد شخصیت های بسیار زیاد در صورتی که به اکثر شخصیت ها خیلی کم پرداخته شده بود و در نهایت حوصله سر بر بودن و اینکه ، کتاب من رو جذب نمی کرد تا ادامه بدم .
اگه از نظر رمان بگیم با کمی بی انصافی یک ستاره یا نهایتاً دو ستاره .
اما اگه از نظر روانشناسی بگیم کتاب بی نظیری بود ، اینکه بعد از مدت ها درگیری با حسرت هام و باید ها و نباید ها و گرفتاری تو ای کاش ها این کتاب کمک خیلی بزرگی بود باعث شد حس خیلی بهتری داشته باشم شاید بشه گفت باعث شد پشیمونی به سراِغ من نیاد ( البته هر چیزی در جای خودش حتی گاهی اوقات پشیمونی هم می تونه به ما کمک کنه ) .
از این نظر بهش پنج ستاره می دم.

در آینده وقتی از کتاب های مورد علاقم و شخصیت های کتاب هام صحبت کنم احتمالا قرار نیست هیچ اسمی از نورا ببرم اما مطمئنم بعد ها توی زمانی که بیشتر از همه به از یاد بردن حسرت ها و ناامیدی هام نیاز دارم و حس می کنم دیگه هیچ راهی برای نجات وجود نداره نورا و اتفاقاتش توی قلب و ذهن من زنده خواهد شد. 

        

          و دومین جلد از سه جلدی دروازه مردگان تموم شد 
حقیقتا نمی دونم چطور از این کتاب تعریف کنم ، اگه بگم عالی بود یا محشر بود خیلی در حقش کم لطفی کردم 
مطمئنم در آینده قرار نیست کتابی رو بخونم که شبیه به این باشه  
این جلد نسبتا هیجان بیشتری از جلد یک داشت ولی دلم نمیاد هیچ ایرادی رو از این سه جلدی بگیرم
کتابی که نمی شد پیش بینیش کرد و هر دقیقه چیز جدیدی برای رو کردن داشت یه  جاهایی معمایی بود  یه جاهایی ترسناک یک جاهایی غمناک بود و گاهی اوقات خنده دار و مهم ترین ویژگی این کتاب این بود که خیلی خیلی خوب تونسته بود تاریخ و امروز ما رو با هم ادغام کنه جوری که اتفاق هایی که در هر دو دوره ( حال و دوره قاجار ) رخ می داد بشدت هیجان  انگیز بود
در نهایت تنها حرفی که می تونم بزنم اینه که
 بریم سراغ جلد بعدی 
        

          مدت ها بود که اسم این کتاب رو خیلی زیاد می شنیدم از شبکه های مجازی گرفته تا بیشتر دوستام واسه همین تصمیم گرفتم شروع کنم به خوندنش .
از نظرم این کتاب داستان قشنگی داشت و همینطور بشدت افسانه ای  بود واقعا این کتاب بهم چسبید و چقدر خوندنش لذت بخش بود انگار در حال ديدن یک سریال تاریخی _ فانتزی کره ای بودم .
 اول کتاب مینا برامون از افسانه و باور مردمش حرف می زنه که اونها هر سال برای از بین رفتن طوفان ها یک دختر رو به عنوان عروس خدای دریا ها قربانی و به درون دریا میندازن مینا دختر خیلی زیبایی نبود که به عنوان عروس قربانی بشه اما داستان از جایی شروع به حرکت می کنه که برادرش عاشق دختری میشه که قراره به عنوان قربانی به درون آب ها فرستاده بشه و مینا هرگز نمی تونه از برادرش بگذره پس باعث میشه اتفاقات غیر منتظره ای براش رقم بخوره. 
از نظرم این کتاب جزو اون دسته از کتاب هاییه که واقعا ارزش معروف بودن و اون میزان شهرت رو داشت در کل لحظات خوبی رو برام رقم زد .
        

          کتاب به شدت سرگرم کننده ای بود که در حین خوندن اصلا خستم نکرد 
همینطور متن و داستان عجیبی داشت که توی اکثر کتاب های فانتزی پیدا نمی شه شخصیت اصلی یک شرور بود و سرشار از صفات منفی و مثبت که به خودی خود اینکه شخصیت اصلی نقص داشته باشه و کامل نباشه خیلی توی کتاب های داستانی کمیابه .
 همین باعث شد یکی از تجربه های عجیب غریب و جذاب من از کتاب های فانتزی به حساب بیاد.
        

          پر از احساسات مختلف 
بعضی از قسمت هاش عاشق کتاب می شدم و با خودم می گفتم از این بهتر نمی شه گاهی هم از متن و تمام اتفاقات کتاب متنفر می شدم طوری که مسخره به نظرم می اومد اما در مجموع خوب بود و  دوستش داشتم مخصوصاً پایان دور از ذهنش که حسابی منو شوکه کرد 
        

          هیچ وقت فکر نمی کردم روزی برسه که برای یک کتاب کلاسیک و عاشقانه نظر بنویسم از نظر من همیشه این سبک دوست نداشتنی و خسته کننده و از همه بیشتر حوصله سر بر بود اما غرور و تعصب اونقدر برام جذاب بود که فکر می کنم قراره بعد اون باز هم سمت این سبک نوشته ها برم  .

        

          قلم حمیدرضا شاه آبادی برام همیشه بی نظیره وقتی شروع به خوندن کردم هیچ اطلاعی از داستان نداشتم و تنها به قلم نویسنده اتکا کرده بودم داستان برام جالب بود و حس قبرستان عمودی رو برام زنده کرد بعد فهمیدم داستانی که دارم می خونم ریشه داره در تاریخ شهری که در اون متولد شدم برای همین کتاب رو با دقت بیشتری خوندم و غرق داستان شدم ازش لذت بردم اما بعد به یکباره تموم شد خیلی زودتر از انتظاراتم توی یک روز تمومش کردم و پایان خیلی ساده ای برای من داشت من منتظر چیز های بیشتری توی داستان بودم و این پایان برام جزو شوکه کننده ترین پایان ها بود امیدوار بودم جلد دیگه ای داشته باشه اما پیدا نکردم 
        

          ملت عشق رو بر خلاف تمامی نظرات منفی خوندم اوایل کتاب خسته کننده بود با خودم گفتم که چون کتابی با موضوع درویشی و صوفی گری و این چنین مسائل است کسل کننده خواهد بود اما از یک جایی به بعد داستان واقعا جالب شد بر خلاف تصورم کشش داشت به عنوان یک خواننده غرق کتاب شدم  و همین بزرگترین دلیلم است ک از این کتاب خوشم اومد داستان جالب و پایانی ناراحت کننده علایق متفاوتی وجود داره خلاصه کتاب رو بخونید بیشتر دوستان بهخوان خوششون نیومد اما ممکنه شما هم مثل من اون رو با لذت بخونید. 
        

          سفر پاندا بزرگ و اژدهای کوچک جلد دومه پاندای بزرگ و اژدهای کوچکه با یک تفاوت  که اون و  از جلد اول بشدت متفاوت میکنه اونم سیر داستانیشه طبق گفته خوده نویسنده جلد اولش نقاشی و جمله های کوتاهی بود که هدفش صرفا اشتراک گذاری توی فضای مجازی بود اما جلد دوم یک داستان کوتاه رو دنبال میکنه من عاشق اینطور کتاب های کوتاه و دوست داشتنی ام  عالین
        

          هنوز توی شوک این کتابم
فکر میکردم این کتاب قراره ترسناک باشه 
اما نمی شه به این اتفاقات گفت ترسناک بیشتر هولناک چندش آور و دردناک بودن 
هنوز سرم از خوندن این کتاب درد میکنه نمیتونم باور کنم که این کتاب برپایه واقعیته این حد از وحشی بود و این حد از زجر دادن نمیتونم باور کنم که توی یک جایی در دنیا یک روزی واقعا اتفاق افتاده 
این کتاب رو اگر سن کمی دارید یا روحیات لطیفی دارید نخونید چون دیدی که نسبت به انسان ها دارید رو کاملا عوض می‌ کنه و محتوای کتاب پر از دردآور ترین لحظه هاست و واقعا ناراحت کننده است بزارید برای یه فرصت مناسب و زمانی که واقعا بتونید تحت تاثیر قرار نگیرید .
من عاشق قلم ژان تولی ام اما این کتاب واقعا قلبم رو به درد آورد  و مطمئنم تا مدت ها توی ذهنم این کتاب میمونه .
        

          پر از حس خوب بود بین کتاب های کوتاهی که تا حالا خوندم مثل انجمن ارواح غمگین یا پاندای بزرگ اژدهای کوچک بهترین بود  دوست داشتنی بود و جمله هاش خیلی زیاد به دل آدم می نشست احساس میکنم تونست حرف و حس نویسنده رو بهم برسونه و این برام خیلی قشنگ بود .
        

          یک کمیک زیبا کوتاه و بامزه  بود انگار خودم رو میتونستم توی هر صفحه کتاب ببینم که توی هر کدوم از کارا مثل شخصیت اصلیم گاهی اوقات از اینکه به یک مهمونی میرم پشیمون میشم یا اگر لازم باشه برای درس هام حاضرم نخوابم این کتاب یکجورایی کمک میکنه با تصویر و یک داستان کوتاه میگه واقعا اونقدرا مهم نیست که خودت رو آزار بدی .
        

          داستان جالبی داشت بیشترین چیزی که از این کتاب خوشم اومد این بود که هر قسمتش یک شگفتی برای مخاطب داشت اکثرا کتابای فانتزی قابل پیش بینی هستند اما این کتاب کاری میکرد که از خوندن دست نکشی جزو کتاب هایی بود که یک نفس خوندم .
داستانش درمورد یک انسان به اسم جود هست که به دست قاتل پدر و مادرش توی سرزمین پریان زندگی میکنه اون از اینکه هیچ قدرتی نداره متنفره و در تلاشه تا آدم مهمی بشه داستان کلی شاید جذاب نباشه اما از اواسط کتاب اونقدر اتفاق های جالبی برای جود می افته که این کتاب رو تبدیل می‌کند به یک کتاب خوب و  جذاب